LOGINShare
NC++
Last Updated:
2025-05-07 21:29:55“อ๊า แน่นฉิบ” นางบำเรอที่ทำได้แค่อ้าขาให้เขา เอาความอยากมาลงที่เธอ
“อื้อ” ริมฝีปากอิ่มถูกครอบครองอีกครั้ง ร่างสูงดูดกลืนเกี่ยวพันรัวแรงด้วยความเร่าร้อน ไม่ต่างจากช่วงล่างที่เชื่อมเข้าหากัน สิงหราชกระแทกกระทั้นกายเข้าหาอย่างไม่ให้น้อยหน้า
มือแกร่งลูบไล้ไปทั่วตัวหญิงสาว ความนุ่มลื่นของผิวหนังกระตุ้นความดิบเถื่อนให้ตรอกตรึงเข้าไปในกายเล็กอย่างไม่ให้เว้นว่าง
เกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นไปทั่ว แต่ถึงอย่างนั้นในห้องน้ำแห่งนี้กลับมีเพียงเสียงของชายหนุ่มที่คำรามออกมาแต่เพียงผู้เดียว ส่วนหญิงสาวที่กำลังถูกกระแทกกายเข้าใส่ถี่ๆนั้นได้แต่ปิดกั้นริมฝีปากตัวเองไม่ให้ได้ยินเสียงเล็ดลอดออกมา
เธอจะให้ใครมาได้ยินไม่ได้ เพราะแค่นี้ก็น่าอับอายมากพอแล้ว
“ได้ยินเรื่องนายหัวไปหาสาวธนาคารที่ในเมืองมั้ย” หลังจากที่กลับออกมาจากบ้านหลังใหญ่สุดของไร่ นาราก็มาทำงานเหมือนเดิม โดยตอนนี้เธอเปลี่ยนจากแปลงผักมาที่ไร่สตรอว์เบอร์รี่ ซึ่งเป็นสวนจากเนินสูงลงมาเป็นที่ราบ สวนส่วนมากของธรภูมินั้นจะเป็นเนินเขาเสียมากกว่า พื้นที่ในการทำเกษตรเลยมักคล้ายๆกันแทบทั้งหมด
นั่งทำงานไปได้ไม่นาน ได้ยินเสียงคนงานในไร่พูดคุยกัน
“ได้ยินสิอีผิน ได้ข่าวว่านายเอาเงินไปฝากบ่อยๆ สงสัยจะเจ๊าะแจ๊ะกันด้วย”
“ใครบ้างจะไม่ชอบล่ะ ก็นายหัวหล่อออกปานนั้น สาวในไร่เรายังชอบเลย” คนงานชื่อชะอมตอบ นาราแอบเห็นว่าเธอชำเลืองมาทางนี้ด้วย
“แต่ระดับอย่างนายเหรอจะคบคนแบบนั้น คนที่เขาคบด้วยต้องระดับเดียวกันทั้งนั้นแหละ เขาคงไม่เอาหรอกคนธรรมดาอย่างเราๆ นายคงควงเล่นๆเสียมากกว่า ยิ่งคนอื่นยิ่งไม่ต้องพูดถึง”
“ใช่ อีผิน นายจบตั้งเมืองนอกเมืองนา เห็นว่าตอนอยู่ที่นู่นก็ควงฝรั่งด้วยไม่ใช่เหรอ เพื่อนไฮโซก็เยอะ เขาคงเลือกคนที่เหมาะสมกับตัวเองแหละเนอะ คงไม่มาเอา...คนแถวนี้”
นาราไม่ได้คิดไปเองว่าคำพูดพวกนั้นกำลังแดกดันเธอ และเธอมักได้ยินทุกครั้งเวลาทำงานกับหญิงสาวรุ่นเดียวกัน ผินกับชะอมเป็นคนงานในไร่ ทั้งคู่จบมอหก ไม่ได้ทำงานที่ไหนจึงมาสมัครงานที่นี่ เธอเจอตั้งแต่ตอนกลับมาจากกรุงเทพแล้ว วันแรกคนพวกนี้ทำเหมือนไม่ชอบเธอแค่ไหน ตอนนี้ก็ยังเหมือนไม่ชอบเธอเท่านั้น หรืออาจมากกว่าเดิม
นาราถอนหญ้าออกไม่สนใจแต่อย่างใด ทว่าคนพวกนั้นก็ยังเอ่ยกระแทกกระทั้นไม่หยุด
“คนบางคนก็อย่าหวังสูงนักเลย เป็นได้แค่คนงานในไร่ ถึงจะเรียนสูงแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นได้แค่ลูกหนี้ ไม่รู้อีกกี่ชาติจะใช้หนี้หมด”
“จริง ทำหน้าเชิดคอตั้งไปเถอะ ระวังน้ำตาจะเช็ดหัวเข่า ฮ่า ฮ่า”
“อะไรกัน” เหมือนมีพระมาโปรด นารายิ้มให้หญิงวัยกลางคนที่สวมผ้าซินใส่เสื้อคอกระเช้าเดินเข้ามา ป้านงรัก หรือที่ทุกคนที่นี่เรียกกันสั้นๆว่าป้ารัก หรือนง ตามแต่ละคนสะดวก นงรักเป็นแม่บ้านที่ดูแลบ้านใหญ่ รวมถึงเป็นผู้อาวุโสของที่นี่ด้วย เธอเป็นคนนนทบุรี มาอาศัยอยู่ที่ไร่ได้นานแล้ว“พวกแกอู้งานกันเหรอ ฉันจะบอกนายหัวนะ”
ผินกับชะอมตาเหลือก พวกเธอกลัวเจ้านายจนหัวหด เพราะสิงหราชเป็นคนดุมาก แถมยังหักเงินเดือนโดยไม่บอกกล่าว บางครั้งหักคนงานในไร่เงินหายเกือบครึ่งเลยก็มี เพราะแบบนั้นคนงานเกือบห้าร้อยคนที่นี่เลยกลัวกันหมด
“แหม อะไรป้า พวกหนูไม่ได้พูดอะไรเลย” ผินแก้ตัว กระทุ้งศอกใส่ชะอมที่นั่งยองๆเก็บสตรอว์เบอร์รี่อยู่ข้างกัน เด็กสาวผิวเข้มหน้าคมรีบย้ายไปที่อื่นก่อนที่จะโดนเอาเรื่องไปฟ้องเจ้านาย
นงรักถอนหายใจออกมา ก่อนเหลือบมองหญิงสาวร่างบางที่ก้มหน้าก้มตาถอนหญ้าต่อ หญิงวัยกลางคนรู้สึกสงสารเด็กคนนี้เหลือเกิน ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวยเกินกว่าชาวบ้านธรรมดาๆทำให้นาราต้องโดนคนไม่ชอบขี้หน้าบ่อยครั้ง หญิงสาวถูกกลั่นแกล้งจากหญิงวัยเดียวกัน ไปจนถึงผู้ใหญ่ที่อายุมากกว่านั้นอีกหน่อย แต่เธอก็นับถือเด็กคนนี้ที่ตอบโต้เหตุการณ์ด้วยสติทุกครั้ง ทว่านงรักกลัวเหลือเกินว่าวันหนึ่งหญิงสาวจะทนไม่ไหวตอบโต้ด้วยวิธีรุนแรง
“ร้อนก็เข้าร่มนะ” นงรักเอ่ยบอก มองเด็กสาวด้วยความเป็นห่วง นาราเงยหน้าขึ้นมา แม้เหงื่อใคร่จะเต็มกรอบหน้าแต่หญิงสาวก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ ดีใจที่มีคนเอ็นดูเธอในสถานที่เลวร้ายอย่างน่าทุกข์ตรม
“ขอบคุณค่ะ” ริมฝีปากเล็กเอ่ยกลับด้วยความตื้นตัน
“ตอนเย็นป้าจะเก็บผักไว้ให้ มาเอาไปกินละ จะได้ไม่ต้องซื้อ” ใบหน้าสวยพยักหน้า เนื่องจากต้องทำงานทุกวัน นาราจึงพักอยู่ที่นี่พร้อมกับคนงานทุกคน ส่วนบ้านพักของเธอนั้นแยกออกมาอีกที อยู่อีกฟากของบ้านพักของคนงาน แต่ใกล้ๆกับบ้านใหญ่ นาราก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องพักที่นั่นเหมือนกัน ในเมื่อบ้านพักคนงานก็ว่าง แต่ปฏิเสธไม่ได้เพราะสิงหราชเป็นคนสั่งมา
หญิงสาวขอบคุณป้านงรักอีกครั้ง คนเป็นผู้ใหญ่ผงกหัวให้ด้วยความใจดี ก่อนจะเดินออกไป พอผู้อาวุโสในไร่ไม่อยู่ที่นี่ ผินกับชะอมก็หันมาเขม่นเธอเหมือนเดิม
นาราถอนหายใจ เธอทำเป็นมองไม่เห็น ไม่อยากทะเลาะ เพราะงานในไร่ก็เหนื่อยจนอยากทิ้งตัวแล้ว ถ้าต้องทะเลาะกับใครอีกเธอขออยู่เฉยๆดีกว่า
Latest chapter
นางบำเรอนายหัวสิงห์ รอให้เบื่อ NC++
หลังจากลงมาจากเรือนใหญ่ หญิงสาวก็ตรงดิ่งเข้ามาในบ้านพักของตัวเอง ความปวดหนึบตรงข้างขมับทำให้ต้องเปลี่ยนจากสถานที่ในไร่มาเป็นนอนบนเตียงแทน นาราหลับตาลง เธอขอพักผ่อนนิดหน่อยแล้วค่อยไป อย่างน้อยก็ขอหลีกหนีจากเรื่องราวทั้งหมดเพียงชั่วครู่ก็ยังดี ภายในห้องที่เงียบเชียบไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหวนั้น มือหนาไขประตูเข้ามา พอเปิดเข้าไปในห้องขนาดเล็กได้ ก็จัดการลงกลอนด้วยความรวดเร็ว ฝีเท้าหนักๆย่างเข้าไปหาคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียง ก่อนจะทิ้งตัวลงไปกอดหญิงสาว ตามด้วยประทับจูบลงบนหน้าผากมน ความรู้สึกถูกรัดปลุกนาราขึ้นมา แล้วเธอก็ต้องตกใจเพราะคนที่กำลังกอดเธออยู่นั้นคือสิงหราช นายหัวใหญ่ของไร่แห่งนี้ “ตกใจอะไร นึกว่าฉันเป็นคนในฝันของเธอรึไง” มือหนาบีบปลายคางเล็ก นาราเจ็บแปลบไปทั่วสันกราม เขายังเป็นแบบนี้เสมอ ใช้กำลังบังคับเธอ “แล้วทำไม ทำไมฉันจะตกใจไม่ได้ คุณไม่ได้เป็นคนที่ฉันอยากเจอนี่จะผิดหวังก็คงไม่แปลก” ตอกคืนอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน เตรียมพร้อมกวาดมองรอบๆห้องเพื่อหาอาวุธมาทำร้ายเขา ไม่รู้ทำไมว่าต้องโกรธขนาดนี้เหมือนกัน แต่เมื่อนึกถึงภาพของเขาอยู่กับผู้หญิง
นางบำเรอนายหัวสิงห์ รอให้เบื่อ NC++
หลังจากลงมาจากเรือนใหญ่ หญิงสาวก็ตรงดิ่งเข้ามาในบ้านพักของตัวเอง ความปวดหนึบตรงข้างขมับทำให้ต้องเปลี่ยนจากสถานที่ในไร่มาเป็นนอนบนเตียงแทน นาราหลับตาลง เธอขอพักผ่อนนิดหน่อยแล้วค่อยไป อย่างน้อยก็ขอหลีกหนีจากเรื่องราวทั้งหมดเพียงชั่วครู่ก็ยังดี ภายในห้องที่เงียบเชียบไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหวนั้น มือหนาไขประตูเข้ามา พอเปิดเข้าไปในห้องขนาดเล็กได้ ก็จัดการลงกลอนด้วยความรวดเร็ว ฝีเท้าหนักๆย่างเข้าไปหาคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียง ก่อนจะทิ้งตัวลงไปกอดหญิงสาว ตามด้วยประทับจูบลงบนหน้าผากมน ความรู้สึกถูกรัดปลุกนาราขึ้นมา แล้วเธอก็ต้องตกใจเพราะคนที่กำลังกอดเธออยู่นั้นคือสิงหราช นายหัวใหญ่ของไร่แห่งนี้ “ตกใจอะไร นึกว่าฉันเป็นคนในฝันของเธอรึไง” มือหนาบีบปลายคางเล็ก นาราเจ็บแปลบไปทั่วสันกราม เขายังเป็นแบบนี้เสมอ ใช้กำลังบังคับเธอ “แล้วทำไม ทำไมฉันจะตกใจไม่ได้ คุณไม่ได้เป็นคนที่ฉันอยากเจอนี่จะผิดหวังก็คงไม่แปลก” ตอกคืนอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน เตรียมพร้อมกวาดมองรอบๆห้องเพื่อหาอาวุธมาทำร้ายเขา ไม่รู้ทำไมว่าต้องโกรธขนาดนี้เหมือนกัน แต่เมื่อนึกถึงภาพของเขาอยู่กับผู้หญิง
นางบำเรอนายหัวสิงห์ แอบรัก
“เป็นอะไรมั้ยนาค” นงรักตบบ่าเด็กสาว เธอเห็นว่านาราน้ำตาซึมออกมา หญิงวัยกลางคนเข้าใจว่าท่าทางเย็นชาของนายหัวของไร่คงทำร้ายจิตใจหญิงรุ่นลูกของเธอไม่น้อย แล้วนาราก็ตัวนิดเดียวกลับต้องแบกรับความรู้สึกทั้งหมดไว้เพียงลำพัง โดนกลั่นแกล้งในไร่ก็เกินพอแล้ว “นาคไม่เป็นไรค่ะ” นาราพยายามส่ายหัวบอกตัวเองว่าไม่เป็นอะไร เรื่องแค่นี้เล็กน้อยสำหรับเธอ แต่จะทำได้มั้ยนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง “แล้วนี่เราไปโดนอะไรมา” มือเหี่ยวย่นจับรอยแดงช้ำที่มีเลือดซึมน้อยๆบนปากนารา หญิงวัยกลางคนรู้สึกเจ็บแทน อยากถามตั้งนานแล้ว แต่ต่อหน้าเจ้านายคงไม่สะดวก “มีเรื่องมาค่ะ หนูเป็นคนหาเรื่องพวกเขาเอง” “กับใคร! กับพวกอีผินเหรอ” นงรักเบิกตาโต เธอไม่เชื่อว่านาราจะเป็นคนหาเรื่องพวกนั้นก่อน เธออยู่ที่นี่มานานทำไมจะไม่รู้ว่าเด็กพวกนั้นนิสัยเป็นยังไง ทำตัวเบ่งไปเรื่อย มักกดคนที่อ่อนแอกว่า ถ้าจะบอกว่าเด็กสาวคนนี้ไปหาเรื่องก่อน ไม่เป็นความจริงอย่างแน่นอน “มันมาหาเรื่องหนูก่อนใช่มั้ย อีพวกนี้มันนิสัยไม่ดี ชอบด่าคนอื่นไปทั่ว เดี๋ยวป้าไปบอกนายหัวให้ ว่าพวกนี้เป็นยังไ
นางบำเรอนายหัวสิงห์ ไม่ยอมปล่อย
หลังจากลงมาจากเรือนใหญ่ หญิงสาวก็ตรงดิ่งเข้ามาในบ้านพักของตัวเอง ความปวดหนึบตรงข้างขมับทำให้ต้องเปลี่ยนจากสถานที่ในไร่มาเป็นนอนบนเตียงแทน นาราหลับตาลง เธอขอพักผ่อนนิดหน่อยแล้วค่อยไป อย่างน้อยก็ขอหลีกหนีจากเรื่องราวทั้งหมดเพียงชั่วครู่ก็ยังดี ภายในห้องที่เงียบเชียบไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหวนั้น มือหนาไขประตูเข้ามา พอเปิดเข้าไปในห้องขนาดเล็กได้ ก็จัดการลงกลอนด้วยความรวดเร็ว ฝีเท้าหนักๆย่างเข้าไปหาคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียง ก่อนจะทิ้งตัวลงไปกอดหญิงสาว ตามด้วยประทับจูบลงบนหน้าผากมน ความรู้สึกถูกรัดปลุกนาราขึ้นมา แล้วเธอก็ต้องตกใจเพราะคนที่กำลังกอดเธออยู่นั้นคือสิงหราช นายหัวใหญ่ของไร่แห่งนี้ “ตกใจอะไร นึกว่าฉันเป็นคนในฝันของเธอรึไง” มือหนาบีบปลายคางเล็ก นาราเจ็บแปลบไปทั่วสันกราม เขายังเป็นแบบนี้เสมอ ใช้กำลังบังคับเธอ “แล้วทำไม ทำไมฉันจะตกใจไม่ได้ คุณไม่ได้เป็นคนที่ฉันอยากเจอนี่จะผิดหวังก็คงไม่แปลก” ตอกคืนอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน เตรียมพร้อมกวาดมองรอบๆห้องเพื่อหาอาวุธมาทำร้ายเขา ไม่รู้ทำไมว่าต้องโกรธขนาดนี้เหมือนกัน แต่เมื่อนึกถึงภาพของเขาอยู่กับผู้หญิง
นางบำเรอนายหัวสิงห์ ความรู้สึกแอบรัก
“เป็นอะไรมั้ยนาค” นงรักตบบ่าเด็กสาว เธอเห็นว่านาราน้ำตาซึมออกมา หญิงวัยกลางคนเข้าใจว่าท่าทางเย็นชาของนายหัวของไร่คงทำร้ายจิตใจหญิงรุ่นลูกของเธอไม่น้อย แล้วนาราก็ตัวนิดเดียวกลับต้องแบกรับความรู้สึกทั้งหมดไว้เพียงลำพัง โดนกลั่นแกล้งในไร่ก็เกินพอแล้ว “นาคไม่เป็นไรค่ะ” นาราพยายามส่ายหัวบอกตัวเองว่าไม่เป็นอะไร เรื่องแค่นี้เล็กน้อยสำหรับเธอ แต่จะทำได้มั้ยนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง “แล้วนี่เราไปโดนอะไรมา” มือเหี่ยวย่นจับรอยแดงช้ำที่มีเลือดซึมน้อยๆบนปากนารา หญิงวัยกลางคนรู้สึกเจ็บแทน อยากถามตั้งนานแล้ว แต่ต่อหน้าเจ้านายคงไม่สะดวก “มีเรื่องมาค่ะ หนูเป็นคนหาเรื่องพวกเขาเอง” “กับใคร! กับพวกอีผินเหรอ” นงรักเบิกตาโต เธอไม่เชื่อว่านาราจะเป็นคนหาเรื่องพวกนั้นก่อน เธออยู่ที่นี่มานานทำไมจะไม่รู้ว่าเด็กพวกนั้นนิสัยเป็นยังไง ทำตัวเบ่งไปเรื่อย มักกดคนที่อ่อนแอกว่า ถ้าจะบอกว่าเด็กสาวคนนี้ไปหาเรื่องก่อน ไม่เป็นความจริงอย่างแน่นอน “มันมาหาเรื่องหนูก่อนใช่มั้ย อีพวกนี้มันนิสัยไม่ดี ชอบด่าคนอื่นไปทั่ว เดี๋ยวป้าไปบอกนายหัวให้ ว่าพวกนี้เป็นยังไง” นงรักจะเด
นางบำเรอนายหัวสิงห์ น้อยใจ
ปัง! เสียงปืนดังทั่วบริเวณ ทั้งห้าคนที่กำลังนัวเนียกันด้วยฝ่ามือหยุดชะงัก ทั้งหมดแยกออกจากกันราวกับผึ้งแตกรัง ก่อนมายืนหอบหายใจเหนื่อย ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง “ฉันไม่เคยสอนให้คนงานทะเลาะกัน อยากโดนไล่ออกใช่มั้ย” สิงหราชกราดมองหญิงสาวทุกคน เขาไม่ไว้หน้าใครไม่ว่าคนนั้นจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เมื่อคนคนนั้นทำผิดสมควรได้รับการลงโทษ “แต่นายคะ นารามาหาเรื่องพวกเราก่อน เราแค่คุยกันเฉยๆ พวกเรายังไม่ได้ทำอะไรเลย” ผินรีบฟ้อง ก็จริงนาราเดินเข้ามาถามพวกเธอก่อนจริงๆ ถึงมะลิจะเป็นคนลงไม้ลงมือก่อน แต่ถ้านารายอมคงไม่มีเรื่องตั้งแต่แรก “ไม่ต้องพูด ฉันไม่ได้ขอความคิดเห็น” สิงหราชไม่สนใจ ไม่ว่าใครก่อเรื่องในไร่นี้ เขาจะไม่มีการละเว้นทั้งนั้น ตาคมมองไปที่นารานึกโกรธที่หญิงสาวถึงขั้นลงไม้ลงมือกับคนอื่นก่อน เขารู้ดีว่าเธอเป็นคนใจเย็นเสมอ นายหัวหันมองผู้หญิงทั้งสี่คนที่นอกเหนือจากนารา สั่งเสียงทรงอำนาจ “ไปทำงานท้ายไร่ ถ้าไม่ค่ำไม่ต้องกลับมา แล้วฉันจะหักเงินเดือนสิบห้าเปอร์เซ็นต์ ไม่มีข้อแม้” ชะอม ผิน และมะลิต่างหันหน้ามองกันด้วยความหน้าเสี
นางบำเรอนายหัวสิงห์ หาเรื่อง
“ไม่ใช่ ฉันแค่ร้อน คนเราจะจับกันแบบนี้ไปทุกที่ได้ไง” หญิงสาวงอแง “แต่ฉันจับได้ เธอเชื่อมั้ย” สิงหราชหันมา เพียงได้สบตากับเขาก็ทำใจนาราใจสั่นอย่างรวดเร็ว เธอพยายามไม่สนใจ เมินเฉยประโยคชวนให้อึกอักแบบนั้น เขาคงอยากล้อกัน เพราะอยากแกล้งเธอทีหลัง “ไม่เชื่อ ปล่อยมือฉันได้แล้ว” เชื่อไม่ได้เด็ดขาด โห คำพูดของนาราหยุดไป เมื่อขึ้นมาถึงบนเขา มองลงไปด้านล่าง พระอาทิตย์ดวงใหญ่กำลังจะตกดิน แสงสีส้มสาดไปทั่วบริเวณ รวมถึงท้องฟ้าที่เคยเป็นสีครามบัดนี้ผสมสีเข้าด้วยกันอย่างน่าสะดุดตา วินาทีนั้นนารามองไปยังคนข้างๆที่ยืนอยู่ข้างเธอ เขาจับมือเธอแน่น ไม่รู้ว่าเป็นความตั้งใจหรือบังเอิญที่พามาดูวิวสวยแบบนี้ แต่การมากับเขานี่มัน.... ชายหนุ่มกุมมือเธออยู่แบบนั้น ไม่มีใครพูดอะไร กระทั่งพระอาทิตย์ตกดิน นาราตื่นเช้ามาด้วยใจที่สดใส เมื่อคืนดีหน่อยที่นายหัวของไร่ไม่รังแกเธออย่างที่แล้วๆมา แรงคงไม่มีถ้าเขาจะทำแบบนั้น พอนึกถึงเจ้าของใบหน้าคมคาย ใบหน้าเธอก็ต้องร้อนวูบวาบขึ้นมา ภาพตอนที่เขาจับมือเธอมองพระอาทิตย์ หญิงสาวยิ่งรู้สึก...ช่า
นางบำเรอนายหัวสิงห์ ทำได้
สิงหราชพาเธอมายังรถกระบะเก่าแก่ที่จะพังแลมิพังแลของไร่ เขาขึ้นไปด้านบน ก่อนเป็นเธอขึ้นไปตาม เพียงนาราหย่อนก้นลงบนเบาะ ร่างสูงก็โยนแฟ้มแข็งๆมาทางเธอ นาราก้มลงมองพบว่ามันเป็นแผนที่ไร่คร่าวๆ เป็นสิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดที่ภายนอกสิงหราชดูนักเลงและใช้แต่อารมณ์ แต่ในความเป็นจริงแล้วเขาเป็นคนละเอียด รอบคอบ แถมยังขยันอย่างไม่น่าเชื่อ นายสิงของทุกคนมักลงหน้างานเองทุกวัน คอยตรวจตราดูความเป็นไปของไร่อยู่เสมอ เธอมาอยู่ที่นี่เข้าปีที่สองแล้ว ธรภูมิไม่หยุดเติบโตเลย มันยังเป็นพื้นที่ช่วยเหลือให้ชาวบ้านมีงานทำทุกปี “เราจะไปไหนกันเหรอคะ” นาราเอ่ยถามตอนที่คนข้างกายสตาร์ทรถ เธอมองซ้ายมองขวาพบว่าสิงหราชไม่เอาใครไปด้วยเลย เอาแค่เธอไปด้วยเนี่ยนะ แล้วนาราจะช่วยอะไรได้ “ที่ขุดใหม่” เขาตอบพลางมองกระจกหลังหักพวงมาลัย รถเคลื่อนไปยังเส้นทางพื้นดินขรุขระ เนื่องจากไร่แห่งนี้อยู่ติดกับภูเขา เป็นเนินลงไป ธรรมชาติโดยรอบจึงเป็นอะไรที่สวยงามมาก นารามองลงไปยังใต้ถนนที่เป็นที่ลุ่ม มองเห็นหลังคาหมู่บ้านเล็กๆบนดอย หญิงสาวระบายยิ้มออกมา สูดเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด
นางบำเรอนายหัวสิงห์ หวง
แม้แต่ในความฝันคำพูดเหล่านั้นยังตามมาหลอกหลอนเธอ นาราตื่นมาน้ำตานอง หลังมือน้อยเช็ดน้ำตาตัวเอง เธอสัญญากับตนว่าจะไม่ร้องไห้กับเรื่องพรรคนี้อีกแล้ว ก็แค่ปากคน ใครจะพูดอะไรก็ได้ ไม่ควรที่เธอจะเก็บนำมาใส่ใจ หญิงสาวเดินออกมาจากห้อง ตัดสินใจแล้วว่าจะเข้าไปทำกับข้าวช่วยแม่สักหน่อย ทว่าพอเดินเข้ามาในครัว กลับได้ยินเสียงรถเคลื่อนเข้ามาในบ้าน บ้านของเธอยังไม่ปิดประตู ร่างบางเดินออกไปดู แล้วเธอก็ต้องตกใจเมื่อเห็นนายหัวของธรภูมิเดินย่างสามขุมเข้ามาอย่างไม่เกรงกลัวตรงมาหานาราที่กำลังยืนค้างอยู่ “ใครบอกให้เธอกลับบ้าน” เขาคว้าแขนเธอ บีบมันจนแน่น นาราเจ็บไปทั้งแขน เธอได้แต่จับมือใหญ่ไว้ “นาคเจ็บ! นี่คุณจะทำอะไร” “ใครสั่งให้เธอมา” เขาเอ่ยเสียงไม่พอใจใส่ ซึ่งนาราก็โกรธเช่นเดียวกัน “ฉันจะกลับบ้านมันจะทำไม พรุ่งนี้ก็จะกลับไปทำงานเหมือนเดิมแล้ว ทำไมคุณต้องว่าด้วย” “แต่ฉันไม่อนุญาต กลับไร่เดี๋ยวนี้!” “ไม่ ปล่อย!” นารายื้อแขนตัวเองไว้ ไม่ยอมไปกับเขา ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องลากเธอกลับไปด้วย กลับไปแล้
You may also like
ยั่ว
มังกรเล่นน้ำ56.2K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น34.8K viewsซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花20.0K viewsลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข57.6K viewsขัดดอกต้องห้ามรัก
baiboau-เนื้อนวล219 viewsติดใจพี่เลี้ยงสาว
จันทราทิพย์53 viewsศิลากานต์
ชนิตร์นันท์120 viewsมายาปฏิพัทธ์
Mamaya Writer1.5K views
