บทที่ 519

ตอนที่เธอมาถึงประเทศ S เพิ่งอายุสิบสี่ปี แม้แต่ภาษาต่างประเทศก็พูดไม่เป็นสักคำ ทำได้เพียงใช้ชีวิตแออัดที่อดมื้อกินมื้ออยู่กับครอบครัวในเขตสลัม

ในตอนนั้น คนที่อยู่ในเขตสลัมไม่ได้ถูกคนชั้นสูงเห็นเป็นคนด้วยซ้ำ พวกเขาไม่มีสิทธิมนุษยชน เป็นได้แค่สัตว์เดรัจฉานที่เชื่อฟังว่าง่าย

ถึงขั้นที่คนที่อยู่ในเขตสลัมเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ได้ จึงส่งลูกสาวไปเป็นคนรับใช้ที่บ้านของคนรวยโดยไม่รู้สึกเสียดาย

หญิงสาวก็คือหนึ่งในนั้น พ่อแม่ของเธอขายเธอให้กับนักพ่อค้าเศรษฐีที่อายุเยอะและไม่มีบุตร เพื่อแลกกับเงินก้อนหนึ่ง

เธอที่ตกไปอยู่ในมือของพ่อค้าเศรษฐีใช้ชีวิตได้ไม่ดีนัก นอกจากถูกตบตี กินไม่อิ่มและนอนไม่เพียงพอแล้ว เธอใช้ชีวิตแทบจะไม่เหมือนกับมนุษย์ด้วยซ้ำ

ภายหลังเธอตัดสินใจเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอ พยายามเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ และเอาอกเอาใจพ่อค้าเศรษฐีอย่างเต็มที่ เป็นฝ่ายเสนอตัวไปดูแลลูกค้าของพ่อค้าเศรษฐี

อาศัยที่อายุน้อยหน้าตาสวยและมีความสามารถ ทำให้ลูกค้าเหล่านั้นอารมณ์ดี นำผลประโยชน์มาให้พ่อค้าเศรษฐีมากมาย

พ่อค้าเศรษฐีดีใจมาก จึงได้เปลี่ยนเธอจากคนรับใช้ที่ไร้คุณค่ามาเป็นลูกบุญธรรมของเขา แต่เธอกลับเปลี