ตอนที่22 เปิดเผยความในใจ

“เจ้าเป็นอย่างไรบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่?” เขารีบเอ่ยถามออกไปอย่างร้อนรน พร้อมสำรวจร่างกายของนางอย่างเป็นห่วง แต่ว่านชิงอีกลับตวัดสายตามองเขาอย่างน้อยใจ

“หม่อมฉันสิต้องถามว่าท่านอ๋องเป็นอะไร ไม่พอใจหม่อมฉันที่แสดงกิริยาไม่ดีต่อไทเฮาหรือเพคะ หากเป็นเช่นนั้นหม่อมฉันจะทูลฝ่าบาท ขอคืนตำแหน่งท่านหญิงและตำแหน่งผู้บัญชาการสืบสวน เพราะหากยังมีตำแหน่งนี้อยู่ หม่อมฉันก็ไม่อาจรับปากว่า จะยอมให้ใครมารังแกโดยที่ไม่ตอบโต้”

“เจ้าพูดเรื่องบ้าอะไรกัน” เหว่ยอ๋องพูดออกไปแล้วมองหน้านางอย่างไม่เข้าใจ แต่ว่านชิงอีก็ขยับร่างหนีเขา แล้วเตรียมจะเดินจากไป แต่เขากลับกระชากแขนนางกลับมา จนร่างนางเซมาปะทะอกเขาดังปึก! คราวนี้ว่านชิงอีหมดความอดทน ก้มมองมือที่เขาจับแขนนางไว้ ก่อนนางจะก้มลงกัดแขนเขาสุดแรง

“อ๊ากก! เจ้าเป็นบ้าอะไรอีกเนี้ยะ!” พอเขาพูดประโยคนี้ เหมือนกับไปสุ่มไฟในใจนางให้ลุกมากขึ้น ว่านชิงอีแหงนหน้ามองเขาอย่างโกรธเคือง ก่อนจะรัวหมัดทุบไปที่เขาอย่างไม่นับ พร้อมร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้น

“หม่อมฉันไม่อยากเป็นแล้วท่านหญิง ไม่อยากได้ตำแหน่งอะไรทั้งนั้น ทำอะไรก็ผิดไปหมด หม่อมฉันอึดอัดจะตายแล้ว ต่อไปหม่อมฉันจะไม่