ตอนที่ 2.

ตอนที่ 2.

ณ หน้าผับหรูชื่อดังใจกลางเมืองท่องเที่ยวขึ้นชื่อของภาคตะวันออกที่คลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ทั้งหญิงชายต่างก็เดินขวักไขว่ไปตามท้องถนนหลากสีแสงจนบางครั้งมันดูน่าเวียนหัวเสียเหลือเกินในความรู้สึกนึกคิดของ นาง หรือ อังศณา หญิงสาววัยยี่สิบสามพนักงานบัญชีของห้างหรูชื่อดัง แกรนด์เจนเซ่น ซึ่งเป็นของไฮโซตระกูลดังที่ร่ำรวยมหาศาลติดอันดับโลกเลยทีเดียว...

“เฮ้ย จีจี้ ฉันว่าเรากลับเหอะ ฉันไม่อยากเข้าไปแล้ว...”

หญิงสาวบอกเพื่อนรักซึ่งได้ผ่าตัดแปลงเพศจากหนุ่มน้อยรูปร่างอ้อนแอ้นจนเป็นหญิงสาวแสนสวยแล้วเรียบร้อยด้วยความประหม่าและเริ่มไม่มั่นใจว่าตนทำถูกหรือไม่ ก็ตั้งแต่เล็กจนโตเธอเคยเที่ยวผับเที่ยวบาร์กับเขาเสียที่ไหน เพราะวันๆ เธอมีแค่งานกับเรียน เรียนแล้วก็ทำงานเท่านั้น...

“แกจะกลัวทำไมวะ แกมากับฉันไม่ต้องกลัวอะไรทั้งสิ้น โน่นไง   ร็อบยืนอยู่ตรงนั้น ไปๆๆ”

จีจี้ หรือ แจ็กเกอร์รีน คือชื่อของเธอ และแจ็กเกอร์รีนก็เป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่อังศณามักจะไปไหนมาไหนด้วยเป็นประจำเพราะรู้จักและเติบโตมาด้วยกัน ร่างบางของอังศณาเดินตามแรงรั้งของเพื่อนสาวไปอย่างเสียไม่ได้แม้แข้งขาจะสั่นขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่...

แจ็กเกอร์รีนซึ่งเมื่อก่อนนั้นชื่อ จักรินทร์ เพื่อนข้างบ้านหลังเล็กๆ ของเธอในชุมชนแออัดแห่งหนึ่ง ในอดีตเด็กชายจักรินทร์นั้นผอมบาง มีผิวที่ขาวซีด ขี้อายและค่อนข้างเก็บตัว บิดามารดานั้นประกอบอาชีพรับจ้างและไม่ค่อยมีเวลาดูแลเด็กชายมากนัก จึงมักเอาเด็กชายจักรินทร์ไปฝากเพื่อนที่ทำอาชีพหมอนวดให้ช่วยเลี้ยงบ่อยๆ และด้วยความที่บ้านหลังนั้น เป็นที่พักของหญิงสาวหลากหลายอาชีพ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นหญิงสาวที่ทำงานในผับหรือไม่ก็งานในโรงแรมหรือสถานบันเทิง ทำให้เด็กชายซึมซับและมีพฤติกรรมที่ค่อนไปทางสตรีเพศ ความที่ร่างกายบอบบางอ้อนแอ้น กิริยาก็ชดช้อยและจิตใจที่โอนเอียงมาทางอิสตรี จึงไม่แปลกที่เขาจะกลายเป็นผู้หญิงเต็มตัวในวันนี้ และยังมีความมั่นใจเพิ่มมากขึ้นจากชีวิตที่อยู่ท่ามกลางแสงสีและมายาแห่งเมืองที่เต็มไปด้วยความเจริญด้านวัตถุแห่งนี้

            “รอจีจี้นานไหมคะร็อบ...”

แจ็กเกอร์รีนตรงเข้าไปเกาะแขนแข็งแรงของแฟนหนุ่มนามว่า    ร็อบ หรือโรบิน แสตนลี่ ชายหนุ่มวัยสามสิบผู้หล่อเหลานักธุรกิจชาวอังกฤษที่มาทำธุรกิจในเมืองไทยแล้วบังเอิญถูกใจและหลงรักแจ็กเกอร์รีนสาวเทียมผู้นี้หมดใจ ซึ่งร็อบก็รับได้ในสิ่งที่แจ็กเกอร์รีนเป็นซึ่งทั้งสองก็มีแผนการจะวิวาห์กันในเร็ววันนี้ด้วย            

            “นี่ นาง เพื่อนรักของจีจี้ที่เคยเล่าให้คุณฟังบ่อยๆ ไงคะ คืนนี้เธอจะไปกับเราด้วย”

            “สวัสดีค่ะ คุณร็อบ”

            “สวัสดีครับนาง คุณน่ารักมาก สวยน่ารักกว่าที่ผมนึกไว้เสียอีก จีจี้พูดถึงคุณบ่อยๆ และยังชมว่านางเป็นเพื่อนรัก ที่ทั้งสวยและใจดีที่สุดด้วย...”

ร็อบทักทายอังศณาอย่างสนิทสนมเป็นกันเองในเวลาอันรวดเร็ว เขารู้สึกถูกชะตากับหญิงสาวตรงหน้านี้นัก เนื่องจากแจ็กเกอร์รีนพูดถึงอังศณาให้เขาฟังบ่อยๆ นั่นเอง แต่วันนี้หญิงสาวที่แสนชืดเชยอย่างที่แจ็กเกอร์รีนชอบกล่าวถึงนั้น ไม่มีแววของความเฉิ่มเชยจืดชืดเลยสักนิด อังศณาดูสวยเซ็กซี่เย้ายวนโดยธรรมชาติ เดรสสั้นเกาะอกสีน้ำตาลมันวาวรัดรูปแนบไปเนื้อนวลโชว์สัดส่วนแห่งวัยสาวลออตาชวนให้คนมองหลงใหลได้ไม่ยาก ใบหน้าเรียวรูปไข่แต่งแต้มสีสันด้วยเครื่องสำอางที่แจ็กเกอร์รีนประทินให้ อย่างไม่กลัวเสียของดูงดงามสะดุดตายิ่งนักในค่ำคืนนี้

            “จีจี้ชอบพูดเกินความเป็นจริงค่ะ จริงๆ แล้วนางไม่ได้สวยน่ารักขนาดนั้นหรอกค่ะ”

อังศณาพูดคุยกับโรบินอย่างสนิทสนมหลังจากที่ทั้งสามเข้ามาในผับหรูและเลือกมุมสงบนั่งดื่มกันเรื่อยๆ สบายๆ

            “นางน่ะเขาชอบถล่มตัวค่ะร็อบทำตัวเป็นแม่พระเป็นนางเอก จึงถูกผู้ชายชั่วๆ คนหนึ่งหลอกอยู่ได้เป็นปีๆ” แจ็กเกอร์รีนพูดขัดเพื่อนรักอย่างหมั่นไส้

            “แหมจีจี้ แกก็คอยแต่จะว่าฉันแบบนี้เสมอแหละ”

            “ก็มันจริงนี่ แกน่ะมันโง่ๆๆ แล้วเป็นไงล่ะโดนไอ้แมงดานั่นมันหลอกยังไม่พอ มันยังจะปล้ำรวบหัวรวบหางซะด้วย”

แจ็กเกอร์รีนพูดออกมาอย่างเหลืออด ยิ่งเมื่อพูดถึง ก้องกรุณ ยิ่งทำให้แจ็กเกอร์รีนไม่สบอารมณ์ แต่อังศณาก็หาได้โกรธเพื่อนรักไม่ กลับรู้สึกว่าหากในวันนั้นไม่มีแจ็กเกอร์รีนเธอเองยังคงเป็นคนโง่งมอยู่และอาจจะเสียทีให้กับผู้ชายเลวๆ อย่างก้องกรุณก็เป็นได้

            “เอาเถอะน่าจีจี้ ที่รัก มันก็ผ่านไปแล้วนี่แล้วนางเองก็ไม่ได้เป็นอะไรมากไม่ใช่เหรอ ที่รักทำหน้าแบบนี้ไม่สวยนะรู้ไหมครับ...”

โรบินซึ่งรู้ทุกอย่างดีเพราะแฟนสาวเล่าเหตุการณ์ให้ฟังพูดเบาๆ พลางยิ้มให้หญิงสาวที่นั่งตาแป๋วอยู่อย่างอ่อนโยน... อังศณายิ้มให้กับภาพความน่ารักหวานแหววของเพื่อนรักกับแฟนหนุ่มแล้วก็นึกถึงเรื่องของตัวเองขึ้นมาทันที

เธอทำงานเป็นพนักงานฝ่ายบัญชีของห้างสรรพสินค้าแกรนด์เจนเซ่นห้างหรูชื่อดัง ส่วนก้องกรุณนั้นเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานในเครือห้างหรูเช่นเดียวกันกับเธอ เขาเป็นหัวหน้าแผนกฝ่ายขายเครื่องใช้ไฟฟ้าแต่อยู่กันคนละสาขาก้องกรุณประจำสาขาในกรุงเทพฯ ขณะที่เธออยู่สาขาต่างจังหวัดซึ่งเป็นจังหวัดแหล่งท่องเที่ยวขึ้นชื่อของเมืองไทยแห่งนี้ ก้องกรุณเป็นชายหนุ่มรูปหล่อพูดจาไพเราะอ่อนหวาน และเป็นที่หมายปองของสาวๆ ห้างแกรนด์เจนเซ่นแต่เขากลับมาขอคบเธอเป็นแฟน จนเป็นที่ฮือฮาในสังคมที่ทำงานของเธอที่ใครๆ ต่างก็ไม่อยากเชื่อว่าก้องกรุณจะมาคบกับเธอผู้หญิงแสนธรรมดาหน้าตาจืดชืดเช่นนี้...

เธอกับก้องกรุณคบหากันในฐานะคนรักมากว่าสองปีแต่ด้วยความที่ก้องกรุณนั้นมีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาและเจ้าคารม ทำให้มีสาวๆ มากหน้าหลายตาวนเวียนเข้ามาสานสัมพันธ์ไม่ขาดสาย และเขาก็ไม่ปฏิเสธที่จะสานสัมพันธ์แบบชั่วข้ามคืนกับสาวๆ เหล่านั้น ซึ่งแจ็กเกอร์รีนเองกลับเป็นคนที่ทนไม่ได้เสียเองที่เพื่อนรักเอาแต่ทำงานและหลับหูหลับตาไว้เนื้อเชื่อใจแฟนหนุ่มจอมกะล่อนอยู่อย่างนั้น