หน้าหลัก / รักโบราณ / ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น / ตอนที่ 53  ตลาดกลางคืนชมพระจันทร์

แชร์

ตอนที่ 53  ตลาดกลางคืนชมพระจันทร์

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-19 01:49:26

“หลินอี ข้า….”

“เอาล่ะ ๆ ข้าขอไปเตรียมชามาเพิ่มหน่อยเถิด”

“เช่นนั้นท่านอ๋องไปเปลี่ยนชุดก่อนเถิดเพคะ”

“ไปด้วยกัน”

“เอ๊ะ!!”

“เจ้าหมาป่า นี่เจ้าฉุดน้องสาวข้าต่อหน้าเชียวนะ”

“เจ้าบ่นว่าอยากไปเดินเที่ยวตลาดกลางคืนในเมืองหลวงมิใช่หรือ ข้าก็จะรีบไปเตรียมตัวอยู่นี่อย่างไร”

“อย่ามาหาข้ออ้างแอบกินเต้าหู้ (แต๊ะอั๋ง) น้องสาวข้าเลยเจ้าหมาป่าเจ้าเล่ห์”

“พูดมากจริง ๆ อันเฟยเราไปกันเถอะ อย่าอยู่เกะกะพวกเขาตรงนี้เลย”

อันเฟยถูกท่านอ๋องดึงเข้าไปในห้องและเตรียมเปลี่ยนชุดเพื่อจะออกไปเดินเที่ยวตลาดกลางคืน ช่วงนี้ในเมืองฉินโจวคึกคักเป็นพิเศษเพราะที่แคว้นกำลังจะมีงานพิธีสำคัญยิ่งใหญ่

ดังนั้นนอกจากจะได้ต้อนรับแขกต่างแคว้นแล้ว ชาวเมืองหลวงก็มีงานเทศกาลตลาดกลางคืนชมพระจันทร์กลางเมืองฉินโจวอีกด้วย

ตลาดกลางคืน

“พี่รอง พี่ใหญ่เทียนอี้บอกว่าจะรอพวกเราที่ใดกันเจ้าคะ”

“เจ้าไม่น่าถาม เขาก็ต้องรออยู่ที่หอต้าหรงอยู่แล้ว ไปเถอะไปพบพวกเขาก่อนแล้วค่อยเดินออกมาเที่ยว”

“เพคะ”

ชิงอันถูกคุณหลิงดึงแขนเอาไว้เมื่อท่านอ๋องพาอันเฟยและหลินอีเดินเข้าไปในหอต้าหรง

“องค์ชาย เหตุใด….”

“เอ๊ะชิงอัน ข้าบอกเจ้าแล้วอย่างไรว่าให้เรียกข้าว่าคุ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 55  เจ้าเป็นของข้า

    เมื่อหน้ากากถูกสวมจนเรียบร้อยแล้ว ฮั่วหลินอีลืมตาขึ้นกลับไม่พบเขาอีก นางหันไปมองรอบ ๆ กลับไม่พบวี่แววของบุรุษหนุ่มต่างแคว้นผู้นั้นอีกเลย“หลินอี!! เจ้ามองหาผู้ใดอยู่งั้นหรือ”“อันเฟย ตกใจหมดเลย ข้าก็…..เหตุใดพวกเจ้ามาช้านักเล่าพี่รองกับพี่ใหญ่ล่ะ”“พวกเขากำลังตามมา ข้ากับท่านอ๋องพึ่งจะไปเล่นทายปัญหามาน่ะ แล้วนี่เจ้าเหตุใดมาอยู่ตรงนี้เจ้าเต้นระบำไปแล้วงั้นหรือ”“ข้า…เปล่าหรอก อันเฟยข้ารู้สึกกระหายน้ำอีกแล้วล่ะ”“อ้อ รอเดี๋ยวนะพี่ใหญ่ข้ากับพี่รองกำลังไปซื้อน้ำมาให้ ไปเถอะ ไปนั่งรอพวกเขาทางโน้นกัน”หลินอีเดินตามอันเฟยไปนั่งรอที่พักข้าง ๆ สะพานที่มีโคมประดับแขวนเอาไว้ สายตาหนึ่งมองมายังพวกนางอยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพานที่ถัดออกไป“เจ้าเป็นของข้าเล่อหมิงอันเฟย ข้าไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแม้ว่าเจ้าจะหนีสัญญาหมั้นหมายนั้นมา”“องค์ชาย พระองค์ทรงมั่นพระทัยหรือพ่ะย่ะค่ะว่าองค์หญิงหงหนานผู้นั้นจะยอมรับการหมั้นหมาย”“เรื่องบางเรื่อง สายตาก็ตอบแทนได้ทุกอย่าง สายตานางมีข้าอยู่ นั่นแสดงว่าข้ายังพอมีหวัง”“แต่ว่าเหตุใดพระองค์จึงได้….”“เสี่ยวตู้ เจ้าคิดว่าองค์ชายของเจ้าคิดไปเองงั้นหรือ”“มิใช่พ่ะย่ะค่ะกระหม่

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 54  ความรักมิใช่เรื่องผิด

    “องค์ชาย เหตุใดพระองค์ถึงได้มั่นใจว่านางคือ….”“นางเรียกเขาว่าท่านอ๋อง และเรียกองค์ชายใหญ่แคว้นหงหนานว่าพี่ใหญ่นี่ยังไม่ชัดอีกงั้นหรือ ไปเอาหน้ากากมาให้ข้า ตลาดนี้ต้องสวมหน้ากากมิใช่หรือ”“พ่ะย่ะค่ะ”ห้องรับรองแขกอันเฟยพาชิงอันเดินเข้ามาในห้องที่นางเคยพักตอนอยู่ที่หอต้าหรง ซึ่งห้องนี้ไม่เคยเปิดให้ผู้ใดมาพักอีกหลังจากที่อันเฟยมาพักอยู่ครั้งก่อน และในเมื่อนางคือนายหญิงคนหนึ่งของหอต้าหรงแน่นอนว่าในห้องนี้ถูกท่านอ๋องสั่งจัดเตรียมและตกแต่งใหม่ทั้งหมด“ท่านนั่งลงก่อน”“อันเฟย เหตุใดเจ้าพาข้ามาที่นี่”“พี่รอง….ท่านกับพี่ใหญ่ข้าพากันไปที่ใดมาเจ้าคะ”“ข้าเปล่านะ!! คือว่า…..”“ข้ารู้ เจ้าพี่บ้านั่นมันรังแกท่านสินะ รอยที่คอของท่าน…ข้าจะพาท่านมาปิดรอยนั่น”ชิงอันถึงกับสะดุ้งสุดตัวเพราะนางไม่ทันรู้ตัวว่าจะมีริ้วรอยเกิดขึ้น นางรีบลุกขึ้นด้วยสีหน้าที่ตกใจพร้อมกับหน้าที่เริ่มซีด เมื่อเดินไปส่องคันฉ่องที่วางเอาไว้หน้าโต๊ะเครื่องประทินโฉม นางก็ได้เห็นรอยแดงที่ต้นคอของนางสองรอย“แย่จริง เจ้าคุณหลิงบ้านั่น!!…เอ่อ อันเฟย ข้าไม่ได้ตั้งใจ”“ไม่ต้องเกรงใจข้าหรอก ข้าต่างหากที่อยากจะตีเขามากกว่าท่าน ถอดชุดนอก

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 53  ตลาดกลางคืนชมพระจันทร์

    “หลินอี ข้า….”“เอาล่ะ ๆ ข้าขอไปเตรียมชามาเพิ่มหน่อยเถิด”“เช่นนั้นท่านอ๋องไปเปลี่ยนชุดก่อนเถิดเพคะ”“ไปด้วยกัน”“เอ๊ะ!!”“เจ้าหมาป่า นี่เจ้าฉุดน้องสาวข้าต่อหน้าเชียวนะ”“เจ้าบ่นว่าอยากไปเดินเที่ยวตลาดกลางคืนในเมืองหลวงมิใช่หรือ ข้าก็จะรีบไปเตรียมตัวอยู่นี่อย่างไร”“อย่ามาหาข้ออ้างแอบกินเต้าหู้ (แต๊ะอั๋ง) น้องสาวข้าเลยเจ้าหมาป่าเจ้าเล่ห์”“พูดมากจริง ๆ อันเฟยเราไปกันเถอะ อย่าอยู่เกะกะพวกเขาตรงนี้เลย”อันเฟยถูกท่านอ๋องดึงเข้าไปในห้องและเตรียมเปลี่ยนชุดเพื่อจะออกไปเดินเที่ยวตลาดกลางคืน ช่วงนี้ในเมืองฉินโจวคึกคักเป็นพิเศษเพราะที่แคว้นกำลังจะมีงานพิธีสำคัญยิ่งใหญ่ ดังนั้นนอกจากจะได้ต้อนรับแขกต่างแคว้นแล้ว ชาวเมืองหลวงก็มีงานเทศกาลตลาดกลางคืนชมพระจันทร์กลางเมืองฉินโจวอีกด้วยตลาดกลางคืน“พี่รอง พี่ใหญ่เทียนอี้บอกว่าจะรอพวกเราที่ใดกันเจ้าคะ”“เจ้าไม่น่าถาม เขาก็ต้องรออยู่ที่หอต้าหรงอยู่แล้ว ไปเถอะไปพบพวกเขาก่อนแล้วค่อยเดินออกมาเที่ยว”“เพคะ”ชิงอันถูกคุณหลิงดึงแขนเอาไว้เมื่อท่านอ๋องพาอันเฟยและหลินอีเดินเข้าไปในหอต้าหรง“องค์ชาย เหตุใด….”“เอ๊ะชิงอัน ข้าบอกเจ้าแล้วอย่างไรว่าให้เรียกข้าว่าคุ

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 52 พี่รองแปลกไป

    ชิงอันไม่กล้าหันไปมองเขาอย่างเต็มตาเพราะคำเอ่ยนั้นทำให้หน้านางยิ่งร้อนมากขึ้นกว่าเดิมจนนางเริ่มควบคุมไม่อยู่ แต่ก่อนที่ผู้ใดจะได้เอ่ยอะไรเพิ่มเติม อันเฟยก็เดินเข้ามาสมทบได้ทันเวลา“พี่รอง พี่สาม พวกท่านมาแล้ว พี่ใหญ่เหตุใดท่านเดินมารวดเร็วกว่าข้าเสียอีก เห็นสาวใช้บอกว่าท่านอ่านจดหมายเสด็จพ่ออยู่ในห้องมิใช่หรือเพคะ”“คือข้า......เห็นว่าเจ้าไม่ออกมาเสียทีเกรงว่าชิงอันกับน้องหลินอีจะรอนาน นั่งก่อนสิอีกเดี๋ยวท่านอ๋องคงจะกลับมาแล้วล่ะ”อันเฟยหันไปมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยพิรุธของพี่ชายตัวเองและหันไปมองชิงอันแวบหนึ่งก่อนจะหันไปสบตาของหลินอีที่ยิ้มเป็นนัย ๆ ให้กับนางได้เข้าใจ“อ่อ หลินอี เจ้ารับปากว่าหากข้ากลับมา เจ้าจะทำขนม....”“นั่งได้ก็ทวงเลยนะเพคะพระชายา ไม่ลืมหรอกเพคะ”“ฟังเจ้าพูดนั่น ข้าจะโกรธแล้วนะ เหตุใดมาใช้คำพวกนี้กับข้าอีก พี่รองท่านไม่ได้บอกนางก่อนที่จะมางั้นหรือ”“ไม่ ๆๆ โทษพี่รองไม่ได้ นางเองก็ใช่ว่าจะไม่สับสน คือว่าตอนนี้พวกเราไม่รู้ว่าสมควรเรียกพวกท่านว่าอย่างไร แต่เมื่อครู่พี่ใหญ่คุณหลิงบอกแล้วว่าให้เรียกเขาว่าพี่คุณหลิง เช่นนั้นข้าก็จะเรียกเจ้าว่าน้องสี่ตามเดิม”“ต้องแบบนี้สิ

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 51   ข้าไม่รังแกคนป่วยหรอก

    “ท่านอ๋อง!!”“ที่เจ้าลุกขึ้นมาแต่เช้าก็เพื่อทำสิ่งนี้น่ะหรืออันเฟย กล้าดีอย่างไรถึงปล่อยข้านอนคนเดียว”เขามิได้พูดเปล่ายังเดินเข้ามาดึงตัวนางและจับขึ้นพาดบ่าพากลับไปที่เตียงนอนอีกครั้งหนึ่งด้วย อันเฟยเริ่มดิ้นรนพร้อมกับตีที่หลังของเขาเพื่อประท้วงเพราะนางพึ่งจะเช็ดกระจกไปเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น“ฟู่เฉิน อย่านะท่านจะทำอะไร”“ข้าบอกแล้วว่าจะให้เจ้าคลานลงจากเตียงไม่ได้ ในเมื่อพระชายายอดรักของข้ายังมีแรงเก็บกวาดและไปเช็ดกระจกได้ แสดงว่าข้ายังใจดีเกินไปสินะ”“ไม่เอาแล้วฟู่เฉินท่านอย่านะ อีกไม่นานก็จะ…อ๊ะ อย่าดึงชุดออกนะ อื้อ….จะเช้า…แล้ว….”เสียงนางถูกกลืนหายไปหลังจากนั้น ท่านอ๋องไม่ฟังคำร้องขอของนางเลยสักนิด นึกไม่ถึงว่าเขาจะทำจริง ๆ เมื่อเขาตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวเข้าวังเพื่อประชุมราชสำนัก แต่อันเฟยกลับกระดิกตัวไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว“คนใจร้าย ข้าจะ….”“หืม….เจ้าจะ….ทำสิ่งใดงั้นหรือพระชายา”“นี่พระองค์ยังไม่ไปอีกหรือ!!”อันเฟยตกใจเมื่อเห็นว่าเขาเดินกลับมาที่เตียง นางคิดว่าเขาไปแล้วเสียอีกนึกไม่ถึงว่าจะยังอยู่ เซียวฟู่เฉินกำลังเช็ดกระจกอีกครึ่งหนึ่งที่เหลืออยู่หลังจากแต่งตัวเสร็จ เมื่อร

  • ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น   ตอนที่ 50  พยัคฆ์กินลูกแกะ (NC)

    “เจ้ารู้หรือไม่ว่าพี่ใหญ่ของเจ้าเรียกข้าว่าอย่างไร”“หม่อมฉัน…อ๊ะ….ไม่ทราบเพคะ”นางพยายามจะกลั้นเสียงเมื่อเข้ากระซิบถามที่ข้างหูแต่มือหนึ่งของเขากับเอื้อมไปกระตุ้นปลายถันสีสดใช้ชูแข็งเป็นไตขึ้นมา มืออีกข้างล้วงลงไปใจกลางสตรีที่เริ่มชื้นแฉะเพราะการกระตุ้นของเขา“แล้วเจ้าเห็นว่าข้า….เป็นอย่างไร”“ฟู่เฉิน จะทน…ไม่ไหว อย่าถามอีก”“ตอบมาก่อนสิ”“อ๊ะ หยุดนะ อึ้ย….คนบ้า!!”“ดูเจ้าสิ หน้าตาของเจ้า อา….อันเฟย….ใบหน้าเช่นนี้แหละ…”เขากำลังแกล้งนางให้เป็นบ้า นางไม่เคยคิดว่าตนเองจะทำใบหน้าที่น่าเกลียดเช่นนี้ได้แต่เมื่อเห็นในตอนนี้ นี่คือใบหน้าที่เซียวฟู่เฉินเห็นนางมาโดยตลอดงั้นหรือ“พะ….พยัคฆ์ร้าย”“พยัคฆ์งั้นหรือ ก็ดูดุดันดีเจ้าคงเปรียบกับตอนที่ข้ารักเจ้าสินะ….ลูกแกะน้อย”“ไม่นะ ปล่อยหม่อมฉันเถอะเพคะ”“หืมม….เจ้าเคยเห็นพยัคฆ์ที่ไหนปล่อยเหยื่อที่เดินเข้ามาหาเองออกไปงั้นหรือ”“เซียวฟู่เฉิน ท่านมันคนร้ายกาจ อ๊าา!!”แท่งแกร่งร้อน ๆ ถูกดันเข้าไปในกายนางทันทีเมื่อกล่าวจบ เป็นความรู้สึกทั้งเสียวซ่านและตื่นเต้น อันเฟยยอมรับมานานแล้วว่าท่านอ๋องเชี่ยวชาญเรื่องบนเตียงแต่นึกไม่ถึงว่าจะสามารถทำให้นางตื่นเต้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status