ตอนที่ 29 ให้อภัย

“ค่ะ...”

          “ฉันอยากจะขอโทษเธอ...ขวัญข้าว ขอโทษในสิ่งที่ฉันทำไม่ดีกับเธอและน้องของเธอ อภัยให้ฉันเถอะนะ...”

          “ค่ะคุณผู้หญิง ดิฉันให้อภัยคุณผู้หญิงค่ะ และดิฉันเชื่อว่าแม่ของดิฉันก็คงจะคิดเหมือนกันค่ะ เรื่องราวในอดีต ดิฉันไม่ได้เก็บเอามาคิดอีกแล้วค่ะ คุณผู้หญิงไม่ต้องคิดมากนะคะ”

          “ขอบใจเธอมากนะขวัญข้าว ฉันขอบใจเธอจริงๆ บ้านหลังนี้เธออยู่ได้สบายเลยนะ ไม่ต้องย้ายออกไปอยู่ที่ไหนแล้ว นอกเสียจากเธอจะแต่งงานมีครอบครัวไป นั่นก็แล้วแต่เธอนะ ฉันไม่ได้มีอำนาจที่จะตัดสินใจ อย่างที่บอก ชายคินน์ต่างหาก ที่เป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้ และในตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม ทั้งชายคินน์กับนนท์ลูกชายของฉัน ทำไมถึงยังไม่แต่งงานมีครอบครัวกันอีก เรื่องนี้ก็ทำให้ฉันกลุ้มใจอยู่พอสมควร”

          “ท่านชายคินน์กับคุณนนท์อาจจะมีแล้วก็ได้นะคะ คุณทั้งสองอาจจะยังไม่เปิดตัวก็ได้ค่ะคุณผู้หญิง”

          “ไม่มีหรอก...ฉันตามสืบมาหมดแล้ว”

          “ห๊ะ! อะไรนะคะ คุณผู้หญิงตามสืบเหรอคะ”

คำพูดของคุณหญิงบงกชเพชรทำให้ขวัญข้าวตกใจเป็นอย่างมาก หัวใจเธอเต้นแรงแทบจะทะลุออกจากอก ขวัญข้าวกังวลเรื่องเธอกับท่านชายในอดีต ถ้าคุณผู้หญิงรู้เรื่องนี้ล่ะก็ เธออาจจะไม่ได้นั่งคุยกับคุณผู้หญิงแบบนี้แน่นอน

          “ทำไมตกใจขนาดนั้น มันไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย ฉันเป็นแม่ตานนท์ และอีกอย่างชายคินน์ฉันก็รักเหมือนลูก แม่อย่างฉันก็ต้องกังวลเรื่องคู่ครองลูกเป็นธรรมดา”

          “ค่ะ ดิฉันแค่แปลกใจเฉยๆ ค่ะ เรื่องแต่งงาน ดิฉันว่าคุณนนท์กับท่านชายคินน์ก็คงจะต้องมีบ้างแหละค่ะ ทั้งฐานะและการเงิน ผู้หญิงคนไหนก็ต้องสนใจกันทั้งนั้นแหละค่ะ”

          “งั้นเหรอ...แล้วเธอล่ะ ขวัญข้าว สนใจลูกชายฉันบ้างไหม”

          “คะ!!” ทำไมวันนี้ขวัญข้าวมีแต่เรื่องให้ตกใจบ่อยนักนะ ‘นี่เธอไม่ได้หูฝาด หรือว่าฝันไปหรอกเหรอ’

“เธอฟังไม่ผิดหรอกขวัญข้าว ฉันถามว่า เธอคิดที่จะสนใจในตัวลูกชายฉันบ้างหรือเปล่า”

คุณหญิงบงกรเพชรฉีกกฎทุกอย่างที่เธอตั้งไว้ทั้งหมด ไม่ว่าผู้หญิงที่บุตรชายตัวเองชอบนั้นจะเป็นใครก็ตาม เธอไม่สนใจ และจะไม่ตั้งเงื่อนไขอะไรทั้งสิ้น ลูกชายของเธอรักใคร เธอในฐานะแม่ ก็รักคนนั้นเช่นกัน

          “ดิฉันกับคุณนนท์ เราไม่ได้คิดที่จะชอบกันนะคะ”

          “แต่ลูกชายฉันชอบเธอ วันนั้นฉันเห็นตานนท์คุยกับเธอ ฉันเห็นแววตาของลูกชายฉัน และรู้ว่าตานนท์ชอบเธอนะ ขวัญข้าว ถ้าเธอยังไม่มีใคร ฉันอยากให้เธอลองพิจารณาลูกชายฉันบ้าง”

          “แต่ดิฉันไม่ได้ชอบคุณนนท์จริงๆ นะคะ และไม่ได้คิดจะชอบด้วยค่ะ ไม่ใช่เพราะคุณนนท์ไม่ดีนะคะ แต่ดิฉันไม่ได้คิดอะไรกับคุณนนท์ตั้งแต่แรกอยู่แล้วค่ะคุณผู้หญิง”

          “งั้น ท่านชายคินน์ล่ะ”

          “!!!” นี่คือครั้งเท่าไหร่ก็ไม่รู้ในรอบวันนี้ ที่ขวัญข้าวตกใจกับเรื่องไม่คาดคิด ทั้งหม่อมราชวงศ์อคิราห์ และคุณหญิงบงกชเพชร  เลยทำให้ขวัญข้าวนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ

          “หมายความว่ายังไงคะคุณผู้หญิง”

          “นี่เธอก็คงจะตกใจอีกใช่มั้ย ว่าฉันถามแบบนี้ทำไม จริงๆ ฉันไม่รู้อะไรหรอกนะ ว่าเธอจะมีแฟนหรือคบใครยังไง ฉันแค่เห็นว่า เธอคือคนที่ฉันรู้จักในระดับหนึ่ง ซึ่งถ้าฉันอยากให้ลูกชายของฉันแต่งงานมีครอบครัว ผู้หญิงที่ฉันอยากได้ ก็คือเธอคนแรกรู้มั้ย”

          “ทำไมคุณผู้หญิงถึงคิดว่าต้องเป็นดิฉันล่ะคะ”

          “เธอน่ะเหรอ...อืม...เธอเป็นเด็กดีนะ เป็นคนดี และเป็นคนที่มีความอดทน กตัญญู ทั้งที่เธอโดนฉันแกล้งเธอสารพัด แต่เธอก็อดทน และดูแลน้องเธอ จริงๆ พูดง่ายๆ ก็คือฉันอาจจะแพ้ทางความดีของเธอมั้ง...ขวัญข้าว ฉันก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงคิดแบบนี้ ในอดีตฉันทำเรื่องแย่ๆ มาเยอะ ตอนนี้ฉันก็อยากจะลบล้างในสิ่งที่ฉันทำบ้าง มันอาจจะไม่ทั้งหมด แต่ก็ยังดีกว่าที่ฉันไม่ทำอะไรเลย”

          “อ่อ...ค่ะคุณผู้หญิง”

ขวัญข้าวค่อยหายใจทั่วท้องหน่อย เธอนึกว่าคุณหญิงบงกชเพชรจะรู้เรื่องราวของเธอกับท่านชายอคิราห์ซะอีก

          “แล้วสรุปถ้าเป็นชายคินน์ล่ะ เธอจะว่ายังไงขวัญข้าว”

          “ท่านชายคินน์น่ะเหรอคะ อันนี้ดิฉันก็ไม่ได้คิดเช่นกันค่ะคุณผู้หญิง ดิฉันว่าคุณผู้หญิงต้องใจเย็นๆ ก่อนนะคะ คุณนนท์กับท่านชายคินน์อาจจะเล็งใครไว้อยู่ก็ได้นะคะ”

          “ตานนท์ 29 น่ะไม่เท่าไหร่นะ ยังพอเข้าใจได้อยู่ แต่ชายคินน์นี่สิ 36 แล้ว จะไปมีตอนไหนอีก”

          “อันนี้คุณผู้หญิงลองถามคุณทั้งสองหรือยังคะ”

          “จะถามได้ยังไง เดี๋ยวลูกชายฉันจะหาว่าฉันไปยุ่งเรื่องของเขาอีก อืม ก็ได้แต่สืบ พยายามหาลูกคุณหญิงคุณนาย ดาราเซเลบทั่วฟ้าเมืองไทยมาให้ แต่ลูกชายฉันกับชายคินน์ก็ไม่สนใจใครเลย ฉันถึงต้องมาถามเธออยู่นี่ไง ขวัญข้าว”

          “โห...นี่คุณผู้หญิง เอ่อ ทำขนาดนี้เลยเหรอคะ”

ขวัญข้าวรู้สึกทึ่งในความพยายามของคุณหญิงบงกชเพชรแบบสุดๆ อย่างนี้ชมพูนุทเพื่อนของเธอก็น่าลุ้นอยู่เหมือนกันนะ ^_<>^

          “อืม ฉันคงว่างมั้ง เลยอยากเลี้ยงหลานกับเขามั่ง”

          “อ่อ ค่ะ^_<>^ ”

......................

          [อีกด้านหนึ่ง...คลับหรูในโรงแรม...จังหวัดระยอง]

          “หลังจากเซ็นต์สัญญาแล้ว ทางบริษัทเราก็จะมีกำหนดการทำงาน คือการวางระบบเครื่องจักรต่างๆ ในโรงงานของคุณเลยนะครับ”

ธนนท์สื่อสารเป็นภาษาอังกฤษ เพราะลูกค้าของเขานั้นเป็นชาวต่างชาติซึ่งมากับผู้จัดการคนไทยอีกหนึ่งคน

          “โอเค ผมถึงเลือกบริษัทของคุณ เพราะรู้ว่าคุณทำงานแบบมืออาชีพ รวดเร็ว ตรงต่อเวลาดีครับ”

วิลเลี่ยมนักธุรกิจสัญชาติอเมริกันตอบกลับด้วยภาษาของเขาด้วยเช่นกัน สายตาของหนุ่มอเมริกันเหลือบมองไปที่เลขาแสนสวยของบริษัทคู่ค้ากับเขา สาวไทยนี่หน้าตาน่ารักจริงๆ

          “เดี๋ยวยังไงพรุ่งนี้ ทางบริษัทเราจะคอนเฟิร์มไปอีกทีเป็นลายลักษณ์อักษรนะครับ ยังไงก็ฝากทางฝั่งบริษัทของคุณธนนท์ด้วยนะครับ”

ปรเมศ ผู้จัดการคนไทยที่มาพร้อมกับวิลเลี่ยมอธิบายเสริมอีกที

          “โอเคครับ คุณปรเมศ เดี๋ยวขาดเหลืออะไรติดต่อผ่านเลขาผมได้เลยนะครับ หรือไม่เข้าใจเรื่องระบบของเครื่องจักรเราล่ะก็ ถามผมได้นะครับ ตอนนี้ทาง Sales Engineer ของเราพึ่งเข้ามาทำงานวันนี้เป็นวันแรก อาจจะยังไม่เข้าใจระบบงานครับ”

ธนนท์หันไปมอง Sales Engineer คนใหม่ของเขา อืม ตอนนี้เขาพอจะนึกออกแล้ว ว่าเขาคุ้นหน้าคุ้นตาเธอเพราะอะไร เธอก็คือเพื่อนของขวัญข้าวนั่นเอง ในวัยเด็กเธอเคยมาที่บ้านของเขาอยู่ครั้งหนึ่งตอนนั้นกับตอนนี้เธอดูเปลี่ยนไปค่อนข้างมาก

          “ไม่เป็นไรครับคุณธนนท์ จริงๆ ถ้าคุณธนนท์ไม่แนะนำผมไม่รู้เลยนะครับว่าคุณชมพูนุท เธอจะเป็น Sales Engineer เก่งนะครับเป็นวิศวกรหญิงด้วยสิครับ”

ปรเมศส่งสายตาอันหวานเชื่อมให้กับหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา ความสวยน่ารัก แถมยังเซ็กซี่อีกต่างหาก เธอมีดีกรีความเก่งคือวิศวกร ซึ่งปรเมศไม่ค่อยจะเห็นสักเท่าไหร่ในวงการของอุตสาหกรรมของไทยที่จะมีวิศวกรหญิง ความสวยและความเซ็กซี่ของเธอ ทำเอาเขาตะลึงไปชั่วขณะ บวกความสามารถอันน่าทึ่งอีกด้วย