เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 41 แล้วแต่บุญแต่กรรมของฝางลี่ (ครึ่งแรก)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-21 17:32:42บทที่ 41
แล้วแต่บุญแต่กรรมของฝางลี่ (ครึ่งแรก)
ย้อนกลับไปเมื่อวาน
พอสืบจนรู้ว่าฝางลี่จะออกมาซักผ้าในเวลานี้ เหนียงซิ่นก็ออกมายืนรอ ‘เป้าหมาย’ ก่อนเวลาเพียงเล็กน้อย โดยหลบอยู่หลังต้นไม้ในจุดที่ไม่มีใครสังเกตเห็น คาดไม่ถึงว่าจะมีเหล่าแม่บ้านออกมาซักผ้ากันไม่น้อย
หลังจากยืนฟังพวกนางพูดคุยกัน เหนียงซิ่นยิ่งรู้สึกว่ามนุษย์ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตหน้าไหว้หลังหลอก ไร้ความจริงใจ ยกเว้นก็เพียงนายหญิงลู่ซินฟางเท่านั้น
คิดจบ เหนียงซิ่นก้มมองผึ้งมิ้มที่เกาะบนปลายนิ้วชี้
“เจ้าผึ้งน้อย ต้องขอรบกวนเจ้าแล้วนะ”
ในสวนของนายหญิงลู่ซินฟางมีรังผึ้งอยู่ ก่อนมาที่นี่ นางได้พาผึ้งน้อยตัวหนึ่งมาด้วย
แม้ว่าเหนียงซิ่นเป็นเผ่าหมี แต่เพราะมีโอกาสได้เรียนวิชาเวทจากท่านหลินจึงรู้วิธีสื่อสารกับพวกผึ้ง ดังนั้นนางเลยขอยืมแรงจากผึ้งน้อย
ผึ้งนั้นมีอายุขัยที่สั้น ตัวมันเองก็รู้ว่ามีชีวิตไม่พ้นวันนี้หรือพรุ่งนี้ หลังจากสื่อสารกับผึ้งจนเข้าใจตรงกัน เหนียงซิ่นจึงให้มันเคลือบพิษไว้กับเหล็กใน แล้วพามายังจุดที่ฝางลี่อยู่
เหนียงซิ่นไม่ได้รู้ถึงขั้นว่าผึ้งใช้วิธีไหนแยกแยะคนอื่นๆ ออกจากเป้าหมาย นางแค่บอกตำแหน่งว่าฝางลี่นั่งซักผ้าตรงไหนแค่นั้นเอง ถึงอย่างนั้น หลังจากมันบินวนรอบผู้หญิงทั้งหกคนที่กำลังนั่งยองๆ ซักผ้าเรียงกันอยู่ ผึ้งน้อยก็เริ่มบินวนเวียนใกล้ใบหน้าของฝางลี่ ก่อนจะต่อยเข้าให้ที่ปาก
พอทำหน้าที่เสร็จสิ้น ผึ้งน้อยก็สิ้นอายุขัยในที่สุด
หากถามถึงความสามารถของเหนียงซิ่น ต้องย้อนกลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน หลังลู่ซินฟางรับเผ่าหมีมาอยู่ด้วย นางกับสามีได้เรียนรู้การดำรงชีพแบบเดียวกับมนุษย์
เมื่อก่อน สัตว์อสูรไม่รู้จักการปรุงอาหาร ไม่รู้จักว่าอะไรคือเครื่องนุ่งห่ม ใช้ชีวิตตามสัญชาตญาณของสัตว์ล้วนๆ
เมื่อล่าอาหารมาได้ก็จะกินกันสดๆ รสชาติของเนื้อสดหวานฉ่ำเลือดนั้นอร่อย แม้จะมีกลิ่นคาวปะปนอยู่ด้วยก็ตาม หากกระนั้น การกินของสดซ้ำๆ ย่อมเกิดความเบื่อและจำเจ
แต่ทว่า พอได้กินอาหารที่นายหญิงปรุงสุกเป็นครั้งแรก เหนียงซิ่นก็เกิดความประทับใจในรสสัมผัสและกลิ่นของเครื่องปรุง ไม่เพียงพบว่าเนื้อแบบเดียวกันจะสามารถปรุงอาหารได้หลากหลายรูปแบบแล้ว รสชาติยังแตกต่างกันออกไป อาหารเหล่านั้นยังช่วยยับยั้งสัญชาตญาณสัตว์ป่าได้อีกด้วย จากนั้นเหนียงซิ่นก็เริ่มเรียนรู้การเข้าครัวกับหลางไป๋ ฝึกฝนการทำอาหารจนกลายเป็นชำนาญ
นายหญิงเป็นคนรักสงบ ไม่ชอบให้สัตว์อสูรเบียดเบียนกันเอง ต่อมา เหนียงซิ่นก็ได้เรียนรู้การหาอาหารและอยู่ร่วมกับสัตว์เผ่าอื่นอย่างเป็นมิตร ดังนั้นนางจึงเรียนรู้เวทจากท่านหลิน เผื่อใช้สื่อสารกับสัตว์เผ่าอื่นที่ไม่สามารถสื่อสารด้วยคำพูด
สุดท้ายก็เป็นอย่างที่เห็น เหนียงซิ่นสามารถสื่อสารและควบคุมฝูงผึ้งได้ ในเวลานี้ความสามารถของนางยังเป็นประโยชน์ต่อนายหญิงด้วย
คิดถึงตรงนี้ เหนียงซิ่นยิ้มตรงมุมปากด้วยความภูมิใจ ก่อนจะกลับไปรายงานนายหญิง
“จัดการเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ นายหญิง”
“อย่างนั้นหรือ ขอบใจเจ้ามาก”
“แต่ว่า พวกมนุษย์เนี่ย น่ารังเกียจจริงๆ ต่อหน้าพูดอีกอย่าง ลับหลังพูดอีกอย่าง ตอนข้าได้ยินนางฝางลี่อะไรนั่นนินทาสหายตัวเองแล้ว ข้าก็อดคิดไม่ได้ว่า พิษเพียงเท่านั้นจะเพียงพอเหรอ เฮอะ...ข้าละโมโหนัก!”
ลู่ซินฟางส่ายหน้ายิ้มๆ “นั่นแหละคือธาตุแท้ของมนุษย์ ทั้งซับซ้อน ทั้งเห็นแก่ตัว แต่คนดีๆ ก็มีอยู่บ้าง แล้วก็นะ หากใช้พิษเยอะไปจะทำให้ฝางลี่ตายเอาได้ ข้าไม่อยากสร้างบาปน่ะ”
“ถึงอย่างไรนายหญิงก็มีจิตใจดี ข้าเข้าใจเจ้าค่ะ” เหนียงซิ่นบอก สักพักก็ทำหน้าเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ “ข้าเห็นเจียงลิ่วอยู่แถวนั้นด้วย”
ได้ยินอย่างนั้น ลู่ซินฟางก็เลิกคิ้วด้วยความสงสัย “นางลุกไหวแล้วหรือ”
ถูกโบยไปไม่น้อย อาการไข้จากแผลอาจจะหาย แต่ถ้าลุกเดินไปมาเกรงว่าแผลจะปริเอาได้
เหนียงซิ่นถอนหายใจพลางว่า “หากเป็นยาทั่วไป นางไม่มีทางลุกจากเตียงได้เร็วขนาดนี้ แต่อย่าลืมสิเจ้าคะ ยาที่นางใช้ทาแผลได้จากนายหญิง สมุนไพรในยาล้วนเป็นของดีทั้งนั้น”
“อ๊ะ ข้าลืมไปเสียสนิทเลย”
ก่อนหน้านี้ลู่ซินฟางไปที่สวน ทนเห็นเจียงเฉาจิ้งกับนางเจียงโศกเศร้าเพราะกังวลว่าเจียงลิ่วจะตายจากพิษบาดแผล นางจึงวานให้เหนียงซิ่นเอายาทาแผลไปให้ ส่วนประกอบของยานั้นมาจากต่างมิติ สรรพคุณย่อมดีกว่ายาในโลกนี้
“เรื่องยาช่างเถอะ ข้าเดาว่าเจียงลิ่วคงได้ยิน ‘สหายรัก’ อย่างฝางลี่กำลังนินทาตัวเองอยู่ใช่หรือไม่” ลู่ซินฟางเอ่ยอย่างรู้ทัน
“ได้ยินแบบหมดเปลือกเลยเจ้าค่ะ จากนั้นก็ร้องไห้ไปทุบอกตัวเองไป แล้วก็เดินกลับบ้าน”
ถูกสหายรักเป่าหูไม่พอ ยังถูกหักหลัง ย่อมเจ็บใจไม่น้อย ทั้งนี้ทั้งนั้น เจียงลิ่วทำตัวเองล้วนๆ จะโทษใครได้
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 94 ตอบรับคำเชิญของกงเยียนซู
บทที่ 94ตอบรับคำเชิญของกงเยียนซู พอถึงเวลาที่ต้องกลับ เป่าเอ๋อร์ร้องไห้งอแง เฉิงเอ๋อร์น้ำตาคลอเบ้า เด็กทั้งสองกอดเอวลู่ซินฟาง บอกว่าอยากอยู่ที่แดนสวรรค์ต่อ ลู่ซินฟางต้องสัญญาว่าจะพามาเที่ยวอีก พวกเขาถึงยอมฟังแต่โดยดี ได้เที่ยวเล่นกันทั้งวัน พอกลับมาถึงคฤหาสน์ อาบน้ำและกินมื้อค่ำจนอิ่ม เด็กทั้งสองก็หลับปุ๋ยในทันที วันถัดมา หลางไป๋เดินทางมาที่โรงเตี๊ยมตระกูลกง แจ้งเรื่องที่ลู่ซินฟางตอบรับคำเชิญกินมื้อเย็น ทั้งยังบอกจำนวนคนที่จะมา หลักๆ คือลู่ซินฟางกับเจ้าแฝด หลางไป๋และซินหลิน ส่วนชุนกับคนอื่นๆ ไม่ได้มาด้วย พวกเขาให้เหตุผลว่าวางตัวไม่ถูกหากต้องร่วมโต๊ะกับคนสูงศักดิ์ ยามพลบค่ำ ทุกคนเตรียมตัวเสร็จแล้วก็นั่งรถม้ามายังคฤหาสน์ตระกูลกงตามเวลานัดหมาย กงเยียนซูออกมายืนรอหน้าคฤหาสน์ด้วยตัวเอง หลางไป๋ประสานมือโค้งศีรษะให้กับกงเยียนซู จากนั้นหลุบตามองพวกเด็กๆ เจ้าแฝดทั้งสอง รวมถึงซินหลินที่เห็นอย่างนั้น ก็ประสานมือบนหน้าอกแล้วโค้งศีรษะลง ทำแบบเดียวกันกับหลางไป๋ กงเยียนซูมองเด็กทั้งสามด้วยสา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 93 เที่ยวชมฟาร์ม
บทที่ 93เที่ยวชมฟาร์ม กินขนมอิ่มกันแล้ว หลินก็ถามเด็กน้อยทั้งสองว่า “พวกเจ้าอยากไปชมฟาร์มกันไหม?” “ไปขอรับ/เจ้าค่ะ” เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์ตอบแบบไม่ต้องคิด เด็กน้อยคิดเหมือนว่า ฟาร์มในแดนสวรรค์กว้างขวางขนาดนี้ ต้องมีพืชผักที่ไม่เคยเห็นอีกเยอะแยะแน่ๆ ยิ่งคิดแล้วก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น พอช่วยกันเก็บโต๊ะเสร็จเรียบร้อย ทั้งสี่คนก็เดินมาที่ฟาร์มฟาร์มในมิติมีขนาดกว้างใหญ่กว่าฟาร์มตระกูลลู่ที่อยู่ในหมู่บ้านกว่างซูหลายเท่า เด็กทั้งสองยืนมองสวนผักผลไม้ด้วยความตื่นตาตื่นใจ “ท่านแม่ ผักผลไม้พวกนี้ใช่ที่ท่านเอาออกไปวางขายในร้านหรือไม่” เฉิงเอ๋อร์เป็นเด็กฉลาด เห็นผักผลไม้ปุบก็เข้าใจทันที ว่าเป็นสินค้าที่มารดาเอาออกไปวางขายในร้าน “เจ้าเข้าใจถูกแล้ว ผักผลไม้ในแดนสวรรค์ แม่แบ่งออกไปขายข้างนอก เพราะพืชในที่แห่งนี้เติบโตเร็วกว่าข้างนอกหลายเท่า” “เป็นแบบนี้เอง” ตอนนั้นเอง สัตว์อสูรในร่างจำแลงมนุษย์ที่กำลังทำสวนหันมาเห็นลู่ซินฟางกับภูตประจำมิติพอดี พวกเขาต่างโบกมือทักทาย “ท่
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 92 พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งหลัง)
บทที่ 92พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งหลัง) ใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้กับสวนดอกไม้ข้างบ้านทรงตะวันตกจะมีโต๊ะกลมสีขาวหนึ่งชุด ไม่ไกลจากสวนดอกไม้ มองไปก็จะเห็นฟาร์มอันกว้างขวาง หลังจากตัดสินใจว่าจะนั่งเล่นกันที่ใต้ร่มไม้ เด็กน้อยทั้งสองก็ปีนขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้สีขาว เตะขาเล่นในขณะที่รอคอยขนมอร่อยๆ สักครู่หนึ่ง ชุนก็ยกเค้กสตอเบอรี่กับนมอุ่นๆ มาวางบนโต๊ะ ส่วนถาดที่อยู่ในมือของลู่ซินฟางคือชากุหลาบกลิ่นหอมกลมกล่อมกับคุกกี้เนยสด “ท่านแม่ ข้าไม่เคยเห็นของพวกนี้มาก่อนเลย” เฉิงเอ๋อร์บอกด้วยสีหน้าตื่นเต้น ดวงตากลมโตเปล่งประกายขณะกวาดตามองขนมบนโต๊ะ “น่ากินทุกอย่างเลย ขะ…ข้ากินได้หรือไม่” เป่าเอ๋อร์พูดจบก็กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ “กินกันตามสบายเลยนะจ๊ะ” ลู่ซินฟางบอกพลางลูบศีรษะเล็กๆ ของลูกน้อยทั้งสอง เจ้าแฝดตัวน้อย รวมถึงภูตน้อยหลิน หยิบส้อมขึ้นมาตักเค้กสตอเบอรี่ส่งเข้าปาก ทันทีที่ได้กินของหวานแสนอร่อย รอยยิ้มสดใสปรากฏบนใบหน้าของทั้งสามคน แก้มขาวแดงระเรื่ออย่างน่าเอ็นดู ทำเอาลู่ซินฟางกับชุนถึงกับยิ้มตาม “อร
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 91 พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งแรก)
บทที่ 91พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งแรก) พอก้าวข้ามประตูมิติ โลกอันงดงามก็ปรากฏต่อหน้าทุกคน ทุ่งข้าวสีทอง สวนผักผลไม้ ป่าไพรอันสีเขียวขจี และไหนจะธารน้ำอันสดชื่น ดวงตาใสแป๋วของเด็กน้อยทั้งสองเบิกโตด้วยความตื่นเต้น ขณะที่มองไปรอบๆ “แดนสวรรค์สวยจังเลย!” “อื้อ สวยมากๆ” “ยังมีสถานที่ที่สวยกว่านี้อีกนะ” ลู่ซินฟางบอกลูกๆ “อยากเห็นจังเลย ท่านแม่” เฉิงเอ๋อร์ตื่นเต้นมาก รีบร้องบอกท่านแม่ “ข้าก็ด้วย!” เป่าเอ๋อร์พยักหน้ารัวๆ ระหว่างที่เด็กน้อยทั้งสองกำลังตื่นตาตื่นใจกับสภาพแวดล้อมอันงดงามที่อยู่ตรงหน้า เสียงเล็กน่ารักพลันดังขึ้น “งั้นข้าจะเป็นคนนำเที่ยวให้เอง ฮิๆๆ” สิ้นเสียงนั้น ภูตน้อยหลินก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน ปีกน้อยขยับไปมาพร้อมกับละอองที่มีเปล่งประกายสีทองวิบวับ เจ้าแฝดเบิกตาโตพร้อมกับร้อง “ว้าว” “พวกเขาคือเฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์สินะ”หลังบินวนรอบๆ เด็กน้อยทั้งสอง หลินก็กลับมานั่งบนไหล่ของลู่ซินฟาง หญิงสาวยิ้มแล้วพยักหน้าให้ก
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 90 พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ
บทที่ 90พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ “ท่านจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่ขอรับ” ทันทีที่ลู่ซินฟางเปิดประตูเดินออกจากห้องทำงาน เสียงทุ้มของหลางไป๋ก็ดังขึ้น หญิงสาวหันมอง เห็นหมาป่าหนุ่มยืนกอดอกอยู่ข้างประตู เฮ้อ… ลู่ซินฟางถอนหายใจด้วยรู้สึกคิดไม่ตก ก่อนจะตอบกลับไป “ข้าในชาติก่อนไม่เคยสับสนกับเรื่องแบบนี้ ไม่รู้ว่าควรจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่” คำพูดของหญิงสาวทำเอาหมาป่าหนุ่มกระดกยิ้มตรงมุมปากอย่างขบขัน “ใครจะคิดว่านายหญิงที่คอยชี้นำเหล่าสัตว์อสูรจะเผชิญกับความสับสนเสียเอง” “ก็ข้าไม่เคยคิดนี่น่า คนที่มีศักดิ์ฐานะสูงส่งแบบกงเยียนซูจะมาสนใจหญิงหม้ายลูกติด” “นายหญิงขอรับ อย่างที่ท่านกงบอกนั่นละ การจะชอบใครสักคนทำไมต้องมีเหตุผล สำคัญกว่าฐานะ นายหญิงคิดเช่นไรกับเขาต่างหาก” ลู่ซินฟางคิดตาม ก็รู้สึกว่าหลางไป๋พูดถูก ปัญหาไม่ใช่เรื่องฐานะ สำคัญที่สุดคือลู่ซินฟางคิดกับกงเยียนซูอย่างไร? อย่างไรก็ตาม ลู่ซินฟางหรี่ดวงตาด้วยความสงสัยขณะจ้องมองหมาป่าหนุ่ม “เมื่อก่
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 89 ถูกสารภาพรักครั้งแรก
บทที่ 89ถูกสารภาพรักครั้งแรก หมายความว่ายังไง เขาไม่ได้โกหก เขาที่ประกาศต่อหน้าทุกคนว่า ‘ชอบ’ นาง บอกว่าไม่ได้โกหก ลู่ซินฟางนั่งตัวแข็งทื่อ อึ้งจนทำอะไรไม่ถูกอยู่ชั่วขณะ ต่อมา หัวใจของนางก็เต้นอย่างรุนแรง ใบหน้าร้อนผ่าวและแดงระเรื่อ ในโลกก่อนและโลกนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่ซินฟางถูกชายหนุ่มสารภาพว่าชอบ นางจึงสับสนและรับมือกับอารมณ์ในตอนนี้ไม่ถูก ผ่านไปครู่หนึ่ง ดวงตาคู่สวยกะพริบมองชายหนุ่มอยู่หลายครั้ง กงเยียนซูเลิกคิ้วมองตอบลู่ซินฟาง ดวงตาของเขาแฝงด้วยความสงสัย ว่ากันตามจริง ลู่ซินฟางไม่ใช่สาวน้อยวัยแรกแย้ม ทำไมท่าทางเขินอายนั้นถึงทำให้รู้สึกราวกับว่านางเพิ่งถูกสารภาพรักครั้งแรก “ท่านไม่ได้เข้าใจอะไรผิดใช่หรือไม่” หลังจากเงียบอยู่สักพัก ในที่สุดลู่ซินฟางก็เอ่ยออกมา “ข้าไม่ได้เข้าใจผิด คิดมาดีแล้วถึงได้มาหาเจ้าวันนี้” “ถึงท่านจะพูดแบบนั้น แต่ข้ากลับนึกไม่อออก เหตุใดท่านถึงชอบข้า ทั้งฐานะของข้ากับท่านก็แตกต่างกันมาก” “จ
บางทีคุณอาจจะชอบ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู746.1K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น17.6K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง74.2K viewsยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น245.9K viewsสะใภ้รองสกุลซ่งผู้ถูกบิดาสามีชิงชัง
28พิจิกาเฉิน3.8K viewsกลัวแล้วเจ้าค่ะ! อย่าหย่าข้าเลย
ซาชิกิวาราชิ125 viewsหลี่หลินเฟย
ฉู่เฉียว1.9K viewsหลี่ชิงเหมียว..ภรรยาผู้หวนคืน
หลงเวลา /จู้หมิง4.9K views
