ตอนที่ 34 เคลียร์ไม่ลงตัว

@คฤหาสน์เชาวกรกุล...

ห้องรับแขก...

“รออีกสักหน่อยนะ หนูเพนนี พี่ชินทร์กำลังจะกลับแล้ว ทานของว่างอร่อยๆ ก่อนสิ ป้าให้เนียมหอมทำไว้ให้หนูโดยเฉพาะเลยนะ”

“เพนนีรอพี่ชินทร์เกือบชั่วโมงแล้วนะคะคุณป้า ทำไมพี่ชินทร์ยังไม่รีบกลับมาอีกคะ โทรก็ไม่รับสายเลยค่ะ เพนนีเครียดนะคะคุณป้า เดี๋ยวนี้พี่ชินทร์ ชวนไปไหนก็ไม่ไป แชทก็ไม่ค่อยตอบเลยค่ะ”

ระยะเวลาเกือบสามปี แทบจะนับครั้งได้ ที่คู่หมั้นของเพนนีจะมีเวลาให้กับเธอ ถ้าเพนนีไม่คอยตามจิกล่ะก็ คงไม่มีวัน

“ช่วงนี้คงจะติดงานหรือเปล่า ตาชินทร์พึ่งไปทำงานที่บริษัทได้ไม่นาน ก็คงจะวุ่นๆ อยู่กับการเรียนรู้งาน หนูเพนนีไม่ต้องกังวลนะ ยังไงพี่ชินทร์ก็เป็นคู่หมั้นของเราอยู่แล้ว”

จันทร์ทิพย์เองก็คอยพยายามโน้มน้าวเจ้าลูกชายของเธอ สารพัดวิธี แต่ไม่ว่ายังไง ผลก็ยังเหมือนเดิม บางทีจันทร์ทิพย์ก็เริ่มที่จะท้อกับลูกชายตัวเองแล้วเหมือนกัน

“จะไม่ให้เพนนีกังวลได้ยังไงคะคุณป้า พี่ชินทร์เป็นคู่หมั้นเพนนี แต่เพนนีต้องมาคอยตามพี่ชินทร์อยู่แบบนี้ เพนนีก็เหนื่อยนะคะ...แล้วคุณป้าคุยกับพี่ชินทร์เรื่องงานแต่งงานหรือยังคะ จะกำหนดแต่งกันเดือนไหนคะ ตอนนี้เพนนี กำลังให้เพื่อนร่างแบบชุดเจ้าสาวอยู่ค่ะ”

“อืม...ป้าก็คุยแล้วนะ แต่ตาชินทร์ยังไม่ได้ให้คำตอบป้าเลย ไม่รู้ช่วงนี้เป็นอะไร”

“งั้น คุณป้าก็กำหนดแทนพี่ชินทร์เลยสิคะ คุณแม่กับเพนนีก็ไปดูฤกษ์มาบ้างแล้วค่ะ เดี๋ยวเพนนีส่งให้คุณป้าดูก็ได้ค่ะ”

“หนูไปดูฤกษ์งานแต่งมาแล้วเหรอ? ตายจริง...ทำไมไม่บอกป้าก่อนล่ะ”

จันทร์ทิพย์ยังตกลงกับลูกชายของเธอยังไม่ได้เลย จันทร์ทิพย์ก็หวั่นใจกับลูกชายตัวเองอยู่เหมือนกัน เธอรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับลูกชายของเธอ จะทำเรื่องถอนหมั้น ก็กลัวว่าจะเสียผู้ใหญ่กันไปอีก

“ความจริงเพนนีก็ไม่ได้คิดจะไปดูฤกษ์หรอกค่ะ คุณแม่ผ่านไปพอดี ก็เลยแวะเข้าไปดูค่ะ ไม่เป็นไรนะคะ คุณป้าจะไปดูกับพี่ชินทร์อีกรอบก็ได้ค่ะ”

เพนนีกับแม่ของเธอ ตกลงกันว่า จะใช้วิธีนี้ดีกว่า ถ้าขืนรอ ก็คงจะนาน และอาจจะหมดหวังไปเลยก็ได้ ความจริงเพนนี เธอก็รู้อยู่แล้ว ว่าคู่หมั้นของเธอ ไม่ได้รักไม่ได้ชอบเธอ หมั้นเพราะจำใจ แต่เพนนี ไม่สนใจหรอก แต่งงานกันไป เดี๋ยวทุกอย่างก็ลงตัว

          “ป้าว่า...วันนี้หนูเพนนี อยู่รอคุยกับตาชินทร์ให้รู้เรื่อง ไปเลยดีกว่ามั้ย รออีกสักหน่อยนะ”

          “ได้ค่ะคุณป้า วันนี้เพนนีจะรอพี่ชินทร์ค่ะ”

          “งั้น เดี๋ยวป้าโทรตามตาชินทร์อีกทีนะ”

จันทร์ทิพย์ก็ลำบากใจที่จะพูดแทนลูกชายแล้ว เรื่องของคนสองคน ก็ให้ตกลงกันเองก็แล้วกัน เธอเหนื่อยแล้ว กับการเจ้ากี้เจ้าการลูกชายตัวเอง แต่งหรือไม่แต่ง ก็คุยกัน ส่วนผลจะเป็นอย่างไร จันทร์ทิพย์ก็เตรียมรับมือไว้แล้ว

          30 นาทีต่อมา...

          “อุ้ย! คุณป้าคะ พี่ชินทร์กลับมาแล้วค่ะ”

          “งั้น ก็คุยกันเลยนะ ป้าจะขอตัวก่อน เดี๋ยวจะให้แม่บ้านเอาของว่างมาเพิ่มนะ”

          “ได้ค่ะคุณป้า”

เพนนีจะต้องปิดจบเรื่องของคู่หมั้นเธอให้สำเร็จ เธอไม่อาจทนรอได้อีกต่อไปแล้ว ผู้ชายอย่างพี่ชินทร์ ไม่ได้หาได้ง่ายๆ เลยนะ ทั้งหล่อ รวย มีเสน่ห์ขนาดนี้ เพนนีจะคว้าให้อยู่หมัดไปเลย

          “พี่ชินทร์คะ ทางนี้ค่ะ”

เพนนีรีบลุกเดินไปคว้าแขนของคู่หมั้นหนุ่มมานั่งลงบนโซฟาทันที

          “...” เตชินทร์พยายามเบี่ยงตัวออกจากการเกาะกุม สาเหตุที่เขารีบมา ก็เพราะทนการรบเร้าของมารดาไม่ไหว แม่บอกให้เขารีบมาเคลียร์กับคู่หมั้น วันนี้ เตชินทร์คงต้องคุยกับเธอให้จบๆ ไปเสียที

          “เพนนีมารอพี่ชินทร์นานแล้วนะคะ งานที่บริษัทเยอะเหรอคะพี่ชินทร์”

เพนนีถามคู่หมั้นหนุ่มอย่างเอาอกเอาใจ พร้อมกับขยับเข้าไปใกล้แนบชิดเขา เธอจะใช้โอกาสนี้ สานสัมพันธ์ให้แนบแน่นยิ่งขึ้น

          “เห็นม๊าบอกพี่ว่า เพนนีมีเรื่องจะคุยกับพี่”

          “อ๋อ ใช่ค่ะ วันนี้เพนนีกับคุณแม่ ไปดูฤกษ์งานแต่งของเรามาเรียบร้อยแล้วนะคะพี่ชินทร์ อีกสองเดือนค่ะพี่ชินทร์ ไม่รู้ว่าเพนนีจะตัดชุดเจ้าสาวทันหรือเปล่าค่ะ”

          “เพนนี...”

          “คะ? พี่ชินทร์”

          “พี่ว่าเราถอนหมั้นกันดีกว่า”

          “อะไรนะคะ! ถอนหมั้นเหรอคะ? พี่ชินทร์เป็นอะไรคะ ทำไมอยู่ดีๆ ถึงพูดเรื่องถอนหมั้นกับเพนนีคะ?”

เพนนีแสดงบทบาทอาการตกใจออกมาเสียงดัง เธอเล่นใหญ่ ทั้งที่ตัวเองพอจะรู้เรื่องนี้อยู่ก่อนแล้ว เธอรู้ว่าคู่หมั้นของเธอนั้น ไม่ได้มีใจให้กับเธอเลย ตั้งแต่เริ่มหมั้นจนถึงตอนนี้ แต่ เพนนีไม่สนใจ แค่พวกผู้ใหญ่ตกลงกัน ก็น่าจะโอเคแล้วสำหรับเธอ

          “พี่ไม่ได้รักเพนนี แต่งงานกับเพนนีไม่ได้หรอก”

เตชินทร์สารภาพกับเธอตามตรง เขาไม่ได้รัก และไม่คิดจะรักตั้งแต่แรกแล้ว การหมั้นหมาย เกิดจากผู้ใหญ่เห็นชอบ ซึ่งเขาไม่เคยเห็นด้วยอยู่แล้วตั้งแต่ต้น

          “ทำไมพี่ชินทร์พูดแบบนี้ล่ะคะ เพนนีผิดอะไร ทำไมพี่ชินทร์ถึงไม่รักเพนนีล่ะคะ เพนนีรักพี่ชินทร์นะคะ พี่ชินทร์จะให้เพนนีเปลี่ยนตัวเองแบบไหน เพนนีก็ยอมนะคะ พี่ชินทร์บอกเพนนีมาเถอะค่ะ”

          “พี่มองเพนนีเป็นน้องสาว ไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่นเลย”

          “ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่คะ ถึงพี่ชินทร์จะยังไม่รักเพนนี เราแต่งงานกันไป เดี๋ยวเราก็รักกันค่ะ เพนนีรักพี่ชินทร์ก็พอค่ะ อย่าทำแบบนี้กับเพนนีสิคะ เพนนีเสียใจนะคะพี่ชินทร์”

          “แต่งงานไป เพนนีก็จะยิ่งเสียใจมากกว่านี้ เชื่อพี่เถอะ เราถอนหมั้นกันดีกว่า เพนนีจะได้เริ่มต้นใหม่”

          “ไม่ค่ะ เพนนีไม่ถอนหมั้นค่ะ เพนนีจะแต่งงานกับพี่ชินทร์”

          “พี่จะบอกป๊ากับม๊า ให้ไปคุยเรื่องนี้กับทางพ่อแม่ของเพนนี ถึงเราจะไม่ยอม มันก็ไม่เป็นผลหรอก”

          “ไม่นะคะ! พี่จะถอนหมั้นกับเพนนีไม่ได้เด็ดขาด! ที่พี่ชินทร์ไม่รักเพนนี มันเพราะอะไรคะ?”

น้ำในตาที่คลอเบ้าเริ่มไหลออกมาอาบสองแก้ม เธอกำลังสวมบทบาทถูกกระทำ เพนนีจะไม่ยอมเรื่องนี้อย่างแน่นอน เธอไม่ได้ ก็หวังว่าจะมีความสุขเลย

          “ไม่ได้เป็นเพราะอะไรเลย พี่บอกเราไปแล้วไง ว่าพี่คิดกับเพนนีแค่น้องสาว เพนนีอายุ 22 เอง ยังมีโอกาสมากมาย เชื่อพี่เถอะ”

          “หรือพี่ชินทร์มีคนอื่นคะ?”

          “เปล่า...พี่ไม่ได้มีใคร”

มีคนอื่นงั้นเหรอ? ความจริงแล้วเพนนีต่างหากที่เป็นคนอื่น เขามีคนที่ชอบอยู่ก่อนแล้ว เพียงแต่เธอคนนั้น ยังไม่ยอมรับเตชินทร์ ก็เท่านั้นเอง

          “ไม่มีใคร แล้วทำไมรักเพนนีไม่ได้ล่ะคะ”

          “พี่ว่าเราคงคุยกันไม่จบแน่ เอาเป็นว่า ถือว่าพี่คุยกับเพนนีไว้เบื้องต้นก็แล้วกัน ส่วนเรื่องถอนหมั้น เดี๋ยวพี่ให้ป๊ากับม๊าไปจัดการดีกว่านะ”

          “ไม่ค่ะ!! เพนนีไม่ยอม!”

เธอจะต้องสืบให้ได้ ว่าคู่หมั้นของเธอมีใครซ่อนไว้หรือเปล่า เป็นไปได้ยังไง ที่พี่ชินทร์จะไม่มีผู้หญิงมาชอบ เธอจะต้องรีบจัดการเรื่องนี้ให้โดยเร็วที่สุด!