บทที่ 6

“ผมว่าเราคงต้องรอดูผลคะแนนเสียงในที่ประชุมครั้งต่อไปก่อน ว่าจะออกมาเป็นยังไง” สีหน้าเขตคามเครียดขรึมขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“ถึงพ่อจะไม่ค่อยชอบนายตฤณภพเท่าไร แต่ยอมรับว่ามันมีมนุษยธรรมกว่าน้องมันเยอะ นี่อะไร...ชั่วเกินคน!”

“เค้กขอตัวก่อนนะคะ” คีรติรู้ว่าบทสนทนาบนโต๊ะกำลังจะกลายเป็นเวทีให้พ่อเธอก่นด่าพรรคการเมืองฝั่งตรงข้ามให้ฟัง จึงรีบขอตัวออกจากตรงนี้ก่อนดีกว่า

“เหอะ! แกนี่มันไม่เคยสนใจปัญหาครอบครัวเลยจริง ๆ นะเค้ก” คนเป็นพ่อมองลูกสาวที่เดินหันหลังจากไปด้วยความโมโห นิษฐาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ได้แต่จับมือสามีไว้ให้ใจเย็นลง

“เค้กไม่ค่อยชอบฟังเรื่องเครียดพ่อก็รู้ เดี๋ยวผมไปดูน้องก่อนนะครับ”

เขตคามรีบลุกตามน้องสาวไปทันที ด้วยไม่อยากเห็นคีรติต้องคิดมาก ประเดี๋ยวจะพานไม่อยากกลับบ้านนานเป็นเดือน ๆ เหมือนหลายครั้งที่ผ่านมา

***

คีรติเหม่อมองสวนหลังบ้าน พืชผักมากมายที่เพาะไว้อย่างงาม ยามนี้ออกดอกออกผลพร้อมให้เก็บเกี่ยวไปประกอบอาหารแล้ว เธอยังจำตอนที่แม่ชวนปลูกผักแก้เบื่อได้ดี ตอนนั้นคีรติในวัยเพียงห้าขวบตื่นเต้นดีใจจนกระโดดตัวลอยเมื่อเห็นต้นพริกที่ลงมือปลูกมากับมือเริ่มออกผลผลิตให้ชื่นใจ

เวลามีเรื่องไม่สบายใจหญิงสาวมักจะมายืนอยู่ตรงมุมนี้ ที่ซึ่งทำให้คิดถึงชีวิตไร้ทุกข์ร้อนยามวัยเด็ก

และมากไปกว่านั้น...เธอคิดถึงแม่เหลือเกิน

แม่อาจเป็นผู้หญิงเลวในสายตาของใครต่อใคร ทว่าพัชรีเป็นผู้หญิงที่ทำหน้าที่แม่ได้ดีที่สุดจวบจนวินาทีสุดท้ายของชีวิต

“กินข้าวอิ่มแล้วหรือไงเรา”

“พี่เขต?” คนตัวเล็กหันไปสบตาพี่ชาย เขตคามยังคงยิ้มอ่อนโยนให้น้องสาวอย่างเธอเสมอมา ทั้งที่ความจริงเขาควรจะโกรธเกลียดลูกเมียน้อยอย่างเธอด้วยซ้ำ

“ยังหรอกค่ะ ใครจะกินต่อลงกันล่ะ” คีรติขำในลำคอ

“อย่าคิดมากเลย พ่อพูดไปแบบนั้นเพราะเป็นห่วงเรานะ เราเป็นผู้หญิงตัวเล็กนิดเดียว ถ้าเกิดเจอลูกค้าผู้ชายลวนลามจะทำยังไง พี่รู้ว่าพ่อห่วงเรามาก แต่ท่านก็นิสัยแบบนั้น พูดดี ๆ ไม่เคยเป็น”

ทุกคนในบ้านต่างรู้ว่าฐานทัตเป็นพวก ‘ปากร้ายแต่ใจดี’ ที่สำคัญท่านเป็นห่วงลูกสาวคนเล็กสุดหัวใจด้วย

“ทีต่อหน้านักข่าวยังพูดดีได้เลยนี่คะ” คีรติสวนทันที นั่นเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้เธออคติกับนักการเมือง หลายครั้งที่พ่อต้องปั้นหน้ามีความสุข ฉีกยิ้มตลอดเวลา ใครจะคิดว่าบางครั้งฐานทัตก็เก็บเอาเรื่องเครียดมาลงกับคนในครอบครัว เพราะไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้ยามอยู่นอกบ้าน

“เอาน่ะ นั่นมันงานของพ่อ เค้กน่าจะภูมิใจนะที่มีพ่อรักบ้านเมือง ทำเพื่อประชาชนขนาดนี้”

“แหม กลัวเค้กไม่รู้เหรอคะว่าพี่เขตเป็นโฆษกพรรค” คีรติอดแซวพี่ชายไม่ได้ เขตคามก็ยังคงเป็นเขตคามเสมอ เขาทั้งใจเย็น เป็นสุภาพบุรุษ คอยปกป้องน้องสาวอย่างเธอ รวมถึงคอยปกป้องคนในครอบครัวด้วยเช่นกัน

“หึ ว่าแต่เราเถอะที่บาร์ยังโอเคไหม” เขตคามไม่ได้หัวโบราณเรื่องผู้หญิงกับงานกลางคืน แต่ครั้งแรกที่น้องสาวเดินมาบอกว่าอยากเปิดบาร์ วินาทีนั้นพี่ชายอย่างเขาก็อดห่วงไม่ได้จริง ๆ

เนื่องจาก Your Night Bar แตกต่างจากบาร์อื่น ๆ และการมีน้องสาวตัวเล็ก ๆ หน้าตาจิ้มลิ้มสะสวยก็ทำให้เขาคิดถึงภัยอันตรายมากกว่าเรื่องดี ๆ มันยิ่งทำให้เขตคามไม่ค่อยจะเห็นด้วยเท่าไรนัก

แต่ในเมื่อคีรติยืนกรานหนักแน่น ไม่ยอมเปลี่ยนใจ เขาในฐานะพี่ชายก็ทำได้เพียงคอยยืนดูอยู่ห่าง ๆ เพื่อระวังภัยให้เท่านั้น

“ก็เรื่อย ๆ ค่ะ ตั้งแต่เค้กจ้างน้ำผึ้งมาช่วยงาน อะไรหลาย ๆ อย่างก็เริ่มลงตัว อ่อ ช่วงนี้มีคนจองเหมาทั้งเดือนด้วยนะคะ แถมยังใจป้ำโอนยอดเต็มมาแล้วด้วย เค้กนี่ดีใจจนแทบจะร้องกรี๊ด แต่ก็ต้องทำนิ่งไว้ไม่งั้นจะเสียฟอร์มเอา” ทุกครั้งที่อยู่กับเขตคาม คีรติจะกลายร่างจากผู้หญิงที่เข้าถึงยากเป็นคนขี้เล่น ดูราวกับเป็นคนละคนไม่มีผิด

“เดี๋ยวนะ ที่ว่าเหมาทั้งเดือนนี่ ‘คนเดียว’ เหมาทั้งเดือนเลย?” เขตคามย้ำถาม

“ใช่ค่ะ เขาคงเหงามั้งคะ”

พูดมาถึงตรงนี้ คีรติยังไม่ลืมสายตาทรงเสน่ห์แฝงอารมณ์เศร้าสร้อย อ้างว้าง และเปล่าเปลี่ยวของคีตะเลย

หญิงสาวมั่นใจว่าภายใต้ความกะล่อนของเขายังมีเรื่องราวมากมายตรงข้ามกับบุคลิกที่เจ้าตัวแสดงออก เพียงแต่เธอไม่ได้อยู่ในจุดที่ชายหนุ่มจะไว้ใจพอจนสามารถเล่าเรื่องส่วนตัวเบื้องลึกให้ฟังเท่านั้นเอง

“ผู้ชาย?” เขตคามเลิกคิ้วถาม

“ค่ะ”

“มันชอบเค้กอะสิ ถึงได้เหมาขนาดนั้น ชื่ออะไร เป็นพวกไฮโซที่ชอบเก็บแต้มดาราดังหรือเปล่า”

“อะไรกันพี่เขต คิดไปถึงนั่น เค้กไม่ใช่ดารานะคะ อีกอย่างผู้ชายคนนั้นก็ไม่น่าใช่ไฮโซอะไร เค้กไม่เห็นจะคุ้นหน้าเลย”

“ทำอย่างกับเราออกสังคมตายละ พี่ว่ามันแปลกนะ จองคิวดื่มยาว ๆ ทั้งเดือนแบบนี้ ใครมันจะเหงาได้ทุกวี่ทุกวัน เค้กยกเลิกคิวมันเถอะ” คนเป็นพี่พูดด้วยน้ำเสียงไม่ไว้ใจ

“พี่เขตคะ เค้กเป็นแค่เจ้าของบาร์นะ ไม่ได้เป็นนักการเมืองหรือมีศัตรูที่ไหน พี่ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ไม่มีใครมาทำอะไรเค้กหรอก” หญิงสาวอมยิ้ม รู้ดีว่าพี่ชายเผชิญกับสถานการณ์ ‘ลอบกัด’ มาเยอะ แต่เธอไม่ได้อยู่ในแวดวงเดียวกับเขาและพ่อสักหน่อย เรื่องที่เขตคามกังวลไม่มีทางเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

“พี่ไม่ได้กลัวเรื่องนั้น แต่น้องพี่โตเป็นสาวแล้ว แถมสวยมากด้วย มันเลยน่ากังวลเป็นธรรมดา” เขตคามกล่าว คีรติไม่เพียงแต่สวยเท่านั้น หากใครได้รู้จักนิสัยใจคอที่แท้จริงของเธอต่างต้องหลงเสน่ห์ไปตาม ๆ กัน

ไม่เว้นแม้แต่ ‘เหมราช’ เพื่อนสนิทของเขาที่แอบรักคีรติมานานหลายปี

“งั้นพี่เขตก็วางใจได้เลยค่ะ น้องสาวพี่คนนี้ไม่ได้จีบง่าย ๆ แน่” หญิงสาวพูดอย่างมั่นใจ ทว่าทันใดนั้นภาพคีตะกลับฉายชัดขึ้นมาในใจอย่างไม่อาจห้าม

ทั้งรูปลักษณ์น่าดึงดูด ทั้งน้ำเสียงนุ่มชวนน่าฟัง ที่สำคัญดวงตาทรงเสน่ห์ที่เธอไม่อาจถอดถอนสายตาหนีไปไหนได้...คีรติชักไม่มั่นใจในประโยคที่ตนเพิ่งพูดซะแล้วสิ

ผู้ชายคนนั้นมีผลต่อความรู้สึกของเธอมากอย่างที่ไม่ควรจะเป็นเลย!