ตอนที่ 2

“ที่ร้านเป็นยังไงบ้างผิง ฉันได้ข่าวแว่ว ๆ ว่ามีหนุ่มมาคอยตามเทียวไล้เทียวขื่อแกอยู่นี่ เป็นยังไง หล่อ ล่ำ บึก ไหมฮะแก”

ณภัทรถามหลังจากไม่ได้เจอตรีชฎามาเกือบสามอาทิตย์ เพราะแต่ละคนก็ยุ่งอยู่กับงานของตัวเอง วันนี้เป็นโอกาสเหมาะถึงได้นัดมาเจอกัน

“ที่ร้านน่ะเหรอ ช่วงนี้คนเยอะก็เหนื่อยหน่อย ส่วนเรื่องนั้นน่ะ ฉันก็เฉย ๆ ฉันไม่ได้ชอบเขานี่” หญิงสาวตอบหน้าตาเฉย

“นังง่าว นี่ นังผิง สวย ๆ อย่างแก เลือกมากระวังจะขึ้นคานทองนะยะหล่อน”

ชายใจสาวเตือนด้วยความหวังดี เพราะกลัวเพื่อนสาวจะอยู่เป็นโสดไปจนตาย

“ก็ฉันไม่ได้ชอบเขา แล้วแกจะให้ฉันทำยังไงล่ะ” ตรีชฎาแย้ง

“แล้วทำไมแกไม่ลองศึกษาดูใจเขาก่อนล่ะ เจอหน้ากันแค่นี้ แกจะรู้ได้ยังไงยะ ว่าคนโน้นคนนี้ไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับแกน่ะ ของแบบนี้แกต้องลองเปิดใจนะผิง ถ้ามัวแต่ปิดกั้นตัวเอง แล้วเมื่อไหร่แกจะเจอคนที่ใช่สำหรับแกยะ ไม่แน่บางทีเขาอาจจะเป็นเนื้อคู่ของแกก็ได้นะ”

“ถึงไม่ศึกษาดูใจ ฉันก็รู้น่ะว่าเขาไม่ใช่ ความรู้สึกมันบอกนี่”

หญิงสาวเถียง เธอไม่รู้ว่าคนอื่นคิดยังไงกับเรื่องนี้ แต่เธอคิดแบบนี้ และถ้าเป็นเนื้อคู่ของเธอจริง เธอจะรู้สึกได้ด้วยตัวเอง

“ฉันก็คิดเหมือนยายผิงนะ ถ้าเป็นฉันก็คงจะทำใจไม่ได้หรอก ถ้าคน ๆ นั้นไม่ใช่คนที่ฉันรู้สึกชอบน่ะ จะให้มาลองคบกันมันก็แปลก ๆ”

ณภัทรก็เป็นอีกคนที่คิดแบบเดียวกับตรีชฎา เธอเห็นหลายคู่ที่พอได้คุยกัน วันรุ่งขึ้นก็เป็นแฟนกันแล้ว พอเจอคนใหม่ก็บอกเลิกกันง่าย ๆ ไม่รู้ว่าคนสมัยนี้มันรักมันชอบกันจริงหรือเปล่า หรือคบกันแค่ไม่ให้เหงาเท่านั้น

“ฮึ แกก็เหมือนกันแหละนังนิ้ง เฮ้อ พวกแกจะเลือกอะไรกันนักหนา ดูอย่างฉันสิ ไม่เห็นจะต้องเลือกอะไรมากมายเลย หุ ๆ”

กะเทยร่างยักษ์ยกมือป้องปากหัวเราะคิกคัก

“แหม ใครจะไปเหมือนแกยะนังโยธิน ใจกล้า แค่เห็นคนหล่อก็ไปงาบเขาแล้ว”

“นี่ นังนิ้ง แกก็อีกคน ฉัน โยทะกา ใจบริสุทธิ์ ค่ะ ไม่ใช่ โยธิน ใจกล้า เรียกผิดชื่อเดี๋ยวแม่จิกตบเลยนี่” สาวเทียมกระแทกกระทั้นเพื่อนสาว

“อุ๊ย! อาหารมาแล้ว ขอบใจนะจ๊ะพ่อรูปหล่อ”

มือใหญ่หนาของชายใจสาวยื่นไปรับอาหารที่บริกรหนุ่มยกมาเสิร์ฟ สายตาก็จิกมอง พร้อมกับกัดปากตัวเองให้ดูเซ็กซี่ เล่นเอาบริกรหนุ่มผู้โชคร้ายขนลุก เพราะสยองกับความเซ็กซี่ของกะเทยร่างยักษ์

เพื่อนซี้ทั้งสามละเลียดอาหารบนโต๊ะอย่างเอร็ดอร่อย ด้วยความหิวเป็นเหตุ เพียงไม่นานอาหารทุกจานก็หมดเกลี้ยง

“อิ่มแล้ว เราไปแดนซ์ย่อยอาหารกันเถอะ”

ไม่รอให้อาหารย่อย ตรีชฎาก็ลุกไปแดนซ์ทันทีอย่างไม่กลัวจุกท้อง โยธินและณภัทรลุกตามไปติด ๆ

ทั้งสามออกลวดลายแดนซ์กันกระจายในส่วนที่ทางผับจัดสรรไว้ให้สำหรับนักเต้นเท้าไฟทั้งหลาย ที่อยากจะยักย้ายส่ายสะโพกกันอย่างสนุกสนานตามประสาขาแดนซ์

อีกด้านหนึ่งของผับหรู โซนวีไอพีสำหรับไฮโซกระเป๋าหนัก ได้ถูกจองโดยลูกค้าขาประจำอย่าง สิบทิศ ธาราธรณ์

เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และโรงแรมหลายสาขาในเครือ ธาราธรณ์ กรุ๊ป ผู้คุมบังเหียนคนปัจจุบัน หลังจากที่บิดาของเขาได้ล่วงลับไปแล้ว

ชายหนุ่มถือเป็นนักธุรกิจมือหนึ่งของประเทศเลยก็ว่าได้ เพราะความเด็ดขาดและเล่ห์เหลี่ยมเชิงกลยุทธ์ทางธุรกิจ ที่ทำให้คู่แข่งหลาย ๆ คนพากันหวาดผวา ทำให้สิบทิศกลายเป็นนักธุรกิจที่สามารถประสบความสำเร็จได้ด้วยวัยเพียง 27 ปี เท่านั้น

นอกจากความเก่งกาจทางธุรกิจแล้ว ชายหนุ่มยังมีรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลาราวกับเทพบุตรก็ไม่ปาน จนทำให้สาว ๆ เกือบทั้งประเทศอยากที่จะตบเท้าเข้ามาขอสมัครเป็นเจ้าของหัวใจหนุ่มหล่อกันมากมาย แต่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก เพราะสำหรับ สิบทิศ ธาราธรณ์ แล้ว

‘ผู้หญิงก็เหมือนทิชชู ใช้เสร็จแล้วก็ทิ้ง!’

“ไอ้ณัฐ เอ็งเป็นอะไรวะ ตาเยิ้มเชียว เจอเหยื่อล่ะสิท่า”

สิบทิศกระเซ้าถามณัฐพงษ์ที่ยังคงจ้องมองบางสิ่งบางอย่างด้วยสายตาหยาดเยิ้มอย่างรู้ทัน สำหรับเพื่อนของเขาคนนี้ ลองได้ตาหวานตาเยิ้มแล้วล่ะก็ นั่นหมายความว่าต้องเจอผู้หญิงที่ถูกใจ

“ไม่ใช่เหยื่อว่ะ แต่เป็นนางฟ้า ไอ้สิบเอ๊ย ตั้งแต่ข้าเกิดมา ยังไม่เคยเจอใครสวยเท่านี้มาก่อนเลยว่ะเพื่อน ผู้หญิงอะไรสวยหยาดฟ้าขนาดนี้ หรือว่าเธอจะเป็นนางฟ้าลงมาจุติกันนะ ดูสิผิวก็ขาวอมชมพู เวลาได้กอดคงจะนุ่มนิ่มน่าดู”

ณัฐพงษ์พึมพำเหมือนคนละเมอ สายตาหลักแหลมในการมองผู้หญิงยังคงจับจ้องสาวสวยตาไม่กะพริบ