Chapter  3 เป้าหมาย

วันเกิดของรวีพิเศษกว่าทุกปี เนื่องจากวันนี้ มีแขกคนสำคัญมาร่วมงานด้วย เขานั้นคืออาร์มันโด้นักธุรกิจหนุ่มที่รวีนั้นหมายมั่นปั้นมือจะเอาชายหนุ่มมาเป็นคู่นอนให้ได้ แขกที่มาร่วมงานต่างก็แต่งองค์ทรงเครื่องมาประชันโฉมกันอย่างไม่มีใครยอมใคร โดยเฉพาะเจ้าของวันเกิดที่ใส่ชุดราตรีเกาะอกสีแดงโชว์เต้าขาวอวบ เปิดแผ่นหลังโชว์เนื้อหนังมังสา จนใครต่อใครต่างก็ชื่นชมในความงามและเซ็กซี่ของรวี                

"สุขสันต์วันเกิดนะรวี" พิงค์เพื่อนสนิทของรวี และผองเพื่อนอีกหลายคน เดินเข้ามาในงานที่มีสาวสวยสุดเซ็กซี่ยืนต้อนรับแขกอยู่หน้างาน ก่อนที่พิงค์จะชะเง้อชะแง้มองหาใครบางคน ที่หวังว่าจะเจอเขาในค่ำคืนนี้  

"ขอบใจมากนะพิงค์  ไม่ต้องมองหาหรอก พี่คาวีไม่อยู่บ้าน คงจะออกไปทำตัวเจ้าสำราญอยู่ที่ไหนสักแห่ง ขอบใจทุกคนนะเชิญด้านในเลยจ้า" รวีหยิบของขวัญจากเพื่อน ก่อนจะเชื้อเชิญทุกคนเข้าไปในงาน โดยมีคนนำทางพาไปนั่งในที่จัดไว้ให้สำหรับแขกแต่ละโซน                                      

ในขณะที่ทุกคนสนุกสนานสรวลเสเฮฮา มีความสำราญรื่นรมย์ใจ คงไม่มีใครรู้ว่านารีลูกสาวคนเล็กของบ้าน กำลังวุ่นอยู่กับการจัดแจงทุกอย่างภายในงานให้เรียบร้อย แม้แต่เวลารับประทานมื้อเย็น นารีนั้นก็ยังคงไม่ได้มีอะไรรองท้อง เมื่อเธอนั้นต้องจัดการความเรียบร้อยทุกอย่าง รถสปอร์ตคันหรูแล่นเข้ามาจอดในบริเวณบ้าน ที่ทางด้านนายศรเทพได้จัดเตรียมเอาไว้ให้ สำหรับแขกวีไอพีเท่านั้นที่จอดได้ ชายสูงใหญ่ใส่ชุดสูทสีดำเดินลงมาจากรถ ท่ามกลางสายตาของบรรดาสาวๆ ที่มองมายังเขาด้วยความสนใจ                                

“ใครอ่ะแก สเปกฉันเลย บอกได้คำเดียวยอมสยบแทบเท้าขอแค่เขามองมาที่ฉัน แค่คืนเดียวฉันก็ยอม” เพื่อนๆ ของรวีกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ เมื่ออาร์มันโด้ก้าวเท้าเข้ามาในงาน รวีไม่รอช้ารีบเดินตรงมาที่ชายหนุ่ม เธอคล้องไปที่แขนกำยำราวกับว่าเป็นเจ้าของเขา                                                      

"เชิญด้านในเลยค่ะคุณอาร์มันโด้ คุณพ่อรออยู่" รวีเดินควงชายหนุ่มเข้าไปในงาน ตรงไปยังโต๊ะของผู้เป็นบิดา ท่ามกลางสายตาสาวๆ ที่อิจฉาเธอ แต่สายตาคมกลับสอดส่องมองหาใครบางคน ที่เขานั้นคิดว่าเธอคงจะแต่งตัวสวย ในชุดที่แปลกตากว่าเมื่อวาน ที่ดูเรียบๆ ธรรมดาออกจะเชยด้วยซ้ำไป                                           

"สวัสดีครับทุกคน" ชายหนุ่มไหว้แขกผู้ใหญ่ที่นั่งร่วมโต๊ะกับบิดาของรวี ก่อนที่ชายสูงวัยจะแนะนำทุกคนให้อาร์มันโด้ได้รู้จัก ทุกคนต่างให้ความสนใจนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ที่ดูจะมีความน่าเกรงขามและท่าทางที่ฉลาดดูภูมิฐาน สมกับที่บริษัทของนายศรเทพไว้วางใจ ให้เขาเข้ามาร่วมลงทุนด้วยในครั้งนี้                             

"นี่ค่ะคุณอาร์มันโด้ ไวน์คุณภาพดีสำหรับแขกวีไอพีของบ้านเรา" รวีพูดพร้อมกับยื่นแก้วไวน์ส่งไปให้อาร์มันโด้ สายตาของเธอจ้องมองไปที่นัยน์ตาสีฟ้าของชายตรงหน้าอย่างเย้ายวน ชายหนุ่มเองก็จ้องมองออกไปด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ไม่แพ้กัน เพียงแค่ความหมายนั้นต่างกัน เมื่อเขานั้น อยากหลอกล่อให้เธอตายใจ          

"พ่ออาร์มันโด้ อาหารเป็นยังไงบ้างถูกปากหรือเปล่าลองชิมดู ถ้ามีอะไรขาดตกบกพร่องก็บอกได้นะ เดี๋ยวน้าจะให้รวีไปบอกเด็กในครัวจัดหาให้" คุณนายพิกุลมารดาของรวีเอ่ยขึ้นมา ทำให้ชายหนุ่มฉีกยิ้มกว้างถึงคำพูดของชายวัยกลางคนเมื่อวาน ลูกสาวคนเล็กของบ้านมีหน้าที่ดูแลงานบ้านงานเรือนเท่านั้น                  

"ขอเชิญเจ้าของงานวันเกิดคุณรวีขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ" พิธีกรในงานประกาศก้อง ทำให้รวีนั้นหันมามองอาร์มันโด้ เมื่อเธอหวังจะให้เขาขึ้นไปด้วย เป็นทำนองเปิดตัวอย่างเป็นทางการ                                          

"รวีมาเร็ว พวกเรามีเซอร์ไพรส์เธอด้วยนะ"                                                 

"ว้าย! .." รวีถูกพิงค์ลากออกมาจากชายตรงหน้าอย่างเร็วไว จนเธอนั้นตกใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้จำเป็นต้องตามเพื่อนขึ้นไปบนเวที                        

"ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับ" อาร์มันโด้รีบกล่าวขออนุญาต เมื่อคืนนี้เขาต้องการพบกับใครบางคน                                            

"ห้องน้ำเดินตรงไปทางซ้ายมือ พอเจอห้องครัวแล้วเลี้ยวขวา ไปถูกนะพ่ออาร์มันโด้" คุณนายพิกุล ชี้บอกทางชายหนุ่ม เขาพยักหน้าแล้วยิ้มร่าออกมา ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องครัวในทันที โดยไม่ได้สนใจผู้หญิงสวยเซ็กซี่ที่ยืนอยู่บนเวทีเลยสักนิด                                                                            

เมื่อว่างเว้นจากงานเรียบร้อยแล้ว นารีเข้ามาในครัวก่อนจะตักข้าวมาใส่จาน โดยมีไข่ดาวราดซอสมะเขือเทศวางทับอยู่บนข้าว เธอนั่งรับประทานด้วยความเอร็ดอร่อย เพราะเหนื่อยล้ามาทั้งวัน                 

ชายร่างสูงใหญ่ต้องแปลกใจกับอาหารในจานที่เธอนั้นกำลังรับประทาน ในขณะที่ทุกคนกำลังดื่มด่ำกับอาหารที่เลิศรสและดนตรีที่เพลิดเพลิน แต่ทำไมหญิงสาวตรงหน้า ที่มีฐานะเป็นถึงลูกสาวคนเล็กของบ้าน กลับมานั่งรับประทานอาหารในครัว ที่สำคัญการแต่งตัวของเธอนั้นดูแย่กว่าเมื่อวานเสียอีก                 

"คุณเป็นใคร เข้ามาทำไม ออกไปให้พ้นเดี๋ยวนี้นะ" คำทักทายของหญิงสาวช่างน่าประทับใจชายหนุ่มเหลือเกิน เมื่อเขานั้นไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนไล่ตะเพิดแบบนี้มาก่อน เธอคือคนแรกที่ทำกิริยาแบบนี้ใส่เขา สายตาของเธอนั้นว่างเปล่าดูใสซื่อ ผิดกับพี่สาวที่คอยเย้ายวน                 

"ผมจะไปเข้าห้องน้ำ เผอิญเดินเข้ามาผิด คิดว่าที่นี่เป็นห้องน้ำ" อาร์มันโด้พูดจาแก้ตัวออกไปแบบน้ำขุ่นๆ                                                                 

"คุณใช้สมองคิดหรือเปล่า ถึงแยกห้องน้ำกับห้องครัวไม่ออก ห้องน้ำบ้านคุณมีหม้อ มีตู้เย็น มีเครื่องครัวแบบนี้เหรอ ประสาท!" คำพูดของนารียิ่งทำให้อาร์มันโด้ชอบใจ ผู้หญิงอะไรหน้าตาเหมือนกับจะไม่สู้คน กิริยาเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้แต่ทำไมปากร้ายจัง                                                

"นั่นปากหรือกรรไกร กินข้าวต่อไปเถอะ ฉันไม่กวนแล้ว" อาร์มันโด้พูดจบก็เดินออกมา เมื่อเขานั้นได้คำตอบแล้วสำหรับเงื่อนไขและข้อตกลงทั้งหมดที่มี เมื่อนารีคือหมากในเกมนี้ และเขาก็ต้องการนำพาเธอออกไปจากบ้านหลังนี้เช่นกัน ด้วยเหตุผลอะไรนั้นอาร์มันโด้ยังไม่อาจหาคำตอบให้กับตัวเองได้ แต่เวลานี้เขารู้แค่เพียงว่าลูกสาวคนเล็กของตระกูลกสิเทพพาณิชย์คือเป้าหมายของเขา ความหยิ่งความพยศของเธอ คือสิ่งที่ท้าทาย ที่สำคัญก้อนเนื้อที่อกข้างซ้ายมันเรียกร้องให้เขาเลือกเธอ เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการแก้แค้นครั้งนี้