บทที่ 2 หญ้าดับไฟราคะ ตอนที่ 1/5

รุ่งอรุณของวันใหม่มาถึงพร้อมกับความตื่นเต้นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างของซูฉิง วันนี้เป็นวันเริ่มต้นโครงการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอ—การเปิดฟาร์มสมุนไพรหยางเพื่อปลูกหญ้าดับไฟราคะมารักษาโรคปากไวใจทะลึ่งของตัวเอง และเพื่อให้มีโอกาสอยู่ใกล้ชิดกับท่านหมอเทวดาอวี้เหยียนมากขึ้น

ซูฉิงมาถึงแปลงดินขนาด 3 วาด้านหลังศาลาสมุนไพรแต่เช้าตรู่ แม้แปลงดินจะถูกล้อมรั้วเตี้ยๆ และอยู่ใกล้ห้องทำงานของอวี้เหยียนจนน่าอึดอัด แต่ซูฉิงกลับมองว่านี่คือทำเลทอง 

 ทำเลดีขนาดนี้ แสงแดดส่องถึง ดินดี ไม่มีใครกล้ามายุ่ง เพราะท่านหมอเทวดาคอยสอดส่อง นี่มันแปลงเกษตรที่เซ็กซี่ที่สุดในใต้หล้าแล้ว

ซูฉิงเริ่มแผนการของเธอทันที เธอเดินกลับไปที่โรงเก็บอุปกรณ์ของโรงหมอ และใช้ความรู้สมัยใหม่มาดัดแปลงเครื่องมือโบราณให้เป็นอุปกรณ์ทำเกษตรสุดล้ำ

เสียม ถูกซูฉิงเรียกว่า เครื่องมือพิชิตมังกร เพราะใช้สำหรับเจาะและขุดรากลึก

จอบเล็ก ถูกเรียกว่า ใบมีดผ่าตัดดิน เพราะใช้สำหรับตัดแบ่งและปรับหน้าดินอย่างละเอียด

กระบอกไม้ไผ่ขนาดใหญ่ที่มีรูเล็กๆ ถูกซูฉิงนำมาใช้เป็นเครื่องมือรดน้ำ เธอเรียกมันว่า กระบอกป้อนสารบำรุงหัวใจ

ไม่นานนัก คนงาน 2-3 คนก็ถูกอวี้เหยียนส่งมาช่วยงาน ซูฉิงเห็นคนงานเหล่านั้นแล้วก็แทบถอนหายใจ พวกเขาดูซื่อและเคร่งครัดตามแบบฉบับของลูกน้องท่านหมอเทวดาไม่มีผิด

“พี่น้องเจ้าคะ พวกเรามาเริ่มงานกันเลย วันนี้เราจะมาทำการ กระตุ้นอารมณ์ ของดินกันก่อน”

คนงานคนหนึ่งนามว่า อาฟู่ ทำหน้างุนงง “กระ... กระตุ้นอารมณ์หรือขอรับฮูหยิน” คนงานยังไม่รู้ฐานะที่ชัดเจน จึงเรียกนางแบบสุภาพ

ซูฉิงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ใช่แล้ว ดินแปลงนี้มันเคร่งเครียดมานานเกินไปแล้วเจ้าค่ะ เราต้องใช้เครื่องมือพิชิตมังกรของเรา ทะลวง ลงไปให้ลึก ให้ดินมันได้รู้สึกถึงความตื่นตัวและความมีชีวิตชีวาอย่างเต็มที่”

อาฟู่และคนงานที่เหลือหน้าแดงก่ำเล็กน้อย พวกเขาไม่เคยได้ยินคำอธิบายการทำเกษตรที่ชวนให้คิดลึกขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต

“พวกท่านไม่ต้องเขินอายไปเจ้าค่ะ เราทำเพื่อการแพทย์ เพื่อให้รากแก้วของสมุนไพรสามารถหยั่งลึกลงไปในดินอย่างมั่นคงและแข็งแกร่ง ข้าจะเริ่มสาธิตการใช้ใบมีดผ่าตัดดินให้พวกท่านดูนะคะ”

ซูฉิงสาธิตการใช้จอบเล็กปรับหน้าดินอย่างละเอียด พร้อมทั้งอธิบายศัพท์เฉพาะทางของเธอไปด้วย “การพลิกหน้าดินนี้คือการปลุก พลังหยาง ในดินให้ตื่นขึ้น และการปรับความชื้นให้เหมาะสมคือการเตรียม น้ำหล่อเลี้ยงชีวิต เราต้องทำให้ทุกอย่างมันสมดุลและ ถึงจุดสูงสุด ก่อนที่เราจะนำเมล็ดพันธุ์แห่งความหวังลงไปปลูก”

คนงานทั้ง 3 คนมองหน้ากัน พวกเขาไม่เข้าใจศัพท์วิชาการประหลาดๆ ของฮูหยินผู้นี้เลยแม้แต่น้อย แต่คำว่า ปลุกพลังหยาง ทะลวง และ ถึงจุดสูงสุด มันช่างบาดลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของความเป็นบุรุษเสียจริงๆ

“ขอ... ขอรับ พวกเราจะทำการทะลวงดินให้เรียบร้อยขอรับ” อาฟู่รับคำอย่างขึงขัง เขาหยิบเสียม (เครื่องมือพิชิตมังกร) ขึ้นมาด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นในภารกิจกระตุ้นอารมณ์ของดิน

ซูฉิงหัวเราะคิกคัก เธอพอใจกับปฏิกิริยาของคนงานมาก การใช้ศัพท์ทะลึ่งทำให้พวกเขามีแรงกระตุ้นในการทำงานเพิ่มขึ้นสิบเท่า

หลังเตรียมดินเสร็จแล้ว ซูฉิงก็เริ่มปลูกสมุนไพรชุดแรก นั่นคือหญ้าสงบจิต (หญ้าดับไฟราคะ) เธอพยายามรักษาระยะห่างจากแปลงสมุนไพรนี้มากที่สุดเพื่อไม่ให้ถูกกระตุ้น แต่ก็ทำไม่ได้อยู่ดี “นี่คือหญ้าสงบจิต มันเป็นสมุนไพรที่อ่อนไหวต่ออารมณ์และความรู้สึกมากเจ้าค่ะ เราต้องดูแลมันด้วยความรักและความเข้าใจ” ซูฉิงกล่าวอย่างนุ่มนวล แต่ก็ไม่วายเสริมมุกตลกเข้าไป “ถ้าเราดูแลมันไม่ดี... มันอาจจะหนีตามบุรุษรูปงามไปก็ได้นะเจ้าคะ”

คนงานยิ่งงุนงงหนักเข้าไปอีก เพราะสมุนไพรจะหนีตามบุรุษได้อย่างไร

ขณะที่บรรยากาศการทำเกษตรกำลังวุ่นวายและเต็มไปด้วยคำพูดสองแง่สองง่ามที่ถูกตีความไปในทางที่ผิด เสียงไอเย็นๆ ก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

“เกิดอะไรขึ้นที่นี่”

อวี้เหยียนเดินออกมาจากห้องทำงานของเขาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เขาได้ยินเสียงซูฉิงและคำพูดแปลกๆ ของเธอลอดกำแพงออกมาตลอดช่วงเช้า ทำให้เขาต้องละจากตำราสมุนไพรสำคัญของเขาเพื่อออกมาตรวจสอบ

เขาเห็นอุปกรณ์ทำเกษตรที่มีชื่อประหลาดๆ วางอยู่เกลื่อนกลาด เห็นคนงานกำลัง 'ทะลวง' ดินด้วยใบหน้าแดงก่ำ และเห็นซูฉิงกำลัง 'ป้อนสารบำรุงหัวใจ' (รดน้ำ) ให้กับเมล็ดพันธุ์อย่างใกล้ชิด

“ซูฉิง ข้าสั่งให้เจ้าจัดเรียงสมุนไพรไม่ใช่หรือ และไอ้ กระบอกป้อนสารบำรุงหัวใจนั่นมันคืออะไร” อวี้เหยียนชี้นิ้วไปที่กระบอกไม้ไผ่ที่มีรูเล็กๆ ที่นางถืออยู่

ซูฉิงยิ้มร่า 

“ท่านหมอเจ้าคะ นั่นมันคือเครื่องมือเพิ่มประสิทธิภาพในการดูดซึมสารอาหารเจ้าค่ะ” ซูฉิงรีบอธิบาย 

“ถ้าเราใช้กระบอกป้อนสารบำรุงหัวใจนี้ในการรดน้ำ สมุนไพรมันจะได้รับสารบำรุงอย่างตรงจุดและถึงพริกถึงขิงเลยเจ้าค่ะ มันเป็นเทคนิคทางการเกษตรที่ล้ำสมัยที่สุดในโลกเลยนะเจ้าคะ”