“นางฟ้าไหนของเอ็งวะ ข้ายังไม่เห็นสักคน”
มือหนาหมุนแก้วเหล้าไปมา ก่อนจะยกขึ้นดื่มน้ำสีอำพันลงสู่ลำคอรวดเดียวหมดแก้ว
“นั่นไง เอ็งเห็นไหม คนที่ใส่ชุดสีดำที่เซ็กซี่ ๆ นั่นน่ะ นางฟ้าของข้า”
นัยน์ตาคมกริบมองตามนิ้วเรียวของณัฐพงษ์ จนมาสะดุดอยู่ที่ร่างบางระหงในชุดแซคสีดำสุดเปรี้ยว กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างเย้ายวน โดยรอบข้างก็มีผู้ชายมากหน้าหลายตาเริ่มเข้ามารุมล้อม
‘ลีลายั่วไม่เบาเลยแฮะ ไอ้สวยก็สวยอยู่หรอก แต่เขารู้สึกไม่ค่อยถูกชะตาเอาซะเลย’
“หึ นั่นน่ะเหรอ นางฟ้าของเอ็ง นางยั่วล่ะสิไม่ว่า”
ชายหนุ่มกระตุกยิ้มอย่างดูถูกดูแคลนสาวชุดดำสุดเซ็กซี่
‘ยั่วยวนขนาดนี้ ไม่บอกก็รู้ว่าโชกโชนขนาดไหน ดูลีลาของคุณเธอสิ ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหน จะเต้นได้บาดอารมณ์ผู้ชายขนาดนั้น’
“ถึงจะเป็นนางยั่ว แต่ก็สวยดั่งนางฟ้าล่ะว้า เดี๋ยวข้ามานะเว้ย จะไปทำความรู้จักกับนางฟ้าของข้าสักหน่อย”
พูดจบเพลย์บอยหนุ่มรูปหล่อก็ก้าวขายาวแกร่ง เดินมุ่งหน้าไปยังเป้าหมายทันที
ณัฐพงษ์ กิตติอนันท์ เจ้าของบริษัท เค ที เอ ไดมอนด์ ผู้ส่งออกอัญมณีรายใหญ่ของประเทศ เพลย์บอยหนุ่มรูปหล่อเพื่อนสนิทของสิบทิศ เป็นหนุ่มโสดเจ้าสำราญและมีคารมเป็นเลิศ ด้วยเหตุนี้จึงมีสาว ๆ เข้ามาติดพันเขาไม่แพ้สิบทิศ เพราะหลงระเริงกับคำพูดหวาน ๆ ของเขา
“สวัสดีครับ คุณคนสวย”
เสียงทุ้มหวานชวนละลายเอ่ยทักทายนางฟ้าสุดสวย หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองบุคคลผู้มาใหม่ด้วยความงุนงง ที่จู่ ๆ เขาก็เข้ามาทักเธอ
“เอ่อ สวัสดีค่ะ คุณ...”
เสียงหวานใสกล่าวทักตอบเช่นกัน ก่อนจะหยุดชะงักงัน เมื่อไม่รู้ว่าควรจะเรียกเขาอย่างไร
“ณัฐพงษ์ครับ เรียกว่าณัฐเฉย ๆ ก็ได้ครับ เอ่อ ไม่ทราบว่าคนสวยอย่างคุณ มีชื่อว่าอะไรเหรอครับ ผมจะได้เรียกถูก”
คนเจ้าชู้ประตูดินรีบแนะนำตัว แล้วถามชื่อเสียงเรียงนามของสาวสวยตรงหน้าด้วยเสียงทุ้มหวานชวนฟัง หวังให้เธอหลงใหลในน้ำเสียงที่เปล่งออกมา
“ตรีชฎาค่ะ เรียกว่าผิงก็ได้ค่ะ” เธอบอกชื่อให้ชายหนุ่มรับทราบ
“ตรีชฎา ชื่อเพราะจังเลยนะครับ ชื่อก็เพราะ คนก็...สวย”
เขาเอ่ยชมด้วยความเจ้าชู้ที่ปิดยังไงก็ปิดไม่มิด ดวงตาพราวระยับมองสบตาสาวสวยตรงหน้า ชนิดที่ผู้หญิงเห็นแล้วเป็นต้องใจละลาย
“ขอบคุณค่ะที่ชม”
เรียวปากอิ่มสวยคลี่ยิ้มหวานให้ณัฐพงษ์ จนคนที่ได้รับรอยยิ้มนั้น แทบจะใจละลายไปเลยทีเดียว
‘ผู้หญิงอะไรทั้งสวยทั้งน่ารักเป็นบ้าเลย’ เขาคิด
“ถ้าผมจะขอนั่งด้วยคน จะเป็นการรบกวนคุณผิงเกินไปหรือเปล่าครับ”
หนุ่มเจ้าสำราญส่งสายตาหวานวาวระยับให้หญิงสาวอีกครั้ง หวังเหลือเกินว่าจะได้นั่งเป็นเพื่อนสาวสวยที่โต๊ะนี้สองต่อสอง แต่แล้วสิ่งที่คิดไว้ก็พังทลาย เมื่อมีอีกเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมา
“คงไม่ได้หรอกค่ะ เผอิญว่าไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องเชิญไอ้ชีกอลามก เอ้ย คุณ นั่งกับพวกเรา ต้องขอโทษเป็นอย่างสูงด้วยนะคะ”
ณภัทรที่เพิ่งเดินกลับมาทันได้ยินคำขอของชายแปลกหน้า ก็รีบพังทลายความหวังของเขาอย่างไม่มีชิ้นดี เพราะรำคาญไอ้พวกผู้ชายชีกอที่ชอบทำเป็นเสน่ห์แรงมาขี้หลีใส่
ส่วนณัฐพงษ์ถึงกับยืนหน้าเสียกับคำพูดที่ไม่เหลือเยื่อใยของหญิงสาวผู้มาใหม่เลยทีเดียว
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนก็แล้วกันนะครับ หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะครับคุณผิง”
ณัฐพงษ์บอกทิ้งท้าย รีบก้มหน้าก้มตาเดินกลับไปด้วยความอับอายที่โดนหักหน้าแทบแทรกแผ่นดิน
เกิดมายังไม่เคยมีใครทำให้หนุ่มนักรักเช่นเขา ต้องเสียหน้าเพราะเรื่องผู้หญิงเลยสักครั้ง จะมีก็แต่ยายผู้หญิงบ้าคนนี้นี่แหละ ที่ทำให้เขาเสียความสมดุลในความหล่อของตัวเอง
“หน็อย ไอ้ชีกอลามก ไอ้พวกหื่นกาม คิดจะมาหลีหญิงไปขึ้นเตียงด้วยน่ะสิ ฝันไปเถอะย่ะ”
ณภัทรต่อว่าชายหนุ่มเป็นชุด เมื่อเขาเดินลับตาไปแล้ว
“ยายนิ้ง แกจะไปว่าเขาทำไม เขายังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย”
ตรีชฎาแย้งเพื่อนสาว
“ก็ฉันไม่ชอบนี่ ถึงมันจะยังไม่ทำอะไรแก แต่ถ้าฉันมาช้ากว่านี้ก็ไม่แน่หรอก ผู้ชายพวกนี้ไว้ใจได้ที่ไหน เสียดายที่ฉันมาช้าไปนิด ไม่อย่างนั้นแม่จะด่าให้กระเจิงเอาให้อายคนทั้งผับเลย”
สาวเปรี้ยวซ่าเท้าสะเอวทำสีหน้าเอาจริงเอาจัง แต่คำต่อว่าต่าง ๆ นานาของเธอ ส่งผลให้คนที่ถูกด่าเป็นต้องจามติดกันถึงสามครั้งสามครา
“ฮะ ฮัดชิ่ว ฮะ ฮัดชิ่ว ฮะ ฮัดชิ่ว! เฮ้ย ใครแอบด่าเราวะ”
เพลย์บอยหนุ่มบ่นพึมพำมาตามทาง
“ไงวะไอ้ณัฐ ไปทำความรู้จักกับนางฟ้าของเอ็งถึงขั้นไหนแล้วล่ะ ไหงกลับมาทำหน้าบอกบุญไม่รับอย่างนี้วะ”
สิบทิศกระเซ้าเย้าแหย่เพื่อนรักด้วยน้ำเสียงขบขัน ที่เห็นหน้ายุ่งคิ้วขมวดของณัฐพงษ์ ดูแล้วคงจะซื้อแห้วกลับมาด้วย
“คัต! พักกองได้”เสียงสั่งคัตจากผู้กำกับ เป็นผลให้มาเรียต้องผละออกจากนักแสดงหนุ่มตัวประกอบแทบจะทันที มือบางกรีดกรายอย่างมีจริต ปัดเนื้อปัดตัวด้วยท่าทางสะอิดสะเอียนเต็มทน“เชอร์รี่ ไปเอาแอลกอฮอล์มาซิ”มาเรียตะโกนสั่งผู้จัดการส่วนตัว แต่เมื่อเห็นว่าคนที่เธอเรียกหา ยังไม่กระดิกตัวไปทำตามคำสั่ง สายตาแหลมก็หันขวับมาจิกตาขวาง“นี่! นังเชอร์รี่ มัวนั่งบื้ออยู่ทำไมยะ ไปเอาแอลกอฮอล์มาเร็ว ๆ สิ ฉันขยะแขยงสัมผัสจากไอ้บ้านั่นเต็มทีแล้ว เร็ว ๆ”เสียงแหลมสั่งกำชับอีกครั้ง ผู้จัดการชายใจสาวจึงต้องรีบวิ่งหน้าตั้งไปหยิบแอลกอฮอล์มาให้นางแบบสาวอย่างเร่งด่วน เพราะถ้าขืนชักช้ากว่านี้ เจ้าหล่อนเป็นได้โวยวายใส่ จนปวดหัวไปสามวันเจ็ดวัน“นี่ค่ะ คุณมาเรียขา แอลกอฮอล์ที่สั่งได้แล้วค่ะ”เชอร์รี่ยื่นแอลกอฮอล์ขวดใหญ่ พร้อมสำลีหนึ่งห่อส่งให้ร่างโปร่งบางที่นั่งไขว่ห้างอยู่เมื่อรับขวดแอลกอฮอล์กับสำลีมาได้ เจ้าหล่อนก็รีบใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์ แล้วมาเช็ดตามเนื้อตัว เพื่อกำจัดสิ่งสกปรกออกจากร่างกาย“คุณมาเรียขา เช็ดแค่นี้คราบสกปรกมันออกไม่หมดหรอกค่ะ ทำไมไม่อาบไปเลยล่ะคะ รับรองว่ากำจัดทั่วทุกซอกทุกมุมแน่ค่ะ” เชอร์รี่จีบปา
“สวัสดีครับคนสวย เมื่อกี้คุณเต้นได้เซ็กซี่มากเลย ผมรู้สึกถูกใจคุณมากเลยล่ะ ถ้าผมจะชวนคุณไปต่อ คุณจะให้เกียรติไปต่อกับผมคืนนี้ไหมครับ”ชายคนที่ฉุดแขนเธอไว้เอ่ยชวน พร้อมกับไล่มองเรือนร่างของเธอด้วยสายตาโลมเลียอย่างน่าเกลียด ตรีชฎาหน้าตึงไปชั่วขณะ ทั้งโกรธและอายมาก ที่ผู้ชายตรงหน้ามาพูดจาหยามเกียรติหยามศักดิ์ศรีเธอเช่นนี้“ปล่อยนะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว”เสียงหวานตะโกนใส่หน้า แล้วสะบัดแขนออกจากคนหื่นกาม“แหม ไม่มีใครเขาเชื่อหรอก ว่าคุณไม่ใช่ เอ หรือว่าที่ทำเป็นโมโหแบบนี้ เพราะอยากจะโก่งค่าตัวเหรอครับ ลีลาดีอย่างคุณเนี่ย ผมขอเหมาสองคืนเลย เท่าไหร่ล่ะ ผมจ่ายไม่อั้นอยู่แล้ว ยิ่งถ้าคุณเด็ดถูกใจผมล่ะก็ ผมจะจ่ายให้เป็นสองเท่าเลย สนใจไหม”ผู้ชายตรงหน้ายังคงต่อรองอย่างยียวนชวนให้ตรีชฎาโกรธจัด มือบางจึงฟาดลงไปที่ซีกแก้มของอีกฝ่ายเต็มแรง“เพียะ! ไอ้บ้า ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว ต่อให้แกจ่ายให้ฉันเท่าไหร่ ฉันก็ไม่เอา แล้วจำไว้ ว่าคนอย่างฉันมีค่าพอ ไม่จำเป็นต้องเอาตัวไปเสนอให้แกหรอก ไอ้หื่นกาม” ตรีชฎาตะคอกกลับ ทำท่าจะเดินหนี แต่อีกฝ่ายก็กระชากเธออย่างแรง ร่างบางถูกดันจนหลังติดกำแพงด้วยคนที่มีพละกำลังม
“ไม่ค่ะ ผิงดื่มไม่เป็นสักอย่าง”ตรีชฎาส่ายหน้า ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยลองแตะของพวกนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว“ผู้หญิงอย่างคุณมาที่นี่ก็ออกบ่อยไม่ใช่เหรอ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะดื่มของพวกนี้ไม่เป็น อย่างคุณเนี่ย หน้าไม่ให้เป็นคนไร้เดียงสาเลยนะ หรือคุณทำเป็นแอ๊บแบ๊วว่าไม่เคยดื่มให้ตัวเองดูดีฮะ”“ผิงดื่มไม่เป็นจริง ๆ นะคะ ทำไมคุณสิบต้องมายัดเยียดข้อหาให้ผิงด้วย”“แล้วปกติคุณมาที่นี่ทำไมถ้าไม่ได้มาดื่มสังสรรค์ อ้อ ใช่สิ ผมลืมไปที่คุณมาที่นี่บ่อย ๆ ก็เพราะว่าจะมาหาเหยื่อรวย ๆ ไว้ถลุงเงินเล่นล่ะสิท่า”วาจาเผ็ดร้อนแดกดันหญิงสาวอย่างเหยียดหยามเป็นที่สุด ในใจก็ไพล่คิดไปว่าผู้หญิงอย่างแม่นางยั่วคนนี้จะมีอะไร นอกเสียจากมาล่าเหยื่อกระเป๋าหนักไปนอนด้วย“คุณสิบ! ทำไมคุณต้องว่าผิงแบบนี้ด้วยคะ ผิงดูเป็นผู้หญิงแบบนั้นมากเลยเหรอ ผิงมาที่นี่ก็แค่มาแดนซ์กับเพื่อน ๆ เพื่อความสนุกสนานเท่านั้น ไม่ได้มาทำอะไรอย่างที่คุณสิบกล่าวหาผิงสักหน่อย”หน้าสวยเรียบตึงทันที เมื่อถูกเขาว่าร้าย เธอไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมเขาจะต้องหาเรื่องด่าว่าเธอได้ตลอดเวลา เขาไม่คิดบ้างเลยหรือไง ว่าเธอจะเสียใจแค่ไหนกับคำพูดที่ออกมาจากปากเขา“หึ ไม่ต
“โอ๊ย พอได้แล้ว หยุดสักที แสบแก้วหูจะตายอยู่แล้วนะ”มือหนายกขึ้นปิดหูทั้งสองข้างไว้อย่างรำคาญใจ เยื่อในหูจะฉีกขาดหมด ก็เพราะเสียงแจ๋น ๆ ของเธอนี่แหละ“คุณสิบต้องบอกมาก่อนว่าจะไปกับผิง ถ้าไม่อย่างนั้น ผิงก็จะตะโกนแบบนี้ จนคุณสิบหูแตกไปเลย”หน้าสวยสะบัดเชิดใส่เขา ก่อนจะตะโกนขึ้นมาดัง ๆ อีกรอบ“คุณสิบใจร้าย ๆ ใจร้ายที่สุดเลย ไม่ยอมไปเที่ยวกับผิง คุณสิบใจร้าย ๆ คุณสิบใจร้าย ๆ คุณสิบใจร้าย ๆ”“หยุดสักที ผมบอกให้หยุด!” เสียงเข้มตะโกนแทรกขึ้นมา“ไม่หยุด! คุณสิบใจร้าย ๆ คุณสิบใจร้าย ๆ”“โอ๊ย จะแหกปากอะไรนักหนา พอได้แล้ว ผมยอมแล้ว ไปก็ไป แต่หยุดตะโกนสักทีได้ไหม ปวดหูไปหมดแล้วเนี่ย”ในที่สุดสิบทิศก็ต้องยอมจำนนให้กับตรีชฎาจนได้ ที่ยอมไม่ใช่เพราะใจอ่อนหรอกนะ แต่ยอมเพราะทนไม่ไหวกับเสียงใสแสบแก้วหูของเธอเสียมากกว่า ถ้าขืนเธอตะโกนนานมากกว่านี้ มีหวังขี้หูออกมาเต้นระบำกันเป็นแถวแน่“จริง ๆ นะคะคุณสิบขา คุณสิบไปกับผิงจริง ๆ นะคะ พูดแล้วห้ามคืนคำนะ”ร่างบางรีบกระโดดมานั่งตักเขาด้วยความดีใจจนเกินเหตุ ก่อนจะกอดคอเขา พลางขอคำยืนยันอีกครั้ง เพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะเปลี่ยนใจไม่ไปกับเธอ“อืม บอกจะไปก็ไปสิ นี่
“ท่านประธานคะ คุณผิงมาขอพบค่ะ”เมื่อได้ยินเสียงของเลขานุการสาวดังมาจากอินเตอร์คอม ร่างสูงก็ต้องถอนหายใจดังเฮือก“มาอีกแล้วเหรอเนี่ย โอ๊ย อยากจะบ้าตาย เมื่อไหร่จะหลุดพ้นจากบ่วงกรรมสักทีวะไอ้สิบเอ๊ย”มือหนาตบศีรษะตัวเองเบา ๆ อย่างนึกเซ็ง ไม่รู้ว่าเธอจะมาทำไมทุกวี่ทุกวัน พอมาก็มานั่งเฝ้าเขาทำงานบ้างแหละ มาป่วนเขาบ้างแหละ จนพักหลัง ๆ มานี้ เขาไม่ค่อยจะมีสมาธิในการทำงานสักเท่าไหร่ เพราะแม่ยอดยุ่งที่ชื่อตรีชฎานี่แหละ“อืม”สิบทิศครางในลำคออนุญาตให้เธอเข้ามา ทั้งที่ใจก็ไม่ได้อยากจะทำอย่างนี้เสียด้วยซ้ำ แต่ถึงจะให้เธอเข้ามาหรือไม่ให้เข้ามาก็มีค่าเท่ากันเพราะครั้งก่อนเขาไม่อนุญาตให้เธอเข้ามา คุณเธอก็ไม่แคร์สื่อใด ๆ ทั้งสิ้น นั่งรอเขาอยู่หน้าห้องอย่างไม่รู้สึกเบื่อ พอเขาออกมาก็หนีเธอไม่พ้นอยู่ดี ก็เธอเล่นดักเขาเสียขนาดนั้น ถ้าเขาหนีรอดไปได้ ก็คงไม่มานั่งกลุ้มอยู่อย่างนี้หรอก“คุณสิบขา ผิงคิดถึงคุณจังเลยค่ะ”นี่ก็เป็นประโยคเด็ดที่เธอจะต้องพูดเป็นประจำทุกวัน ว่าคิดถึงเขาอย่างโน้น คิดถึงเขาอย่างนี้ตรีชฎาเดินยิ้มหน้าระรื่นมานั่งตรงที่พิงแขนเก้าอี้ ก่อนจะโอบกอดร่างสูงให้หายคิดถึง ทำอย่างกับว่าเธอไ
ผู้คนจำนวนไม่น้อยยืนต่อคิวสั่งกาแฟแถวยาวเหยียดในร้านกาแฟเล็ก ๆ เนื่องจากมนุษย์เงินเดือนที่ทำงานอยู่ในออฟฟิศ มักจะใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีมานั่งดื่มกาแฟใกล้บริษัท แทนการรับประทานอาหารเช้าจากที่บ้าน เพราะความสะดวกสบายและไม่ต้องเสียเวลามากนัก จึงทำให้ผู้คนนิยมที่จะบริหารเวลาของตัวเองเช่นนี้ ซึ่งมันก็ค่อนข้างประหยัดเวลาได้มากเลยทีเดียวณภัทรถือกาแฟและคุกกี้เนยสดของโปรดเดินมาหาที่นั่งทาน ซึ่งดูท่าแล้วจะไม่มีโต๊ะว่างให้เธอนั่งเลยสักโต๊ะเดียว เพราะมองไปทางไหนก็มีแต่คนนั่งกันเต็มหมดแล้ว ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปทั่วร้าน จนมาสะดุดอยู่ที่โต๊ะหนึ่ง มีเก้าอี้ว่างให้เธอสามารถเข้าไปนั่งได้พอดิบพอดี เห็นดังนั้น หญิงสาวจึงรีบย่ำเท้ามุ่งตรงไปที่โต๊ะนั้นโดยไม่รีรอ“ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่ามีใครนั่งหรือเปล่าคะ ถ้าไม่มีฉันขอนั่งด้วยคนนะคะ”ณภัทรเอ่ยขอชายหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยคำอนุญาตใด ๆ ร่างบางก็จัดแจงจะนั่งเก้าอี้ตัวที่ว่างทันทีแต่ในจังหวะที่หญิงสาวก้าวขาเข้ามา หมายจะนั่งเก้าอี้ตัวนั้น ขาเรียวงามของเธอก็ดันไปสะดุดเข้ากับขาเก้าอี้โดยไม่ได้ตั้งใจ ส่งผลให้กาแฟที่ถืออยู่ในมือหกเลอะมื