7

‘ป๊าด! พี่หล่อโหดแท้ แค่ไม่ได้ข่าวตามที่ต้องการถึงกับตัดหัว ถ้าทำงานไม่สำเร็จมีหวังถูกฆ่าเจ็ดชั่วโคตรแน่’

นกธิดาดอยพูดในใจ มองคนหล่อแต่ใจเผด็จการด้วยใจเต้นตึกตัก คิดในใจว่า ดีนะที่ตนเป็นนก ไม่ได้เป็นคน จึงทำให้องค์รัชทายาทกริ้วไม่ได้ ไม่งั้นคงได้เป็นนกหงส์หยกแดดเดียวแน่

“ค่ำนี้องค์รัชทายาทจะเสด็จไปตำหนักใดพ่ะย่ะค่ะ”

หลิวกงกงถามตามหน้าที่ องค์รัชทายาทมีพระชายานามว่า เสี้ยวหลาน พระชายารองฮุ้ยเตียว พระชายาสามนามว่า เห้อเหนียว

“ไม่ล่ะ ข้าอยากอ่านตำราที่เพิ่งได้มาใหม่มากกว่า”

พระพักตร์องค์รัชทายาทคล้ายมีความเบื่อหน่าย และดูเหมือนว่า หลิวกงกงจะเข้าใจความรู้สึกของเจ้านาย

“พ่ะย่ะค่ะ”

หลิวกงกงพยักหน้าให้ขันที ก่อนจะพากันเดินออกจากห้องโถง เพื่อไปดูความเรียบร้อยของเครื่องเสวยที่จะต้องนำมาขึ้นถวายให้องค์รัชทายาท

แสงตะวันลับขอบฟ้าคือเวลาที่องค์รัชทายาทอ่านตำราเกี่ยวกับการปกครองอยู่ภายในห้องบรรทม ระหว่างที่เขากำลังนั่งอ่านตำรา เขาตวัดสายตามองไปยังกรงนกหงส์หยก นกเร่ร่อนบินมาเกาะขอบไม้ตรงศาลาริมสระบัวที่เขามักมานั่งพักผ่อน ด้วยความเชื่องและความน่ารัก องค์รัชทายาทจึงจับมันใส่กรง ให้อาหารและน้ำ ก่อนนำ