共有

บทที่ 10

作者: เหยียนซี
เจียงหวานหว่านนั่งลงไปบนเก้าอี้ ยกกาน้ำชาเพื่อรินชาจอกหนึ่งให้ตัวเองดื่ม

"ชารสชาติไม่เลว"

เฉาหยูเฟิ่งกัดฟันพูด "อย่าคิดนะว่าได้เข้ามาอยู่ในจวนเจียงแล้ว ทุกอย่างจะราบรื่น ข้าต่างหากที่เป็นเจียงฮูหยิน!"

เจียงหวานหว่านเลิกคิ้ว

"อ่อ หรือเจ้าคิดว่าท่านพ่อจะยอมสละอนาคตขุนนางเพื่อเจ้ากัน!"

เฉาหยูเฟิ่งเมื่อได้ยินคำพูดนี้ ก็ใจหายวาบ นายท่านให้ความสำคัญกับอำนาจและตำแหน่งของเขาเป็นที่สุด ไม่มีทางยอมเสียสละเพื่อใครแน่

เจียงหวานหว่านหลุบตามองต่ำ บีบไปที่หัวคิ้วตัวเอง "แย่งครอบครัวของคนอื่น ผิดครรลองครองธรรม!"

"เจ้าต้องการอะไรกันแน่"

เจียงหวานหว่านยกมุมปากขึ้น "เงินไง ดูแลจวนเจียงมาตั้งนานหลายปี ตักตวงผลประโยชน์ไปไม่รู้แล้วตั้งเท่าไร สมควรคายออกมาบ้างแล้ว"

"บังอาจ! พูดเหลวไหลอะไรของเจ้า!"

เจียงหวานหว่านใช้ฝาแก้วชาเขี่ยใบชาในถ้วยเล่น "หอหยางชุน ปีหนึ่งมีกำไรตั้งสองหมื่นสองเหลียง แต่เจ้าบอกกับท่านพ่อว่าปีหนึ่งได้กำไรเพียงแค่สามพันเหลียง!"

เมื่อเฉาหยูเฟิ่งได้ยินที่เจียงหวานหว่านพูด สีหน้าก็ซีดเผือด

"พูดจาเหลวไหล โกหกทั้งนั้น"

นังแพศยาน้อยนี่รู้ได้ยังไงว่าหอหยางชุนเป็นกิจการของจวนเจียงนะ อีกทั้งยังรู้ชัดด้วยว่ามีกำไรเท่าไร

ดูท่าที่นังแพศยาน้อยนี่กลับมานี่จวนจะเตรียมการมาดีแล้ว

"พูดปากเปล่า เจ้ามีหลักฐานหรือไง"

เจียงหวานหว่านยิ้มออกมา "เถ้าแก่หอหยางชุนเป็นน้องชายฝ่ายพ่อของเจ้า ถ้าต้องการหลักฐานก็ง่ายนิดเดียว เจ้าอยากจะลองดูไหมล่ะ"

เฉาหยูเฟิ่งคิดไม่ถึงว่าเจียงหวานหว่านจะสืบมาละเอียดถึงเพียงนี้

"เจ้าต้องการเงินเท่าไร"

เจียงหวานหว่านพูดออกไปอย่างช้าๆ ชัดๆ "ห้าพันเหลียง"

"ห้าพันเหลียง เจ้าฝันไปเถอะ!"

เมื่อเฉาหยูเฟิ่งได้ยินก็ร้อนรนในทันใด เงินมากมายขนาดนี้ จะเอาชีวิตนางหรือยังไง

เจียงหวานหว่านวางจอกชาลง ยืนขึ้น เดินวนไปมาอยู่ในห้อง

"เพร้ง" เสียงแจกันดอกไม้ตกแตก

เฉาหยูเฟิ่งเบิกตาโพลง เจียงหวานหว่านกล้าทำลายข้าวของของนางเลยเหรอ

"อ๊า...ใครก็ได้ รีบมาเร็ว!"

แจกันนี่ซื้อมาตั้งแปดร้อยเหลียง แต่ต้องมาแตกไปแบบนี้ เฉาหยูเฟิ่งโมโหจนร้องตะโกนดังออกมา

เจียงหวานหว่านทำลายเครื่องลายครามไปอีกหลายชิ้น เครื่องเคลือบถุงหอม หยกขาวแขวนประดับ...

เฉาหยูเฟิ่งแทบจะร้องไห้ มือจิกผมเอาไว้แน่น

ตอนนี้เจียงหวานหว่านหยิบขึ้นมาอีกชิ้น

คฑาหรูอี้จากหยกมันแพะ ตัวหยกมีสีขาวราวหิมะมันวาวชุ่มชื้น

เฉาหยูเฟิ่งโมโหจัด "หยุดนะ"

คฑาหรูอี้คือสินเดิมของนาง

เจียงหวานหว่านโบกคฑาหรูอี้ในมือไปมา "เมื่อยมือแล้วนะ"

"ได้ ข้าจะให้เงินเจ้า "เลือดสดๆ กำลังไหลรินในใจของเฉาหยูเฟิ่ง""

เจียงหวานหว่านส่ายหัว "ห้าพันเหลียงคือราคาของเมื่อครู่นี้ ตอนนี้ข้าเหนื่อยแล้ว หนึ่งหมื่นเหลียงแล้วกัน"

"เจ้าขึ้นราคาหน้าด้านๆ อย่างนี้เลยเหรอ หน้าไม่อาย" เฉาหยูเฟิ่งเม้มปากแน่น

เจียงหวานหว่านทำท่าเหมือนจะโยนคฑาหรูอี้ในมือทิ้งไป

เฉาหยูเฟิ่งทนเอนกายต่อไปไม่ไหวแล้ว กระโดดลงมาจากเตียง

"ได้ ข้าให้เจ้า!"

พูดจบก็หยิบเอาธนบัตรหลายใบออกมาจากช่องลับในโต๊ะเครื่องแป้งส่งให้กับเจียงหวานหว่าน

เมื่อเจียงหวานหว่านรับธนบัตรมาก็ส่งคฑาหรูอี้คืนให้กับเฉาหยูเฟิ่งไป

"เจ้าให้ดีๆ แบบนี้แต่แรกก็จบเรื่อง สิ้นเปลืองข้าวของพวกนั้นไปเปล่าๆ เลย น่าเสียดายๆ!" เจียงหวานหว่านเก็บธนบัตรไว้เรียบร้อย

เฉาหยูเฟิ่งกอดคฑาหรูอี้ไว้แน่น ตะโกนอย่างเจ็บใจ

"ไสหัวไป..."

เจียงหวานหว่านที่เห็นว่านางโมโหจนแทบจะสิ้นใจก็รู้สึกพอใจ "จริงสิ เจ้าเป็นคนดูแลเรือนหลัง ตอนนี้ฮูหยินตัวจริงก็กลับมาแล้ว ของอะไรที่ควรมีก็ห้ามขาด ไม่เช่นนั้น ข้าจะมา..ดื่มชากับเจ้าบ่อยๆ!"

เฉาหยูเฟิ่งหอบหายใจแรง หากว่าสายตาสามารถฆ่าคนได้ ป่านนี้เจียงหวานหว่านคงร่างแหลกเหลวไปแล้ว

เจียงหวานหว่านเดินไปที่ประตูเรือนของเฉาหยูเฟิ่ง ดึงสลักกลอนประตูที่นางขัดเอาไว้ออก เอียงตัวยืน

สาวใช้และแม่เฒ่าต่างรีบกรูกันเข้ามา

เซียงเออร์รีบวิ่งเข้าไปที่ห้องนอนของเฉาหยูเฟิ่งทันที

ส่วนคนอื่นไม่กล้าจะก้าวขึ้นมา ได้แต่มองส่งเจียงหวานหว่านเดินจากไป

……
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
コメント (2)
goodnovel comment avatar
Natharinee Pornthongochai
ต้องเด็ดขาดแบบนี้สิ ต้องเรียกเก็บทุกเดือนนะคะ กำไรสองหมื่นกว่าแต่บอกแค่สามพันน่ะ และต้องระวังนางเล่นสกปรกด้วยล่ะ
goodnovel comment avatar
Sam Sung
สะใจ นางเอกต้องเป็นแบบนี้ ให้คนอื่นรังแกแล้วอดทนๆมีปากเหมือนมีตูด ไม่ได้ มันเกินมนุษย์ไปยอมให้คนอื่นรังแดฝ่ายดีนว
すべてのコメントを表示

最新チャプター

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 215

    เซียวหวายส่ายหน้าด้วยความเอือมระอา ที่แท้พี่สาวก็ทำเพื่อใบหน้าของนาง……จวนอ๋องเจียงหวานหว่านกำลังนั่งอยู่ในศาลา ท่านอ๋องแกล้งป่วย เขาแกล้งป่วยนานมากแล้วช่วงนี้นางเหนื่อยมาก แม้กระทั่งกู้ฉางชิงมาหานาง นางล้วนไม่มีเวลายังดีที่กู้ฉางชิงมีความสามารถหลังนางนำแผนผังทั้งหมดบอกกับเขา กู้ฉางชิงจัดการเตรียมร้านให้นางเรียบร้อยอีกไม่กี่วัน หอหงเหยียนของนางก็จะเปิดกิจการแล้วนี่เป็นร้านค้าแรกของนาง เป็นการเริ่มต้นวางรากฐานในเมืองหลวงของนาง“แม่นางเจียง องค์รัชทายาทมาเยี่ยม ท่านอ๋องตามหาท่าน”เทียนซูตามหาไปรอบๆ ในที่สุดก็พบเจียงหวานหว่านเจียงหวานหว่านยืนขึ้นแล้วปัดฝุ่นตามร่างกาย จากนั้นก็ยิ้มให้เทียนซู “ไปเถอะ”เทียนซูมองเจียงหวานหว่าน “เจียงจิ่นเซวียนก็มาด้วย”เจียงหวานหว่านรู้สึกผิดปกติ นึกไม่ถึงว่าองค์รัชทายาทจะให้ความสำคัญกับเจียงจิ่นเซวียนนางไม่ได้คิดสิ่งใดมากและไปหาหรงซีตอนที่เจียงหวานหว่านมาถึง ห้องสมุดของหรงซีมีคนเพิ่มขึ้นมาอีกสองคน นั่นก็คือองค์รัชทายาทและเจียงจิ่นเซวียนครั้งแรกที่องค์รัชทายาทเห็นเจียงหวานหว่าน สายตาเขาถูกรูปร่างหน้าตาของเจียงหวานหว่านดึงดูดไปเจี

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 214

    หลังจากเซียวหวายออกจากห้องทรงอักษรก็ไปหาเซียวกุ้ยเฟยเซียวกุ้ยเฟยรู้ว่าเซียวหวายจัดการธุระเรียบร้อยแล้ว ความกังวลใจของนางในที่สุดก็ขจัดออกไปได้แล้วจนนางได้ทราบว่าท่านแม่เป็นลมหมดสติ นางโกรธจนตัวสั่นผู้หญิงต้อยต่ำที่ทำให้ท่านแม่นางล้มป่วย นางไม่มีทางปล่อยไปง่ายๆ“พี่สาว ข้าเตรียมส่งท่านแม่กลับบ้านเกิด จากนั้นค่อยจัดการชู้รักนอกเรือนของท่านพ่อ”ท่านแม่เป็นญาติสนิทเพียงคนเดียวของเขาและพี่สาว พวกเขาต้องจัดตำแหน่งให้อย่างเหมาะสมส่วนท่านพ่อเซียวหวายเซิง แล้วแต่เขาเถอะ อนุของท่านพ่อเขามีมากมายจนเขาจำได้ไม่หมดเม่ยเออร์คนนั้นใจกล้าที่สุด นึกไม่ถึงจะกล้ายั่วยุท่านแม่ในเมื่อเม่ยเออร์รนหาที่ตาย เขาก็จะทำให้นางสมหวังทว่าเซียวกุ้ยเฟยไม่ชอบให้น้องชายไปยุ่งเรื่องของเรือนหลัง“เจ้าเป็นผู้ชาย อย่ายุ่งเรื่องเรือนหลังเลย เรื่องนี้มอบให้พี่สาวจัดการเอง”เซียวกุ้ยเฟยขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน นางไม่พอใจกับนิสัยเจ้าชู้อย่างท่านพ่อเป็นอย่างมากตราบใดที่นางยังอยู่ในตำแหน่งกุ้ยเฟย ข้าจะไม่ยอมให้ท่านแม่ต้องทนกับความอัปยศอดสูเช่นนี้เซียวหวายมีความคิดของเขาเช่นกัน “พี่สาว ท่านอยู่ในวังหลวง มีสายตามากมาย

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 213

    สีหน้าของผู้อาวุโสแต่ละคนไม่น่าดูนักพวกเขาโกรธจนแทบอยากจะหยิบเข็มมาเย็บปากเซียวหวายเอาไว้เหตุใดจึงบอกเรื่องเหล่านี้ต่อหน้าผู้อื่น พวกเขายังต้องรักษาหน้าเอาไว้“หุบปาก ไม่ต้องพูดต่อแล้ว พวกเราตกลงให้เซียวหวายเป็นหัวหน้าตระกูลคนถัดไป”เซียวหยวนกล่าวด้วยความโมโหน่าโหโมนัก นึกไม่ถึงว่าจะโดนคนรุ่นหลังฉีกหน้าแล้ว ต่อไปพวกเขาจะอยู่ในสกุลเซียวได้เช่นไรแต่เขาไม่กล้าล่วงเกินเซียวหวาย ถึงอย่างไรประมุขตระกูลคนก่อนก็คือเซียวหยวนเซิง เป็นพ่อของเซียวหยวายอีกอย่างเซียวหยวายเป็นน้องชายแท้ๆ ของเซียวกุ้ยเฟยพวกเขาเป็นคนของสกุลเซียว ยังต้องพึ่งพาใช้ชีวิตอยู่ร่วมเรือนเดียวกับเซียวหยวนเซิงช่างเถอะ สมบัติเงินทองที่ควรได้ พวกเขาล้วนได้มันมาแล้วไม่จำเป็นต้องคิดเล็กคิดน้อยกับสองพ่อลูกเซียวหยวนเซิงเหล่าผู้อาวุโสปรึกษากันแล้ว ยอมรับข้อเสนอให้เซียวหวายเป็นหัวหน้าตระกูลเซียวหวายรับตราประทับหัวหน้าตระกูลที่เซียวหยวนเซิงมอบให้เขาแล้ว จากนั้นก็กล่าวเสียงเข้ม“ข้าขอประกาศ กิจการของสกุลเซียวทั้งหมดจะมอบให้กับราชสำนัก”สิ้นเสียงของเซียวหวาน เหล่าผู้อาวุโสตระกูลลุกฮือขึ้นมาต่อต้าน“ข้าคือหัวหน้าตระ

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 212

    เทียนซูจัดการงานในมือเรียบร้อยแล้วจึงกลับไปหาหรงซีเวลานี้หรงซีมีงานสั่งให้เทียนซูไปทำเช่นกัน“ไปตามหมอหลวงมาตรวจอาการข้า ข้าถูกพิษ”หรงซีบอกแผนการของเขากับเทียนซู“ท่านอ๋อง ท่านคิดจะล่อคนวางยาพิษให้ลงมือ?”หรงซีหัวเราะเย็น “วางยาสลับซับซ้อนเช่นนี้ จะไม่มายืนยันผลลัพธ์ที่ตัวเองทำได้เช่นไร”“ท่านอ๋อง เหตุใดท่านจึงได้เชื่อมั่นนักว่าแม่นางเจียงไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้?”เขาไม่เคยเห็นท่านอ๋องเชื่อใจผู้ใดเช่นนี้มาก่อน“เจียงหวานหว่านกลัวตาย รักชีวิต”เทียนซูไม่เข้าใจ เพราะกลัวตายจึงขายท่านอ๋อง“นางชอบทรัพย์สินเงินทอง”เทียนซูกลุ้มใจ เจียงหวานหว่านโลภมาก ยิ่งไม่น่าเชื่อถือ“นางจริงใจกับข้า”หรงซีเคยได้ยินคำพูดตอนเจียงหวานหว่านฝันร้ายเจียงหวานหว่านมีความลับที่เขาไม่รู้แต่นางไม่มีทางทำร้ายเขา เขารู้ดีกว่าผู้ใดทั้งนั้น“ส่งคนแอบจับตาดูนางไว้”หรงซีกล่าวเชื่องช้าเทียนซูเมื่อได้ฟังคำพูดหรงซีก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากท่านอ๋องไม่ได้ลุ่มหลงความงามของเจียงหวานหว่านไปเสียทั้งหมดอย่างน้อยก็ยังรู้จักจับตาดูเจียงหวานหว่านยังคงเป็นท่านอ๋องผู้เฉลียวฉลาดวรยุทธล้ำเลิศกลางดวงใจเขาห

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 211

    เขาก้มหน้ามองมือตนเอง โกรธจนแทบอยากจะตัดมือทิ้งเจียงหวานหว่านลุกออกจากเตียง รักษาระยะห่างจากหรงซีนางต้องไปสืบให้ชัดเจน ซ่างกวนเสวี่ยเสด็จแม่ของหรงซี ตอนนี้ถูกกักขังอยู่ในห้องลับภายในราชวังหรือไม่จากนั้นค่อยหาโอกาสเหมาะสมบอกกับหรงซี ดูว่าช่วยเสด็จแม่ของเขาอออกมาเช่นไร“ท่านอ๋อง เสด็จแม่ท่านยังไม่ตาย ข้าเคยพบนาง ให้เวลาข้าสักหน่อย ให้ข้าทบทวนให้ดีว่าเคยพบนางที่ใด”เจียงหวานหว่านแย้มยิ้มกล่าวหรงซีแค่มองก็รู้ว่าคำพูดของเจียงหวานหว่านเป็นเรื่องโกหกทุกครั้งที่เจียงหวานหว่านโกหก นางจะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองโดยไม่รู้ตัวลางสังหรณ์บอกกับเขาว่าเจียงหวานหว่านต้องเคยพบเสด็จแม่มาก่อนหรือรู้ที่อยู่ของเสด็จแม่ เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้เจียงหวานหว่านไม่อาจบอกเขาได้หรงซีตัดสินใจว่าตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เขาต้องจับตาเจียงหวานหว่านอย่างแน่นหนาติดตามนาง ต้องมีสักวันที่เขาจะได้รู้ที่อยู่ของเสด็จแม่“ข้าให้เวลาเจ้าสามวัน”เจียงหวานหว่านลำบากใจมาก สามวันจะเพียงพอได้เช่นไรนางไม่มีโอกาสได้เข้าไปห้องตำราของฝ่าบาทจริงด้วย นางนึกออกแล้ว หลังงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของเหล่าไท่จวินจวนสกุลจ้าว ก็จะ

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 210

    เจียงหวานหว่านตกอยู่ในภวังค์ของตัวเองชาติก่อน หรงมู่หานขังนางเอาไว้ในห้องลับ ยังมีสตรีอีกนางหนึ่งอยู่ด้วยตอนที่นางถูกจับเข้าไป สตรีนางนั้นก็ถูกนำตัวออกไปสตรีนางนั้นหายใจโรยรินตอนที่หิ้วสตรีนางนั้นออกไป นางได้เห็นใบหน้าสตรีนางนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจตอนนั้นคิดว่าสตรีนางนั้นหน้าตาคุ้นตามากเมื่อรวมกับใบหน้าของหรงซี สตรีนางนั้นและหรงซีมีความคล้ายกันอยู่แปดส่วนคงเป็นเสด็จแม่ของหรงซีซ่างกวนเสวี่ยเจียงหวานหว่านมองหรงซีด้วยสายตาสับสนนางรู้แล้ว เป็นความลับที่ชาติก่อนนางกับหรงซีไม่ล่วงรู้นางคิดว่าจะบอกเรื่องนี้กับหรงซีเช่นไรหรงซีเห็นสีหน้าเจียงหวานหว่านก็คิดว่านางต้องรู้เรื่องบางอย่าง“เจ้ารู้จักเสด็จแม่ข้า?”หรงซีกล่าวประโยคนี้ออกมาสัญชาตญาณเขาบอกเขาว่าเจียงหวานหว่านเคยพบเสด็จแม่ของเขาเจียงหวานหว่านสับสนในใจห้องลับอยู่ในห้องอักษรของฝ่าบาทหากสตรีนางนั้นเป็นเสด็จแม่ของหรงซีจริงเช่นนั้นใครเป็นผู้บงการเรื่องการหายตัวของเสด็จแม่หรงซี ก็ไม่ต้องคาดเดาแล้วเป็นฝ่าบาทองค์ปัจจุบันฝ่าบาทมีประสงค์ใดจึงได้กักขังเสด็จแม่ของหรงซีเอาไว้ในห้องลับหรือเพื่อควบคุมอำนาจทหารในมือหรง

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status