Chapter 46 ไม่อาจหยุดยั้ง

ความมืดกำลังปกคลุม เหมือนกับว่าอำนาจมนต์ดำกำลังจะเริ่มก่อตัวขึ้น หญิงสาวในคราบของนางฟ้าใครเห็นเขาบอกว่าเธอสวยและเซ็กซี่กำลังจะกลายเป็นปีศาจ เหมือนดังที่เจสันเคยกล่าวเอาไว้ เมื่อหล่อนกำลังคิดที่จะทำในสิ่งที่เรียกว่าผิดศีลธรรม รวีมองไปที่โทรศัพท์ครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนที่เธอนั้นจะตัดสินใจส่งข้อความไปหาอาร์มันโด้                 

"คุณอาร์มันโด้ ช่วยมาดูไฟที่ห้องรวีให้ทีค่ะ ไม่รู้ว่าเสียหรือเปล่า ตอนนี้ที่ห้องมืดสนิทเลย" รวีพิมพ์เสร็จก่อนตัดสินใจกดส่งข้อความนี้ไปหาชายหนุ่ม ซึ่งเป็นน้องเขยในทันที ภายในใจของเธอกำลังเต้นรัว เมื่อรวีกำลังลุ้นว่าอาร์มันโด้จะอ่านหรือไม่ เธอกดปิดเปิดหน้าจอสมาร์ตโฟนอยู่หลายครั้ง แต่เขาก็ยังไม่อ่านข้อความที่เธอนั้นส่งไปสักที                

ตอนนี้เวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ปกติชายหนุ่มน่าจะยังไม่เข้านอน เธอยอมนั่งอยู่ในห้องมืดๆ นี้เป็นเวลาเกือบชั่วโมง กว่าจะคิดหาวิธีออก แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะได้ผลหรือเปล่า ไวน์สองแก้วที่วางเอาไว้บนโต๊ะโคมไฟข้างหัวเตียง รวีได้ผสมอะไรบางอย่างลงไปทั้งสองแก้ว และมันจะออกฤทธิ์ในไม่กี่วินาที แน่นอนต่อให้อาร์มันโด้อยากกลับไปหานารีเพียงใด เขาก็จะไม่มีทางควบคุมตัวเองได้ เมื่อมันคือยาชนิดพิเศษ ที่ไวต่อความต้องการทางเพศสูง                                                                                                                                 

"รอสักครู่นะครับคุณรวี นารียังไม่หลับเดี๋ยวผมจะเข้าไปดูให้" เสียงข้อความตอบกลับทำให้รวีนั้นฉีกยิ้มกว้างที่มุมปาก พร้อมกับฉายแววตาเจ้าเล่ห์ออกมาด้วยความหวัง                                                                        

หล่อนนั่งรออยู่สักพักใหญ่ เสียงคนเคาะประตูดังขึ้น พร้อมกับชายร่างบึกบึนได้เปิดเดินเข้ามาภายในห้อง รวีไม่รอช้าลุกไปหยิบแก้วไวน์ แล้วส่งให้กับชายผู้มาเยือน เงาจากแสงจันทร์เลือนราง แต่ก็ทำให้รวีแน่ใจว่าชายตรงหน้าคืออาร์มันโด้แน่นอน                                                                      

"รวีต้องขอบคุณล่วงหน้า ที่คุณอุตส่าห์สละเวลาเข้ามาช่วยดูไฟให้ ดื่มเพื่อแทนคำขอบคุณรวีหน่อยนะคะ" รวีพูดพร้อมกับยื่นแก้วไวน์ไปให้ชายตรงหน้า หล่อนพึงพอใจที่เขาไม่ปฏิเสธ แถมยังกระดกมันขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว เมื่อเห็นดังนั้นรวีจึงรีบยกไวน์ในแก้วขึ้นดื่มรวดเดียวเช่นกัน                                                      

มือเรียวค่อยๆ ลูบลงไปที่อกกว้างของชายตรงหน้า รวีไม่รอช้า ผลักชายร่างหนากำยำให้ล้มลงนอนราบกับเตียง ก่อนจะค่อยๆ จัดการแกะกระดุมเสื้อทีละเม็ด ไม่นานชุดนอนของผู้ชายบางๆ ได้หลุดออกจากกายเขาในชั่วพริบตา                                                                                                          

"อืม... รวีร้อนจังเลยค่ะ และต้องการคุณ เรามาเป็นของกันและกัน รวีพร้อมแล้ว" หล่อนพูดพร้อมกับขึ้นไปนั่งคร่อมร่างชายร่างบึกบึนเอาไว้                                                                                                                        

แคว่ก!! เสื้อชุดนอนซีทรูสายเดี่ยวบางๆ ถูกชายด้านล่าง ดึงอย่างแรงจนขาดว่อนคามือ การกระทำของเขายิ่งสร้างความพึงพอใจให้กับรวี นี่คือสิ่งที่เธอนั้นกำลังต้องการ การมีเซ็กกับชายเถื่อนๆ มันเป็นรสนิยมของเธออยู่แล้ว                                                                                                                   

"ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก แต่ตอนนี้มังกรยักษ์ของคุณ มันกำลังพองตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แต่คุณไม่ต้องกลัว รวีจะปราบให้มันสิ้นฤทธิ์เอง" พูดจบหญิงสาวได้โน้มใบหน้าเข้าหาชายหนุ่ม เรียวปากของเธอประกบกดจูบลงไปอย่างเร่าร้อน ในขณะที่มือเรียวทั้งสองได้ประคองใบหน้าของชายหนุ่มเอาไว้ เพื่อไม่ให้เขาโฟกัสหันไปทางอื่น                                                

"อืม" เสียงครางจากลำคอของทั้งคู่ดังออกมาพร้อมกัน บ่งบอกให้รู้ว่าฤทธิ์ของยากำลังจะส่งผล ให้พวกเขาสองคนได้ขึ้นไปชมวิมานฉิมพลี        

ริมฝีปากของรวีได้เปลี่ยนจุดมุ่งหมายลงมาที่แผ่นอกกำยำ เธอพรมจูบพร้อมกับใช้ฟันครูดไปมา ก่อนจะค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นเลียไล้ลงต่ำไปหยุดที่เป้ากางเกงที่มันตุงแข็งขึงราวกับท่อนไม้ รวีไม่รอช้าเธอใช้มือจัดการกับชุดนอนเอวยืดออก ความสลัวจากแสงจันทร์ทำให้มองเห็นมังกรยักษ์หัวแดงบ้านเบ่ง ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า รวีไม่รอช้า เธอจับมันยัดเข้าปากในทันที                                                                                                        

"โอ้ววว! " เสียงทุ้มครางออกมาด้วยความเสียว เมื่อรวีนั่งคุกเข่าเปลือยเปล่าล่อนจ้อน เธอใช้มือจับลงไปที่โคนของมันก่อนจะค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นเล็มเลียไปมา ไม่นานเธอเปลี่ยนมาเป็นอมแล้วดูดอย่างเมามัน ช่วงเวลานี้ชายหนุ่มแทบจะคลั่ง เพราะการใช้ปากของเธอช่างช่ำชอง                    

"โอ้มายก๊อด! ดีจังเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจัดการพลิกร่างอรชรให้นอนราบลงกับเตียง ก่อนที่เขาจะขึ้นไปคร่อมร่างเพรียวของเธอไว้แทน                                                                                                                           

"อูยยย รีบดันมังกรยักษ์ของคุณเข้ามาเลยได้ไหมคะ คุณอาร์มันโด้" เสียงหวานออดอ้อนพูดจากระเส่าออกมา เมื่อเธอนั้นต้องกายแก่นกายจากเขา จนยากที่ควบคุมอารมณ์ที่มีไว้ได้                                                      

"ผมจะให้โอกาสคุณเรียกชื่อใหม่ รู้ใช่ไหมว่าผมเป็นใคร อย่าเอ่ยชื่อใครขณะที่คุณกำลังอยู่บนเตียงกับผม!" คำพูดที่เกรี้ยวกราด ทำให้รวีรู้ทันที ชายตรงหน้าคือเจสันไม่ใช่อาร์มันโด้อย่างที่คาดหวังเอาไว้ แต่เวลานี้ความต้องการของเธอที่มี จะเป็นใครก็ได้ ขอแค่ทำให้ความใคร่ที่ก่อตัวขึ้นเป็นทวีคูณ จากฤทธิ์ของยาได้บรรเทาลงไปบ้าง                                                      

"เจสัน! ฉันต้องการมัน! คุณช่วยทำให้ฉันที ได้โปรด เร็วเข้าดันมันเข้ามาเลย! อ๊า" รวีนอนหงายพร้อมกับถ่างขาออกอย่างไม่อาย เสียงพูดของหล่อนนั้นเต็มไปด้วยความหอบถี่ เม็ดเหงื่อแตกพลั่กไปทั่วผิวกาย เวลานี้ใบหน้ารูปไข่ได้เปียกชุ่มไปหมด เพราะฤทธิ์ยา                                  

"ผมจะทำให้คุณหายคันเองรวี เวลานี้อย่าว่าแต่คุณเลย ความต้องการภายในกายของผมมันได้พุ่งสูงปรี๊ดเช่นกัน เพราะสาเหตุมาจากไวน์แก้วนั้นผมรู้ดี" เจสันพูดพร้อมกับคืบคลานเข้าหาหญิงสาวตรงหน้า สายตาของเขาจ้องมองไปที่ร่างเพรียว เมื่อเวลานี้เธอหายใจหอบถี่ขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับลำตัวที่บิดเกร็งไปมา ผ้าปูเริ่มยับยู่ยี่เนื่องจากฝีมือของรวีหล่อนพยายามที่จะเก็บอาการเหล่านั้นเอาไว้ แต่มันก็ยากที่จะยับยั้งชั่งใจได้แล้ว

"ถ่างขาออกให้กว้างกว่านี้!" เสียงทุ้มของเจสันที่ออกคำสั่ง ไม่ได้สร้างความขัดใจให้กับหญิงสาวร่างเพรียวเลยสักนิด เธอยินยอมทำตามเขาอย่างว่าง่าย โดยไม่มีทีท่าว่าจะขัดขืนใดๆ เลยด้วยซ้ำ                               

"รีบหน่อยได้ไหม หรือต้องการให้ฉันขึ้นไปขย่มเองก็ได้ ฉันไม่ไหวแล้วตอนนี้ อืม! อ๊า" รวีไม่พูดเปล่ามือของเธอโอบไปที่ลำคอแกร่งของเจสันในทันที ในขณะที่สะโพกกลมแอ่นเข้าหา มังกรยักษ์ใหญ่อย่างไม่มีท่าทีหวาดกลัวเลยสักนิด