All Chapters of ทาสรักท่านชายอคิราห์: Chapter 1 - Chapter 10

“ท่านชายไม่ได้แม่ของมัน...ก็ยังจะเอาลูกของมันมาเหรอคะ...อืม...ดูแล้วก็เป็นสาวแล้วนี่...คงแทนแม่มันได้สินะ” “หยุด! เดี๋ยวนี้นะคุณหญิง! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม ที่ผ่านมาผมไม่เคยจะนึกรักคุณเลยสักที! คุณเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจมาก!”หม่อมราชวงศ์นวพลได้แต่โทษตัวเองซ้ำๆ ที่ตอนวัยหนุ่มนั้นเขาไม่มีความกล้าเลยสักนิด ไม่กล้าแม้จะปฏิเสธคำประกาศิตของพ่อแม่เขาเลย ได้แต่ปล่อยให้ทุกอย่างครอบงำเขาไปหมด จนต้องสูญเสียคนที่เขารักไป “ท่านชาย!” คุณหญิงบงกชเพชรอารมณ์เดือดปรี๊ด กระทืบเท้าและเดินจากไปอย่างขัดใจ เมื่อได้ยินคำพูดที่แทงใจเธอมาตลอด 20กว่าปี เขาไม่เคยรักเธอเลย ทั้งที่เธอพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่าง แม้กระทั่งให้กำเนิดลูกกับเขาถึงสองคน แต่ทว่าเขาก็ยังไม่ลืมคนรักเก่า ‘นังมุกดา มันตายไปแล้ว ก็ยังไม่ลืมมันอีก’ “นี่ห้องของหนูนะขวัญข้าว และห้องตรงข้ามเป็นห้องของเธอณภัทร” “ขอบคุณค่ะคุณลุง / ขอบคุณครับ” “เธอสองคนไม่ต้องกังวลอะไรนะ ตั้งใจเรียน ลุงจะมีเงินค่าขนมให้เธอสองคนทุกเดือน...ถ้าอยากให้แม่เธอที่ดูจากบนฟ้าสบายใจล่ะก็...หนูสองคนต้องตั้งใจเรียนนะ...รู้มั้ย”

“ต๊าย! แก นังขวัญข้าว แกกล้าขัดใจชายคินน์เลยเหรอ นี่แกไม่รู้หรือแกล้งโง่กันแน่ ในอนาคตท่านชายคินน์ก็ต้องเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้แล้ว แกช่างกล้านะ” “ไม่เป็นไร ถ้าอยากจะอยู่ต่อล่ะก็ ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของเธอ อยากอยู่ก็แล้วแต่เธอล่ะกัน”ใบหน้าคมกระตุกยิ้มราวกับมีบางอย่างอยู่ในใจ ความเจ็บปวดมักจะตามด้วยการแก้แค้นเสมอ ‘เธอรู้จักนายอคิราห์คนนี้น้อยไป’ [เวลาต่อมา...] “พี่ข้าวจะอยู่ห้องนี้จริงๆ เหรอครับ” “อืม...ก็ต้องอยู่ห้องนี้แหละ จะให้พี่ย้ายไปอยู่ห้องไหนกันล่ะ...ถ้าจะให้พี่ไป คุณลุงท่านต้องเป็นคนจัดการนะภัทร พี่ตัดสินใจเองไม่ได้หรอก”บทสนทนาเมื่อครู่ได้สร้างความไม่พอใจให้กับคนเหล่านั้นมาก พวกเขาช่างเป็นคนใจร้ายใจดำเหลือเกิน เธอในฐานะที่ไม่ได้รู้เห็นอะไรเลยกับเหตุการณ์ของความเกลียดชังนั้น แต่ทำไมพวกเขาถึงไม่แยกแยะกันนะ “พี่ข้าวไม่กลัวว่าท่านชายคินน์จะเล่นงานพี่เหรอครับ ภัทรว่าพี่ข้าวย้ายมาอยู่ห้องภัทรก็ได้นะครับ ห้องกว้างมากๆ”ณภัทรเป็นห่วงพี่สาวเป็นอย่างมาก เขาเห็นแววตาของพวกคนใจร้ายนั้นแสดงความโกรธไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน “พ

“คุณอบเชยคะ...คุณ...”ขวัญข้าวยืนตะลึงอ้าปากค้างทันที เมื่อคนที่เธอกำลังสนทนาด้วยกลับไม่ใช่หัวหน้าสาวใช้อย่างที่เธอคิด ร่างสูงของชายหนุ่มยืนเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงกลางของห้องโถง ห้องนี้เป็นพื้นที่สำหรับประมุขของบ้านเท่านั้น ซึ่งบางทีหม่อมราชวงศ์นวพลนั้นมักจะลงมาดื่มแบบเงียบๆ เพื่อปลีกวิเวกและต้องการความสงบ ภายในห้องจึงมีโซฟาตัวใหญ่ไว้รองรับ เปิดเครื่องปรับอากาศไว้แบบเย็นฉ่ำ ให้กับไวน์ราคาแพงทุกขวด และมีเคาน์เตอร์บาร์ไว้รองรับราวกับต้องการเนรมิตให้ห้องเก็บไวน์นี้เป็นเสมือนคลับหรูแห่งหนึ่งเลยทีเดียว “ฉันต้องการไวน์”อคิราห์พึ่งกลับมาจากข้างนอก เมื่อสี่ชั่วโมงที่แล้ว เขาไปสงบสติอารมณ์และดื่มมาพอสมควร และได้ตกผลึกความคิดของตัวเองแล้ว การแก้แค้นเอาคืน คือทางออกของเรื่องทั้งหมด จึงเป็นที่มาของเขา ที่เข้ามาในที่แห่งนี้ “เอ่อ ท่านชายต้องการแบบไหนคะ”เธอจ้องมองไปที่แววตาอันคมวาวราวกับเหยี่ยวที่หลอมกลืนเข้ากับความมืดมิดคู่นั้นอย่างแตกตื่นและเริ่มลนลาน ‘วันนี้ท่านชายทะเลาะกับพ่อเขา สาเหตุคือเรื่องแม่ของเธอ’ ขวัญข้าวคิดว่าเธอเองก็คงจะโดนพายุอารมณ์โกรธนี้พ่วงด้วยอย่างแน่น

[เวลาเกือบรุ่งสางของวันใหม่...] เด็กสาวที่ร่างกายบอบช้ำแสนสาหัส กำลังกวาดสายตามองหาเสื้อผ้าของเธอที่ขาดวิ่นจนแทบไม่เหลือชิ้นดี ชายใจร้ายได้กลับออกไปแล้ว หลังจากที่ได้คร่าทุกอย่างไปจากเธอ ไม่มีแม้แต่คำพูดใดๆ หลุดออกจากปากเขาเลย การแก้แค้นเอาคืน ที่ขวัญข้าวไม่เคยมีส่วนเกี่ยวข้องเลยด้วยซ้ำ แต่ทว่าเธอก็ต้องมารับผลของการกระทำนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ “อุ้ย!” เด็กสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อพยายามขยับร่างของตัวเองลงจากโซฟาใหญ่ คราบกิจกรรมเมื่อครู่ยังคงปรากฎชัดเจน ดวงตากลมโตร้อนผ่าว ขวัญข้าวร่ำไห้จนไม่เหลือน้ำตาให้ไหลอีกแล้ว สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตวัยสาวของเธอนั้นได้จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ เธอกำลังพยายามหยัดกายลุกขึ้นยืนทั้งที่เรียวขายังสั่นเทา ขวัญข้าวต้องรีบออกจากห้องนี้ไป นี่เวลาเกือบตีสามแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงเวลาเช้าที่ข้าทาสบริวารของบ้านต้องตื่นมาทำงานของตัวเอง เธอก้มหยิบเศษผ้าขึ้นมาสวมใส่ เท่าที่จะใส่ได้ พร้อมกับรีบทำลายคราบกิจกรรมนั้น ร่างกายของเธอสลับร้อนสลับหนาว ราวกับว่าการเจ็บป่วยกำลังจะมาเยือนกายของเธอ... ก๊อก! ก๊อก!

“มาหาฉัน! เดี๋ยวนี้!”ธนนท์ออกคำสั่งกับเด็กสาว ขวัญข้าวคือคนที่เขาหมายตาไว้มานานตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้ ความสวยน่ารักของเธอนั้นไม่เป็นสองรองใครเลยจริงๆ ธนนท์ควงสาวๆ มานักต่อนัก แต่ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่มีเสน่ห์ชวนน่าหลงใหลขนาดนี้ ผิวของเธอนวลเนียนอมชมพูไร้ที่ติ หุ่นทรวดทรงองค์เอวเหมาะสมลงตัวราวกับประติมากรรมหุ่นปั้นสลักสวยงามและอวบอิ่มสมวัย รูปร่างสูง ส่วนสัดส่วนเหมาะสมกลมกลึง ใบหน้าสวยหวาน ตากลมโต สวยเด่น ยิ่งมองเขายิ่งได้สัมผัสความงดงามผุดผ่องและอีกด้านกลับมีแรงดึงดูดทางเพศสูง ธนนท์กวาดมองเรือนร่างของเธอ แทบจะเจาะทะลุเข้าไปถึงด้านใน ยิ่งมอง ความกระสันก็เพิ่มขึ้น “คุณธนนท์คะ...ข้าวอยากจะขออนุญาตบอกอะไรคุณนนท์สักหน่อยจะได้มั้ยคะ”ขวัญข้าวพยายามหาทางเอาตัวรอดจากคนตรงหน้า เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองไปทำกรรมอะไรไว้นักหนา ทำไมคนใจร้ายถึงได้คอยคุกคามเธออยู่เรื่อยนะ “มีอะไร” “คุณลุง...เอ่อ...ท่านชายนวพลจะเข้ามาดื่มไวน์ห้องนี้เป็นประจำค่ะ...และวันนี้ก็เป็นวันศุกร์ท่านชายจะต้องเข้ามาในห้องนี้อย่างแน่นอนค่ะ”ขวัญข้าวรู้ว่าห้องเก็บไวน์นี้เป็นห้องโปรดของคุณล