ตอนที่ 23 กลางคืน...กลางใจ

ผ้าห่มผืนเดิมยังคลุมตัวทั้งสองคนไว้ ขณะเดือนนอนกอดแขนพี่ขุน ใบหน้าแนบอยู่ตรงอกของเขา เงียบ สงบ แต่เต็มไปด้วยความอุ่นใจ

ไม่มีใครพูดอะไรต่อจากบทสนทนาเมื่อครู่

เธอเพียงยกมือแตะเบา ๆ ที่ข้างแก้มของเขา ก่อนจะโน้มตัวขึ้นไปจูบริมฝีปากเขาอย่างแผ่วเบา...เหมือนคนที่คุ้นเคยและรู้ดีว่าจะปลุกความรู้สึกของอีกคนได้ด้วยจังหวะไหน

ขุนตอบรับอย่างเงียบ ๆ มือสอดเข้าใต้ผ้าห่มมากุมเอวเธอไว้แน่น ริมฝีปากของเขาละเลียดจูบตอบกลับลึกขึ้นทีละนิด ท่วงท่าไม่ได้เร่งเร้า ไม่ใช่ความตื่นเต้นของการเริ่มต้น

แต่มันคือ...ความผูกพันของสองคนที่เคย รู้จักกันในจังหวะเรือนกาย มาก่อนแล้ว

มือของเดือนเลื่อนลงไปปลดกระดุมกางเกงของเขาอย่างมั่นใจ ไม่ใช่ด้วยความกล้าแบบคนเพิ่งเรียนรู้ แต่ด้วยสัมผัสของคนที่เคยรู้ว่าคนตรงหน้าชอบให้แตะตรงไหน ช้าแค่ไหน

“วันนี้...ทั้งวันพี่แทบไม่ได้พักเลยนะคะ” เธอกระซิบเสียงอ่อน

“เดี๋ยวหนูจะทำให้พี่รู้สึกดีขึ้นเอง…”

เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ สม่ำเสมอ และอ่อนโยนในแบบที่ทำให้ขุนได้แต่พยักหน้าเบา ๆ พร้อมสายตาที่ไว้ใจและยอมวางทุกอย่างในมือเธอ

ใต้ผ้าห่มผืนนั้น แท่งเนื้อของเขาค่อย ๆ ถูกปลดปล่อยจากพันธนาการ

ไม่ใช่เพร