ตอนที่ 12

ณบ้านของอย่างเฉิน

หรี่ เสวียนอยู่เฟย

......

อะไรนะ จะว่าอย่างไรนะ พี่ชายข้ามาอย่างนั้นหรือ หลี่เฉิน แล้วเจ้าเป็นอะไรมากไหม แล้ว หลี่หยางล่ะ เจ็บตัวบ้างหรือเปล่า ตอนนี้เขาอยู่ที่ใด ทำไมเจ้ามาที่นี่ผู้เดียว เริ่มไม่เป็นห่วงภรรยาเจ้านั่นเด้อ

หลี่เฉิน

แย่แล้วพะยะค่ะจะถ่ายยาก ตอนนี้มีหยังอยู่ที่โรงพยาบาลแต่ว่ากระหม่อมเองนั้นไม่เป็นไรกับพี่ค่ะแต่หวังว่าแต่ว่า องค์ชายรอง จะมาทำร้ายโอ๊ตจะทายาทพะยะค่ะ ดังนั้นกระหม่อมจึงรีบมาบอกข่าวองค์รัชทายาทที่บ้านของ สามีของท่านดังนั้นข้าจึงคิดว่าอาจจะต้อง ใช้แผนล่วงหน้าแล้วพะยะค่ะเพราะจะทาย

หยางเฉิน

เขาเก่งกาขนาดนั้นเลยหรือแม้กระทั่งหรี่หยางก็ยังทำอะไรเขาไม่ได้เลยอย่างนั้นสิแม้กระทั่งปืนที่ยังทำอะไรไม่ได้แม้กระทั่งปืนก็ยังย้อนกลับเข้าหาหรี่หยางจะทำให้หรือยังบาดเจ็บอย่างนั้นหรอ

าท อะไรนะ เมื่อกี้นี้นายบอกว่า พี่ชายของนายจะมาฆ่านายอย่างนั้นเหรอ

หลี่เฉิน

ถูกต้องแล้วขอรับผู้ชาย ผมคิดกับผมคิดว่า งานนี้ พี่ชายของ คุณชายสุรวงศ์เฟ้ย ไม่ปล่อย เจ้านายของกระผมแน่นอน ผมคิดเพียงแค่ว่า จะต้องทำยังไงดี ถึงจะเอาตัวรอดได้และอีกอย่างดีอย่างก็ยังบาดเจ็บอยู่ผมยังไม่อยากให้เรียนรู้เรื่องนี้มากจนเกินไปดังนั้นผมจึงส่งเข้าโรงพยาบาลก่อนแล้วผมถึงรีบออกมาขอรับ เพราะจะใช้ยากขนมว่า เราควรรีบแก้เรื่องนี้โดยเร็วนะพะยะค่ะ

11 หยงเฟย

เอาอย่างนี้ฉันว่านายตอนนี้นายเป็นมนุษย์ธรรมดาทั่วไปนายคงจะสู้อะไรพิชัยค่ะฉันไม่ได้หรอกนะ ฉันคิดว่านายพลอยรอฟังข่าวดีแต่ที่นี่ก่อนก็แล้วกันถ้ามีอะไรคืบหน้าไม่ดีฉันจะรายงานนายก็แล้วกันแล้วก็พวกเจ้าอาราขาองค์ชายข้าด้วยถ้าเป็นไปได้ พวกเจ้าช่วยสัก 2-3 คนอารักขายงบาลด้วยตอนนี้ท่านยมบาลไม่สามารถที่จะกลายร่างเป็นตัวเองได้ชั่วขณะเพราะว่าตอนนี้เขาได้สูญเสียคุณตาไปหมดแล้วดังนั้นเขาเป็นคนบนโลกมนุษย์เขาจึงไม่สามารถที่จะใช้จินตาตัวเองสู้กับใครได้อีกดังนั้นมีค่าเพียงคนเดียวที่จะสู้ได้ส่วนพวกเจ้าไปกับข้าองครักษ์เที่ยวไปกับข้านะ ส่วนทหารที่นี่ที่เหลือ แล้วลูกน้องของสามีข้า พวกเจ้าดูแลเขาให้ดี มีอะไรก็รายงานค่านะ พวกเจ้าก็โทรเสร็จ รายงานค่าก็แล้วกันเป็นทหารของข้าจงคอยปกป้องดูแลคุ้มครองโรงพยาบาลด้วย

อย่างเฉิ่ม

เฮ้ยเดี๋ยวกินตาคืออะไรโรงพยาบาลคืออะไร พวกนายเป็นอะไร แล้วทำไมต้องเรียกฉันว่าท่านชวนกบาลด้วยฉันเป็นคนนะไม่ใช่ผีแล้วอีกอย่างนึงพวกนายไม่เห็นจำเป็นต้องอารักขาฉันขนาดนี้เลยฉันมีมือมีเท้า แล้วอีกอย่างพวกนายก็ไม่ต้องมาดูแลฉันฉันมีลูกน้องฉันอยู่แล้วป่ะ แล้วอีกอย่างนึงก็คือ นายจะไปไหนไม่ได้ ฉันไม่ได้สั่งให้นายไป มันอันตรายจนเกินไปถ้านายบอกว่าเขาสูงส่งมากทำไม ไม่ให้เขามาเองเลยเล่า ถ้าเขาอยากฆ่านายนักเขาก็ต้องผ่านศพฉันไปก่อน ฉันไม่ยอมให้เขาทำร้ายนายเด็ดขาด เพราะอะไรเหรอ เพราะนายเป็นคนของฉัน ทุกคนเป็นคนของฉัน รู้แต่เป็นคนที่ฉันดูแล ฉันไม่สามารถที่จะให้ใครตายโดยเฉพาะนายหลวงเฟิร์น ไม่ได้มันนายเป็นสมบัติของฉัน เข้าใจแล้ว จงปฏิบัติตามด้วย

เสมียนอยู่ฟรี

แต่ว่าข้าเจ้านี่นะ ทำไม ชอบแข่งข้อกับข้าอยู่เรื่อยเจ้ายังเป็นสามีข้าอยู่หรือเปล่าล่ะเนี่ยปัดโธ่เอ๊ย เป็นตา ก็หมายถึงว่า วิชาพลังกายของเจ้าของเจ้าสูงสลายกันหมดสิ้นเจ้าจึงไม่สามารถที่จะสู้อะไรกับพี่ชายข้าได้แล้วส่วนยมบาลนั่นก็คือเศร้าเศร้าแต่ชาติที่แล้วเจ้าเป็นยมบาลเจ้ามีวิชามากมายก่ายกองแต่ตัวเจ้านั้นต้องโดนสูญสลายไปก็เพราะจิตใจของเจ้าดวงจิตของเจ้าถูกกักขังอยู่ ที่เชิงเขาอุ๋งซาน ดังนั้น ถ้า ดังนั้นถ้าจึงคิดว่าต้องมีใครสักคนไปทำลายเขาจึงซานนั่นถ้าทำลายเขาถึงศาลได้ดวงจิตของเจ้าก็จะกลับมาเข้าสู่ร่างของเจ้าโดยด่วนแล้วร่างกายเดิมของเจ้าก็จะกลับกลายออกมาตามเดิมร่างกายจริงของเจ้าก็จะฟื้นคืนชีพเช่นเดิมดังนั้นถ้าคิดว่าถ้าร่างกายของเจ้ากลับฟื้นคืนมาก็คงดี แต่คนที่ทำไว้ก็คงจะเป็นพี่ชายของข้าล่ะ ทำลายเจ้าถึงสิ้นขนาดนี้ดังนั้นเจ้าจึงไม่มีวิชาเสริมกล้าอะไรเหมือนแต่ก่อนนี้ถ้าคิดว่าถ้าจะปลุกพลังวิชาของเจ้าให้กลับเข้าสู่ตัวเจ้าเหมือนเดิมดังนั้นถ้าจึงคิดว่าเจ้าควรหลบอยู่ที่นี่

อย่างถึง แต่ไม่สามารถที่จะไปสู้เพราะปรบมืออะไรกับผู้ชายก็ได้อีก

อย่างเชิง

ไม่ได้ฉันจะปล่อยให้นายไปคนเดียวไม่ได้ถ้านายอยากจะไปฉันจะไปกับนายด้วยฉันจะสู้อยู่เคียงข้างนายไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฉันยอมสละชีวิตทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อนาย นายจะเป็นอะไรไปไม่ได้ ถ้านายจะตายเราต้องตายด้วยกัน ฉันจะไม่ยอมให้นาย ตายทิ้งจากฉันไปอีก ถ้านายบอกว่า ฉัน เป็นยมบาลดังนั้นนายต้องฟังฉัน อยู่คือเป็นอยู่เป็นร่วมตาย ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนนายฉันจะสู้เ ไปพร้อมกับนายฉันก็จะตายไปพร้อมกับนายเรื่องจะได้จบสิ้นรู้แล้วรู้รอดไปกันยังไงเล่า ถ้าฉันไปไม่ได้นายก็ไปไม่ได้เช่นกัน มันไม่แฟร์เลยนะ น่าจะปล่อยทิ้งฉันไว้คนเดียวแบบนี้ ไอ้บ้าเอ้ย

เซเว่นยองเฟย

เฮ้ยก็ได้ก็ได้จ้าๆๆไปก็ไปไปก็ไปถ้าไม่ห้ามเจ้าก็ได้ แกก็ขอบใจนะ คิดว่าเป็นห่วงค่ะ ถ้าคิดว่าข้าลงมาบนโลกครั้งนี้คงจะไม่เสียเปล่าไม่เสียแรงอะไรคิดแค่อยู่กับเจ้า ถ้าไม่เสียแรงเปล่าเลยที่ข้ามีสามีอย่างเจ้า ฉันหลงไฟ เป่าเฉือนอยู่กับเฟย น่ารักเศร้าที่สุด มันถึงเวลาแล้ว แทบจะต้องทำเรื่องนี้จะสั่งให้จบ เจ้าไปกับข้า ก็ได้ เจ้าต้องสัญญากับข้าว่าเจ้าต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ อย่าปล่อยให้พี่ชายของข้าทำลายเจ้าได้อีก ถ้าคิดว่า กินตาของเศร้า ถ้าจะปลุกพลังวิญญาณจริงตาของเจ้าให้เจ้าได้ใช้และให้พี่ชายของข้าได้ชดใช้กรรมเดี๋ยวสะสมก็แล้วกันด้วยแรงจิตอธิษฐานความรักของข้า ข้าจึง ต้องการขออธิษฐานให้แรงจิตดลบันดาลให้ดวงจิตของสามีของข้า ซึ่งเป็น บุกไปยังเมืองสวรรค์และไปเคลียร์เรื่องของพี่ชายตัวเองให้จบ ดังนั้นเขาจึงมาพร้อมกับยมบาล เจ้าแห่ง สามตาของเมืองฉีฉาง ดังนั้น เขาจึงบุกไปยัง เมืองของพี่ชายตัวเองทันที

ทันใดนั้นแสวงหยงเฟยและองครักษ์ทหารทั้งหลายก็ได้เดินไปพร้อมทางร่วมกันและที่ขาดไม่ได้ก็คือเป่าอย่างเฉิงอย่างเฉิงนั้น ค่อนข้างจะเป็นห่วงแสวงหยข

งเฟยและตัวเขานั้นจึงได้ทำการ โรงพ บอล ได้กับฟื้นสู่ร่างกายของตัวเองด้วยเถอะ