Share

โจรบุก

last update Dernière mise à jour: 2025-06-11 02:05:42

คืนนี้อินทรีย์เลือกที่จะมานอนกับอัญชันดั่งเช่นทุกวันเพราะปรับความเข้าใจกันแล้ว

แต่ความรู้สึกของอัญชันที่เปลี่ยนไปกับรู้สึกใจเต้นระรัวเมื่อเห็นอินทรีย์นอนรอตนอยู่บนเตียง หากเป็นเมื่อก่อนก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจและดีใจเพราะตัวเองเทิดทูนอีกอินทรีย์เยี่ยงผู้มีพระคุณเหนือหัว

"เหตุใดจึงใช้สายตามองข้าเช่นนั้นเล่า ข้าไม่สามารถเข้ามานอนกอดเอ็งได้ดั่งเช่นวันวานหรือ"

อินทรีย์ที่นอนตะแคงข้างใช้มือข้างหนึ่งเท้าหัวอยู่และใช้มืออีกข้างหนึ่งตบลงบนที่นอนเบา ๆ เป็นสัญญาณให้อัญชันขึ้นมานอนเสียที

"เปล่าเสียหน่อยจ้ะพ่อ ข้าแค่รู้สึกไม่เหมือนเดิมกับเรื่องหลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้นวันนี้นะจ๊ะ"

อัญชันเองถึงแม้จะรับรู้ความรู้สึกของอินทรีย์บ้างแล้วแต่ด้วยความที่ยังปรับตัวไม่ได้กลับตื่นเต้นเสียอย่างนั้น

"มาเถิด ข้าไม่ทำอะไรเอ็งหรอก มันยังไม่ถึงเวลา แต่ขอให้เอ็งจำในสิ่งที่ข้าบอกเอ็งนับจากนี้ เอ็งอย่าได้เข้าใกล้ผู้ชายคนใดอีก ถ้าเอ็งไม่เชื่อฟังข้า ข้าจะลงโทษเอ็ง"อินทรีย์ที่พูดหมายหัวอัญชันเอาไว้

"อัญชันจะเข้าใกล้ผู้ใดได้ล่ะจ๊ะพ่อ พ่อดุอย่างกับเสือเช่นนี้ ผู้
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Latest chapter

  • ดวงใจอินทรีย์   บทสุดท้าย

    ศึกในวันนี้ผลสุดท้ายถ้าถามว่ามีใครแพ้หรือชนะหรือเปล่าสำหรับอินทรีย์เขามองเพียงว่านี่เป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ไม่มีใครอยากลาจากโลกนี้ไปโดยทิ้งครอบครัวไว้เบื้ิองหลัง อินทรีย์ทำได้เพียงปล่อยให้ผู้หญิงและเด็กรวมถึงคนชราที่อยู่ที่นี่ได้ใช้ชีวิตที่เหลือของตัวเองต่อไป "ข้าจะถามพวกเอ็งว่าจะติดตามกลับไปที่หมู่บ้านของข้าหรือไม่ข้าจะดูแลทุกคนอย่างดีไม่ให้มาลักเล็กขโมยน้อย ปล้นฆ่าแบบนี้" อินทรีย์ถึงแม้จะดูโหดเหี้ยมอำมหิตแต่เขาก็ไม่เคยคิดจะทำร้ายผู้หญิงเพศแม่ "พวกข้าไม่มีอะไรที่พึ่งใบบุญได้แล้ว หากพ่อคุ้มอินทรีย์จะเมตตา พวกข้าก็ยินดีจะติดตามและจงรักภักดีกับพ่อคุ้มอินทรีย์จนกว่าชีวิตของพวกข้าจะลาจากโลกนี้ไป" ยายเฒ่าคนหนึ่งที่ดูเป็นคนที่น่าจะมีวุฒิภาวะและผู้คนน่าจะนับหน้าถือตาอยู่ไม่น้อย "หากยายเฒ่ามะเกลือว่าเช่นนั้นพวกฉันก็ว่าตามนั้นจ้ะ"ลูกเด็กเด็กแดงของเหล่าเสือโจรก็พากันน้อมรับที่จะติดตามอินทรีย์ตลอดชีวิต "พี่อินทรีย์มันจะดีหรือที่รับลูกเสือลูกจะเข้มาเลี้ยง สักวันหนึ่งมันอาจจะแว้งกัดพวกเราตอนที่มันโตขึ้นก็ได้นะพี่"ไอ้สนหันมาบอกอินทรีย์ "หากเป็นเช่นนั้นมันก็เป็นเวรกรรมของกูแล้วล่

  • ดวงใจอินทรีย์   ศึกสุดท้าย

    ตัดภาพมาที่ปัจจุบันเมื่ออินทรีย์ร่ำลาอัญชันแล้วมาที่ลานอาวุธของเขาพร้อมกับเตรียมยุทโธปกรณ์ในการไปกำจัดพวกไอ้โจรปล้นควายให้สิ้นไป"ในวันนี้ กูไม่รู้ว่า กูจะพาพวกมึงไปตายหรือรอดกลับมาครบทุกคนหรือเปล่า""แต่กูอยากจะบอกพวกมึงว่า การในครั้งนี้เพื่อลูกหลานของเรา และครอบครัวของเรากูขอให้พวกมึงสู้อย่างสุดกำลัง..!"อินทรีย์พูดปลอบขวัญลูกสมุนทุกคนต่างส่งเสียงเฮลั่นอินทรีย์เตรียมไพร่พลไปนับห้าสิบคนในการทำศึกครั้งนี้ไม่ว่าจะออกมาแพ้หรือชนะนั่นหมายถึงความเป็นและความตายของหมู่บ้านแห่งนี้ใช้เวลาไม่นานจากเส้นทางลับที่อินทรีย์และทุกคนได้ล่วงรู้จึงได้ไปตั้งหลักที่นั่นเพื่อเตรียมถอนรากถอนโคนไอ้โจรปล้นควายถึงถิ่น"พวกมึงแบ่งกำลัง เป็นสองกอง กองแรกไปหลอกล่อพวกมันให้ออกมาจากหมู่บ้าน""กองที่สองไปอยู่บนหน้าผาสูงชันบริเวณที่มันเคยกลิ้งหินลงมาใส่พวกเราแล้วยิงธนูไฟใส่หลังคาบ้านของพวกมัน""กองที่สามลัดเลาะไปตามเส้นทางที่ไอ้สนได้แจกแจงให้พวกมึงเป็นทางลอบเข้าหมู่บ้านของพวกมัน""แล้วพวกมึงค่อยเข้าไปเผาบ้านเรือนของพวกมันทีละหลัง และฆ่าพวกมันอย่าให้เหลือหากเป็นผู้หญิงกับเด็กไว้ชีวิตมัน"อินทรีย์สั่งเสียงเข้มทุกคนจึ

  • ดวงใจอินทรีย์   ทรมานสอบความ

    หลังจากกลับมาอินทรีย์ก็ได้เค้นสอบถามเรื่องความจริงจากปากคนของตาเฒ่าเสือดำด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยมด้วยการจับมันถอดเล็บทีละเล็บถอดฟันทีละซี่เมื่อไหร่ที่มันไม่พูดความจริงก็ถอดออกทีละข้างอ๊าค....!เสียงร้องโหยหวนของไอ้แคระและลูกน้องรวมถึงไอ้โกสุมผู้ที่คิดคดทรยศแม้กระทั่งคนที่ให้ข้าวให้น้ำโดนทรมานอยู่ด้านหลังลานฝึกอาวุธที่มีบ่องูพิษอยู่ด้านข้าง"มึงฆ่ากูซะเถอะถ้ากูรอดไปได้กูจะฆ่ามึงซะ"ไอ้โกสุมจากที่รักและเคารพกลายเป็นเครียดแค้นและโกรธเกลียดอินทรีย์เป็นเท่าตัว"ฮึ ฮึ ฮึ ฮ่า ฮ่า" เสียงแค้นหัวเราะอันเย็นยะเยือกของอินทรีย์ทำให้ทุกคนอยู่ตรงนั้นถึงกับขนรกเกลียวเพราะไม่เคยเห็นอินทรีย์ในเวอร์ชั่นดูโหดร้ายเป็นเท่าทวีคูณจากปกติมาก"ถ้าเป็นกูกูยอมตายว่ะ กูไม่ยอมให้พ่อคุ้มทรมานกูแบบนี้แน่"ไอ้บุญทองที่เห็นการทรมานก็รู้สึกว่าความตายมันดูหอมหวานกว่าการที่เป็นอยู่แน่นอน"มึงอยากจะลองดูไหมล่ะไอ้ห่าอย่าพูดไป"ไอ้สนหันไปตีปากไอ้บุญทอง"กูไม่อยากลองอ่ะ แค่กูได้ยินเสียงมันร้องกูก็จะตายแล้วโอ๊ยขนลุก..บรื้อ.."ไอ้บุญทองถึงกับใช้มือลูกต้นแขนตัวเอง"ต่อให้มึงอยากตาย..กูก็จะไม่ให้มึงตายคนอย่างมึงควรค่า แก่การทรมาน..ส่

  • ดวงใจอินทรีย์   จับพิรุธคนทรยศ

    ย้อนกลับไปวันที่อินทรีย์ได้บอกให้ไอ้โกสุมพาลูกสมุนนับสิบคนออกไปตรวจตราและแก้มือเพื่อเอาความดีมาลบล้างความผิดที่มันได้หักหลังรอบส่งศาลให้กับฝ่ายศัตรูตรงข้าม"พวกมึงรอกูอยู่ที่นี่ เดี๋ยวกูจะไปเดินดูนอกถ้ำสำรวจอีกทีว่าเราจะโจมตีพวกมันได้จากทางไหน"ไอ้โกสุมที่วางแผนจะออกไปส่งข่าวให้กับพวกโจรปล้นควายคนเดียวจึงสั่งให้ลูกน้องนับสิบรอภายในถ้ำและจะเปิดเผยที่อยู่ของลูกน้องรวมถึงทางรับเข้าออกที่มันได้ค้นพบ"พี่ให้ข้าไปเป็นเพื่อนดีกว่า หากพี่ไปคนเดียว ข้ากลัวจะเกิดอันตราย"ลูกสมุนคนนึงตะโกนขึ้นมาเพราะเป็นห่วงไอ้โกสุม"มึงต้องฟังคำสั่งกูไอ้ชัช ถ้ามึงไม่ฟังคำสั่งกูคนอื่นก็จะพาลเดือดร้อนไปด้วยมึงต้องดูแลทุกคนที่นี่จนกว่ากูจะกลับมาเข้าใจหรือไม่" ไอ้โกสุมทำแทรกเป็นห่วงทุกคน"ได้พี่ข้าขอให้พี่ปลอดภัยกลับมา"ไอ้ชัชได้กล่าวคำอวยพรให้กับไอ้โกสุม"ขอบใจมึงมากไอ้ชัชมึงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกู"ไอ้โกสุมที่ทำท่าซึ้งอกซึ้งใจทั้งที่เป็นการโกหกหลอกลวงผู้อื่นทั้งสิ้นผ่านไปไม่นานไอ้โกสุมเดินลัดเลาะออกจากถ้ำทางลับเพื่อจะไปส่งข่าวแก่ไอ้มอญที่อยู่ในชุมโจรและมันอยากไปดูลูกกับเมียให้เห็นกับตาว่าสบายดีหรือไม่ มันคิดแล

  • ดวงใจอินทรีย์   เมียเต็มตัว

    เมื่อความรักเริ่มเบ่งบานและสุกงอมทุกอย่างดูจะสวยงามและโรยไปด้วยกลีบกุหลาบโลกทั้งใบเปลี่ยนสีกลายเป็นสีชมพูระหว่างอินทรีย์และอัญชันที่ดูอบอุ่นไปด้วยมวลความรัก เหมือนผีเสื้อบินรายล้อมอยู่รอบตัว"พ่อคุ้มอินทรีย์จ๊ะอัญชันจะไปบ้านตาเขียวไปดูแลทำความสะอาดสักพักแล้วจะรีบกลับมา"บ้านของตาเขียวที่ทิ้งทรัพย์สมบัติไว้ให้หลานสาวอย่างอัญชันมากมาย อัญชันกลายเป็นทายาทโดยชอบธรรมเพียงคนเดียวของตาเขียวที่มีสิทธิ์ในทรัพย์สมบัติทั้งที่นาบ้านเรือนไทยและเงินสดอีกจำนวนหนึ่งทองแท่งอีกเป็นหีบ"ให้นางชมพู่ติดตามเอ็งไปด้วยนะอย่าไปไหนมาไหนคนเดียวแล้วเดี๋ยวข้ากลับจะไปลานฝึกอาวุธจะรีบตามเอ็งไป"อินทรีย์ที่รีบแต่งตัวเพื่อต้องไปทำภารกิจวางแผนที่จะปิดฉากล้างบางถอนรากถอนโคนพวกโจรปล้นควายที่อยู่ในหุบเขาฝั่งตรงข้ามกับช่องเขาแคบให้มันหมดสิ้นไปเสียที"ได้จ้ะพ่อคุ้ม พ่อไม่ต้องเป็นห่วงอัญชันดอกหนาอัญชันมีชมพู่ไปเป็นเพื่อนแล้วไหนจะบ่าวไพ่ที่เรือนของตาเขียวอีก ไม่มีใครกล้าทำอะไรอัญชันดอก" อัญชันแต่งกายด้วยเสื้อแขนยาวสีน้ำตาลปกปิดไปจนถึงต้นคอกระดุมเม็ดสุดท้ายนุ่งผ้าถุงสีน้ำตาลเรียบๆแต่กลับทำให้อัญชันดูสง่าผ่าเผย"เดี๋ยวข้าจะใ

  • ดวงใจอินทรีย์   ทำโทษเด็กดื้อ

    การจูบที่เนิ่นนาน เหมือนกับกระชากวิญญาณของอัญชันให้หลุดลอยออกจากร่างแววตาระยิบระยับหยาดเยิ้มจ้องมองประสานกันหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้ง อินทรีย์ถอนจูบออก แล้วกดจมูกโด่งลงไปบนซอกคอขวาขบเม้มเบา ๆ พอให้อัญชันรูสึกเจ็บแปล็บ ๆ เหมือนเป็นการลงโทษเด็กดื้อไปในตัว"พะ พ่อคุ้ม อย่ากัดนะจ๊ะ ฮืม อัญชันเจ็บ.!"อัญที่ถูกเอารัดเอาเปรียบเอาแต่ใจโดยคนตัวโตเพราะไม่พอใจในคำตอบที่เธอตอบ"ข้าไม่กัดหรอก แต่ข้าจะเปลี่ยนเป็นเลียหัวนมที่ตั้งแข็งชูชันจนทะลุกระโจมอกเอ็งแล้ว ฮืม เด็กดื้อ... "อินทรีย์เลื่อนจมูกมาถูไถกลางร่องอกอวบอิ่มที่นุ่มนิ่ม กลิ่นหอมอ่อน ๆ ยังเยาว์เชื้อเชิญเสียเหลือเกิน"พ่อ อย่านะ ฮืม ไม่เอาแบบนี้" อัญที่แผลเก่ายังไม่ทันจะหาย เหมือนจะโดนทำแผลให้ใหม่เสียแล้ว"เอ็ง อยากดื้อกับข้า ทำไม ฮึ ..! ดูซิว่านมเอ็งอร่อยไหม ขอข้าชิมอีกทีนะ เด็กดื้อ.."อินทรีย์ไม่พูดเปล่า กระชากกระโจมอกของอัญชันออก เผยให้เห็นเต้าอวบอิ่มใหญ่โต และยอดจุกปทุมสีชมพูหวาน ชูชันราวกับเชื้อเชิญให้เขาพุ่งเข้าหา อินทรีย์ใช้ปากหนาก้มลงไปดูดดึงราวกับเด็กหิวนม ไม่พอใจอินทรีย์ใช้สองมือหนา รวบสองเต้าให้มาอยู่ตรงกลางแล้วลงลิ้นที่จุกสีชมพูหวา

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status