แชร์

บทที่ 1166

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
ตอนซ่งรั่วเจินและหมอหลวงทุกท่านศึกษาวิธีรักษาโรคระบาด ฉู่จวินถิงและฉู่อวิ๋นกุยก็ไปสอบสวนหมอหลวงจิน

หมอหลวงจินเห็นทุกคนจากไป หยุดพักครู่หนึ่ง นี่ถึงหยิบยาถอนพิษออกมา

“โชคดีก่อนหน้านี้ข้าเหลือทางออกเอาไว้ ป้องกันตนเองโดนพิษเช่นเดียวกัน!”

หมอหลวงจินลำพองใจ จากนั้น ชั่วขณะเขากำลังจะกินยาถอนพิษลงไป เขากลับถูกจับไว้แล้ว

“ท่าน ท่านอ๋อง?”

สายตาฉู่จวินถิงเรียบเฉยเย็นชา “คิดไม่ถึงเลยว่าหมอหลวงจินจะมีความกล้าไม่เบา ถึงขั้นวางยาพิษทำร้ายคนในค่ายทหารข้า!”

สีหน้าหมอหลวงจินหมดอาลัยตายอยาก ครู่ต่อมาพูดบ่ายเบี่ยง “ไม่ ไม่ใช่...”

เพียงแต่ เผชิญเข้ากับสายตาคมกริบของฉู่อ๋อง สีหน้าเขาหมดอาลัยตายอยาก รู้ตัวว่าตนเองจบสิ้นแล้ว!

ฉู่อ๋องลงมืออย่างโหดเหี้ยม จะต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่

น่าเสียดาย เขาไม่มีโอกาสฆ่าตัวตาย วิธีทรมานของฉู่จวินถิงทำให้เขารับรู้ว่าสิ่งใดทรมานยิ่งกว่าความตาย

“ท่านอ๋อง กระหม่อมไม่รู้จริงๆ ขอร้องท่านฆ่ากระหม่อมด้วยเถอะพ่ะย่ะค่ะ!”

หมอหลวงจินที่มีโลหิตอาบร่างพูดเสียงสั่นไม่หยุด ภายในสายตาเปี่ยมความหวาดกลัวอย่างล้ำลึก

ใบหน้างดงามมีเสน่ห์ของฉู่จวินถิงเย็นชาอย่างเห็นได้ชัด เขาพิงพนักเก้า
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
3Thanwa
กว่าจะรู้เรื่องต้องสิ้นเดือนเลยไหม ยืดเยื้ออยู่นั้น ตอนก็สั้น แพงก็แพง เริ่มจะถอดใจละ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1170

    สถานการณ์ในตอนนี้ หากเขาสอดมือเข้าไป ก็ยากจะถูกคนหยิบยกเรื่องนี้ออกมากล่าวหา ให้เสด็จพ่อส่งคนออกมาสืบถึงจะทำให้คนเชื่อถือที่สุด!อีกด้านหนึ่ง คนสร้างเรื่องทั้งหมดกำลังดีใจ“บัดนี้ทั่วทั้งเมืองหลวงต่างรู้ว่าโรคระบาดแพร่จากค่ายทหาร ชื่อเสียงอันดีงามที่เขาสั่งสมมานานหลายปี นับว่าถูกทำลายทั้งหมดแล้ว!”“ทว่าตอนเหล่าขุนนางในราชสำนักถกเถียงกันเรื่องนี้ ท่าทีของเสด็จพ่อกลับไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ เห็นได้ชัดว่ายังปกป้องเขาอยู่”ฝ่ายชายขมวดคิ้ว สีหน้าสะท้อนความไม่พอใจ บัดนี้เกิดเรื่องใหญ่ภายในค่ายทหาร ไม่ว่ามองอย่างไรก็สมควรลงโทษอย่างหนัก แต่กลับไม่มีความเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย“อย่าเพิ่งร้อนใจเพคะ” หญิงสาวทางด้านข้างผลิยิ้มพลางเอ่ยปาก “ตอนนี้ฉู่อ๋องยังเอาตนเองไม่รอด ฝ่าบาทกังวลความปลอดภัยของเขา ย่อมไม่ใส่ใจจัดการเขาในตอนนี้!”“ไม่แน่ว่าไม่ต้องรอให้ฝ่าบาทจัดการ ฉู่อ๋องก็ตายในค่ายทหารก่อนแล้ว”ได้ยินดังนั้น ฝ่ายชายพยักหน้า ใบหน้าเผยความระอา“ทีแรกข้าก็ไม่อยากเอาชีวิตเขา ใครให้เขาโดดเด่นเกินหน้าเกินตาเช่นนี้ พูดได้เพียงว่าเขารนหาที่ตายเอง!”ภายในสายตาหญิงสาวสะท้อนไอเย็น “ทุกคนที่ขวางทางท่านล้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1169

    เมืองหลวง ข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วทุกหนแห่งพวกกู้หรูเยียนได้รู้ว่าบัดนี้คนในเมืองหลวงกำลังกระสับกระส่าย โรคระบาดเริ่มขยายวงกว้าง ยิ่งไปกว่านั้นราษฎรก็แน่ใจว่าโรคระบาดในครั้งนี้แพร่มาจากค่ายทหารของฉู่อ๋อง ใบหน้าจึงเผยความกังวล“เสนาบดีศาลต้าหลี่สืบออกมาได้แล้วไม่ใช่หรือ ทั้งๆ ที่หมู่บ้านชิงหยางแห่งนั้นเกิดโรคระบาดก่อน แต่ราษฎรเหล่านี้กลับปักใจว่าโรคระบาดออกมาจากค่ายทหาร น่าโมโหนัก!”บัดนี้กู้หรูเยียนนับว่ารู้แล้วว่าซิ่วไฉเจอทหาร มีเหตุผลไปก็ไร้ประโยชน์ ทั้งๆ ที่ทั้งหมดล้วนพูดไว้อย่างชัดเจนแล้ว เอือมระอาคนเหล่านี้ไม่เชื่อ“ท่านแม่ ท่านอย่าโมโหเพราะข่าวลือภายนอกเหล่านั้นเลย นี่เห็นได้ชัดว่ามีคนปลุกปั่น ท่านโมโหไปก็ไร้ประโยชน์”“ก็เพียงปากของพวกเราเหล่านี้ พูดออกไปก็ไร้ประโยชน์”ซ่งจิ่งเซินเห็นมารดาร้อนใจดุจไฟเผา มุมปากล้วนพองขึ้นมาแล้ว เอ่ยออกมาอย่างสุดระงับ“เรื่องนี้โทษท่านแม่ที่ร้อนใจไม่ได้ ข้าได้ยินข่าวลือเหล่านั้นก็อยากตีคนเหลือเกิน!”สีหน้าซ่งจืออวี้ไม่สบอารมณ์ “ตอนนี้น้องหญิงห้าไม่อยู่ข้างนอกก็ดี คำพูดของคนข้างนอกเหล่านั้นเกินไปจริงๆ ชวนให้คนโมโหแทบแย่!”ซ่งอี้อันมองเห็นท่า

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1168

    บัดนี้หมอหลวงคนอื่นทำได้เพียงรออยู่ภายในกระโจม ต่อให้ต้องการออกไปทำธุระส่วนตัว ก็ต้องให้ทหารติดตามไปด้วยเพียงออกจากกระโจม นางก็พบว่าสถานการณ์รอบข้างตึงเครียดยิ่งขึ้น ราวกับหวาดระแวงไปทุกหย่อมหญ้า“หมอหลวงจินสารภาพแล้ว แต่เรื่องที่เขารู้กลับไม่มาก”ฉู่จวินถิงกำลังสั่งการเรื่องนี้ ก็ได้เห็นซ่งรั่วเจินเดินออกจากกระโจม ทันใดนั้นก้าวเท้าฉับไวขึ้นไป“เจินเอ๋อร์ เจ้าจะไปที่ใด?” ฉู่จวินถิงเอ่ยถามซ่งรั่วเจินยื่นตำรับยาในมือให้ “จะต้องเร่งส่งสมุนไพรเหล่านี้มา ไม่สามารถเสียเวลาได้ อีกอย่างทหารที่ถูกวางยาพิษเองก็ต้องรักษาร่างกายดีๆ”“พวกเราจะรีบคิดหาวิธีรักษาโรคระบาด แต่เรื่องนี้ยากยิ่งนัก พวกเขาเองก็ต้องเตรียมใจเอาไว้ด้วยเพคะ”ฉู่จวินถิงมองตำรับยาแวบหนึ่ง นี่จึงส่งให้รองแม่ทัพ “รีบส่งจดหมายกลับวัง”“พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง”รองแม่ทัพจากไปแล้ว ฉู่จวินถิงถึงเล่าสถานการณ์ของหมอหลวงจินออกมาเขายื่นจดหมายให้ซ่งรั่วเจินหนึ่งฉบับ “นี่คือสิ่งที่คนชุดดำมอบให้ หมอหลวงจินไม่รู้ฐานะของอีกฝ่าย ข้าเองก็ไม่รู้ว่านี่จะสามารถช่วยได้หรือไม่”ซ่งรั่วเจินเข้าใจ “หม่อมฉันสามารถทำนายได้เพคะ”พูดไป นางนึกถึงเร

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1167

    ระหว่างหมอหลวงจินสารภาพ ฉู่จวินถิงและฉู่อวิ๋นกุยเข้าใจสาเหตุแล้วหมอหลวงจินถูกคนนำชีวิตของคนในครอบครัวมาข่มขู่ นี่ถึงรีบรับปาก“ท่านอ๋อง กระหม่อมถูกบังคับจนใจจริงๆ เดิมทีกระหม่อมก็ไม่อยากทำเช่นนี้ แต่หากกระหม่อมไม่ทำตามคำสั่งพวกเขา น่ากลัวว่าคงไม่อาจรักษาชีวิตของทั้งครอบครัวเอาไว้ได้พ่ะย่ะค่ะ”หมอหลวงจินร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหล เพียงแต่คิดว่าตนเองดวงซวยโดยแท้หากไม่ใช่อีกฝ่ายมาหาเขา เขาก็ไม่จำเป็นต้องตกตะลึงหวาดผวาเช่นนี้ ทีแรกยังคิดว่าฉู่อ๋องติดโรคแล้ว ไม่มีวันพบตนแต่บัดนี้เวลาผ่านไปเพียงชั่วพริบตา...ก็ถูกจับได้แล้ว!“อีกฝ่ายให้เจ้าทำอันใดในค่ายทหาร?”“กระหม่อมไม่ได้ทำอันใด เพียงแต่ให้กระหม่อมทำให้ถ่วงความคืบหน้าของหมอหลวงท่านอื่น ดีที่สุดคือทำให้ทุกท่านรักษาไม่ได้ เช่นนี้ก็นับว่าสำเร็จแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”หมอหลวงจินเผยสีหน้าร้อนใจ “ท่านอ๋อง กระหม่อมพูดความจริงทุกประโยค เว้นเสียแต่ถ่วงความคืบหน้า กระหม่อมก็ไม่ได้ทำอันใด ยาพิษนี้ไม่ใช่กระหม่อมวางอีกด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”ฉู่จวินถิงพูดเสียงแผ่วเบา “เช่นนั้นเจ้ารู้ได้เยี่ยงไรว่าภายในน้ำมียาพิษ?”“นี่คือกระหม่อมตั้งใจป้องกัน หากกระหม่อมเองก็

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1166

    ตอนซ่งรั่วเจินและหมอหลวงทุกท่านศึกษาวิธีรักษาโรคระบาด ฉู่จวินถิงและฉู่อวิ๋นกุยก็ไปสอบสวนหมอหลวงจินหมอหลวงจินเห็นทุกคนจากไป หยุดพักครู่หนึ่ง นี่ถึงหยิบยาถอนพิษออกมา“โชคดีก่อนหน้านี้ข้าเหลือทางออกเอาไว้ ป้องกันตนเองโดนพิษเช่นเดียวกัน!”หมอหลวงจินลำพองใจ จากนั้น ชั่วขณะเขากำลังจะกินยาถอนพิษลงไป เขากลับถูกจับไว้แล้ว“ท่าน ท่านอ๋อง?”สายตาฉู่จวินถิงเรียบเฉยเย็นชา “คิดไม่ถึงเลยว่าหมอหลวงจินจะมีความกล้าไม่เบา ถึงขั้นวางยาพิษทำร้ายคนในค่ายทหารข้า!”สีหน้าหมอหลวงจินหมดอาลัยตายอยาก ครู่ต่อมาพูดบ่ายเบี่ยง “ไม่ ไม่ใช่...”เพียงแต่ เผชิญเข้ากับสายตาคมกริบของฉู่อ๋อง สีหน้าเขาหมดอาลัยตายอยาก รู้ตัวว่าตนเองจบสิ้นแล้ว!ฉู่อ๋องลงมืออย่างโหดเหี้ยม จะต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่น่าเสียดาย เขาไม่มีโอกาสฆ่าตัวตาย วิธีทรมานของฉู่จวินถิงทำให้เขารับรู้ว่าสิ่งใดทรมานยิ่งกว่าความตาย“ท่านอ๋อง กระหม่อมไม่รู้จริงๆ ขอร้องท่านฆ่ากระหม่อมด้วยเถอะพ่ะย่ะค่ะ!”หมอหลวงจินที่มีโลหิตอาบร่างพูดเสียงสั่นไม่หยุด ภายในสายตาเปี่ยมความหวาดกลัวอย่างล้ำลึกใบหน้างดงามมีเสน่ห์ของฉู่จวินถิงเย็นชาอย่างเห็นได้ชัด เขาพิงพนักเก้า

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1165

    “กระหม่อม กระหม่อมก็แค่เจ็บจนพูดจาเหลวไหล” ใบหน้าหมอหลวงจินเต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วน ในใจยิ่งเกลียดซ่งรั่วเจินเข้าไปใหญ่ สตรีนางนี้ชอบหาเรื่อง ตั้งใจจับผิด น่าชังเสียจริง! เขาโดนเฆี่ยนไปตั้งสามสิบไม้แล้ว สตรีนางนี้ยังจะเอาอะไรอีก? “แค่ล้อเล่นเท่านั้น หมอหลวงจินคงไม่ถึงขั้นรับไม่ได้หรอกใช่หรือไม่?” ใบหน้าซ่งรั่วเจินเต็มไปด้วยรอยยิ้ม คำพูดเต็มไปด้วยถ้อยคำยั่วโมโห นางหันไปสั่งให้ไป๋จื่อนำยาต้มส่งไปให้ “หมอหลวงจิน ระหว่างท่านกับข้าเดิมทีก็มิได้มีความแค้นใด แต่ว่าวันนี้ท่านไม่เคารพข้าครั้งแล้วครั้งเล่าต่อหน้าทุกคน แน่นอนว่าควรถูกลงโทษ” “นี่เป็นยาที่ข้าสั่งให้คนต้มให้ท่านโดยเฉพาะ ท่านรีบดื่มเสียเถิด เมื่อดีขึ้นหน่อยยังร่วมกันหาวิธีรักษาอยู่” หมอหลวงจินมองยาต้มตรงหน้า พลันรู้สึกตกใจ ไป๋จื่อยื่นยาต้มออกไปตรงหน้าอย่างเหมาะเจาะ “หมอหลวงจิน ท่านรีบดื่มเสียเถิด” ลูกกระเดือกของหมอหลวงจินกระเพื่อมเล็กน้อย สีหน้าแสดงความลำบากใจ “ข้า ข้าค่อยดื่มทีหลัง…” “หมอหลวงจินไม่ให้เกียรติกันเลยหรือ?” สีหน้าของฉู่จวินถิงพลันเย็นชา “พระชายาสั่งให้คนจัดเตรียมให้ท่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status