Chapter 36 อนุภาพแห่งรัก

เช้าของวันใหม่ คงไม่ใช่แปลกอะไร ถ้าหากนารีนั้นจะไม่มีแรงไปทำอาหารเช้าเฉกเช่นทุกวัน เธอยังคงนอนหลับใหล ซุกตัวอยู่ภายใต้ร่างกำยำของผู้เป็นสามี เพราะเมื่อคืนเขากลับดึกมาก และกว่าทั้งสองจะได้นอน ก็ปาเข้าไปเกือบตีสามตีสี่แล้ว เนื่องมาจากบทพิศวาสได้เกิดขึ้นหลายรอบ เมื่อนักรบนั้นเอาแต่ใจ ชายหนุ่มได้ทำการออดอ้อนจนภรรยาสาวของเขานั้นต้องยอมใจอ่อนจำนนแต่โดยดี                                                               

แสงสีเงินของช่วงอรุณ สาดส่องเล็ดลอดเข้ามาภายในห้องนอน ทำให้นารีค่อยๆ ขยับเปลือกตาขึ้นมาอย่างช้าๆ เพื่อปรับกับแสงที่มันแยงตา และนั่นมันทำให้เธอรู้ว่าสายมากแล้ว                                                        

"คุณ! นอนหรือซ้อมตายเนี่ย ป่านนี้ป้านวลคงจะจัดแจงให้งามตาทำอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทำไมคุณไม่ปลุกฉัน" นารีพูดพร้อมกับพยายามดันชายร่างสูงใหญ่ตรงหน้าออกให้พ้น เพราะเวลานี้เขานั้นได้โอบกอดเธอไว้แน่น                                                                                                          

"จุ๊! จุ๊! " แต่สามีหนุ่มกับทำเสียงจุ๊ปากออกมา เพื่อให้เธอเงียบ แล้วนอนนิ่งๆ ทั้งที่เขานั้นยังคงหลับตาอยู่  

"นี่คุณ! ตื่นได้แล้ว! ปล่อย... ฉันจะไปอาบน้ำ" คำพูดของภรรยาทำให้นักรบค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา    

"เรียกแทนตัวเองว่าหนูนา หรือว่านาก็ได้ อย่าพยายามแทนตัวเองว่าฉัน ผมฟังแล้วรู้สึกว่ามันดูห่างเหินยังไงก็ไม่รู้" นักรบพูดพร้อมกับก้มลงไปจุมพิตเบาๆ ที่หน้าผากของภรรยา จนหญิงสาวรู้สึกเขินอาย เมื่อเธอเพิ่งรู้ตัวว่า เขาและเธอนั้นต่างก็เปลือยกายล่อนจ้อนทั้งคู่ ซึ่งเวลานี้มีเพียงแค่ผ้าห่มที่ปกปิดร่างกายเอาไว้ และถ้าหากว่าใครคนใดคนหนึ่งลุกออกไป แน่นอนยังไงเธอก็ไม่ยอมลุกขึ้นทั้งที่ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์แบบนี้แน่    

"คุณเอื้อมมือไปหยิบชุดคลุมให้ฉันหน่อยสิ" นารีพูดออกมา แต่ไม่กล้าสบตาสามีหนุ่ม ในขณะที่เธอยังคงอยู่ภายใต้อ้อมกอดของเขา มิหนำซ้ำเวลานี้ใบหน้าของเธอก็ยังหันเข้าหาอกแกร่ง บดเบียดร่างกายกำยำนี้ด้วยความแนบชิด                                                                                                            

"เพิ่งบอกไปหยกๆ ยังจะพูดแทนตัวเองว่าฉันอยู่อีกเหรอ... หื้ม" คราวนี้ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเอามือจับลงไปที่ปลายคางมนของนารี พร้อมกับบีบไปมาเบาๆ อย่างมันเขี้ยว                                                                  

"คุณ ฉันเจ็บนะ! " นารีพูดเสียงดังออกมา จนชายหนุ่มตกใจไม่คิดว่าเขาจะจับแรงไป จนทำให้ภรรยาสาวเจ็บ                                                          

"ไหนขอดูหน่อย เจ็บมากหรือเปล่า ผมขอโทษนะไม่ได้ตั้งใจ แค่จับเบาๆ เอง" นักรบพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใย เพราะเขาคิดว่าแรงของผู้ชาย อาจจะทำให้ผิวที่บอบบางของภรรยาเจ็บช้ำก็เป็นได้              

"ฉะ... เอ่อ... นาไม่เป็นไรแล้ว มันสายแล้วนะคุณรีบลุกเลย เดี๋ยวก็เข้าบริษัทสายไม่อายพนักงานหรือยังไง เป็นถึงประธานควรทำตัวเป็นเยี่ยงอย่าง ไม่ใช่คิดจะเข้าจะออกตอนไหนก็ได้" นารีบ่นออกมาเป็นชุด จนนักรบแอบอมยิ้มให้กับความน่ารักของเธอ จะมีผู้หญิงสักกี่คนในโลกใบนี้ ที่แสนดี และรู้จักตระหนักถึงหน้าที่

 แม้ว่าเธอนั้นจะเป็นถึงภรรยาของท่านประธานบริษัทเดฟไดมอนด์ แต่นารีก็ไม่เคยก้าวก่ายงานของเขาเลย แม้แต่เวลานี้ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงออดอ้อนให้เขานอนกอดทั้งคืนทั้งวัน แต่นารีไม่ใช่ เธอผิดแปลกไปจากผู้หญิงคนไหนๆ นั่นคือเสน่ห์อีกอย่างของผู้หญิงคนนี้ ที่ไม่เหมือนใคร และสิ่งนั่นกลับมัดใจให้นักรบอยากกลับบ้านให้ตรงเวลาในทุกๆ เย็นหลังเลิกงาน                                                                   

"วันนี้ผมไม่ไปทำงาน แต่จะพาคุณออกไปทานอาหารนอกบ้าน แล้วก็แวะซื้อของ ตั้งแต่คุณแต่งงานเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ เราไม่เคยออกไปไหนด้วยกันเลย อยากพาเมียไปเปิดหูเปิดตาสักหน่อย" คำพูดของนักรบ ทำให้นารีรู้สึกดีไม่น้อย เมื่อเธอนั้นสัมผัสได้ถึงความสำคัญที่เขานั้นมีให้กับเธอด้วยความจริงใจ         

"วันหยุดค่อยไปก็ได้ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย และอีกอย่างนาก็ไม่อยากได้อะไร ความจริงไม่ชอบออกไปข้างนอกแบบนั้นด้วยซ้ำ" นารีพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เบาลง พร้อมกับใบหน้าที่หมองหม่น เมื่ออยู่ที่บ้านกะสิเทพเธอก็ไม่เคยออกไปไหน นอกจากจะจ่ายตลาดกับแม่บ้าน                 

"หนูนาครับ งานที่บริษัทไม่ได้ยุ่งยากอะไร และที่สำคัญผมมีเจสันคอยจัดการทุกอย่างให้ คุณไม่ต้องเป็นกังวลหรอกสบายใจได้" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับโอบกอดภรรยาสาว กระชับเข้าหาร่างบึกบึนของเขา ด้วยความรักทั้งหมดที่มี จนลืมสิ้นในสิ่งที่เคยตั้งปฏิญาณเอาไว้ ว่าจะทำทุกอย่างให้เธอเจ็บช้ำ เหมือนกับบิดาของเธอไม่ทำไว้กับครอบครัวของเขา แต่แล้วสิ่งที่ป้านวลเคยขอเอาไว้ มันกำลังตรงกับหัวใจที่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า นารีคือหญิงสาวที่เขาตั้งใจจะให้เป็นแม่ของลูก และหวังว่าอีกไม่นานคงจะมีข่าวดี เพราะเขาได้จัดเต็มขนาดนั้น ความรักช่างมีอานุภาพร้ายแรง พอที่ทำให้เขายอมจำนนต่อหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าภรรยา แม้ว่าเธอนั้นจะเป็นลูกของศัตรู                                                                                                           

"คุณสายแล้ว ลุกไปอาบน้ำเลย แล้วหยิบเสื้อคลุมมาให้นาด้วย นาพูดหลายครั้งแล้วนะ เมื่อไหร่คุณจะลุกไปหยิบให้สักที" หญิงสาวพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เขินอาย เมื่อนักรบกำลังเลื่อนมือลูบไล้ลงไปที่เอวคอดพร้อมกับบีบคลึงก้นมนของเธอ ก่อนจะค่อยๆ ไล้ขึ้นมาเรื่อยๆ แล้วสัมผัสลงไปที่เนินอก เขาบีบเคล้นเบาๆ จนเต็มฝ่ามือ                           

เพียะ!!! มือเรียวของนารีตีลงไปที่ ต้นแขนของนักรบอย่างแรง เมื่อเขานั้นกำลังพยายามจะรุกล้ำ ทำในสิ่งที่นั้นแสนจะอาย                                  

"โธ่! เมียจ๋า... แป๊บเดียวเองนะ" นักรบพูดจาออดอ้อนออกมา แต่คราวนี้ดูเหมือนภรรยาของเขานั้นจะไม่ยอม                                                          

"คุณหื่นแบบนี้ กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่า" นารีพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองสามีหนุ่ม เมื่อนึกถึงคลิปที่พี่สาวเอามาให้เธอดู                 

"เปล่า... ทำไมทำหน้าแบบนั้น หืม" คราวนี้นักรบพูดพร้อมกับดันตัวนารีขึ้น เพื่อที่จะได้มองหน้าและสบตาเธอได้ถนัดกว้าเดิม                "ว้าย! คุณฉันโป๊อยู่นะ" นารีพูดพร้อมกับดึงชายผ้าห่มคลุมที่หน้าอกของเธอเอาไว้ ในขณะที่บนกายของนักรบเองปิดแค่เอวลงไป เพราะผ้าห่มผืนเดียวกันนารีได้ดึงมาเกือบทั้งผืนแล้ว

"จะอายทำไม ผมเห็นหมดแล้ว ไปอาบน้ำกัน" สาวร่างเพรียวถูกสามีอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาว จนเธอนั้นต้องรีบหลับตาลงไป เมื่อนักรบดึงผ้าห่มออก เวลานี้เรือนกายของเขาและเธอต่างก็เปลือยเปล่า ล่อนจ้อนด้วยกันทั้งคู่ การอาบน้ำครั้งนี้ อาจจะใช้เวลาเนิ่นนาน น้ำผึ้งเดือนห้าที่ว่าหวานคงสู้คู่สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามันนี้ไม่ได้

ภายในโต๊ะอาหารที่วันนี้ไม่มีเจ้าของบ้านและภรรยา ทุกคนต่างรอคอยการลงมาของคนทั้งคู่ โดยปกติแล้วนักรบจะเป็นคนตรงต่อเวลา ส่วนนารีนั้นไม่เคยบกพร่องต่อหน้าที่ภรรยา ซึ่งมีตำแหน่งเป็นคุณผู้หญิงของบ้านหลังนี้ ส่วนมากเธอจะเป็นคนคอยปรุงอาหารและจัดสรรเมนูต่างๆ ด้วยตัวเอง                                             

"งามตาตักข้าว แล้วเก็บอาหารอีกส่วนไว้อุ่นให้คุณนักรบและภรรยาด้วย เช้านี้ทั้งสองคงไม่ลงมาแล้วแหละ" เจสันพูดออกมาพร้อมกับใช้สายตาจับจ้องมองไปที่รวี ที่ดูเหมือนว่าเธอนั้นกำลังเก็บอาการ แน่นอนหล่อนหวังให้น้องสาวกับสามีผิดใจกัน กับเรื่องราวที่ชายหนุ่มมีข่าวฉาว กับหญิงสาวที่เพิ่งไปเจรจาเรื่องธุรกิจกัน