ตอนที่ 1 (ความทรงจำในอดีต)

หน้าลานสนามบินยงเหม่ย

หยั่งเฉิน ปีหยังเฉินเป็นเจ้าของบริษัทและเป็น CEO เขาเป็นประธานบริษัทหนุ่มไฟแรง เขานั้นมีชื่อเสียงโด่งดังมากมายมีสาวหลายคนหลงรักและหลงไหลเป็นอย่างมาก เขามีเพียงอายุได้เพียงแค่ 25 ปีเท่านั้นเขาก็ได้ประสบความสำเร็จในธุรกิจต่อจากพ่อเขานับเป็นเวลา 10 ปี ดังนั้น เขาจึง คิดว่ามาบริหารแทนพ่อของเขา เขาเป็นคนในตระกูล 4 เขาเป็นเจ้าของบริษัท รุ่น รุ่นใหม่ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าการทำโปรแกรมเมอร์ในเรื่องนี้น่าจะเป็นไปได้ในการสร้างเกมใหม่ๆของมาให้กับคนที่ชอบและหลงใหลในเรื่องของเกมด้านภาษาเป็นอย่างมาก L นั้นเป็นเลขา ส่วนตัวของ หยางเฉิน ดังนั้นเขาจึง สั่งให้ L นั้น ไปจัดเตรียมพร้อมเกี่ยวกับเรื่องงาน ประชุมเกี่ยวกับ สร้างเกมแปลกๆใหม่ๆขึ้นมา ดังนั้นเขาจึง สั่งให้แอลสั่งให้ลูกน้องเข้าประชุมด่วนในวันพรุ่งนี้ถัดไป

l

ครับได้ครับท่านประธาน งั้นรอสักครู่นะครับเดี๋ยวผมจะไปแจ้งเขาให้พนักงานทุกคนได้ทราบว่าพรุ่งนี้เกิดมีการประชุมเกี่ยวกับเรื่องการสร้างโปรแกรม ในการสร้างเกมใหม่ ครับผม ส่วนเรื่องสถานที่ และ การประชุมในพรุ่งนี้ ก็จะมีการประชุมอยู่ที่ ร้าน Secret อยู่ใกล้แถวบริษัทของเรานี่ครับ ผมจะ จัดเตรียมห้อง VIP ไว้ให้ ทันทีเลยนะครับท่านประธาน

หยางเชิง

ได้ครับผมฝากคุณด้วยนะคุณแอล ขอบคุณมากนะครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วเวลานี้น่าจะ 10 โมงราวๆประมาณนี้ผมคิดว่าผมจะกลับไปเคลียร์ข้าวของที่บ้านก่อนเดี๋ยวคุณก็ค่อยตามผมไปทีหลังแล้วกันนะคุณแอล ขอบคุณครับ งั้นพวกนายก็รีบขับรถกลับบ้านได้แล้วฉันจะกลับไปเคลียร์งานที่บ้านต่อนะ แล้วพรุ่งนี้ 10 โมงเช้า เจอกันที่ร้าน Secret ก็แล้วกัน

เฉาเหว่ย คนขับรถ

ได้ครับท่านประธานงั้นผมเปิดประตูให้ท่านประธานขึ้นรถเลยนะครับแล้วก็ท่านประธานจะออกตัว ให้ผมขับเข้าไปที่หมู่บ้านไปที่ คฤหาสน์ของคุณของท่านประธานเลยหรือเปล่าครับผมคิดว่าคุณผู้ชายน่าจะอยู่ที่ พฤหัสบดีรอคุณหนูอยู่นะครับ งั้นผมขับเลยนะครับคุณหนู

หยางเฉิน

ได้ คุณพ่ออยู่ที่บ้านใช่ไหม ฉันจะเข้าไปหา ก็แล้วกัน นายรีบไปเถอะ เดี๋ยวเวลาจะสายเอา ตอนนี้เวลาฉันยังมีเวลาอยู่ทั้งวัน เพื่อที่ จะเตรียมการงานเรื่องประชุมในวันพรุ่งนี้ ฉันฝากนายด้วยนะ อ้อ แล้วก็ นายช่วยสั่งกับข้าวกลับบ้านให้ฉันด้วย วันนี้ฉันคิดว่าน่าจะชวนคุณพ่อกินอาหารพักเที่ยงด้วยกันน่ะ

คนขับรถ

ได้ครับ รับทราบครับคุณหนู งั้นผมขับรถ กลับคฤหาสน์เลย

นะคฤหาสน์จี่หลง หรือคฤหาสน์สีหลงซี

เหมือนเซอร์ ซีเมนต์เซอร์

กลับมาแล้วเหรอไอ้เจ้าลูกตัวดีนายเนี่ย คิดจะไม่บอกพ่อสักคำเลยหรือยังไงแกน่ะ กลับมาเมื่อไหร่ แกไม่เห็นโทรบอกพ่อเลย ถ้าแกคิดจะกลับมาแล้วแกไม่บอกพ่อแบบนี้พ่อจะโกรธแกจริงๆนะเนี่ย ว่าแต่ว่าพรุ่งนี้ แกบอกว่าแกไปประชุมอย่างนั้นหรอ แล้วเรื่องของแม่แกล่ะ แกจะเอายังไง วันมะรืน แกว่างหรือเปล่า เพราะจะอยากให้แกไปกับพ่อเสือหน่อย เพราะพ่อจะไปไหว้แม่แก วันมะรืนเป็นวันครบรอบวันตายของแม่แกนะ แกจะไปหรือเปล่า อย่างเฉิน

นะครับ

อย่างเฉินซีอย่างเฉิน

ครับพ่อ วันมะรืนผมจะไปเยี่ยมศพแม่ครับ แล้วพ่อจะไปด้วยกันกับผมหรือเปล่า ถ้าพ่อไปกับผม ผมจะได้เตรียมการไว้ก่อนล่วงหน้าครับ แล้วคุณพ่อจะอยู่ ในไต้หวันอีกนานหรือเปล่า แล้วพ่อจะมาที่นี่นานแค่ไหน ผมคิดว่า เพราะคนหยุดพักผ่อนบ้างนะครับพ่อทำงานเยอะมากแล้วทำไมพ่อไม่หยุดงาน พ่อน่าจะหยุดงานไปเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ้างนะครับหรือไม่ก็ไปตีกอล์ฟก็ได้นี่นา จริงไหม พรุ่งนี้ผมมีประชุมเรื่องงานที่บริษัทผมก็คงจะพาพ่อไปไม่ได้นะครับ แต่ถ้าวันมะรืนอย่างที่พ่อบอกว่าพ่อจะไปเยี่ยมหลุมศพแม่ผมไปได้ครับผมจะขัดงานให้แล้วก็ผมจะสั่งให้คุณเลขาคอยดูแลจัดการแทนผมก็แล้วกันนะครับคุณพ่อไม่ต้องห่วงนะ ผมพาไปแน่นอนเรื่องความจริง คุณแม่ผมก็สำคัญเหมือนกัน ผมคงคิดว่าคุณพ่อคงจะคิดถึงคุณแม่มากเลยใช่ไหมครับ หลังจากที่คุณแม่ตายไปเมื่อ 5 ปีก่อน ผมคิดว่า คุณพ่อคงจะยังไม่ลืมคุณแม่ใช่ไหมครับ

ซีเหมือนเซอร์

เพราะว่าแกน่ะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ ปีนี้แกก็อายุ 25 ย่าง 26 แล้ว แกประสบความสำเร็จแบบนี้พ่อคิดว่าแม่จะคงภูมิใจนะ ที่มีลูกชาย เก่งอย่างแก เพราะเชื่อว่าแกทำได้ แกยืนด้วยตัวเองได้ยืนลำแข้งด้วยตัวเองได้แบบนี้ถ้าพ่อตายไป พ่อก็มีความสุขแล้วเห็นแกเป็นลูกชาย ที่มีพรสวรรค์และมีความสามารถมากหลายแบบนี้ เป็นใครจะไม่ภูมิใจกันเล่าที่มีลูกชายอย่างแกเนี่ยฮ่าๆๆ

พ่อของเขานั้นซึ่งเป็นประธานบริษัทใหญ่ ในเครือข่าย โปรแกรมเมอร์ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าสิ่งที่พ่อเขาพูดนั้น มันก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง และเขาคงเชื่อว่าตัวเขาจะประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ไปได้มากกว่านี้ดังนั้นพ่อเขาจึงเดินเข้าไปหาตัวเขาและตบไหล่เขาเบาๆ และบอกว่าทำให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการและเพราะเขานั้นก็เดินจากไป

อย่างเช่น

พ่อครับ วันนี้ผมซื้อกับข้าวมา เพราะจะทานกับผมสักมื้อไหม ผมคิดว่าเราไม่ได้ทานข้าวกันนานแล้วนะครับพ่อ นี่ครับไวน์ ไวน์ที่พ่อชอบผมซื้อมาฝากครับ เดี๋ยวคุณแม่บ้านเอาไว้นี้ไปเปิดให้พ่อผมที แล้วก็ นำอาหารที่ผมซื้อมา เอามาไว้บนโต๊ะเลยนะครับคุณแม่บ้าน

อ๋อได้ค่ะ คุณหนูรอสักครู่นะคะ เดี๋ยวดิฉันจะไปเอากับข้าวมาเสิร์ฟให้นะคะ แล้วก็ส่วนเรื่องสัมภาษณ์ให้ละหรือข้าวของใช้ของคุณหนู ดิฉันจะเป็นคนจัดการเอาขึ้นไปวางไว้ให้บนห้องให้คุณหนูนะคะ หลังจากคุณหนูกลับมาเหนื่อยๆคุณหนูก็พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ

แม่บ้านหลิงเฟย

หยางเฉิน

ฉัน ขอบคุณครับคุณแม่บ้านผมรบกวนด้วยขอบคุณนะครับ เออพ่อครับ ผมอยากจะถามพ่อว่าแล้วพ่อจะกลับไปที่ซาซานซิสโกอีกนานแค่ไหนครับ แล้วพ่อจะกลับมาที่บ้านเราอีกเมื่อไหร่ ทราบค่าเทสโก้ คุณพ่อทำงานที่นั่น แล้วที่นั่นมีงานอะไรผิดพลาดหรือเปล่าครับถ้ามีงานอะไรผิดพลาดก็โทรเรียกหาผมได้นะผมจะตีเครื่องบินไป 2-3 ชั่วโมงก็คงจะถึงสมาชิกโตแล้วล่ะ

เสียงเหมือนเซอร์

ไม่มีอะไรหรอกที่โน่นฉันทำงานก็ดูดีนี่ทุกคนก็ขยันขันแข็งงานที่ฉันดูแลที่นั่น พวกแกเนี่ย ไม่ต้องสนใจหรอกนะสนใจแต่งานบริษัทของแกเถอะแกอย่าคิดมากเลย ฉันว่าฉันดูแลตรงนั้นได้ที่ซ่อนๆไม่มีปัญหาอะไรก็จะมีแต่พวกชาวต่างประเทศและชาวอเมริกาชาวเยอรมันคอยติดต่อเรื่องงานกับฉันอยู่ตลอดเวลาแกไม่ต้องเป็นห่วงแกสบายใจได้เถอะฉันว่าแกดูแลงานโปรแกรมเมอร์ที่นี่ดีกว่าไหม ถ้ามีอะไรฉันจะโทรหาแกอีกทีก็แล้วกันนะถ้าลูกชาย ฉันขอบใจแกนะที่แกเป็นห่วงฉัน

หยางเฉิน

ขอบคุณครับพ่อ งั้นพ่อไปที่ซาฟาริสโก้เพราะดูแลตัวเองด้วยนะครับดูสุขภาพด้วยหลังจากนี้ไปผมจะตั้งใจทำงานให้มากขึ้นนะครับพ่อ อย่าคิดมากไปเลยนะครับพ่อ เช่นกันครับพ่อ งั้นผมว่าพ่อทานข้าวเถอะครับ เดี๋ยวอาหารมันจะเย็นขึ้นหมด เดี๋ยวจะกินช้าไปมันจะไม่อร่อยนะครับพ่อนี่ครับไวน์ องุ่นชั้นดีผมซื้อให้ครับ ราคาหลัก 20,000 หยวน ตามปกติ

เขาทั้งสองคนพ่อลูกนั้นก็ได้คุยกันอย่างสนุกสนานแต่ด้วยความคิดถึงแม่ของเขาเขาจึงพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องแม่ของเขาไปเรื่อยเปื่อย ดังนั้นเขาจึงทานข้าวเสร็จแล้วได้ลาจากกันต่างคนต่างขึ้นห้องของตัวเองแต่ถ้าว่าสำหรับตัวของหยางฉันนั้นเขาคิดว่าเขาเหนื่อยมากดังนั้นเขาจึงถอดเสื้อผ้าและอาบน้ำ โทรศัพท์ของเขานั้นวางอยู่ข้างโต๊ะตรงโคมไฟข้างเตียง เขานั้นได้วางไว้ เขาจึงรีบถอดเสื้อผ้าแล้วไปอาบน้ำทันทีเพราะด้วยความเหนื่อยของเขาจึงทำให้เขารีบอาบน้ำเสร็จและ ใส่เสื้อผ้า และดูข้อความ ในข้อความไลน์ ที่เขามี เขาเห็นข้อความไลน์ของคุณเลขาดังนั้นเขาจึงอ่าน เพราะเขาจึงอ่านเสร็จเขาจึงนั้นตอบกลับไปทันทีว่าสักพักนึงพรุ่งนี้ค่อยเตรียมตัวดังนั้นเขาจึงเก็บโทรศัพท์และรีบนอนทันทีจากนั้นในขณะที่เขาได้นอนหลับไปเขาได้ฝันถึงสถานที่ที่นึง ที่เขาไม่เคยมาและไม่เคยไปแต่มาแต่ก่อนดังนั้นเขาจึงแปลกใจในความฝัน เขาเห็นผู้ชายผม สีน้ำตาล 1 คน ผมยาว และใส่ชุดจีนโบราณ หันหลังให้กับเขา แล้วพูดว่า ตัวเขานั้นสักวันหนึ่งคงจะได้เจอกัน ดังนั้น เขาเลยจึงแปลกใจ กับความฝัน เขาอยากรู้ว่าคนๆนั้นคือใครตัวเขานั้นจึงเดินขึ้นกระไดไปอยู่ในความฝัน ก็ได้ที่สูงส่ง ก็ได้ที่อันแสนสูงสูง กึ่งกลางกะไดเขาก็หยุดชะงักจากนั้นเขาก็เห็นด้านข้าง

หยางเฉิน

ครับผมนั่นใครเหรอครับ ผมขึ้นไปได้ไหม คุณครับคุณไม่ทราบว่า คุณยืนอยู่ตรงนั้นน่ะ คุณชื่ออะไรเหรอครับ คุณหันหน้ามาให้ผมเห็นหน่อยได้หรือเปล่า ผมไม่รู้จักคุณผมอยากเห็นหน้าคุณนะ แล้วที่นี่มันที่ไหนหรอครับ ทำไมผมถึงมาที่นี่ได้

เสวียนหยุงเฟย

เจ้าจะรู้ไปทำไม ถ้าคิดว่าการที่เจ้าได้สื่อถึงข้าแล้วมาที่นี่ได้ ก็นับว่าเป็นบุญของเจ้าเจ้ากับข้าอาจจะมีความปรารถนา ร่วมกันมาก่อน ดังนั้นเจ้ากับข้าจึงได้อุปสมบทในการเจอกันครั้งนี้และมีวาสนาที่ได้เจอกันแต่ตัวข้านั้น ข้าคิดว่าการที่ค่าเข้าฝันเจ้า ก็ไม่ได้หมายความว่า เจ้าจะอยู่ที่นี่ได้ ไปตลอดนะ พระเจ้าอยากรู้ชื่อข้า ข้าจะบอกเจ้าให้ก็ได้ ข้าชื่อเสวียน เจ้าจงจำชื่อเข้าไว้ ต่อไปเจ้ากับข้าได้เจอกันแน่ ไม่ว่าที่ใดที่หนึ่ง ถ้าชื่อ เสวียนหยงเฟย ค่า อยากเจอเจ้าก็จริง แต่ในความทรงจำหรือคืนครั้งเก่า ในชาติที่แล้วของเจ้า เจ้าควรที่จะระลึกถึงความทรงจำของมันนะ หากเจ้าไม่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับข้าในชาติที่แล้ว ค่าคงไม่ทำให้เจ้าฝันถึงข้าเช่นนี้ ดังนั้นถ้าจงจำไว้เมื่อเจ้าเจอค่าที่ใดถ้าจงนึกค่าให้ออกว่าถ้าอยู่ที่ใด ดังนั้น สักวันหนึ่ง เท่ากับค่าต้องได้เจอกันแน่ ถ้าไปละ ลืมไป และอดีตชาติของเจ้า เจ้าชื่อหงหยงเป่า เปล่า ดังนั้น ซึ่งปัจจุบันของเจ้า ก็คงจะชื่อ อย่างฉัน ใช่หรือเปล่า ชื่อนี้เป็นชื่อปัจจุบันของเจ้า แต่ชื่อเก่าของเจ้า แล้วความทรงจำของเจ้าข้าจำได้เกือบหมดเจ้าเป็นดวงจิตที่หายสาบสูญมา แล้วข้าต้องตามหาเจ้าถ้าตามหาเจ้ามานับล้านปี ดังนั้นข้าจึงต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อที่จะให้เจ้าจดจำในเรื่องราวของข้ากับเจ้าให้ได้ เจ้าจำไว้ไม่ว่าข้าอยู่ที่ใดหรือจะแสดงตัวปรากฏตัวที่ใดเจ้าจะจำค่าได้แน่นอน ของหยวนเปล่า สักวันหนึ่งก็ต้องเจอค่า อย่างเพียง

ดังนั้นอย่างเฉินจึงสะดุ้งตื่นและตกใจเป็นอย่างมากเขาแปลกใจกับคนที่อยู่เบื้องหน้าของเขา คนๆนี้เป็นคนที่เกี่ยวข้องความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขา ดังนั้นเขาจึงคิดจะแปลกใจและโทรสั่งให้คุณเลขานั้นคอยสืบเช็คประวัติเกี่ยวกับคนชื่อเสวียนหยงเฟยดังนั้นเขาจึงคิดตลาดอยู่ว่า แสวงหยงไฟนั้นคือใครแล้วรู้จักเขาได้ยังไง แล้วตัวเขาเป็นคนในอดีตแบบนั้นเขาเป็นคู่รักกันแล้วหรือ เขากำลังคิดอยู่ในใจและใช้มือผงหน้าผากตัวเองดังนั้นคิดยังไงก็คิดไม่ออก แต่ บุคคลคนนี้เรียกชื่อของเขาว่า หงส์หยกป่าว ตัวเขาชื่อหงส์หยกป่าว แล้วปัจจุบันเขาชื่อซีอย่างเฉินดังนั้นเขาซึ่งแปลกใจเป็นอย่างมากและต้องรีบสืบประวัติให้ชัดเจนว่า เสวียนหยงเคยนั่นคือใครกันแน่ ดังนั้นเขาจึงวางโทรศัพท์และส่งข้อความให้กับคุณเลขาในยามกลางดึกครั้งนั้นและเขาก็ปิดไฟ ห่มผ้าแล้วหลับตามปกติ โดยที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ณเมืองเจ้าแห่งแดนมังกรจันทรา

เสวียนหยงเฟย

เจ้าว่า ชุดเจ้าจะขัดข้องอะไรไหม ทักค่ะอยากจะไปลองใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์ในต่างแดนโลกปัจจุบันข้าอย่าไปตามหาคนคนนึงถ้าคิดว่าสิ่งที่พี่ พูดเจ้าคงจะปกป้องคุ้มครองดูแลได้พวกเจ้า ให้น้ำให้ฝนให้ ประทานพรให้แก่แก่ชาวบ้าน ดังนั้นถ้าคิดว่าถ้าอยากตามหาคนคนนึงแต่ว่าในหมื่นล้านปีมานี้ ถ้าอยู่อย่างโดดเดี่ยว ถ้ารอคอยคนๆนั้นมา อย่าง หนักหน่วง ดังนั้น ดวงจิตของเขา ถ้าคิดว่าข้าต้องเจอเขาแน่ๆดวงจิตเขาอยู่ที่ใดที่หนึ่งในบนโลกมนุษย์แต่เขาไม่ได้อยู่ ในโลกของเรา ดังนั้นถ้าจึงคิดว่าถ้าจะบำเพ็ญเพียรตัวเองโดยการหลับไหลในการครั้งนี้ เจ้าสั่งทุกคนไว้ห้ามใครรบกวนฆ่าในการรับจำศีลของข้าครั้งนี้ ข้าจะไปแบบจำศีลอยู่ที่ฉันอู่ เป็นถ้ำเฉินอู่ที่นั่นใครจะห้ามข่นฆ่าไม่มีการได้รับคำสั่งใดๆทั้งสิ้นจากค่าถ้าไม่ได้โทรจิตกับพวกเจ้า ถ้าคิดว่าเจ้า คงหวังว่าจะไม่มีใครรบกวนค่าในการรับจำสินค้านี้นะ

ณ โลกปัจจุบัน

LINE ของแอล

ครับคุณหนู ผมคิดว่าผมเจอข้อมูลแล้วครับ ข้อมูลของบุคคลคนนี้ที่ชื่อเสวียนหยงเฟยเศวนโหย่งเฟย เขาเป็นนักธุรกิจ มาจาก ซาฟาซิสโกครับ ครอบครัวของคุณหลงเฟย เป็นธุรกิจ เกี่ยวกับเรื่องเล่าครับ เล่าของแบรนด์ต่างประเทศต่างๆดังนั้นผมคิดว่า คุณหลงไฟ น่าจะเป็นคนที่คุณหนูเคยรู้จักหรือเปล่าครับ แต่ผมถ้าว่าคนในฝัน กับคนในปัจจุบัน มันจะใช่เหรอครับคุณหนู ผมเองก็ยังไม่มั่นใจว่า คนในฝันของคุณหนู กับคนปัจจุบันที่เป็นรูปมหาเศรษฐีในซาฟิสโก้นี้ รวยเป็นหมื่นหมื่นนับพันล้านเลยนะขอรับไม่ทราบว่า ท่านประธาน จะ ให้ผมเอาข้อมูลไปให้ไหมครับหรือจะให้ผมส่งข้อมูลให้ดูอีกที แต่เขาเป็นลูกของ เถ้าแก่ เดี๋ยวฮั่น เถ้าแก่อย่างท่าน ก็เป็นประธานบริษัท llc ในเครือข่ายซานฟรานซิสโก ซึ่งมีลูกชายเพียงคนเดียว ที่ชื่อและแหวนหยกเคยครับดังนั้นผมคิดว่าท่านประธานอยากจะรู้จักกับบุคคลคนนี้ไปทำไมเหรอครับ เขาเป็นคนในเครือข่ายในการติดต่อ กับนายท่านหรือคุณค่าคุณท่านใช่ไหมครับ งั้นก็แสดงความยินดีด้วยนะครับที่ผมหาข้อมูลนี้เจอ ดังนั้นผมคิดว่าท่านประธานน่าจะลองอ่านก่อนนะครับในข้อมูลครั้งนี้ เป็นลูกชายคนเดียวครับ เป็นทั้ง ธุรกิจเจ้าของบ่อ น้ำมัน ในที่ไต้หวัน และเป็นเจ้าของบริษัท llc เกี่ยวกับเรื่อง ยี่ห้อของเรานอกด้วยครับผม อย่างนี อย่างเช่นยี่ห้อเชน แรมโบ้ และ Blue Hard ส่วนผสมของเหล้า ในยี่ห้อ 3 ยี่ห้อนี้เป็นยี่ห้อของ battle เป็นแบรนด์เกี่ยวกับของบริษัทแอลซีเป็นวายชั้นดี นำส่งเข้าจากต่างประเทศซานฟรานซิสโกครับ

อย่างเฉิน LINE ของอย่างเฉิน

ครับ ขอบคุณคุณแอลนะครับ ที่ กรุณา ส่งข้อมูลรายละเอียดและที่อยู่ และประวัติส่วนตัว และประวัติครอบครัวของคุณแสวงหยงเฟยให้ผม แล้วที่เหลือผมจะเป็นคนจัดการด้วยตัวเองถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้คุณติดต่อคุณเสวียนหยงเฟยให้ผมได้ไหมครับตอนนี้ถ้าเขาอยู่ที่สะพานซิสโก ดังนั้น ผมจึงอยากให้คุณ ช่วยติดต่อ เขาให้ผมทีเป็นการส่วนตัวครับ

L LINE ของ L

ได้ครับท่านประธานเอาอย่างนี้ผมได้ข่าวมาว่าคุณเสวียนหยงเฟยจะมีการเข้าประชุมในครั้งนี้และมาประชุมในเรื่องเกี่ยวกับโปรแกรมเมอร์ในครั้งนี้ด้วยครับ ไม่ทราบว่า คุณจะให้ผมแจ้งบัตรเรียนเชิญเป็น vip ให้ไหมครับ

อย่างเฉิน

ได้ครับคุณแอลงานชวนช่วยจัดการบัตรพิเศษ VIP เชื้อเชิญให้คุณเสวียนหยงเฟยด้วยนะครับ แล้วบอกว่าให้มางานประชุมครั้งนี้ให้ได้นะครับผมจะรออยู่ที่ร้าน Secret ในห้อง IP ก็แล้วกันนะครับ ผมคิดว่างานครั้งนี้น่าจะสำเร็จไปรู้ล่วงได้ดี ผมคิดว่าการที่เราร่วมลงทุน เป็นงานที่เยี่ยมยอดจริงๆ ผมหวังว่า คุณหยงเฟยคงจะร่วมงานกับพวกเรานะครับ ใช่หรือเปล่าครับคุณ L ต้องให้เขามาให้ได้นะครับ ขอบคุณมาก

ทันใดนั้นวันงานขาดอีก 2 วันผ่านๆไป ได้มาถึงในวันงานประชุมของนักลงทุนโปรแกรมเมอร์ทุกคนและร่วมประชุมที่ร้าน Secret ห้อง VIP 39 ดังนั้น ในการงานครั้งนี้ จึงมีผู้ส่วนร่วมเข้ามากันเป็นจำนวนมากและคนบุคคลสำคัญที่เชิญเป็นบัตร vip มานั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็เป็น เสมียนยงเฟย ซึ่งเป็นลูกชายของเจ้าของบริษัท llc จำกัดดังนั้นเขาจึงเดินย่างเข้าไปในงานและกวาดตามองด้วยสายตาที่เป็นมิตรกับทุกคน แต่เขาเดินไปหยุดๆอยู่ ตรง แถวริมสุดของหน้าเวที ดังนั้นเขาจึงไปนั่งอยู่ตรงที่เก้าอี้จุดนั้นเพราะเก้าอี้จุดนั้นเป็นเก้าอี้ไว้เฉพาะหยงอี้เท่านั้นเพราะเขามีบัตร VIP อยู่กับตัว ดังนั้น เขาจึงคิดว่าการมาร่วมระดมทุน ในครั้งนี้ถือว่าเป็นการดีและมีประสบการณ์ลงไปด้วยอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงกวาดมองสายตาไปรอบๆสถานที่ห้อง VIP ดังกล่าวดังนั้นเขาจึงเห็นอ หยางเฉินเดินออกมาจากหลังเวทีและขึ้นบนเวทีและกล่าวคำอวยพรขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาในการประชุมครั้งนี้ดังนั้น แสวงหยงเฟย จึงได้ ตบมือ และขึ้นไปบนเวที และพูดเกี่ยวกับการสร้างโปรแกรมเมอร์ครั้งนี้เขาเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้ทั้งหมดงานนี้เขาจะยินยอมเซ็นสัญญาทำงานร่วมกับอย่างเฉินโดยอัตโนมัติดังนั้นไม่ต้องพูดคำๆเพลงอะไร เขาจึงหยิบปากกา และเซ็นสัญญา เพื่อเป็นการให้ทุกคนได้รับรู้ว่าการเซ็นสัญญานี้ เป็นเซ็นสัญญาที่เยี่ยมยอดที่สุดและเขานั้นจะทำมันได้ดีเป็นอย่างยิ่งเพราะฉะนั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่เสวียนหลวงเคยทำเพราะเขาทำไปยังนั้นเขาต้องการที่จะอยู่ใกล้อย่างถึงให้ได้มากที่สุด และทำให้อยากเสริมรู้จักและจำเขาจดจำในชาติที่แล้วให้ได้มากที่สุดเขาจึงลงทุนเพื่อที่จะ แปลงกายเป็นมนุษย์ธรรมดาทั่วไป และสะกดจิตคนในครอบครัว ลูกอยู่ของฉาง ให้เป็นคนในครอบครัวของตัวเอง และให้ทุกคนได้เข้าใจว่า เสวียน ส่งฟรีนั้น เป็นลูกชายเพียงคนเดียวของในตระกูล ดังนั้น เขาจึง ใช้วิชาสะกดจิตทุกคนให้รับรู้ ให้ทุกคน ได้เคารพเขาอย่างจริงจัง ในฐานะ เป็นเจ้าของบริษัท llc ในโลกปัจจุบัน ดังนั้นเขาจึงอยากอยู่ใกล้ชิดอย่าง เฉินให้มากกว่านี้ เขาต้องทำทุกอย่างให้อย่างนั้นจดจำและความทรงจำกลับมาได้ทันที หลังจากงานประชุมจบลง ทุกคนก็เตรียมกลับบ้านมันหมดจากนั้นอย่าเชิญก็เข้าไปในห้องแต่งตัวแต่มีบุคคลคนหนึ่งเดินเข้ามา โดยไม่ทักท้วงอะไร และเดินเข้าไป เกาะไหล่ไว้ และลบไลค์ในสัดส่วนร่างกายต่างๆ เพื่อที่จะทำให้อย่าง

อย่างเฉิน

คุณทำอะไรของคุณคุณหยงเฟย ผมไม่ทราบว่า คุณจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรกันครับคุณอยากจะมาร่วมงานกับผมจริงๆหรือคุณ คิดอย่างอื่นกับผมกันแน่ คุณกับผมรู้จักกันด้วยเหรอครับ คุณมาลูบไร้ตัวผมแบบนี้ คุณต้องการอะไรกันแน่ คุณหยงเฟย

เสวียนหยุงเฟย

รายไรกัน นายจำฉันไม่ได้จริงๆเหรอ เราเคยเจอกันแล้วน นายบอกว่านายไม่เคยพบเจอฉันนายมั่นใจเหรอ นายเอาอะไรมามั่นใจไม่ทราบ ฉันจำได้ว่าเรารู้จักกันแล้วนะ ฉันเคยพูดแล้วไงว่า สักวันหนึ่งเราต้องได้เจอกันใช่ไหมล่ะ ฉัน เสวียนหยงเฟย นายอย่าบอกนะว่านายไม่เคยฝันถึงฉัน ฮ่าๆๆ นายคงไม่เชื่อฉันใช่ไหม คนอย่างฉันฉันทำได้ทุกอย่าง ในเมื่อฉันต้องการนาย ฉันทำได้ทุกอย่าง เพื่อต้องเจอนาย ฉันจะ ทำให้นาย มีความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องอดีตให้ได้ ฉันไม่ยอมให้นาย ต้องพลัดพรากจากฉันอีก

อย่างเชิง

ขอโทษนะครับ คุณหลงไฟ ผมไปรู้จักคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ แล้วอีกอย่างนึง คนในความฝันของผม ก็ใส่ชุดสีขาว ผมไม่เคยเห็นหน้า เขาคนนั้นหันหลังให้ผม ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใคร แล้วทำไมจู่ๆถึงอยากเจอผม แล้วตัวคุณนั้น ก็ไม่จำเป็นจะต้องมารู้จักผมเลยนี่นา ผมคิดว่า คุณคงพูดเพ้อเจ้ออะไร ถ้าคุณคิดจะมาพูดล้อเล่นกับผมแบบนี้ล่ะก็ คุ

ทันใดนั้นเสวียนหย่งเฟยก็ได้เดินเข้าไปโอบกอดอย่างเฟอร์อีกครั้ง จากนั้นเขาก็ได้จูบ แก้ม หยางเชิงไป 1 ครั้งเพื่อทนความทรงจำ จากนั้นก็เดินไปรอบๆตัว ของหยางเชิงและลูบไล้ไปทั่วร่างกายอีกครั้ง จับหน้าของหยางเชิงขึ้นมาแล้วกระซิบข้างหูว่า ตัวเขานั้น เป็นคนขอณถอน จากการร่วมงานด้นะ คนของหยางเชิงมานานแล้ว เขาจึงกล่าวว่า เขาคิดถึง อย่างเฉินมาก ดังนั้นที่มาเซ็นสัญญาทำงานธุรกิจด้วย ก็ต้องการจะใกล้ชิดและต้องการที่จะเริ่มต้นใหม่และผูกพันอีกครั้ง ในฐานะเป็นลูกชายเจ้าของธุรกิจ เหมืองน้ำมัน และ เจ้าของประธานบริษัทแอแอซี ดังนั้น เขาจึง ใช้วิชา กระจกฝัน ให้อย่างเฉิงได้รับรู้ว่า เศียรหยงเฟยนั้นก็คือตัวเขาเอง ทันใดนั้น อย่างเชิงก็ได้ดู ใต้ภาพทรงจำเก่าๆของอดีตของตัวเอง เขานั้น เป็นคนรักกันแม้แต่ชาติปางก่อน ดังนั้นเขาจึงให้ย้อนดูความทรงจำจากที่เกิดขึ้นกับตัวเขาทั้งสองคน ตัวของ หยางเชิงนั้นมีชื่อว่า ผงหยางเฉิน ซึ่งหงส์หยางเฉินก็คือตัว อย่างเฉินในปัจจุบัน ผมอย่างเฉิน เป็นสามี ที่เสวียนหยง เคยรักมาก เขาสองคนแต่งงานกันมาได้เกือบ 7 ปี แต่เกิดไม่คาดฝันหงส์หยางเฉิงได้ถูกทำร้ายโดยการเอาแทรกนียบัตรฟาดจนตาย ดังนั้นเขาจึงคิดค้นแค้นเป็นอย่างมาก ที่สวรรค์ทำเช่นนี้ สวรรค์ ปิดตาภาพมัวเมา และหลงใหลชื่อเสียงอำนาจเงินทอง โดยไม่ดูว่า ยมบาล ไม่ได้ทำผิดอะไร ยมบาลถึงจะมีหน้าที่ ดูแลบ้านเมืองของทางยมบาลมีคนตายมากมายที่ยมบาลต้องดูแล แต่เพียงแค่ว่า เขาแค่ปกป้องประชาชนของเขาไม่ได้ ดังนั้นการปกครองจึงสูญสลาย จึงทำให้เสมียนอยู่ไฟนั้นต้องเจ็บช้ำน้ำใจที่พลัดพรากจากคนรักของตัวเองไป ดังนั้นเขาจึงออกตามหา และดูว่าผมอย่างเฉินอยู่ที่ใดดังนั้นเขาจึงได้พบข้อมูลว่า ผมอยากเสริมนั้นไปเกิดบนโลกมนุษย์แต่ความทรงจำเก่าๆยังไม่สูญสลายดังนั้นเขาจึงรับรู้ว่า 4 อย่างเช่นนั้นยังมีชีวิตอยู่ดีดังนั้น เสมียนยงเฟย จึงได้กลับมาอีกครั้งและมาทวงสัญญาในความรักของเขาคืน ดังนั้นเขากลัวที่จะสูญเสียอย่างเฉินไปอีก ดังนั้นเขาจึง อยู่ในบนโลกมนุษย์และเป็นมนุษย์ธรรมดาทั่วไป จะอยู่ในฐานะลูกชาย ของสกุลลูก และ ให้ทุกคนได้รับรู้ว่าตัวเขานั้นเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของสกุลลูก และเป็นเจ้าของบริษัท llc และเหมืองน้ำมันในที่ไต้หวันดังนั้นเขาจึงคิดว่า การได้อยู่ใกล้ชิดอย่างเชิงนั้นจะทำให้อย่างเฉิน จำเกี่ยวกับความทรงจำนี้ได้อีกครั้ง

ซุ้ หยางเฉิน

คุณหยงเฟยคุณมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ คุณเข้าใกล้ผมแบบนี้ คุณต้องการจะละล้วง ระราบเรื่องกับข้อมูลโทรศัพท์ ผมและ ลวงข้อมูลของบริษัทของผมใช่หรือไม่ ที่คุณทำแบบนี้ คุณจะโกหกผมไปทำไมผมไม่เชื่อคุณว่าคุณเป็นคนๆนั้นต่อให้คุณมีพลังวิชาแก่งกล้าแค่ไหนคุณก็สยบความรู้สึกผมไม่ได้หรอกนะ ผมไม่ใช่คนโง่นะครับคุณอยู่เฟย ผมไม่ใช่เด็กๆที่จะไม่ให้คุณหลอกเล่นแบบนี้

ฮ่าๆๆล้อเล่นเหรอ เจ้าคิดว่า ข้าเป็นคนตลกขนาดนั้นเลยหรือ เจ้าจำเสียงนี้ได้ไหม ข้าพูดกับเจ้าแบบนี้ เจ้าเนี่ย ใช่แล้วเรื่องสาวจริงๆ แม้กระทั่งคนรักของเจ้าเจ้าก็จำไม่ได้ ปัดโธ่เอ้ย เจ้าเคยรู้อะไรบ้างไหม อย่างเชิง ถ้าต้องการพบเจ้า ข้าไม่ต้องการเป็นศัตรูกับเจ้า เจ้าเป็นสามีข้า ต่อให้ข้าเป็นผู้ใด ถ้าต้องการให้เจ้า จำความทรงจำเกี่ยวกับค่ากับเจ้าให้ได้ความทรงจำของข้า มีแต่เจ้า ความทรงจำของเจ้า ข้าเก็บไว้หมดทุกอย่าง ถ้าเกิดความรู้สึกของข้า ข้าแต่งกับเจ้ามากี่ล้านปีแล้ว เจ้าสูญสลายเจ้าเสียความทรงจำไปแล้วงั้นหรือไง เล่าเนี่ยนะ ผมอย่างเฉินหลงอย่างเฉิน เจ้าใจร้ายกับข้าเกินไปแล้ว ถ้าติดตามเจ้ามา ข้าไม่ต้องการอะไรเลย แค่มาเซ็นสัญญางานกับเจ้า ข้าปกปิดความเป็นมังกรของข้า แค่ไม่อยากให้ผู้ใดล่วงรู้ ว่าข้าไม่ใช่มนุษย์ ใช่ ข้าไปอยู่ในตระกูลลูกข้าสะกดจิตเขา เพื่อต้องการให้เขารับรู้แต่เพียงแค่ว่าข้าเป็นลูกชายของเขาแล้วเจ้า เป็นสามีข้า เทพสวรรค์ ทำลายเศร้า จนเซียนตาย เขาลบความทรงจำเจ้าด้วยหรือยังไง ทำไมจิตใจเศร้า ถึงลืมค่าหมดสิ้นแบบนี้นะ ทุกคนว่าคนโง่เอ้ย

เสวียนหยงเฟย

หยางเฉิน

ทันใดนั้นเสวียนหยงเฟย ก็ได้โอบกอดทั้งน้ำตา และพูดขึ้นว่า อย่างเฉินนั้นใจร้ายกับเขาเป็นอย่างมากทำร้ายจิตใจทำร้ายความรู้สึกไม่มีความรู้สึกเยื่อใยให้ต่อกันเลยดังนั้น เสมียนยงเฟย จึงได้ขอร้องให้หยางเฉินนั้น ได้เชื่อใจสักครั้งว่าเป็นภรรยาของตัวเองในอดีตชาติจริงๆ ดังนั้น อย่างเฟ่ยจึงได้ปลอบแขนและจับลุกขึ้นมา ดังนั้นเขาจึงจะยอมเชื่อใจสักครั้ง เขาจะลองสืบดูว่า เรื่องนี้มันเป็นความจริงหรือไม่ดังนั้นเขาจึงตอบโจทย์ตกลง และ ยอมรื้อฟื้นความทรงจำของตัวเอง เขาอยากรู้ว่า ตัวเขานั้นเป็นยมบาลในอดีตชาติจริงๆหรือเปล่า ถึงแม้ว่าตัวเขาจะไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนี้เลย เขาคงคิดว่า อยู่ของเฟิร์นคนนี้เป็นบ้าไปแล้วจริงๆ ดังนั้นเขาจึงยอมเชื่อใจคนบ้าคนนี้คนนึง เขาจึงสั่งให้ เลขาของเขานั้น ไปเก็บเสื้อผ้า ของอยู่เฟย ตอนนี้ที่โรงแรม เพราะอยู่ไฟนั้น พักอยู่ที่โรงแรม เฉินซี ชั้น 4 เป็นโรงแรมชื่อดังดังนั้น เขาจึงสั่งให้เลขาไปเก็บเสื้อผ้า ของหยงฟรี และเอาเสื้อผ้านั้น ไปไว้ที่บ้านของเขา ทันที หลังจากนั้น หนูเคย ก็เริ่มพยายาม ให้เขามีแต่ความทรงจำ และทำให้เขา มีความทรงจำในอดีตเก่าๆได้ อยากให้อย่างฉันเชื่อว่า ในอดีตนั้นตัวเองเป็นหงส์หยางเฉินและเป็นสามีในอดีตที่แล้วตัวเองนั้นได้ปลดปล่อยให้ ผมอย่าเฉือนนั้นมาเกิดดังนั้น เขาจึงคิดจะตามหาในที่สุดเขาก็เจอ แต่เขากลับโดนอย่างอื่น