LOGINShare
ปล่อยวางความทรงจำ
Last Updated:
2025-06-13 00:46:23
Latest chapter
ทรายเทียมเพชร คำตอบอยู่ในมือของเธอแล้ว
‘ ผู้หญิงหน้าด้านชอบแย่งแฟนคนอื่น! ’ ร่างบางสะดุ้งเฮือก รีบผลักร่างสูงออกห่าง“เป็นไปไม่ได้! ” เสียงหวานงึมงำ “ คุณมีคนรักอยู่แล้ว ผู้หญิงคนนั้นคงไม่ยอม”ชายหนุ่มถอนหายใจ ก่อนยึดไหล่ของเธอไว้มั่น“ฟังนะ เฟื่องตะวันไม่ใช่คนที่พี่รัก คนที่พี่รักมีเพียงคนเดียว” ว่าแล้วเขาก็ย่อกายลงกอบบางอย่างที่พื้นมาไว้ในกำมือ ก่อนวางสิ่งนั้นลงบนมือเธอแล้วปิดเอาไว้ พร้อมกับมองสบตาที่เต็มไปด้วยคำถามของอีกฝ่าย“คำตอบอยู่ในมือของเธอแล้ว ลองเปิดดูสิ” คนฟังหน้าร้อนวาบ ก้มลงมองเม็ดทรายละเอียดในกำมือตัวเอง หากทว่าในนั้นไม่ได้มีเพียงเม็ดทราย แต่กลับมีประกายแสงระยิบระยับจากวัตถุบางอย่างเปล่งออกมา แหวนเพชรรูปหัวใจส่องกระทบกับแสงจันทร์วาววาม“หัวใจเพชร” หญิงสาวตะลึงงันกับคำตอบที่ได้รับ เงยหน้ามองอีกฝ่ายที่คลี่ยิ้มอย่างอ่อนโยน“ทรายในกำมือเธอมีค่าเทียบเทียมเพชรในหัวใจของพี่” เขาหยิบแหวนวงนั้นมาสวมที่นิ้วนางซ้ายของเธอก่อนยกขึ้นจรดริมฝีปากของตนอย่างนุ่มนวล รอยยิ้มที่สว่างสดใสราวกับแสงของดวงตะวันทำให้หญิงสาวตาพร่าเลือนไปชั่วครู่ กระแสบางอย่างสว่างวาบขึ้นกลางดวงใจอันหมองหม่น แล้วทุกสรรพสิ่งบนโลกก็หยุดเคลื่อนไหวไปชั่วข
ทรายเทียมเพชร ก็อยากโดนมัดไม่ใช่เหรอ อยู่นิ่งๆ
“ปล่อยนะ!” “ไม่เอา เดี๋ยวหนีอีก” คนอุ้มไม่ฟังเสียงอุทธรณ์ใดๆ ก้มมองคนในอ้อมแขนที่ดิ้นขลุกขลักเพราะเสื้อผ้าที่ใส่ไม่ค่อยจะเรียบร้อยนัก ชายหนุ่มก็อดขำไม่ได้ ปากบอกว่าเกลียดเขาแต่คนตัวเล็กก็ยังคงใส่เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเขาอยู่ดี“ขำอะไรของคุณ ปล่อยฉันลงนะ” คนถูกมองรีบแหวกลบความเขินอาย หน้าแดงก่ำ“น่ารักดีนะชุดนี้ แต่ไม่ใส่น่ารักกว่า” สายตากรุ้มกริ่มชวนให้ใจละลาย มือเล็กๆ ทุบโครมไปที่ไหล่ไม่ออมแรง“อย่ามาทะลึ่งนะ!”“โอ้ย! เจ็บนะ เดี๋ยวเผลอปล่อยตกไม่รู้ด้วย”“ก็ปล่อยสิ ไม่เห็นกลัว” แต่จนแล้วจนรอดคนถูกท้าก็ไม่ยักปล่อย กลับอุ้มคนตัวเล็กไปถึงรถของตัวเองจนได้ ศุภิสราหรี่ตามองอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้ใจ“เดี๋ยว คุณจะพาฉันไปไหน”“ไม่พาไปขายแล้วกัน ผอมๆ แบบนี้คงได้ไม่กี่ตังค์ สู้เอาไปทำอย่างอื่นดีกว่า” พีรภัทรยกมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนวางร่างน้อยลงบนเบาะรถแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยให้อย่างแน่นหนา“ไม่มัดมือมัดเท้าไว้ด้วยเลยล่ะ” ผู้โดยสารสาวงุบงิบประชดอย่างหงุดหงิด แล้วก็ต้องเบิกตาค้าง รีบเอะอะเพราะเห็นผ้าในมือของอีกฝ่าย ที่ยื่นมาตรงหน้า “ จะทำอะไรของคุณ”“ก็อยากโดนมัดไม่ใช่เหรอ อยู่นิ่งๆ สิ” ว่าแล้วเขาก็ใ
ทรายเทียมเพชร รักหรือเกลียด... สำคัญตรงไหน
พีรภัทรทิ้งตัวนอนก่ายหน้าผากอย่างคิดไม่ตก เขาต้องทำยังไงเธอถึงจะรู้หัวใจของเขาสักทีว่ามันรู้สึกกับเธอเช่นไร หากทว่ายิ่งเขาพยายามจะเข้าใกล้เธอมากเท่าไหร่ ดูเหมือนระยะทางระหว่างหัวใจก็ยิ่งห่างไกลออกไปทุกทีๆ แล้วเขาควรใช้อะไรมาเหนี่ยวรั้งเธอไว้ดีเล่า หรือควรจับเธอมัดติดกับเขาไปตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยดีไหม? คนถูกว่าไม่มีหัวใจจิตตก ใจที่ฮึกเหิมเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนห่อเหี่ยวในชีวิตที่ผ่านมา นอกจากแม่ไม่เคยมีสักครั้งที่ต้องง้องอนผู้หญิงคนใดมากเท่านี้ คนอย่างพีรภัทรน่ะมีแต่ผู้หญิงเป็นร้อยๆ อยากเข้ามาสานสัมพันธ์ด้วยทั้งนั้น แต่เขาไม่อยากทำร้ายใครให้ต้องเจ็บช้ำเหมือนกับที่แม่ของเขาเคยเป็น คนที่เขาจะแต่งงานด้วยต้องเป็นผู้หญิงที่เขารักและเธอก็รักเขา ชีวิตคู่ของเขาจะต้องไม่จบลงด้วยความเศร้าเหมือนพ่อกับแม่เด็ดขาด ฉะนั้นชายหนุ่มมักเลือกที่จะปฏิเสธสัมพันธไมตรีกับพวกหล่อนตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่ม แล้วผู้หญิงพวกนั้นก็มักจะถูกเหนือฟ้าเพื่อนซี้ของเขาต้อนพาไปปลอบใจแบบสองต่อสองเสียแทบทุกราย“จริงสิ ไอ้ฟ้า!” พีรภัทรคลี่ยิ้ม สายตาวาววับอย่างมีความหวัง ทำไมถึงลืมคิดไปได้นะว่าเจ้านั่นมันคือกูรูด้านจีบหญิงตัวพ่อ
ทรายเทียมเพชร สำหรับเธอมันคือ... ความว่างเปล่า
เสียงกรีดร้องในลำคอบ่งบอกถึงอารมณ์ปรารถนาที่ได้รับการปลดปล่อย หยาดน้ำหวานอันชุ่มฉ่ำระเบิดพร่างพรายถูกผีเสื้อตัวร้ายดูดซับไปจนหมดสิ้น ชายหนุ่มโอบร่างน้อยที่สั่นสะท้านด้วยรสชาติความสุขที่เขาปรนเปรอให้อย่างเต็มใจเข้ามากอดแนบอกอย่างทะนุถนอม หญิงสาวปรือตาขึ้นอย่างเหนื่อยอ่อน ใบหน้าหวานซึ้งแดงก่ำด้วยความเขินอายทำให้คนตัวโตอดหัวเราะอาการนั้นด้วยความเอ็นดูไม่ได้ เขาจึงแกล้งหอมแก้มนวลใสฟอดใหญ่ แล้วกอดกระชับเธอแน่นขึ้นจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว“คุณผิดสัญญา” เสียงหวานกระซิบหวิวด้วยหัวใจที่สับสน ทำให้คนแกล้งกดจูบที่ปากจิ้มลิ้มหนักๆ ไปหลายที แต่ถูกมือบางยกขึ้นมาปิดปากเขาไว้เสียก่อน“ได้โปรดเถอะค่ะ ถ้าคุณไม่ได้รู้สึกอะไร ก็อย่าทำร้ายฉันแบบนี้อีกเลย” คนฟังผงะ นัยน์ตาคมกริบสบตาอย่างตัดพ้อ สิ่งที่ทำลงไปหรือจะไม่ชัดเจนพอ “ใครกันแน่ที่ใจร้าย ชอบรังแกหัวใจคนอื่นอยู่เรื่อย” ว่าแล้วคนพูดก็ขโมยจูบทำโทษที่แก้มใสแรงๆ อีกที ก่อนวางร่างอ่อนระทวยของเธอนอนลงบนโซฟา แล้วหันหลังให้อย่างน้อยใจบ้างศุภิสราหน้าแดงซ่าน พอมองเห็นสภาพตัวเองก็รีบลุกหันหลังให้อีกฝ่ายด้วยความเขินอาย ภาพเหตุการณ์หวามที่เพิ่งผ่านไปสดๆ ร้
ทรายเทียมเพชร ก็ไหนคุณสัญญาว่าจะไม่ล่วงเกินฉันไง
ศุภิสรารู้สึกกลัวผู้ชายตรงหน้าจับจิตจับใจ แม้เธอพยายามดิ้นรนจากบ่วงพิศวาสของซาตานตัวร้าย แต่ดูเหมือนว่ากำลังพ่ายแพ้หมดแรงจะต่อกร เพราะคู่ต่อสู้มีพละกำลังมากมายเกินกว่าเธอจะต้านทานไหว ซาตานหนุ่มกำลังร่ายมนต์เสน่หาครอบงำเธอด้วยความช่ำชองที่พลิกพลิ้วปลุกปั่นเธอจนแทบละลายไปกับโซฟาตัวนั้น ก้อนเนื้อในอกเต้นรัวแรงเมื่อถูกมือซุกซนของอีกฝ่ายลูบไล้สำรวจเรือนร่างงามต่ำลงเรื่อยๆ พร้อมขยับร่างอรชรของเธอให้บดเบียดแนบชิดกับความแข็งแกร่งของเขาที่กำลังจะทำให้ใจเธอขาดรอนๆชายหนุ่มผละจากริมฝีปากละมุน พรมจูบไปทั่วใบหน้างามก่อนไต่ละมาตามลำคอหอมกรุ่นด้วยกลิ่นอายความสาวอันหอมหวาน แล้วจู่ๆ เสื้อตัวสวยของเธอก็ถูกทึ้งจนขาดออกจากกันด้วยฝีมือคนใจร้อน ที่คราวนี้ไม่รอแม้จะปลดกระดุมเลยด้วยซ้ำ ชายหนุ่มตกตะลึงกับความงดงามที่ปรากฏตรงหน้า“สวย สวยมาก” ศุภิสรา... เม็ดทรายที่แสนสวยและหวานไปทั้งตัว เขาจะละสายตาไปจากผู้หญิงคนนี้ได้อย่างไรกันหนอ แล้วหัวใจของชายหนุ่มถูกไฟเสน่หายึดครองจนเต็มดวง ยามพิศใบหน้านวลใสที่แต้มสีกุหลาบระเรื่อชวนมอง ทั้งนัยน์ตาหวานหยาดเยิ้มที่จ้องมองเขาอย่างตื่นตระหนกปนเขินอาย และเรียวปากสีชมพูเข้มที่ส
ทรายเทียมเพชร เขาต้องการเธอ... และต้องได้!
“ฉันจะรักใครก็ไม่เกี่ยวกับคุณนี่คะ” ศุภิสราคลี่ยิ้มเยาะทั้งที่โกรธจนลมออกหู เสียงอันเย็นชาตอบกลับอย่างไร้เยื่อใย “ ไม่ว่าจะคนหนุ่มหรือคนแก่ ถ้าฉันพอใจจะรักซะอย่าง ไม่ว่าหน้าไหนฉันก็ไม่แคร์ทั้งนั้น”พีรภัทรนิ่งอึ้งราวกับถูกน็อกกลางอากาศ ความเจ็บปวดจู่โจมเข้าเกาะกุมหัวใจทันใด ภาพบุรุษผู้สง่างามเจ้าของวังใหญ่โตนั่น และใบหน้ายียวนของคุณหมอหนุ่มผุดขึ้นในสมองพร้อมกันราวกับปีศาจร้ายตามหลอกหลอน คนหนึ่งคือผู้ชายที่รักเธอมาตั้งแต่เด็ก ส่วนอีกคนนั้นฐานะยังคลุมเครือ หากการที่เธอหายตัวไปแล้วกลับมาปรากฏตัวอีกครั้งในวังของบุรุษผู้นั้น ไหนจะความหวงแหนจนออกนอกหน้ามันคืออะไรกันเล่า แล้วจู่ๆ ภาพชายหญิงที่กอดกันในรถในค่ำคืนที่ฝนตกก็แว่บเข้ามาตอกย้ำความคิดชายหนุ่มเม้มปากแน่น หรือการที่เธอแกล้งทำเป็นลืม ทำหมางเมินใส่เขาเช่นนี้ คือการบอกใบ้ให้รู้ว่าความรักที่เธอเคยมีให้เขาเปลี่ยนไปมอบให้คนอื่นแล้ว ไม่แน่ว่าหนึ่งในสองคนนั่น หรือไม่ก็... ทั้งสองคน คำว่ารักที่เขาเตรียมจะบอกออกไปต้องถูกพับเก็บลงกระเป๋าไปอีกครั้ง เมฆหมอกแห่งความระแวงเคลื่อนเข้ามาแทนที่ เขาแพ้... แพ้อย่างราบคาบ หรือเขาต้องยอมปล่อยเธอไปเป็นของคนอ
You may also like
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์67.5K viewsคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น37.1K views(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก65.1K viewsบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.8K viewsเล่ห์พสุธา
Kaowsethong411 viewsดวงใจทมิฬ
baiboau-เนื้อนวล309 viewsร้อนรักเลขาชั่วคราว
วนิลากลิ่นเลม่อน2261 viewsของเล่นคนโปรดคุณหมอ
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k1.1K views
