ตอนที่ 42 บทสรุป คือ จุดเริ่มต้น Nc+

@นนทบุรี...

@บ้านหลังใหญ่สไตล์โมเดิร์น

          “ตกลงว่า เรื่องนี้ ก็เอาตามนี้ก็แล้วกัน ในเมื่อเด็กๆ เขาชอบพอกัน ให้เขาตกลงกันเอง จะหมั้นหรือจะแต่ง ก็แล้วแต่พวกเขาก็แล้วกันนะ”

          “ครับ ผมต้องขอบคุณแทนลูกชายผมด้วยครับ ที่เมตตาเอ็นดูตาชินทร์ ผมเลี้ยงลูกตามใจมาตลอด ต้องขอโทษด้วยครับ ที่ไปทำเรื่องล่วงเกินลูกสาวของคุณฐานทัพ...อืม...ความจริงเรียกคุณหมอดีกว่านะครับ”

          “ได้ครับ เอาที่คุณสะดวกครับ ยังไง อีกหน่อยเราสองครอบครัว ก็ต้องเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วครับ”

          “ดิฉัน ต้องขอบคุณด้วยค่ะ ที่เอ็นดูตาชินทร์ เราสองคนดีใจมากค่ะ ที่ตาชินทร์ชอบพอกับลูกสาวของคุณ เรื่องหมั้นเรื่องแต่ง เดี๋ยวให้เขาสองคนตกลงกันก็ได้ค่ะ ทางเราพร้อมเสมอค่ะ”

จันทร์ทิพย์เอ่ยเสริม พร้อมกับปรายตามองว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอ ลูกชายของเธอตาถึงไม่เบาเลยนะ เลือกได้ดี สวย น่ารัก บุคลิกทุกอย่างเหมาะสมกับลูกชายเธอมาก เรื่องฐานะทางครอบครัว จันทร์ทิพย์ไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจเลย ขอเพียง ลูกชายสุดที่รักของเธอชอบก็เพียงพอแล้ว

          “ค่ะ ก็คงจะต้องหมั้นไว้ก่อนค่ะ ยัยข้าวยังเรียนไม่จบเลย ก็น่าจะเกือบสองปีค่ะ แต่งตอนนี้ คงจะไม่เหมาะหรือเปล่าคะ รอให้เรียนจบก่อนก็ได้ค่ะ คุณจันทร์ทิพย์”

          “เอ้า...ว่าไงล่ะ เราสองคน ตาชินทร์ ลูกมีความเห็นว่าไงบ้าง ไหนลองบอกให้ผู้ใหญ่ได้รู้หน่อย”

          “ผมอยากแต่งก่อนครับ”

          “ห๊ะ! พี่จะรีบแต่งไปทำไมคะ? ข้าวยังต้องเรียนอีกนะคะ”

          “แต่งแล้ว ก็เรียนต่อได้ ไม่มีปัญหานี่”

          “อืม...จริงสิ แต่งเลยก็ได้นะหนู สมัยนี้ คนเขาแต่งแล้ว เรียนหนังสือก็มีเยอะนะ อีกอย่าง ถ้าเป็นไปได้ ท้องเลยก็ได้นะ”

          “แต่หนูยังไม่พร้อมค่ะคุณลุง...”

          “อุ้ย! เรียกคุณลุงได้ยังไงจ๊ะหนู เรียกคุณพ่อได้แล้วจ่ะ แล้วก็เรียกม๊าว่าแม่ก็ได้นะ เราจะเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว อย่าทำตัวห่างเหินขนาดนั้นเลยจ่ะ”

จันทร์ทิพย์คิดว่า ลูกชายเธอคงชอบว่าที่ลูกสะใภ้คนนี้มาก ลูกชายเธอรักใคร เธอก็รักคนนั้น

          “เอ่อ...งั้น...หนูขอตกลงกับพี่ชินทร์ก่อนนะคะ”

          “ได้เลย งั้น ลูกกับพี่เขาก็ไปตกลงกันให้เรียบร้อย ได้เรื่องยังไง ก็ค่อยมาบอกพ่อกับแม่นะ”

          “ได้ค่ะแม่...”

          “เอาล่ะ เรื่องนี้ก็เรียบร้อยแล้ว ให้เด็กๆ ไปคุยกัน วันนี้ ผมขอเลี้ยงมื้อเย็นคุณสองคนด้วยนะครับ”

          “ได้เลยครับ คุณหมอ ได้ข่าวว่า คุณหมอทำกับข้าวเก่งนะครับ คงได้ชิมฝีมือคุณแล้ว ยังไงวันนี้ เราสองคนขอฝากท้องไว้กับคุณหมอเลยก็แล้วกันครับ...”

          “ได้เลยครับ...^_<>^”

        

สองวันต่อมา...

          @ โมเดิร์นคอนโด...

          “อ๊ะ! พะ-พี่ชินทร์คะ อุ้ย!! เบาสิคะ”

เสียงหวานพร่าเอ่ยร้องเตือนคนตัวใหญ่ ที่กำลังกระหน่ำเข้ามาทางด้านหลังของเธอ วันนี้เขาบอกมีเรื่องจะเคลียร์กับเธอ แต่ทว่า ตั้งแต่ตอนนั้น จนถึงบัดนี้ เรื่องเคลียร์ของเขาก็ยังไม่เกิดขึ้นเลย บทรักร้อนแรงเกิดขึ้นช่วงบ่าย จนเกือบเย็น ก็ไม่มีทีท่า ว่าเขาจะหยุดเลย ‘หื่นกามสุดๆ’

          “อึ้มมม์...ข้าวก็อย่าดิ้นสิ...”

มือใหญ่จับเอวบางเอาไว้แน่น พร้อมกับพาเจ้าแท่งใหญ่ของเขากระหน่ำสะโพกสวยอย่างระรัว เรื่องทุกอย่างลงตัวหมดแล้ว เตชินทร์กำลังจะตกลงกับเธอ เรื่องหมั้นหรือแต่งก่อน เขาบอกเธอว่าจะเคลียร์ แต่ทว่าตอนนี้ ขอเตชินทร์เคลียร์เรื่องนี้ก่อนนะ^_<>^

          “อ๊ะ!! พี่ไม่เหนื่อยบ้างเลยเหรอ...ฮึก...”

          “ไม่...พี่มีแรงเหลืออีกเยอะ เธอไหวป่ะล่ะ”

          “พี่ชินทร์! พี่นี่หน้าไม่อายเลยจริงๆ”

          “เธอมีความสุขมั้ย...”

          “อื้อ...ค่ะ...”

         

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป...

          “พอแล้วค่ะพี่ชินทร์...ข้าวเหนื่อยแล้ว ไม่ไหวแล้วจริงๆ”

          “โอเค งั้น พี่ให้ข้าวพักผ่อนก่อนก็ได้”

          “สรุป ข้าวขอเรียนให้จบก่อนนะคะ ค่อยแต่ง ตอนนี้เราหมั้นกันไปก่อนก็ได้ค่ะพี่ชินทร์”

          “แต่พี่อยากแต่งก่อนนะ”

          “พี่จะรีบแต่งไปทำไมคะ”

          “พี่ใจร้อน อยากแต่งเลย ข้าวอยู่มหาลัย เจอหนุ่มๆ เยอะ พี่กลัวว่าข้าวจะทิ้งพี่น่ะสิ”

          “พี่คิดอะไรบ้าๆ ข้าวจะไปชอบใครได้ยังไงคะ ข้าวมีคู่หมั้นแล้ว จะไปทำแบบนั้นได้ยังไงกัน”

          “ไม่รู้ล่ะ พี่หวงนะ ไม่อยากให้ใครมาจีบข้าว ไม่ต้องเรียน พี่ก็เลี้ยงข้าวได้นะ เราแต่งงาน รีบมีลูกให้ป๊ากับม๊าพี่ชื่นใจเถอะนะ”

          “ไม่ได้ค่ะ ข้าวต้องเรียนให้จบ วันหนึ่ง เผื่อพี่ชินทร์เบื่อข้าวขึ้นมา และทิ้งข้าวล่ะคะ จะทำยังไง”

          “พี่รักเธอขนาดนี้ จะทิ้งเธอได้ยังไง”

          “พี่ชินทร์เป็นคนเจ้าชู้ขนาดนี้ จะไม่ให้ข้าวคิดได้ยังไงคะ”

          “พี่เลิกทุกอย่าง ตั้งแต่พี่ได้เจอข้าวแล้วนะ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเลย เธอจะเชื่อพี่มั้ย”

          “เชื่อได้เหรอคะ?”

          “เชื่อเถอะ พี่รักข้าวจริงๆ”

          “งั้น ถ้ารักข้าวจริงๆ พี่ชินทร์ก็ต้องตามใจข้าวสิคะ เราหมั้นกันไปก่อน แล้วอีกสองปีค่อยแต่งงานกันนะคะ”

          “โอเค...ก็ได้ พี่ตามใจข้าวก็แล้วกัน แต่พี่จะต้องให้ข้าวมาอยู่บ้านพี่นะ”

          “เราแค่หมั้นกันนะคะพี่ชินทร์ ข้าวจะไปอยู่บ้านพี่ได้ยังไงคะ พี่อย่างอแงสิคะ ข้าวไม่ได้ไปไหนค่ะ จะพักอยู่คอนโดนี้แหละค่ะ ถ้าพี่อยากเจอข้าว พี่ก็มาหาข้าวที่นี่ค่ะ”

          “งั้น พี่ซื้อคอนโดให้ข้าวใหม่ก็แล้วกัน พี่จะได้ขนของมาอยู่กับข้าวด้วย”

          “พี่จะทำแบบนั้นทำไมคะ คอนโดข้าวก็กว้างนะคะ ไม่เห็นจะต้องสิ้นเปลืองเลยค่ะ”

          “พี่จะให้เมียของพี่อยู่แบบนี้ได้ยังไง เดี๋ยวพี่เลือกห้องเองก็แล้วกัน เอาตามนี้ พี่จัดการทุกอย่าง โอเคมั้ย...”

          “ได้ค่ะ ตามใจพี่ก็แล้วกัน ข้าวไม่อยากพูดแล้ว”

ยิ่งเกวลินห้ามเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งจะทำในสิ่งที่เธอห้าม ผู้ชายคนนี้ เป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองอยู่แล้ว ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ฉะนั้น การเรียนรู้ในสิ่งที่เขาเป็น มันก็คือส่วนหนึ่งของการเริ่มต้นใช้ชีวิตคู่ระหว่างเธอกับเขา...

         

สายสนทนา...

          “หายไปนานเลยมึง กูก็นึกว่าจะลืมเพื่อนคนนี้ไปแล้ว”

          “กูจะลืมมึงไปได้ยังไงวะวินท์ มึงคือเพื่อนที่คอยช่วยกูมาตลอด วันนี้ที่กูโทรหามึง ก็เพื่อที่จะบอกเรื่องของกูกับน้องข้าวตู”

          “เออ...กูดีใจกับมึงด้วยว่ะ สุดท้ายมึงกับน้องเขา ก็สมหวัง”

          “ขอบใจโว้ย...แต่ว่าเรื่องของมึงกับน้องน้ำตาล ก็สมหวังแล้วนี่ ปิดกูซะมิดเลยนะ แต่ยังไง กูก็รู้อยู่แล้ว ว่ามึงคบกับน้องน้ำตาล”

          “เพราะกูรู้ไง ว่าปิดมึงไม่ได้ แต่เรื่องของกู กูเอาอยู่ ไม่ต้องพึ่งพามึงหรอกชินทร์”

          “เออ กูรู้ว่ามึงเก่ง แล้วเพื่อนๆ ของเรามีใครรู้เรื่องนี้บ้างวะ สงสัยเราจะต้องนัดกัน เพื่อแถลงการณ์เรื่องนี้แล้วว่ะ”

          “งั้นก็นัดกันเลย พวกมันว่างอยู่แล้ว จะมีก็แต่ไอ้กันต์นั่นแหละที่จะไม่ค่อยว่าง ถ้ามึงจะนัดวัน มึงก็ไปถามมันก่อนแล้วกัน”

          “มึงก็ถามมันสิ ไอ้กันต์มันทำงานอยู่ที่บริษัทมึงไม่ใช่เหรอ อีกอย่าง น้องสาวมึง ก็จีบไอ้กันต์อยู่ อะไรวะ พี่ชายกับน้องเขยจะไม่คุยกันเลยเหรอวะ”

          “เรื่องน้องสาวกูกับไอ้กันต์ กูไม่ยุ่งโว้ย ปล่อยให้เป็นเรื่องของไอ้กันต์ มันจะยังไง ก็แล้วแต่มันเลย”

          “งั้น เดี๋ยวกูจัดการนัดพวกมันเอง ยังไง เดี๋ยวกูโทรบอกมึงอีกทีแล้วกันนะ”

          “ได้ๆ นัดมาเลย”

          “โอเค...”

บทสรุปชีวิตรักของเตชินทร์วันนี้...หัวใจที่เคยหนักอึ้งกลับรู้สึกเบาสบาย เขามีเพื่อนที่เป็นแรงผลักดันและกำลังใจให้เสมอ และมีหญิงสาวผู้เป็นที่รักรออยู่ข้างกาย ชีวิตของเขาไม่ใช่เรื่องราวที่ถูกเขียนไว้ล่วงหน้าอีกต่อไป แต่เป็นเรื่องราวที่เขาเลือกจะสร้างขึ้นด้วยสองมือและหัวใจของตัวเองเตชินทร์เลือกเส้นทางชีวิตด้วยตัวเองเพราะฉะนั้น ทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เขาก็พร้อมรับทุกสถานการณ์เสมอ...

**************

จบบริบูรณ์

ติดตามเรื่องราวของ

ชนกันต์ &กรภัทร์ ในเซตวิศวะเรื่องที่ 3

“บังอาจรักนายวิศวะ”