เข้าสู่ระบบแชร์
38 รักของฟู่เหยาเหยา
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-10 17:30:05นางตื่นนอนตอนที่ฟ้าสว่างแล้ว และพบว่าที่นอนข้างกายไร้ความอบอุ่น ตรงที่นอนข้าง ๆ กัน ที่เคยมีบุรุษขายาวตัวเท่าภูเขานอนอยู่ก็ว่างเปล่า ที่นอนและหมอนข้างที่นางเอาไว้ขั้นกลางระหว่างเว่ยจงหมิงก็ยังดูเรียบร้อยดี แสดงว่าเมื่อคืนนางไม่น่าจะนอนข้ามเขต ฟู่ลี่อิ๋งเห็นทุกอย่างดูเรียบร้อยไม่มีสิ่งใดผิดปกติ จึงคลายความรู้สึกกังวลใจลงไปบ้าง
การนอนร่วมเตียงกับเว่ยจงหมิงก็ไม่แย่เท่าใดนัก
ร่างเล็กนั่งนิ่ง ๆ อยู่บนเตียงนอนอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะคิดอะไรออก ดูเหมือนว่าการนอนหลับของนางในคืนที่ผ่านมาจะราบรื่น นางไม่ได้ฝันร้าย หญิงสาวเลยคิดเอาเองว่าการที่ได้อยู่ข้าง ๆ เว่ยจงหมิงจะช่วยให้นางไม่ฝันร้าย ฟู่ลี่อิ๋งทบทวนเรื่องราวนิ่ง ๆ อยู่บนเตียงอยู่สักพักหนึ่ง ไม่นานนางกำนัลก็เข้ามาในห้องเพื่อช่วยนางทำธุระส่วนตัว
เพราะที่ได้พูดคุยเปิดใจกับเว่ยจงหมิงที่ริมทะเลสาบ ทำให้นางเข้าใจความรู้สึกของบุรุษผู้นั้นมากขึ้นนิดหน่อย แต่ก็ยังสงสัยอยู่ดี ว่าเขาสามารถตัดใจจากฟู่เหยาเหยาได้จริง ๆ หร
บทล่าสุด
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 47 ถ้าข้าไม่ใช่บุรุษมากรัก
ใบหน้าของฟู่ลี่อิ๋งกำลังแดงอย่างควบคุมไม่ได้ ความรู้สึกของนางเวลานี้กำลังรุ่มร้อนแปลกประหลาด นางไม่ได้รู้สึกรังเกียจยามที่เขาจุมพิตที่ต้นคอ ซ้ำยังรู้สึกชื่นชอบด้วยซ้ำ“ถ้าข้าไม่ใช่บุรุษมากรัก เจ้าจะสามารถแบ่งปันหัวใจของเจ้าให้กับข้าได้บ้างหรือไม่” เว่ยจงหมิงถามซ้ำ“อืม....ท่านหมายความว่า...อย่างไร” น้ำเสียงของฟู่ลี่อิ๋งกำลังติดขัด ตั้งใจจะบอกว่าไม่สามารถแบ่งให้ได้ แต่พอเอาเข้าจริงนางกลับพูดสิ่งใดไม่ออกมือไม้ที่ประดุจดั่งปลาหมึกของเว่ยจงหมิงกำลังวุ่นวายกับร่างกายของนาง ชายหนุ่มบิดประคองปลายคางกลมมนให้หันกลับมาเผชิญหน้ากัน“ได้หรือไม่” ชายหนุ่มใช้นิ้วโป้งวนคลึงอยู่ที่ริมฝีปากเรียวเล็กฟู่ลี่อิ๋งไม่รู้จะกล่าวสิ่งใด มือเล็กของนางเปลี่ยนเป็นโอบล้อมรอบคอเขา ทุกอย่างเป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติ ดวงตาคู่สวยของนางจับจ้องไปที่ใบหน้าของอีกฝ่าย ช่างเป็นบุรุษที่หล่อนักตอนที่นางกำลังจะตัดสินใจอะไรบางอย่าง ก็มีเสียงเล็ก ๆ ของเด็กชายสอดแทรกเข้
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 46 ไม่น่าเป็นห่วง
เรื่องงานเลี้ยงของสีฮูหยินถูกเหล่าบุรุษที่ไปร่วมประชุมพูดถึงหลังจากเดินออกมาจากการประชุมอย่างสนุกสนาน โดยมีเสนาบดีสีพูดจาโอ้อวดอยู่อย่างหยิ่งผยอง ท่าทางไม่ต่างอะไรจากคางคกอ้วน ๆ ตัวหนึ่ง เหล่าบรรดาขุนนางฝ่ายขวา ต่างก็เข้าไปพูดจาเอาอกเอาใจจนน่ารังเกียจ คล้ายกับแมลงวันตอมมูลสัตว์เว่ยจงหมิงมองผ่านผิวเผิน กำลังจะก้าวขาไปให้พ้น ๆ จากตรงนี้“ฝ่าบาท ไม่คิดจะพูดคุยกันหน่อยหรือ” เสนาบดีสีส่งเสียงทักทายไท่จื่อหนุ่ม มองอย่างมีไมตรี สักวันหนึ่งเขาจะต้องหาวิธีกำจัดคางคกเฒ่านี่ให้ได้“เห็นว่าท่านกำลังสนทนากับลูกน้อง ข้าเลยไม่อยากรบกวน” เว่ยจงหมิงกล่าวเสียงดังฟังชัดว่าลูกน้อง ขุนนางขั้นหนึ่งหลายคน ก็อยู่ในอาการกระอักกระอ่วน ตำแหน่งของพวกเขาก็ใช่ว่าจะด้อยไปกว่าคางคกเฒ่าเท่าใดนักแค่เพียงฮูหยินเป็นท่านหญิงปลายแถวแคว้นเล็ก ๆ แคว้นหนึ่งเท่านั้นกลับชอบเอาสถานะของตนกับภรรยามาโอ้อวด เว่ยจงหมิงไม่เข้าใจว่าเหตุใดพระบิดาจึงเกรงใจบุรุษผู้นี้นัก“ฮ่า ๆ ลูกน้องที่ไหนกันสหาย
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 45 ไม่เคยหาเรื่องผู้ใดก่อน
เรื่องของไท่จื่อและไท่จื่อเฟยถูกผู้คนพูดไปต่าง ๆ นานา ซึ่งแน่นอนว่าย่อมไปถึงหูของฟู่เหยาเหยา เสี่ยวเชี่ยนย่อมคาบข่าวนี้ไปรายงานให้กับเจ้านายของตนเองรับรู้ด้วยเช่นกันภาพที่ไท่จื่อประคองร่างเล็กของไท่จื่อเฟยท่องเที่ยวไปทั่วทั้งเหมืองหลวงย่อมพิสูจน์ได้ว่า ข้อครหาที่เกิดขึ้นไม่เป็นความจริง ข่าวลือที่ฟู่เหยาเหยาให้เสี่ยวเชี่ยนและสามีไปปล่อยข่าวถูกกลบไปหมด เพราะภาพความรักของคนทั้งคู่หญิงสาวรู้สึกอิจฉานิดหน่อย เปลี่ยนกัน ถ้าตอนนี้นางแต่งงานกับไท่จื่อก็คงใช้ชีวิตดังเช่นสามีภรรยากันอย่างมีความสุข นางได้ครอบครองเว่ยเจิงหยาง แต่ไม่ได้หัวใจเขา ตั้งแต่ค่ำคืนนั้นเขาก็ปล่อยให้นางอยู่ที่จวนตามลำพัง และฟู่เหยาเหยาถูกสั่งห้ามเด็ดขาดไม่ให้ยุ่งกับเว่ยเจี้ยนไค นางแต่งงานเข้ามาเป็นหวางเฟยก็จริง แต่อย่าคาดหวังจะได้อย่างอื่นที่นางต้องการมีคำพูดที่นางเคยได้ยินอยู่บ่อยครั้งสมัยยังเป็นดาราอยู่ในโลกปัจจุบัน เขาว่ากันว่า สิ่งที่น่ากลัวที่สุดนั่นก็คือความเงียบ เวลานี้นางเข้าใจแจ่มแจ้งชัดเจนแล้วว่า ความเงียบมันน่ากลัวอย่างไร นางกำน
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 44 ไม่เคยมีใครปฏิบัติเช่นนี้
บะหมี่ในชามน่ารับประทานมากทีเดียว แต่นางกังวลเล็กน้อยเกรงว่ารสชาติที่เผ็ดร้อนของมันจะส่งผลกระทบต่อร่างกาย แต่กระนั้นนางก็ไม่อยากให้พ่อค้าชราเสียหน้า ถ้าเกิดนางกินไม่ได้หรือปฏิเสธที่จะไม่กิน เกรงว่าในอนาคตร้านจะประสบกับปัญหาได้ในภายหลังฟู่ลี่อิ๋งเขี่ยบะหมี่ในชามไปมาเพื่อให้ตัวบะหมี่คลายความร้อนและทานได้ง่ายขึ้น ก่อนจะเริ่มกินอย่างเชื่องช้า กัดเข้าไปเพียงคำแรก นางก็เกือบตายเพราะรสชาติของบะหมี่เผ็ดร้อนจนนางอยากร้องไห้ โชคดีที่พ่อค้าบะหมี่คงเห็นว่านางตัวเล็ก จึงตักใส่ชามให้นางนิดเดียว จึงไม่ต้องทรมานมากนักหญิงสาวเงยหน้ามองบุรุษที่นั่งฝั่งตรงข้าม เขาสามารถกินบะหมี่เนื้อตุ๋นเปื่อยยุ่ยรสชาติเผ็ดร้อนชามนั้นได้อย่างหน้าตาเฉย ผิดกับนางที่กินไปเหมือนกับร้องไห้ไปใบหน้าสวยหวานของฟู่ลี่อิ๋งเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ ที่เกิดจากการรับประทานของเผ็ดร้อน เสื้อผ้าของนางเวลานี้ก็เปียกแนบไปกับร่างกายแบบบางของนางเว่ยจงหมิงเองก็เพิ่งนึกออกในตอนนี้นี่เองว่านางไม่ชอบกินอาหารรสจัด แต่กระนั้นเขาก็เห็นว่านางยังฝืนพยายามรับประทานบ
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 43 ดูรักใคร่
เว่ยจงหมิงกลับมาทันเห็นฉากที่ฟู่ลี่อิ๋งกำลังนั่งซับน้ำตาให้กับขันทีน้อยพอดิบพอดี ร่างสูงกระแอมไอเป็นสัญญาณให้พวกนางรู้สึกตัวชายหนุ่มหรี่ตามองอย่างไม่สบอารมณ์ ได้ข่าวว่านางชอบตบตีบ่าวไพร่ ไหงตอนนี้ถึงไปนั่งซับน้ำตาให้แก่กันอย่างสนิทสนม เขาออกไปทำงานหลายวันแบบนี้คงไม่ต้องห่วงแล้วหรอกมั้ง“ไท่จื่อ” เห็นเขาเดินเข้ามาฟู่ลี่อิ๋งจึงลุกขึ้น นางเผลอยิ้มออกมาทันทีที่เห็นหน้าเขา ส่วนขันทีน้อยเสี่ยวหลงเดินก้มหน้าก้มตาขอตัวออกจากห้องไปอย่างรู้ความ“.....” ชายหนุ่มไปนั่งอยู่ที่ริมหน้าต่าง ฟู่ลี่อิ๋งเดินนั่งเก้าอี้ข้าง ๆ กันเว่ยจงหมิงหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน โดยไม่พูดไม่จาใด ๆ กับนางทั้งสิ้น เขาก็อุตส่าห์เป็นห่วงนางเรื่องข่าวลือ แต่ดูนางมีความสุขดี บ่าวไพร่ก็ดูไม่ได้รังเกียจนางแถมยังสนิทสนมชิดเชื้อกันดีเสียอีกฟู่ลี่อิ๋งไม่ได้รับรู้ใด ๆ อะไรทั้งสิ้น นางเดินไปนั่งเงียบ ๆ อยู่ข้างเขา ตั้งใจจะถามเรื่องไคไคน้อยและพูดกับเขาเรื่องที่นางจะออกบวช“อ้อจริ
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี 42 คำนินทา
ได้ยินสิ่งที่ลู่เหวินเล่า เว่ยจงหมิงเองก็แทบกลั้นโทสะเอาไว้ไม่อยู่ นางนะหรือที่เป็นสตรีที่ไม่ดี นางน่ะหรือที่เป็นผู้สลับเกี้ยวเจ้าสาวเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว จริงอยู่กาลก่อนสตรีผู้นั้นอาจจะมีชื่อเสียงที่ไม่ค่อยดีนักแต่ฟู่ลี่อิ๋งในเวลานี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้นแล้วเขายอมรับว่าสตรีที่ได้แต่งงานกับเขา จากนี้ไปย่อมมีชีวิตสุขสบาย มีอำนาจมากมายอยู่ในมือ แต่นางเองกลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น ฟู่ลี่อิ๋งที่เขารู้จัก เป็นสตรีที่วัน ๆ หาแต่วิธีการออกบวช ในหัวสมองของนางเวลานี้คิดแค่วิธีที่ตัวเองจะปลงผมบวชชีเท่านั้น“ได้ยินมาผิดหมดแล้ว ฟู่ลี่อิ๋งไม่ได้คิดเช่นนั้นหรอก” เว่ยจงหมิงเถียงกลับ“จะไม่ได้เป็นเช่นนั้นได้อย่างไร ใคร ๆ เขาก็พูดกันทั้งนั้นว่าไท่จื่อเฟยของพระองค์นิสัยไม่ดีนัก เอาแต่ใจ ตบตีบ่าวไพร่ มักใหญ่ใฝ่สูงถึงขั้นแย่งคนรักของน้องสาว พระองค์ควรจะส่งนางคืนกลับให้แก่เว่ยอ๋อง แล้วพาคุณหนูรองกลับคืนแล้วมาครองรักกันดังเช่นเดิม เป็นเช่นนี้จึงจะถูกต้องเหมาะสม”“ลู่เหวิน เหตุใดวันนี้จึงพูดมากนัก
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน422.0K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน44.7K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์28.3K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น16.6K viewsขอเกิดใหม่มาร่ำรวย
เที่ยงคำ64 viewsนางร้ายต้องได้รัก
moonlight -mini2.4K viewsวิวาห์ป่วนในจวนแม่ทัพ
องค์หญิงโนเนม5.2K viewsอุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช
บ้านเขมปัณณ์1.9K views
