แชร์

บทที่ 1156

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
ของสิ่งหนึ่งข่มของอีกสิ่งจริงๆ ด้วย

ไม่ว่าเมื่อก่อนเสด็จพี่สามจะร้ายกาจแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ อยู่ต่อหน้าพี่สะใภ้ก็ยังต้องเชื่อฟังแต่โดยดี

ซ่งรั่วเจินจับชีพจรให้ฉู่จวินถิงเสร็จแล้วก็พบว่าชีพจรของเขาแตกต่างจากทหารที่ติดโรคคนอื่นๆ ในใจยิ่งแน่ใจกว่าเดิม

ยามนั้น นางกวาดสายตาไปแล้วค่อยสังเกตเห็นฉู่อวิ๋นกุยที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลจึงกล่าวว่า “อวิ๋นอ๋อง พวกท่านติดโรคพร้อมกันหรือ?”

“ใช่” ฉู่จวินถิงชิงตอบรับขึ้นมาก่อน

ทว่าซ่งรั่วเจินกลับไม่มองเขาแต่กล่าวกับฉู่อวิ๋นกุยว่า “หม่อมฉันจับชีพจรให้ท่านก่อน”

ฉู่อวิ๋นกุยพยักหน้าน้อยๆ แล้วเหลือบมองฉู่จวินถิงอย่างได้ใจ ทำให้พี่สะใภ้โกรธแล้ว เกรงว่าเสด็จพี่คงง้อคนไม่สำเร็จในเร็วๆ นี้แน่

ฉู่จวินถิงกล่าวอีกว่า “อวิ๋นกุยก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด ทั้งที่มาค่ายทหารพร้อมกัน ช่วงเวลาที่ติดโรคก็ไล่เลี่ยกัน แต่อาการของเขากลับรุนแรงกว่ามาก”

“ทั้งอาเจียนและท้องร่วง ทั้งตัวคนแทบจะหมดสิ้นเรี่ยวแรงแล้ว ตอนนี้กระทั่งแรงจะพูดจาก็ยังไม่มี เจ้าอยากรู้อะไรก็ถามข้า ข้าจะตอบแทนเขาเอง”

ฉู่อวิ๋นกุย “!!!”

เขาก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกันนะ?

เขาอายุน้อยกว่าเสด็จพี่เสียอีก!

แม้วรย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1162

    “ข่าวนี้แพร่ออกมาจากที่ใด?” “ตอนนี้ข้างนอกต่างก็พูดกันเช่นนี้ บอกว่าค่ายทหารมีผู้เสียชีวิตไปไม่น้อยแล้ว แล้วยังบอกอีกว่าเมื่อสองวันก่อน ทหารในค่ายได้กลับมาพักที่เมืองหลวง จึงทำให้ชาวบ้านติดโรคตามไปด้วย” “ตอนนี้ผู้คนวิพากษ์วิจารณ์กันไปทั่ว แม้แต่จวินถิงก็ถูกตำหนิไปด้วยแล้ว!” ลู่หมิ่นฮุ่ยพูดมาถึงตรงนี้ก็อดโกรธไม่ได้ “ท่านว่าคนพวกนี้ เปลี่ยนสีหน้ากันเร็วจริง ๆ ก่อนหน้านี้ถ้าไม่ใช่เพราะจวินถิงนำทหารขึ้นสู่สนามรบ ปกป้องบ้านเมือง จะมีวันเวลาที่สงบสุขเช่นนี้ได้อย่างไร?” “เมื่อก่อนชมว่าจวินถิงดี พอเกิดเรื่องขึ้น กลับไม่แม้แต่จะถามว่าอะไรถูกอะไรผิด พากันโยนความผิดทั้งหมดใส่จวินถิง!” สีหน้าฮองเฮาซีดเผือด สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดที่สุดก็เกิดขึ้นจนได้!“เร็วขนาดนี้ได้อย่างไร?” ลู่หมิ่นฮุ่ยพอได้ยิน หัวใจก็พลันหนักอึ้ง “ทุกอย่างเป็นความจริงทั้งหมดงั้นหรือ?” “ไม่ ไม่ใช่เรื่องจริง” ฮองเฮาส่ายหน้าทันที ลู่หมิ่นฮุ่ยงุนงงไปหมด “พี่หญิง ท่านจะทำให้ข้าร้อนใจตายหรืออย่างไรกัน! รีบบอกข้ามาเถิด นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” “ค่ายทหารเกิดโรคระบาดขึ้นจริง แต่ทันทีที่ตรวจพ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1161

    พระราชวัง เมื่อฉู่มู่เหยากลับพระราชวังแล้ว ก็รีบไปหาฮองเฮาเป็นลำดับแรก “เสด็จแม่ทราบหรือไม่ว่าในค่ายทหารอาจจะเกิดโรคระบาดขึ้น?” ใบหน้าของฉู่มู่เหยาเต็มไปด้วยความร้อนใจ ตลอดทางที่กลับมาก็เอาแต่กังวล สถานที่ที่อันตรายถึงเพียงนั้น เสด็จพี่กับพี่สะใภ้ต่างก็อยู่ข้างใน แม้แต่เสด็จพี่ห้าก็ยังไปแล้ว ถ้าเกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ แล้วจะทำเช่นไรดีเล่า! ฮองเฮาเมื่อได้ยินเช่นนี้ นัยน์ตาก็ปรากฏความตกใจทันที แล้วรีบให้คนปิดประตูห้อง อีกทั้งแม่นมคนสนิทก็ไปเฝ้าประตูเอาไว้ “ใครเป็นคนบอกเจ้า? หรือว่าข้างนอกแพร่กระจายข่าวไปแล้ว?” ก่อนหน้านี้ฝ่าบาทยังตรัสว่า ข่าวนี้ไม่สามารถให้แพร่ออกไปให้ผู้อื่นล่วงรู้ได้ แล้วฉู่มู่เหยารู้ได้อย่างไรกัน? “เสด็จแม่ก็รู้งั้นหรือ!” ฉู่มู่เหยาได้สติกลับมา แล้วกล่าวว่า “คนนอกไม่รู้เพคะ เพียงแต่ตอนข้าไปหาพี่สะใภ้ ก็รู้ว่าพี่สะใภ้ไปค่ายทหารแล้ว อีกอย่างพี่สะใภ้ก็คงเดาสถานการณ์ในค่ายทหารออก คนของสกุลซ่งเองก็ล่วงรู้แล้วเช่นกัน” “อะไรนะ? รั่วเจินไปค่ายทหารแล้วหรือ?” ฮองเฮากล่าวอย่างร้อนใจ ฉู่มู่เหยาพยักหน้า ในอกเต็มไปด้วยความละอายใจ “

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1160

    ซ่งรั่วเจินเลือกอาหารขึ้นมายืนยันอย่างละเอียดยามนี้ ฉู่อวิ๋นกุยคืบคลานขึ้นมาจากเตียงแล้ว แม้จะอาเจียนเป็นเลือด แต่ทั้งตัวกลับรู้สึกดีขึ้นมากเหมือนที่พี่สะใภ้พูดไว้ไม่มีผิด!เขาหยิบตะเกียบเงินขึ้นมาทดสอบดูแล้วอดกล่าวขึ้นไม่ได้ว่า “ก่อนนี้ตอนที่ข้ากินข้าวก็ทดสอบพิษแล้ว แต่ก็ไม่พบอะไรเลยนี่นา”เขาว่าพลางยกตะเกียบเงินขึ้นมา แต่ก็ไม่เกิดความเปลี่ยนแปลงใดๆ“พิษบางชนิด ตะเกียบเงินไม่สามารถใช้ทดสอบได้ ในเมื่อฝ่ายตรงข้ามมีเจตนาวางยาพิษก็ย่อมคาดเดาไว้แล้วว่าพวกท่านจะใช้วิธีการเช่นนี้จึงจงใจหลีกเลี่ยง”ซ่งรั่วเจินแววตาจริงจัง สำหรับตอนนี้ คนส่วนใหญ่มักใช้เข็มเงินทดสอบพิษ แต่วิธีนี้กลับไม่สามารถทดสอบได้ผลกับพิษทุกชนิด“นอกจากนี้ สองวันมานี้ท่านก็ไม่ได้ไปที่อื่น แต่กลับถูกพิษ นอกจากอาหารก็คงไม่มีความเป็นไปได้อื่นแล้ว”ฉู่จวินถิงได้ยินคำพูดของภรรยาตนเองแล้วก็เห็นด้วยอย่างมาก “เดิมข้านึกว่าเป็นโรคระบาด ถ้าหากวางยาพิษ ทั้งยังสามารถวางยาพิษทหารมากมายปานนี้ มีแต่ต้องลงมือด้วยวิธีนี้เท่านั้นจึงจะได้ผลลัพธ์ดีที่สุด”อย่างไรเสีย ในค่ายทหารมีผู้คนมากมาย ย่อมไม่สามารถไปไล่วางยาพิษทีละคน ไม่เพียงแต่ช

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1159

    ซ่งจิ่งเซินและฉู่มู่เหยามาถึงบริเวณไม่ไกลจากค่ายทหารก็ถูกห้ามไม่ให้เข้าใกล้“ค่ายทหารเป็นสถานที่สำคัญ ห้ามมิให้เข้าใกล้!”ทหารที่เฝ้าอยู่เห็นว่าตอนแรกเป็นพระชายาเร่งรุดมา หลังจากนั้นยังเป็นองค์หญิงก็รู้สึกหนาวสันหลังวาบพระชายายืนกรานจะเข้าไปให้ได้ แม้แต่ท่านอ๋องก็ยังอับจนหนทางย่อมไม่ตำหนิพวกเขาอยู่แล้ว แต่ถ้าแม้แต่องค์หญิงก็ยังติดโรคไปด้วย เช่นนั้นแล้วถึงพวกเขาจะรอดพ้นจากโรคระบาด แต่ชีวิตก็คงรักษาไว้ไม่ได้แล้ว“พี่สะใภ้เข้าไปแล้วใช่หรือไม่?”ฉู่มู่เหยาไม่เห็นซ่งรั่วเจิน หัวใจก็พลันเขม็งเกลียวขึ้นมา“พระชายาฉู่อ๋องเข้าไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ แต่ทั้งสองท่านโปรดรีบกลับไปเสียเถอะ!” ทหารรีบร้อนกล่าวฉู่มู่เหยาหัวใจหนักอึ้ง “จบกัน พี่สะใภ้เข้าไปแล้ว พวกเราตามไม่ทัน”ซ่งจิ่งเซินแววตาลึกล้ำ เขาคาดเดาความคิดของน้องหญิงห้าได้แต่แรกแล้ว ต่อให้พวกเขาตามมาทัน น้องหญิงห้าก็คงไม่ฟังพวกเขาอยู่ดีคิดถึงตรงนี้ เขาก็ถามมาอีกประโยค “ตอนนี้มีสิ่งของจำเป็นใดที่ต้องการบ้างหรือไม่?”เมื่อซ่งรั่วเจินออกมาจากกระโจมของฉู่จวินถิงก็เห็นพวกซ่งจิ่งเซินที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล นางรีบกล่าวว่า “พี่สี่ มู่เหยา พวกท่านร

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1158

    “ส่วนจวินถิง สาเหตุที่เขาไม่เป็นไร เป็นเพราะถุงหอมที่หม่อมฉันเคยให้เขาไปก่อนหน้านี้ ในนั้นใส่สมุนไพรชนิดต่างๆ เอาไว้”“หากพกติดตัวเป็นระยะเวลานานจะช่วยให้ร้อยพิษไม่กล้ำกราย”“มิน่าเล่า!” ฉู่อวิ๋นกุยเบิกตากว้าง “ข้านึกแล้วเชียวว่าเหตุใดอาการของเสด็จพี่จึงดีกว่าข้ามากขนาดนั้น ที่แท้ก็ไม่ใช่เพราะสุขภาพข้าอ่อนแอเกินไป!”หากเป็นเมื่อก่อน นี่ย่อมไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใดสำหรับเขา แต่ยามนี้ใกล้จะแต่งงานแล้ว ย่อมไม่อาจปล่อยให้คนเข้าใจผิดว่าสุขภาพตนเองไม่แข็งแรง ลือออกไปมิกลายเป็นเรื่องชวนขันหรอกรึ?ฉู่จวินถิงกลับก้มหน้ามองถุงหอมที่ตนเองพกไว้ นี่เป็นสิ่งที่เจินเอ๋อร์ปักให้เขาด้วยตัวเองเขาทะนุถนอมน้ำใจนี้ยิ่งนักจึงพกติดตัวตลอดเวลา คิดไม่ถึงเลยว่าสิ่งของข้างในจะมีสรรพคุณเลิศล้ำปานนี้!“หมายความว่ามีคนจงใจวางยาพิษในค่ายทหาร?”ฉู่จวินถิงได้สติคืนมาก็ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ เดิมทีการเกิดขึ้นของโรคระบาดก็เต็มไปด้วยพิรุธมากอยู่แล้ว ตอนนี้ยังมีเรื่องเช่นนี้อีก ฝ่ายตรงข้ามช่างมีความสามารถโดยแท้!ฝีมือเช่นนี้...คนทั่วไปคิดวิธีการเช่นนี้ออกมาไม่ได้แน่ซ่งรั่วเจินพยักหน้าเล็กน้อย “หม่อมฉันค

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1157

    สิ้นเสียงฉู่จวินถิง สีหน้าหมอหลวงจินก็เปลี่ยนเป็นปั้นยากอย่างยิ่งยวดในชั่วพริบตา เขาคุกเข่าลงไปทันที“ท่านอ๋อง ข้าน้อยผิดไปแล้ว ถึงจะถูกลงโทษก็จะยอมรับ แต่ยามนี้เป็นช่วงที่ต้องใช้คน ท่านอ๋องโปรดทบทวนด้วย!”ฉู่จวินถิงยกมือขึ้น “ลากออกไป”หมอหลวงจินถูกลากออกไปโดยไม่ได้รับโอกาสให้อธิบาย ในไม่ช้าก็มีเสียงร้องโหยหวนครั้งแล้วครั้งเล่าดังมาจากข้างนอกซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วบางขึ้นน้อยๆ รู้สึกเพียงว่าหมอหลวงจินสมควรได้รับแล้วจริงๆ!ฉู่จวินถิงสังเกตท่าทีของภรรยาตนเอง เมื่อเห็นคิ้วนางคลายออกก็ทราบว่าเมื่อครู่นี้ตนเองทำถูกแล้ว!“ฮูหยินหายโกรธหรือยัง?” ฉู่จวินถิงลดเสียงลงกล่าวซ่งรั่วเจินปรายตามองเขาอย่างไม่พอใจ คราวนี้เรื่องใหญ่ขนาดนี้ก็ยังกล้าปิดบังนาง จะให้ปล่อยไปง่ายๆ ได้อย่างไรกัน?“พรวด!”ใบหน้าซีดเซียวของฉู่อวิ๋นกุยพลันขึ้นสีแดงเรื่อ จากนั้นก็กระอักเลือดออกมาคำหนึ่งชั่วขณะที่ทุกคนเห็นอวิ๋นอ๋องอาเจียนเป็นเลือด ใบหน้าก็พลันเปลี่ยนสีกันหมดจนถึงตอนนี้ ทหารคนอื่นเพียงแต่อ่อนแอและรู้สึกไม่สบายตัว แต่ไม่มีใครกระอักเลือดเลยสักคน!“อวิ๋นกุย เจ้าไม่เป็นไรนะ?”ความตึงเครียดปรากฏขึ้นบนใบหน้า

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status