LOGIN26ติ่มซ่ำเปลี่ยนสีกับค่ำคืนนิทานเฉลียวเกินวัย เขาขยับเข้าไปใกล้แล้วถามขึ้นเบา ๆ“ท่านลุงครับจอมยุทธ์คนนี้ลำบากใจไหมครับที่ต้องโกหกหญิงที่รัก เขาไม่กลัวนางจะโกรธหรือครับถ้าความจริงเปิดเผย”มู่ฉางเฟิงชะงักไป มือที่กำลังลูบหัวอาเป่าสั่นไหวเล็กน้อย เขามองลึกเข้าไปในตาเด็กชายแล้วถอนหายใจยาว“เขาอาจจะลำบากใจจนแทบกระอักเลือด แต่สำหรับเขาแล้ว การถูกนางโกรธหรือเกลียดชัง ยังเทียบไม่ได้เลยกับความเจ็บปวดที่ต้องเห็นนางตกอยู่ในอันตรายเพราะตัวตนของเขา เขาจึงเลือกที่จะแบกรับคำโกหกไว้เพียงผู้เดียว เพื่อให้นางยังคงมีรอยยิ้มที่สดใสเช่นนี้ตลอดไป”อาเป่าพยักหน้าช้า ๆ “ถ้าจอมยุทธ์คนนั้นคือท่านลุง ข้าจะช่วยท่านลุงเก็บความลับครับ เพราะข้าก็รักท่านแม่เหมือนกัน” คำพูดของเด็กชายทำเอาหัวใจของมู่ฉางเฟิงกระตุกวูบ เขาโอบกอดอาเป่าไว้แน่น ความเงียบในยามค่ำคืนเต็มไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้งเกินกว่าจะอธิบายเป็นคำพูดเพื่อบรรเทาความตึงเครียดจากสงครามเครื่องเทศ มู่ฉางเฟิงจึงเสนอให้ทุกคนพักผ่อนด้วยการไปที่น้ำตกสีทองสถานที่ลับตาคนที่มีสายน้ำใสเย็นสาดกระเซ็นสะท้อนแสงแดดเป็นประกายระยิบระยับ หว่านเอ๋อร์เตรียมตะกร้าติ่มซำและน้ำ
26ติ่มซ่ำเปลี่ยนสีกับค่ำคืนนิทานเช้าวันใหม่เริ่มต้นด้วยบรรยากาศที่ตึงเครียด เมื่อเว่ยจื่อเหยียนไม่ได้มาในชุดคุณชายเจ้าสำราญเหมือนทุกวัน แต่เขามาพร้อมกับทหารทางการและประกาศที่มีตราประทับสีแดงสด แปะลงที่เสาหน้าร้านเรือนครัวสองหนานอย่างแรง“แม่นางหลิน ข้าเสียใจจริงๆ ที่ต้องบอกว่า ร้านของเจ้าต้องงดใช้เครื่องเทศรสเผ็ดทุกชนิดชั่วคราว” เว่ยจื่อเหยียนเอ่ยพลางสะบัดพัดมองหว่านเอ๋อร์ด้วยสายตาที่ก้ำกึ่งระหว่างความเอ็นดูและความต้องการครอบครอง“บิดาของข้าเกรงว่าพริกที่เจ้าใช้จะไม่ได้มาตรฐาน ข้าจึงต้องสั่งตรวจสอบเว้นเสียแต่ว่า เจ้าจะเปลี่ยนใจมาให้ข้าดูแลทั้งตัวเจ้าและร้านนี้ เรื่องทุกอย่างก็คงจะง่ายขึ้นเยอะ”หลินหว่านเอ๋อร์ขบกรามแน่น นางรู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่เรื่องสุขภาพประชาชนแต่มันคือการตัดปีกเพื่อบีบให้คนหยิ่งทะนงอย่างนางต้องคลานเข้าไปขอความเมตตาจากเขาเว่ยจื่อเหยียนต้องการพิสูจน์ให้นางเห็นว่า พ่อค้าพเนจรอย่างมู่ฉางเฟิงช่วยอะไรนางไม่ได้ มีเพียงเขาเท่านั้นที่กุมชะตาชีวิตของนางเอาไว้“ขอบคุณในความหวังดีเจ้าค่ะคุณชายเว่ย แต่ครัวของข้าไม่ได้มีดีแค่รสเผ็ด” หว่านเอ๋อร์ตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเย็นชา ทำเอาเว่ย
ตอนที่25แผนซ้อนแผนใต้แสงจันทร์ทว่าจุดที่ดึงดูดสายตาของเหล่านางกำนัลและบ่าวรับใช้สาวๆ มากที่สุด กลับไม่ใช่กลิ่นหอมของอาหาร แต่เป็นผู้ช่วยแม่ครัวร่างสูงโปร่งที่ยืนอยู่หน้าเตาย่างเป็ดมู่ฉางเฟิงสวมชุดผ้าป่านหยาบสีตุ่นและผ้ากันเปื้อนผืนหนา ใบหน้าที่เคยสะอาดสะอ้านถูกแกล้งทาด้วยเขม่าไฟบางๆ เพื่ออำพรางความโดดเด่น แต่ถึงกระนั้น รัศมีบางอย่างที่แผ่ออกมาก็ยังดูสูงส่งเกินกว่าจะเป็นเพียงลูกจ้างร้านอาหาร เขาพยายามก้มหน้าก้มตา และจงใจแสดงท่าทางไม่เป็นงานด้วยการหยิบจับฟืนอย่างเก้ๆ กัง ๆ“ท่านผู้ช่วย ย่างเป็ดนะเจ้าคะ ไม่ได้จะออกไปสู้กับศัตรูที่ไหน” หลินหว่านเอ๋อร์รีบเดินเข้ามาตีแขนเขาเบาๆ เมื่อเห็นมู่ฉางเฟิงเผลอใช้ท่าเท้าจอมยุทธ์ ย่อตัวลงต่ำแล้วหมุนตะขอเกี่ยวเป็ดสลับด้านด้วยความเร็วปานสายฟ้า ท่วงท่านั้นพริ้วไหวและสง่างามเสียจนเตาย่างเป็ดดูเหมือนสนามร่ายรำดาบมู่ฉางเฟิงชะงักไปครู่หนึ่ง เขารีบยืดตัวขึ้นแล้วแสร้งทำเป็นไอค่อกแค่กเพราะควันไฟ“ข้าเพียงแค่กลัวว่าความร้อนจะไม่ทั่วถึงน่ะแม่นางหลิน เขาเอ่ยเสียงเรียบพลางแกล้งทำเป็นเช็ดเหงื่อแบบเก้กังหลินหว่านเอ๋อร์ถลึงตาใส่เบา ๆ ก่อนจะกระซิบข้างหูเขา“ทำตัว
ตอนที่25แผนซ้อนแผนใต้แสงจันทร์ แสงอาทิตย์อัสดงอาบทอทั่วเรือนครัวสองหนานที่บัดนี้เต็มไปด้วยโคมไฟหลากสีเตรียมรับเทศกาลไหว้พระจันทร์ ท่ามกลางลูกค้าที่กำลังเอร็ดอร่อยกับหม้อไฟ เสียงประกาศกึกก้องของเว่ยจื่อเหยียนก็ดังขึ้นพร้อมกับปรากฏตัวในชุดผ้าไหมสีม่วงเข้มดูภูมิฐานเกินกว่าทุกวัน “แม่นางหลิน บิดาของข้ามีคำสั่งด่วน” เขาคลี่เทียบเชิญสีทองอร่ามที่ประทับตราทางการออกมา “ในงานเลี้ยงฉลองพระจันทร์คืนพรุ่งนี้ จะมีขุนนางผู้ใหญ่จากเมืองหลวงมาเยือน บิดาข้าประทับใจในชื่อเสียงหม้อไฟสวรรค์ของเจ้า จึงอยากจ้างเจ้าไปเป็นแม่ครัวเอกดูแลห้องเครื่องในคฤหาสน์เจ้าเมือง” หลินหว่านเอ๋อร์ขมวดคิ้ว มือที่กำลังเช็ดโต๊ะชะงักลง “คุณชายเว่ย ร้านข้างานยุ่งนัก อีกอย่างคฤหาสน์เจ้าเมืองมีพ่อครัวฝีมือดีมากมาย เหตุใดจึงต้อง...”“รับคำเสียสิ แม่นางหลิน” เสียงเรียบเย็นของ มู่ฉางเฟิงดังขึ้นจากมุมโต๊ะบัญชี เขาเดินเข้ามาพร้อมแววตาที่สื่อความหมายบางอย่าง“โอกาสที่จะได้แสดงฝีมือให้ขุนนางระดับสูงเห็น ไม่ใช่สิ่งที่หาได้ง่ายๆ อีกอย่าง ข้าเองก็อยากจะเห็นว่าห้องครัวของคฤหาสน์เจ้าเมืองจะกว้างขวางเพียงใด ข้าจะขอ
ตอนที่24หม้อไฟแห่งความสุข หลังจากผ่านการสู้กับลูกค้าที่แวะเวียนเข้ามาลิ้มรสหม้อไฟหม่าล่าเผ็ดชาลิ้นกันทั้งวัน หลินหว่านเอ๋อร์ก็สั่งปิดร้านเร็วกว่าปกติเพื่อจัดงานเลี้ยงตอบแทนพนักงานชุดใหญ่ นางกับพนักงานบางส่วนช่วยกันเลื่อนโต๊ะไม่ตัวยาวมาวางเรียงกันกลางร้าน แสงจากโคมไฟกระดาษสีนวลสาดส่องกระทบใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของทุกคน บนโต๊ะมีหม้อไฟทองเหลืองขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลาง ควันที่พวยพุ่งออกมาแบ่งเป็นสองขั้วชัดเจน ฝั่งหนึ่งคือ “ซุปกระดูกหมูน้ำใส” ที่เคี่ยวจนกลายเป็นสีน้ำนม ส่งกลิ่นหอมกรุ่นของขิงและเก๋ากี้ ส่วนอีกฝั่งคือ “ซุปหม่าล่า” สีแดงฉานปานเลือดนกที่อัดแน่นไปด้วยพริกแห้ง พริกหอม และน้ำมันพริกเผ็ดร้อนที่เดือดปุด ๆ“มาแล้วเจ้าค่ะ เนื้อสไลด์ชั้นดีและลูกชิ้นปลาเด้งดึ๋งที่ข้านวดเองกับมือ” หว่านเอ๋อร์ประคองถาดไม้ใบใหญ่ที่มีเนื้อวัวสีแดงแทรกมันวาววับวางลงกลางโต๊ะ“พ่อค้ามู่ท่านจงซิ่น วันนี้หากไม่เต็มท้องห้ามลุกจากโต๊ะนะเจ้าคะ” พนักงานคนอื่นๆ ต่างพากันโห่ร้องด้วยความดีใจ บางคนรีบไปจัดแจงถ้วยชามและตะเกียบอย่างรวดเร็ว บรรยากาศภายในร้านที่เคยเคร่งเครียดจากการรับรองแขกเปลี่ยนเ
ตอนที่23หม้อไฟสวรรค์ลิ้นชาแสงอาทิตย์ยามเที่ยงสาดส่องลงมายังป้ายหน้าร้านเรือนครัวสองหนาน ที่วันนี้ถูกประดับประดาด้วยโคมสีแดงสด กลิ่นหอมฉุนกึกแต่ชวนน้ำลายสอของพริกฮวาเจียวและเครื่องเทศเสฉวนนับสิบชนิดโชยฟุ้งไปไกลถึงสามหัวถนน ชาวเมืองต่างมาเข้าแถวยาวเหยียดด้วยความสงสัยในป้ายประกาศขนาดใหญ่ที่เขียนว่า “หม้อไฟสวรรค์ลิ้นชา จ่ายครั้งเดียวอิ่มไม่อั้น”ซึ่งเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่มีใครเคยได้ยินมาก่อนในแถบชายแดนนี้ภายในร้านเต็มไปด้วยไอร้อนจากหม้อทองเหลืองที่ตั้งอยู่ทุกโต๊ะ น้ำซุปสีแดงฉานเดือดปุด ๆ ส่งเสียงดังเป็นจังหวะ หลินหว่านเอ๋อร์เดินตรวจตราความเรียบร้อยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม นางจัดการวางระบบอย่างเป็นระเบียบ ทั้งมุมผักสดที่เรียงรายเหมือนสวนขนาดย่อม และมุมเนื้อสไลด์บางเฉียบที่วางซ้อนกันเป็นชั้น ๆ“เร็วเข้าทุกคน แขกเต็มร้านแล้ว” หว่านเอ๋อร์ร้องบอกทีมงานต้ากู่พนักงานใหม่ผู้มีพละกำลังล้นเหลือแต่มักจะมาพร้อมกับความซุ่มซ่าม วันนี้เขารับหน้าที่เป็นมือเติมถ่าน เขาแบกถังไม้ที่บรรจุถ่านแดงโกโร่เดินไปตามโต๊ะต่าง ๆ“ขอทางหน่อยขอรับ ถ่านร้อนๆ มาแล้ว ใครน้ำซุปไม่เดือดบอกต้ากู่ได้เลย”ในจังหวะที่เขากำลังรีบเร







