ตอนที่ 33 กระจ่างชัดเจน

“สำหรับพี่ชินทร์ มันจะมีเหตุผลอะไรอีก นอกจากพี่ชินทร์จะชอบเธอจริงๆ คิดดูสิ หลังจากที่เธอกับมีอะไรกันเพราะอุบัติเหตุ จากนั้น พี่ชินทร์ก็จับตัวเธอมาเคลียร์ที่โรงแรมอีก แต่เธอก็ปฏิเสธพี่เขาอีก และครั้งนี้ พี่ชินทร์กลับมาในฐานะที่เหนือกว่าเธอ ก็เลยคิดที่อยากจะเริ่มความสัมพันธ์กับเธอหรือเปล่า”

“เริ่มความสัมพันธ์? ที่พี่ชินทร์ทำกับฉัน มันคือการเริ่มความสัมพันธ์เหรอ? เธอรู้มั้ย ว่าเมื่อคืนเขาบอกฉันว่า เขาอยากนอนกับฉัน...”

“ก็นี่แหละ...สไตล์พี่ชินทร์ก็ประมาณนี้ นิสัยเพลย์บอย บวกกับที่พี่ชินทร์เป็นลูกชายคนเดียว เป็นทายาทมหาเศรษฐี การแสดงออก ก็เลยจะต้องออกมาแนวนี้ พี่ชินทร์คงโดนพ่อแม่เขาตามใจมาตลอด เธอคิดดูสิ...”

“แต่ฉันก็ไม่พอใจเขาอยู่ดี ที่เขาทำกับฉันเหมือนกับผู้หญิงข้างถนนเลย เอ่อ มีอะไรกับฉัน...”

ใบหน้าเนียนร้อนผ่าว เมื่อนึกภาพระหว่างเธอกับเขา เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา เกวลินไม่รู้ว่า เขาไปเอาเรี่ยวแรงมากมายมาจากไหนกัน ถึงทำกับเธอขนาดนั้น กว่าเธอจะได้นอน ความจริงเกวลินไม่เคยคิดจะนอนค้างที่บ้านเขาเลย แต่เป็นเพราะความเหนื่อยล้า เลยทำให้เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกต่างหาก

“มีอะไรกับเธอหลายครั้งเหรอ?”

อลิดาถามเพื่อนตรงๆ เพราะจากค่ำคืนที่ผ่านมาของเธอกับพี่กวินท์ ก็เกิดขึ้น เหมือนกับเพื่อนของเธอนะ

“ถามฉัน แต่เธอก็หน้าแดง สรุปแล้วเรื่องของเธอกับพี่วินท์ ก็คือเรื่องเดียวกัน กับฉันเลยใช่มั้ย น้ำตาล”

เกวลินกับอลินดานั้น สมกับเป็นเพื่อนรักกันจริงๆ เธอกับเพื่อนมักจะเจอเรื่องราวคล้ายกันอยู่เสมอ

“อือ...ก็ทำนองนั้นแหละ ฉันก็คิดว่า วันนี้จะมาเล่าให้เธอฟังซะอีก แต่เรื่องของเธอ ดันหนักกว่าฉัน”

“เธอกับพี่วินท์ เคลียร์ความเข้าใจกันแล้วใช่มั้ย น้ำตาล”

“อือ...เคลียร์แล้ว พี่วินท์จะบอกพ่อกับแม่ แต่ฉันก็บอกว่า อย่าพึ่งบอกเลย ฉันยังไม่พร้อมน่ะ”

“ไม่พร้อมเธอคือ เธอยังเรียนไม่จบเหรอ?”

“เปล่า ไม่พร้อมของฉันก็คือ ฉันกลัวพ่อกับแม่ รู้ความจริงแล้วท่านอาจจะไม่โอเคกับฉันก็ได้”

“เธอคิดมากเกินไปแล้วนะ น้ำตาล ไม่ต้องเครียดหรอก เรื่องนี้เดี๋ยวพี่วินท์เขาจัดการเองแหละ ฉันดีใจกับเธอด้วยนะ ที่ความรักของเธอก็สมหวังซะที เธอรักพี่วินท์มาตั้งนาน สุดท้ายเธอก็ Happy แล้ว”

“ก็ยังไม่ถึงขนาดนั้นหรอก ฉันยังต้องเรียนให้จบก่อน ส่วนพี่วินท์ก็พึ่งจะเริ่มเรียนรู้งานที่บริษัท น่าจะอีกสักสองสามปีแหละ”

“ใช่ เธอมีอะไรกับพี่วินท์ ก็อย่าลืมป้องกันล่ะ อีกตั้งเกือบสองปีที่เธอจะเรียนจบ”

แต่ถ้าเมื่อคืน เขาไม่ได้ป้องกัน เกวลินก็คงอาจจะคิดหนัก และไม่กล้าที่จะเตือนเพื่อนเธอแบบนี้เป็นแน่

“แล้วเธอล่ะข้าว จะเอายังไงต่อ ฉันว่า ระหว่างเธอกับพี่ชินทร์ มันมากเกินกว่าที่จะเป็นแค่พี่รหัสน้องรหัสกันไปแล้วนะ”

“เธอจะหมายถึงอะไรเหรอ? มากกว่ายังไง?”

“ก็เธอกับพี่ชินทร์ มีอะไรกัน จนจะใช้คำว่าผัวกับเมียกันได้แล้วนะ...เอ่อ...ขอโทษนะข้าว ที่ฉันต้องพูดกับเธอตรงๆ ฉันไม่รู้จะนิยามคำไหน ให้เธอกับพี่ชินทร์ได้เลยตอนนี้”

“อือ...เธอไม่ต้องขอโทษหรอก ฉันไม่โกรธเลย มันคือเรื่องจริง ฉันกับพี่เขา มีอะไรกันเกินไปจริงๆ แต่ถ้าไม่คิดอะไรมาก มันก็แค่ความสนุกกับการมีเซ็กส์ของเขา ก็เท่านั้นเอง”

เกวลินไม่ได้อยู่ในฐานะที่ตัวเองจะพูดอะไรได้มากกว่านี้เลย นิยามแบบนี้ ก็น่าจะเหมาะกับเธอที่สุด เขาไม่เคยเอ่ยคำว่ารักกับเธอเลยสักครั้ง มีแต่บอกว่าชอบ มีความสุขก็เท่านั้นเอง

“แต่ฉันอยากจะแนะนำเธอนะ...ข้าว”

“อืม...แนะนำอะไรเหรอ?”

“เธอลองเปิดใจกับพี่ชินทร์ดูสักครั้งดีมั้ย...”

“เปิดใจ?”

“ใช่ ลองคุยกับพี่ชินทร์ เปิดอกคุยกัน ถามกันไปตรงๆ ฉันว่ามันดีกว่า สถานะคลุมเครือแบบนี้นะ”

“เธอคิดว่า ฉันในตอนนี้ มันอยู่ในสถานะที่จะเปิดใจกับเขาได้งั้นเหรอ...น้ำตาล เธอดูสิ ระหว่างฉันกับเขาอยู่คนละจักรวาลกันตอนนี้ฉันอยู่โลก แต่พี่ชินทร์ไปอยู่ดาวอังคารแล้ว...”

“มันก็แค่ฐานะมั้ย พ่อเธอก็เป็นหมอ แม่ก็เป็นครู ถึงแม้ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย แต่เธอก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใครเลยนะ ข้าว”

“ไม่ด้อยกว่างั้นเหรอ? เธอคิดดีๆ สิน้ำตาล...พี่ชินทร์มีคู่หมั้นแล้วนะ แค่เรื่องนี้ ฉันก็จบแล้ว จะเอาอะไรมามั่นไปเปิดใจกันล่ะ”

“ฉันเชื่อว่า พี่ชินทร์ไม่ได้ชอบคู่หมั้นเขาหรอก”

“เธอรู้ได้ยังไง น้ำตาล ว่าเขาไม่ได้ชอบคู่หมั้น เธอก็บอกอยู่ไม่ใช่เหรอ ว่าคนอย่างพี่ชินทร์ใครบังคับไม่ได้ แต่เรื่องหมั้น ฉันเชื่อว่าเขาก็ต้องเต็มใจแหละ ไม่งั้น เขาจะตกลงหมั้นทำไม...เฮ้อ...เลิกพูดเรื่องฉันเถอะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก น้ำตาล”

“เธออย่าพึ่งท้อสิ ข้าว เรื่องมันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เธอคิดก็ได้นะ เธอรอดูพี่ชินทร์ไปก่อน วิธีเข้าหาผู้หญิงของพี่ชินทร์ อาจจะไม่เป็นเหมือนคนอื่นก็ได้นะ เอ่อ ฉันหมายถึง การขอนอนกับเธอ ก็อาจเป็นการแสดงออกของพี่เขาก็ได้นะ”

“น้ำตาล...เธอไปโดนตัวไหนมากันเนี่ย ฉันรู้สึกว่าเธอจะเข้าข้างพี่ชินทร์เป็นพิเศษเลยนะ”

“ไม่ได้โดนอะไรตัวไหนเลย ฉันก็แค่สังเกต แล้วเอามาตั้งข้อสันนิษฐานใหม่น่ะ เธอลองใช้เวลาว่างๆ นั่งคิดทบทวนเรื่องระหว่างเธอกับพี่ชินทร์ดูสิ ว่ามันเป็นอย่างที่ฉันคิดมั้ย”

“ไม่คิดหรอก...ฉันไม่อยากจะคิดอะไรแล้ว ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปแหละ ฉันไม่อยากจะเครียดแล้ว...อืม...อาทิตย์นี้ ฉันจะกลับบ้าน ไปเติมพลังซะหน่อย เธอจะไปเที่ยวบ้านฉันมั้ย”

ทุกๆ ครั้งที่เกวลินมีเรื่องไม่สบายใจ เซฟโซน(Safe Zone)ที่ดีของเธอก็คือ ครอบครัว พ่อแม่และน้องชาย จะทำให้เกวลินลืมเรื่องราวต่างๆ ได้ดีที่สุด

        อีกด้านหนึ่ง...

        @คฤหาสน์เชาวกรกุล...

        สายสนทนา...

          “นั่นไง...กูคิดไว้ไม่มีผิด มึงเงียบไปแบบนี้ มึงต้องมีเรื่องอะไรแน่นอนเลย...ชินทร์”

          “เออ...ก็นิดหน่อย แล้วมึงโทรมาปลุกกูแบบนี้ มีเรื่องอะไรด่วนวะ วินท์ มึงไม่เคยโทรหากูก่อนเลยนี่...”

สายตาของเตชินทร์กวาดมองทั่วบริเวณห้อง ‘เธอออกไปตอนไหน?’ ผู้หญิงที่นอนกับเตชินทร์เมื่อคืน

          “โปรเจกต์ที่น้องข้าวตูไปพรีเซนต์มึง ผ่านแล้ว ทางบริษัทกูจะเข้าไปทำสัญญากับทางบริษัทของมึง กูจะถามมึงว่า มึงจะสะดวกบอกเวลาและสถานที่ให้กูได้มั้ย กูจะได้แจ้งทีมงานของกู”

          “ใครไปบอกมึง ว่าโปรเจกต์ผ่านแล้ว?”

          “ก็หัวหน้า คุณขวัญรดาไง เธอบอกว่า น้องข้าวตูพรีเซนต์งานกับมึงสำเร็จ วันนี้เมื่อตอนสายๆ น้องเขามารายงาน...แล้วมึงถามทำไม สรุปผ่านหรือไม่ผ่านเนี่ย เอาไงกันแน่ชินทร์”

          “เปล่า กูก็แค่แปลกใจ ว่ามึงรู้เรื่องนี้เร็วจัง ทั้งที่...”

          “ทั้งที่อะไร...รู้สึกมึงจะมีความลับกับกูแล้วนะชินทร์ มีเรื่องอะไร ที่ยังไม่เล่าให้กูฟัง”

          “เออ ไม่มีอะไร แค่นี้แหละ เรื่องนัดทำสัญญา เดี๋ยววันนี้กูให้คำตอบว่าวันไหน เมื่อไหร่ โอเคมั้ย”

          “เออ...ตามนั้น”