เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 123 ฤดูใบไม้ผลิกับกำไลหยก (ครึ่งหลัง)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-30 09:27:25บทที่ 123
ฤดูใบไม้ผลิกับกำไลหยก (ครึ่งหลัง)
อีกด้านหนึ่ง กงเยียนซูกำลังอ่านจดหมายที่กงโม่หยวนส่งมา ทันทีที่เปิดอ่าน สายของชายหนุ่มค่อยๆ เบิกกว้าง ท้ายที่สุดก็ส่ายหัวแล้วกุมขมับ
“เสด็จย่า…”
จิ่นเซี่ยที่ยืนอารักขาใกล้ๆ เอ่ยถามด้วยความกังวล
“เกิดเรื่องอะไรกับไทเฮาหรือขอรับ”
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมององครักษ์ จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยๆ
“ไม่ได้เกิดปัญหาอะไรกับเสด็จย่า แต่เป็นเสด็จย่าที่ ‘สร้างปัญหา’ ต่างหาก”
“ขอรับ?”
จิ่นเซี่ยไม่เข้าใจว่านายท่านของตนพูดเรื่องอะไร
ไทเฮาสร้างปัญหา ปัญหาอะไร มีแต่เรื่องให้สงสัยเต็มไปหมด
จังหวะนั้นเอง พ่อบ้านได้เดินเข้ามาในห้อง รายงานว่าลู่ซินฟางมาขอพบ
กงเยียนซูทำสีหน้าตระหนกลนลานทันที ความสงสัยของจิ่นเซี่ยจึงยิ่งทบทวี
“นายท่านขอรับ?”
ท่าทางเช่นนี้ต้องเกี่ยวข้องกับไทเฮาและจดหมายนั้นอย่างแน่นอน
จิ่นเซี่ยคิด
ผ่านไปสักครู่ กงเยียนซูถึงกลับมีท่าทีเคร่งขรึมดังเดิม เขาสั่งให้พ่อบ้านเตรียมน้ำชามาที่ห้องรับรองแขก จากนั้นลุกขึ้นจากเก้าอี้ ออกไปต้อนรับหญิงสาว
เมื่อมาถึงห้องรับรอง กงเยียนซูกับลู่ซินฟางทักทายกันพอเป็นพิธี ก่อนที่กงเยียนซูจะกล่าวแสดงความยินดีเรื่องราชโองการ
“ก่อนอื่น ข้าต้องยินดีเรื่องที่ฝ่าบาทพระราชทานปลาคาร์ฟทองคำให้เจ้าด้วยนะ”
“ขอบคุณเจ้าค่ะ แต่ที่ข้ามาหาท่าน เพราะกำไลหยกนี้ต่างหาก”
หญิงสาวพูดพร้อมวางกล่องกำไลหยกที่ไทเฮามอบให้ลงบนโต๊ะ
กงเยียนซูมองกล่องกำไลพลางเข้าใจว่านางคงเอาของมาคืน สีหน้าของเขาจึงเศร้าหมองทันที
“เจ้านำกำไลของไทเฮามาคืนเช่นนี้ คงเข้าใจความหมายของกำไลหยกแล้วใช่หรือไม่”
หญิงสาวพยักหน้า
กงเยียนซูยิ้มเศร้าแล้วกล่าวต่อ “จริงๆ ข้าก็อยากพูดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน ทั้งที่เจ้ายังไม่ได้ให้คำตอบข้าอย่างชัดเจน แต่เสด็จย่ากลับชิงลงมือก่อน อย่างไรก็ตาม ข้าต้องขอโทษแทนเสด็จย่าของข้าด้วย เสด็จย่าอาจจะล้ำเส้นของเจ้ากับข้ามากเกินความจำเป็น นั่นเป็นเพราะนางรักและห่วงใยข้าเท่านั้น”
ฟังจบ หญิงสาวเพียงแค่ยิ้มจางๆ ให้กับชายหนุ่ม
กงเยียนซูกล่าวเพิ่มอีกว่า “เช่นนั้นข้าจะนำกำไลนี้ไปคืนเสด็จย่า แล้วกราบทูลเรื่องของเราให้เสด็จย่าฟังอย่างชัดเจน เจ้าเองก็ไม่ต้องคิดมากว่าจะถูกลงโทษ ข้าจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง ส่วนคำตอบของเจ้า....ข้ารอได้”
“หากนำกำไลไปคืน ท่านจะไม่มีปัญหาแน่หรือ”
“ข้าเป็นองค์ชาย เสด็จย่าไม่มีทางลงโทษข้าลงหรอก พูดก็พูดเถอะ เสด็จย่าบังคับให้เจ้าสวมกำไลโดยไม่ถามความสมัครใจเช่นนี้ เสด็จย่าต่างหากที่ทำไม่ถูก” กงเยียนซูพูดอย่างมีเหตุผล
กำไลหยกลายหงส์ หากสวมแล้วก็เท่ากับยอมรับคำสู่ขอ
“ซินฟาง มาถึงขั้นนี้แล้ว ข้าขอพูดบางอย่างกับเจ้าได้หรือไม่”
“เชิญท่านพูดมา”
“หลังจากที่ข้าตัดสินใจเรื่องของเจ้า ไม่ว่าเจ้าจะให้ข้ารอไปตลอดชีวิต ข้าล้วนเต็มใจรอได้ ขอเพียงเจ้ามีความสุข อยู่กับข้าแล้วรู้สึกสบายใจ ต่อให้เจ้าต้องการให้ข้าเว้นระยะห่างเป็นได้แค่เพื่อน ข้าก็จะทำตามความต้องการของเจ้า เพราะฉะนั้น เรื่องกำไลหยก…ไม่สิ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร เจ้าอย่าได้เก็บมาใส่ใจทั้งสิ้น หากมีใครไม่พอใจเรื่องของเจ้า ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าจัดการเอง”
ลู่ซินฟางมองใบหน้าอันจริงจังของชายหนุ่ม เห็นชัดว่าเขาชอบนางด้วยความบริสุทธิ์ใจจริงๆ
อย่างไรก็ดี แม้ลู่ซินฟางคนนี้จะเป็นแค่หญิงสาวชาวบ้าน ทั้งยังเคยแต่งงานและมีลูกแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยแสดงท่าทีดูถูกต่อนางเลย ยังมีองค์ชายห้า กงเสียนเฟย รวมถึงฮ่องเต้ ไม่มีใครคัดค้านความสัมพันธ์ระหว่างลู่ซินฟางกับกงเยียนซูเลยสักคน หากบอกว่าไม่รู้สึกหวั่นไหวก็คงโกหก
หญิงสาวกัดปากล่างเบาๆ ผ่านไปสักครู่ ริมฝีปากคู่สวยก็ขยับไหว
“ใครว่าข้าจะมาคืนของให้ท่าน”
“หมายความว่าอย่างไรหรือ?” กงเยียนซูถามกลับอย่างไม่เข้าใจ
“ข้ามาเพื่อจะบอกให้ท่านเก็บกล่องกำไลนี้เอาไว้ชั่วคราวก่อน”
เมื่อได้ยินแบบนั้น คิ้วคมเข้มของกงเยียนซูพลันเลิกสูง หากกระนั้น หัวใจของเขากลับเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เพราะคำพูดของนางทำให้เขาเกิดความหวัง
ลู่ซินฟางยิ้มแล้วกล่าวอย่างใจเย็น “ข้ายอมรับว่า เริ่มสนใจในตัวท่านไม่น้อย แต่ว่า...ข้าไม่ได้ตัวคนเดียว หากข้าจะตกลงปลงใจกับใครสักคน ข้ายังต้องถามความเห็นของลูกๆ ก่อน หากถึงวันที่ทุกอย่างลงตัวแล้ว ท่านก็ช่วยสวมกำไลนั้นให้ข้าด้วยแล้วกัน”
“ดะ ได้…ข้าจะรอ!”
กงเยียนซูตอบรับฉับไหว คราแรกยังแสดงสีหน้าหมองเศร้า ตอนนี้เปลี่ยนเป็นตื่นเต้นยินดี
หญิงสาวยิ้มขบขันพลางพูด “ข้าคิดว่าตอนที่ท่านไม่ใช่เถ้าแก่กงหรือองค์ชายแปด น่าคบหากว่าตั้งเยอะเลย”
“เช่นนั้น ข้าก็จะเป็นเยียนซูคนธรรมดาเพื่อเจ้าตลอดไป” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยิ้มอย่างลึกซึ้ง
เวลานี้ยังเป็นยามเช้า ภายใต้แสงอาทิตย์อบอุ่นที่ทอดเข้ามาทางหน้าต่างและประตู ใบหน้าของชายหนุ่มหญิงสาวยามยิ้มและสบตากัน ทั้งมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยความสุข
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (5) จบบริบูรณ์
ตอนพิเศษ (5)จบบริบูรณ์ หลังจากปรับอารมณ์ได้แล้ว จิ้งจอกสาวก็เช็ดน้ำตาบนแก้มจนแห้ง สูดหายใจลึกๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะออกจากห้องเพื่อไปขอโทษหลางไป๋ ทว่าทุกครั้งที่นางเข้าใกล้ เขากลับผละหนี แสร้งทำทีเป็นยุ่งง่วนกับงาน ท่าทางแบบนั้นราวกับจงใจหลบหน้านางไม่มีผิด เมื่อตระหนักได้เช่นนั้น เจียงจวีก็น้ำตาซึม รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก นับวันหัวใจของนางก็ยิ่งปวดแปลบ ท้ายที่สุด นางที่รู้สึกระอายใจเป็นทุนเดิม ยิ่งไม่กล้าสู้หน้าเขา หลายวันต่อมา เจียงจวีเก็บข้าวของ หนีกลับเผ่าจิ้งจอก ณ เผ่าจิ้งจอก ผู้นำเผ่าจิ้งจอกในร่างของชายวัยคนกับจิ้งจอกหนุ่มต่างยืนกอดอกหน้าตาขึงขัง ในขณะที่มองจิ้งจอกสาวกอดเข่าน้ำตาซึม “ตั้งแต่นางกลับมาก็เอาแต่นั่งอมทุกข์ทั้งวันทั้งคืน สงสัยจะเจอแย่ๆ มา หากรู้อย่างนี้ ข้าไม่น่าอนุญาตให้นางออกไปเจอโลกภายนอกเลย เป็นข้าที่ตัดสินใจผิดพลาดเอง” ผู้นำเผ่าพูดกับลูกชาย “ท่านพ่อไม่ได้ตัดสินใจผิดพลาดหรอกขอรับ ให้นางออกไปเผชิญโลกภายนอก นับเป็นประสบการณ์ของนางด้วย” จิ้งจอกหนุ่มกล่าว
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (4)
ตอนพิเศษ (4) หลังจากเห็นว่าเจียงจวีเหมาะกับตำแหน่งพนักงานขาย หลางไป๋ก็ให้นางทำงานในร้านซินหลินคู่กับห่จือเหมย เพียงไม่กี่อาทิตย์ เจียงจวีก็เป็นพนักงานขายอันดับต้นๆ ของร้าน ด้วยความที่เป็นจิ้งจอกใสซื่อ จึงทำให้ผู้คนชื่นชอบและเอ็นดูไม่น้อย ไม่เว้นแม้แต่หลางไป๋ “ทำงานแค่ไม่กี่อาทิตย์ เจ้าก็ทำกำไรให้ร้านซินหลินไม่น้อย…ทำดีมาก” หลางไป๋เอ่ยชมเจียงจวี พร้อมกับยื่นมือไปลูบศีรษะ ตอนแรก หมาป่าหนุ่มทำไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่พอเห็นจิ้งจอกสาวผงะ ทั้งแก้มนวลเนียนยังขึ้นสีแดงระเรื่อ มือใหญ่ที่กำลังลูบศีรษะของนางพลันชักกลับมา จากนั้นเขาก็หมุนตัวเดินไปตรวจงานแผนกอื่น และไม่พูดไม่จาใดๆ หัวใจของเจียงจวีเต้นระส่ำระส่ายไม่หยุด แม้ยกมือขึ้นลูบหน้าอกพร้อมสูดหายลึกๆ แล้ว หากแต่หัวใจยังคงเต้นแรงเหมือนจะกระเด็นออกมา อย่างไรก็ตาม อาการใจเต้นแรงนี้ ทำให้จิ้งจอกสาวอดรู้สึกกังวลไม่ได้ หมิงฮวาเข้าร้านมาในจังหวะนั้นพอดี นางมองหลางไป๋สลับกับมองเจียงจวี สักครู่ ดวงตาของอสรพิษสาวก็หรี่ลงเล็กน้อย เมื่อเห็นหลางไป๋ขึ้นไปที่ชั้
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (3)
ตอนพิเศษ (3) วันต่อมา จิ้งจอกสาวหอบห่อผ้ามาที่ฟาร์มอีกครั้ง แต่หนนี้นางมาพร้อมกับพี่ชาย “พวกเจ้าสองพี่น้องจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกันหรือ” หลางไป๋สอบถาม การได้คนหน่วยกร้านดีเพิ่ม มีใครบ้างไม่ชอบ ทว่าจิ้งจอกหนุ่มโบกมือแล้วตอบ “ไม่ใช่ขอรับ ข้าแค่มาส่งน้องสาว อีกอย่าง ที่มาวันนี้ก็เพื่อขอร้องท่านให้ช่วยดูแลนางด้วย นางค่อนข้างซื่อน่ะขอรับ” หลางไป๋พยักหน้าเหมือนเข้าใจ หญิงสาวเผ่าจิ้งจอกยิ้มใสซื่อ โค้งศีรษะให้กับหลางไป๋ทีหนึ่ง “จากนี้ข้าต้องขอฝากตัวด้วยเจ้าค่ะ” หลางไป๋หันไปยิ้มให้กับหญิงสาวเผ่าจิ้งจอกพลางตอบว่า “ทางนี้ก็ต้องฝากตัวด้วยเช่นกัน” จากนั้นก็หันไปพูดกับทางพี่ชายด้วยสีหน้าเสียดาย “พูดก็พูดเถอะ เจ้าเองก็หน่วยกร้านดีไม่เบา น่าจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกัน” “ความจริงข้าก็อยากมาทำงานที่นี่นะขอรับ แต่เพราะท่านพ่อของพวกเรากำลังป่วย ข้าที่เป็นลูกชาย และยังเป็นว่าที่หัวหน้าเผ่าคนต่อไป ต้องคอยจัดการหลายๆ เรื่อง ตอนนี้ก็เลยออกจากเผ่าไม่ได้” “ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ” “ขอบคุณท่านผู
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (2)
ตอนพิเศษ (2) สถานที่นี้เรียกว่าฟาร์ม มีทั้งสวนผัก สวนผลไม้ ทุ่งดอกไม้ โรงเรือนเพาะต้นกล้า ไหนจะโรงผลิตสารพัดที่เพิ่มขึ้นเหมือนกับดอกเห็ด หนำซ้ำ ยังมีหมู่บ้านของเหล่าสัตว์อสูร ถนนที่ปูด้วยอิฐ ตรงลานกว้างของเมืองก็มีน้ำพุขนาดใหญ่ พวกเขาอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข…น่าอิจฉาและดูน่าสนุกกันจังเลย จิ้งจอกสาวคิด ก่อนจะถอนหายเฮือกออกมาหนึ่ง หญิงสาวชอบความตื่นตาตื่นใจของฟาร์ม ถึงได้แอบมาดูทุกวัน ในตอนที่ลำแสงสีทองสาดเข้ามาในป่ารกทึบ จากนั้นเหล่าสัตว์ก็มีวิวัฒนาการกลายร่างเป็นมนุษย์ ตอนนั้นนางตื่นเต้นมาก กระโดดโลดเต้นรอบป่า ยิ่งค้นพบว่ายังมีสัตว์เผ่าอื่นที่กลายร่างเป็นมนุษย์ นางก็ยิ่งอยากเป็นเพื่อนกับทุกคน เพราะอย่างนั้นตอนที่หมาป่าเพศผู้นามว่าหลางไป๋มาเจรจาขอเป็นพันธมิตรกับเผ่าจิ้งจอก นางอยากให้ท่านพ่อตอบรับการเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับท่านภูต แต่ว่า ท่านพ่อกลับปฏิเสธ แม้ผิดหวังอย่างมาก แต่คำสั่งของผู้นำเผ่าถือเป็นเด็ดขาด เช้าตรู่ของวันนี้ จิ้งจอกสาวก็ยังแอบมาที่ฟาร์ม นางหลบหลังต้นไม้ใหญ่ แ
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (1)
ตอนพิเศษ (1) ต้นฤดูหนาวของปีนั้น ชุนกับจิ่นเซี่ยได้จัดพิธีแต่งงานแบบเรียบง่าย โดยหลางไป๋เป็นญาติฝ่ายหญิง ส่วนจิ่นเซี่ยนั้น เนื่องจากองครักษ์หนุ่มผู้นี้เป็นเด็กกำพร้า ญาติฝ่ายชายจึงเป็นกงเยียนซู แม้เป็นงานแต่งที่เรียบง่าย แต่เพราะได้ลู่ซินฟางเป็นแม่งาน อาหารสุราจึงขึ้นเต็มโต๊ะตลอดทั้งวันทั้งคืน แขกเหรื่อที่มาร่วมงานล้วนเป็นคนกันเอง งานแต่งของชุนกับองครักษ์หนุ่ม จึงเหมือนกับวันรวมญาติมากกว่าเป็นงานมงคล ลู่ซินฟางอนุญาตให้ชุนหยุดได้เท่าที่ต้องการ หลังเสร็จสิ้นงานแต่ง ทุกคนกลับมาใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม หลายวันหลังจากนั้น อุณหภูมิเริ่มลดต่ำ สายลมหนาวเย็นพัดมาเป็นระลอก ลู่ซินฟางยืนอยู่บนระเบียง มองพวกเด็กๆ วิ่งเล่นกันที่ลานกว้าง “เด็กๆ เนี่ย ไม่รู้จักความหนาวกันเลยหรือไงนะ” ลู่ซินฟางพึมพำด้วยความเอ็นดู “แอร๊…!” ตอนนั้นเอง เสียงเล็กๆ ของจินเอ๋อร์ดังมาจากในเปล ลู่ซินฟางผละสายตาออกจากพวกเฉิงเอ๋อร์ เดินกลับมาหาลูกน้อยที่นอนในเปล จินเอ๋อร์อา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 128 บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์
บทที่ 128บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์ เมื่อกลับมาจากมิติ ซินหลินก็มาหาลู่ซินฟางที่คฤหาสน์ เจ้าแฝดพอเห็นพี่ชายมาหา ก็วิ่งเข้าไปเกาะแขน กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ “พี่ชายซินหลิน เมื่อกี้พวกเราไปมิติมาด้วย” “พี่ชายซินหลิน พวกเราไปอ่านหนังสือกันเถอะ” ซินหลินส่ายหน้าพร้อมเคาะปลายจมูกน้อยๆ ของเด็กทั้งสองเบาๆ คนละที “พวกเจ้าเรี่ยวแรงเหลือเฟือจริงๆ เลยนะ เพิ่งกลับมาจากมิติไม่ใช่หรือ คิดจะเล่นกันอีกแล้ว?” “ฮะๆ” “คิๆ” เจ้าแฝดหัวเราะชอบใจ ซินหลินยิ้มให้กับน้องๆ ก่อนหันมาบอกลู่ซินฟางว่า “ข้าเพิ่งเอาผักไปให้เหนียงซิ่น นางบอกว่าอากาศน่าจะเริ่มหนาวแล้ว นางว่าจะทำหม้อไฟชุดใหญ่ เลยให้ข้ามาบอกน่ะ” “ขอบใจมาก รอเยียนซูกลับมาแล้วข้าจะพาเด็กๆ ไปที่คฤหาสน์นะ” ลู่ซินฟางตอบกลับ “อืม” “หม้อไฟ” “เย่ หม้อไฟ!” หม้อไฟฝีมือเหนียงซิ่นอร่อยมาก แถมนานๆ ครั้งจะได้สักที พวกเด็กๆ จึงชูแขนร้องด้วยความดีใจ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว307.6K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น13.1K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง120.5K viewsยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย692.5K viewsวิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท
กุหลาบดิน4.8K viewsพ่ายรักฮูหยินตัวร้าย
กะปอมพ่นไฟ2.9K viewsล่ามสวาทนางร้าย
บ้านเขมปัณณ์2.0K viewsหวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ
Tuk Kung6.4K views
