LOGINShare
ตอนที่ 38.
Last Updated:
2025-05-17 17:03:24
Latest chapter
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 40.
ตอนที่ 40. “ก็แพรมีธุระกับนายดินนี่คะ คอยดูนะเจอเมื่อไหร่แพรจะอาละวาดใส่ให้เข็ด” แพรวาพยายามปั้นน้ำเสียงให้ร่าเริง เหมือนขบขัน แต่ภายในกับหม่นหมองอย่างประหลาด นายอัมรินทร์มองลูกสาวอย่างรู้ทัน “นี่นามบัตรของคุณภคิน…”แพรวาเบะหน้ามองนามบัตรนั้นอย่างรังเกียจ ไม่ยอมรับเอาไว้ “ถ้าไปที่นั่นลูกแพรอาจจะได้เจอกับนายดินก็ได้นะ” นายอัมรินทร์เอาจุดอ่อนของบุตรสาวขึ้นมาพูด และก็ได้ผล จากสีหน้ารังเกียจชิงชัง กลับกลายเป็นแจ่มใส ร่าเริงขึ้นในพริบตา เด็กสาวรีบคว้านามบัตรนั้นอย่างเร็ว ราวกับกลัวว่าถ้าช้าบิดาอาจจะเปลี่ยนใจไม่ให้อย่างนั้นแหละ “แพรขอคิดดูก่อนแล้วกันนะคะ เพราะแพรไม่ได้อยากเจอนายดินมากขนาดนั้นหรอก” แพรวาพยายามพูดให้ดูเหมือนกับว่าหล่อนไม่ได้ใส่ใจอะไรกับนามบัตรนั้นนัก แต่คนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนอย่างนายอัมรินทร์รู้ดีว่าไม่ช้าบุตรสาวต้องได้รับโทษอย่างสาหัสจากชายหนุ่มที่ชื่อภคินแน่นอน เพราะเท่าที่ฟังจากน้ำเสียงในโทรศัพท์เมื่อเช้านี้ ทำให้เขารู้ดีว่าภคินโกรธจัดมากทีเดียว “แพรขอตัวก่อนนะคะ” แพรวายิ้มหวานเดินจากไป“ลูกทำลายหัวใจตัวเองแท้ๆ แพรวา” นายอัมรินทร์มองตามหล
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 39.
ตอนที่ 39. “แพรไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณของนายนั่น คุณพ่อเอาเช็คใบนี้ไปใช้หนี้เขาเถอะค่ะ” แพรวายื่นเช็คในมือให้กับบิดา แต่พ่อของหล่อนไม่ยอมรับไว้ พลางจ้องมองหล่อนอย่างตำหนิติเตียน “ลูกแพรจัดการเองเถอะ พ่อไม่อยากยุ่งเรื่องนี้แล้ว ส่วนเรื่องชื่อเสียงของลูกพ่อไม่บังคับ ถ้าไม่อยากเสียหายมากไปกว่านี้ก็แต่งงานกับคุณต้นซะ” นายอัมรินทร์กล่าวอย่างหัวเสีย ก่อนจะลุกขึ้นยืน “ผมต้องขอตัวก่อนนะครับคุณต้น เชิญตามสบาย” เมธาพัฒน์ฝืนยิ้มตอบ แม้ภายในใจของเขาตอนนี้นั้นจะอึดอัดทรมานแค่ไหนก็ตาม คำว่าแต่งงานสะกิดใจเขาไม่น้อยเลยทีเดียว และเมื่อคล้อยหลังบิดาแล้วแพรวาก็หันมายกมือไหว้เมธาพัฒน์อย่างขอบคุณสุดซึ้ง จนชายหนุ่มแทบจะรับไหว้ไม่ทัน “แพรต้องขอบคุณอาต้นอีกครั้งนะคะ ส่วนเรื่องแต่งงานที่พ่อพูดอาต้นไม่ต้องใส่ใจหรอกค่ะ เพราะเราทั้งคู่ต่างรู้ดีกว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น...” “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมคงต้องขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ” เมธาพัฒน์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ความอ่อนล้าสะท้อนออกมาจากสายตาของเขา แพรวาพยักหน้ารับคำก่อนจะเดินตามไปส่งเขาที่หน้าประตูบ้าน “อาต้นไม
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 38.
ตอนที่ 38.พวงชมพูเดินยิ้มหวานเข้าไปในห้องอาหาร ความคิดที่ว่าหล่อนกำลังจะได้เจอกับเมธาพัฒน์อีกครั้งหลังจากในห้องนอนเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาทำให้หัวใจของหล่อนพองโตคับอก แต่ความว่างเปล่าที่สะท้อนเข้ามาในดวงตาทำให้หล่อนอดแปลกใจไม่ได้ เด็กสาวเงยหน้ามองนาฬิกาที่แขวนอยู่ที่ผนังห้อง“อาต้นยังไม่ลงมาหรือจ๊ะ นี่ได้เวลาอาหารค่ำแล้วนี่” เด็กสาวเดินเข้าไปนั่งประจำที่โต๊ะของตนเอง กลิ่นไอแห่งความยุ่งยากกำลังย่างกายเข้าใกล้หล่อนมาทุกขณะ“คุณต้นออกไปข้างนอกค่ะ เธอฝากบอกคุณชมพูว่าให้ทานข้าวได้เลยไม่ต้องรอ เพราะเธออาจจะกลับดึก” สาวใช้ที่ทำหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยในห้องอาหารรายงานเสียงใสคิ้วโก่งเลิกขึ้นสูงด้วยความประหลาดใจ “อาต้นไปข้างนอกเหรอ มืดค่ำอย่างเนี๊ยนะ?”“คุณต้นรับโทรศัพท์แล้วก็รีบออกไปทันทีเลยค่ะ นวลได้ยินคุณต้นเรียกว่าคุณแพร” เหมือนคมมีดกรีดกลางหัวใจ พวงชมพูแทบจะเป็นลมกับคำพูดของสาวใช้ เด็กสาวหน้าซีดเผือด หัวใจกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส“ไปหาแพรวาตอนมืดๆ แบบนี้ ไปหาทำไม ไปทำไมกัน?” พวงชมพูพูดออกมาเสียงเครือ พยายามพยุงร่างบางของตัวเองให้ลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล“คุณชมพูจะเป็นลมเปล่า
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 37.
ตอนที่ 37. และยิ่งเมื่อปลายลิ้นของเขาฝ่าด่านเข้าไปหาความหวานในเรียวปากของหล่อนด้วยแล้ว แพรวาก็แทบจะล้มทั้งยืนด้วยความวาบหวาม เสียงครางลึกในลำคอของเขาแสดงให้รู้ว่าเขาเองก็พึงพอใจกับกิจกรรมที่ทำร่วมกันกับหล่อนไม่น้อยเลยทีเดียว “เห็นไหมว่าผมพูดไม่ผิด…” ความอับอายแล่นขึ้นมาที่ใบหน้า แก้มสาวแดงระเรื่อด้วยความตกใจก่อนที่จะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นโทสะเมื่อสติมาครบถ้วน “นายคิดผิดแล้ว กับผู้ชายคนอื่นฉันตอบสนองเร้าใจกว่านี้อีก” แพรวาพูดเยาะหยัน และก็แอบสะใจเล็กๆ ที่เห็นสีหน้าของผู้ชายตรงหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันตา “ผมคงลืมไป” เขาพูดเสียงห้วนกระชาก ก่อนจะเดินดุ่มๆ หนีหายเข้าไปในห้องๆ หนึ่ง ถ้าหล่อนเดาไม่ผิดคงจะเป็นห้องนอนของเขา เสียงปิดประตูเสียงดังสนั่นทำให้รู้ว่าเขาหัวเสียมากแค่ไหนแพรวาหมุนตัวเดินออกจากบ้านพักของนายดินมาอย่างใจลอย รสจุมพิตที่แสนหวานของเขาทำให้หล่อนยกมือขึ้นลูบไล้ริมฝีปากบวมเป่งของตัวเองไม่มาอย่างลืมตัว“ลูกแพรพ่อมีเรื่องจะคุยด้วย” เด็กสาวสะดุ้งตกใจ เมื่อได้ยินเสียงของบิดาดังขึ้นข้างหลังขณะที่หล่อนกำลังเดินผ่านห้องโถงใหญ่ของบ้าน“พ่อยังไม่นอนหรือคะ แพรน
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 36.
ตอนที่ 36. “หลีกทางครับ ผมเหนื่อย” เขาคำรามเสียงเข้มต่ำจนน่ากลัว พร้อมทั้งเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ ไม่มีอาการหวาดหวั่นแม้แต่น้อย แพรวาเองต่างหากที่ต้องรีบเบี่ยงตัวหลบเมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้“ฉันมีเรื่องจะพูดกับนายนะ หัดมีมารยาทกับเจ้านายซะบ้างนะ” เด็กสาวร้องโวยวายตามแผ่นหลังกว้างที่เดินไปยังบ้านพักอย่างหัวเสีย แต่เรื่องแค่นี้มันทำให้หล่อนยอมแพ้ไม่ได้หรอก แพรวารีบวิ่งตามนายดินไป ก่อนจะรีบแทรกตัวผ่านประตูเข้าไปอย่างเฉียดฉิว “ผมอยากได้ความเป็นส่วนตัว คุณกลับออกไปซะ” เขาพูดเสียงเครียด ใบหน้าหล่อเข้มดุดันและที่สำคัญน่ากลัวมาก “ฉันให้นายแน่ไอ้ความเป็นส่วนตัวน่ะ แต่ตอบคำถามฉันมาก่อนว่าวันนี้นายพาพวงชมพูไปไหนมา และทำไมถึงต้องกลับมามืดค่ำอย่างนี้ด้วย” สาวน้อยรัวคำถามใส่เป็นชุด ความรู้สึกหวงแหนเกาะกินหัวใจสาวอย่างรุนแรง “มันไม่ใช่เรื่องของคุณ และผมไม่จำเป็นต้องรายงาน” พ่อคนร่างยักษ์ตอบกลับมาเสียงไม่แยแส ก่อนจะหันหลังเดินไปหยุดยืนอยู่ข้างหน้าต่างห้อง แพรวาเดินตามไปไม่ลดละแม้ว่าจะเจ็บแสบกับคำโต้ตอบของผู้ชายใจทมิฬตรงหน้าแค่ไหนก็ตาม “แต่ฉันเป็นเจ้านายของนายนะ
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 35.
ตอนที่ 35. “ชมพูแค่อยากเป็นผู้หญิงของอาต้น...” เด็กสาวพูดเสียงเบา ไม่กล้าแม้จะสบตากับเขา ตอนนี้หัวใจของหล่อนพองโตคับอก แม้เขาจะไม่ได้บอกออกมาตรงๆ แต่หล่อนก็พอจะคิดเองได้ว่าเขาก็ต้องมีใจให้กับหล่อนบ้างเหมือนกันนั่นแหละ “ไว้เรียนจบก่อนนะครับ แล้วอาจะสอนทุกอย่าง...” คนตัวโตพูดเสียงกระชั้น ลมหายใจขาดเป็นช่วงๆ แสดงได้เป็นอย่างดีว่าตอนนี้อารมณ์ของเขาใกล้ระเบิดมากแค่ไหน “ทุกอย่าง สำหรับการเป็นผู้หญิงของอา” เขากระซิบข้างหู พวงชมพูหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข “แล้วการเป็นผู้หญิงของอาต้น... มีอะไรพิเศษกว่าคนอื่นยังไงคะ”หล่อนเงยหน้าถามเขา แกล้งสงสัย “หรือไม่อยากเป็น อาจะได้ไปสอนคนอื่นแทน” เมธาพัฒน์แกล้งยั่วหล่อนเล่นๆ แต่เด็กสาวกลับหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันควัน พร้อมทั้งดิ้นรนออกจากอ้อมกอดอบอุ่นพัลวัน “ไม่อยากเป็นสักหน่อย ปล่อยได้แล้วค่ะ อึดอัด” พอเขาปล่อยแล้วหญิงสาวก็หมุนตัวจะเดินหนี แต่เมธาพัฒน์ก็รวบร่างบางเข้าไปกอดอีกครั้งซะก่อน ตอนนี้แผ่นหลังของหล่อนสัมผัสกับความแข็งแกร่งด้านหน้าของเขาอย่างแนบสนิท “ขี้งอนจังเลย” เขาเย้า พร้อมกับก้มลงจุมพ
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 34.
ตอนที่ 34. “ไม่มีคำอธิบายค่ะ มันคงไร้สาระเกินไปสำหรับอาต้น” พวงชมพูหันหน้าหนี ร่างบางนอนตะแคงหันหลังให้เขาอย่างแง่งอน เมธาพัฒน์นั่งลงบนขอบเตียงก่อนจะถอนหายใจออกมาแรงๆ “ไม่มีเรื่องใดไร้สาระ ถ้าเรื่องนั้นเกี่ยวข้องกับชมพู” เขาพูดออกมาเสียงห้วน เหมือนกับเขาพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะพูดคำนั้นออกมา พวงชมพูอมยิ้มแต่พอหันหน้ากลับมาหาเขาก็แกล้งตีหน้าเฉยชาดั่งเดิม “จริงเหรอคะ ชมพูไม่เห็นเคยรู้เลย” เด็กสาวทำเสียงเยาะ เมธาพัฒน์หน้าระเรื่อ “อาไม่ใช่คนพูดมาก... บางครั้งก็น่าอายเกินไปกับการพูดคำบางคำออกมา...” เขาพูดออกมาไม่ราบเรียบเช่นเคย ใบหน้าโดยเฉพาะบริเวณโหนกแก้มของเขามีสีเข้มขึ้น พวงชมพูเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ที่ตัวเองบังคับให้ชายหนุ่มตรงหน้าพูดอะไรแบบนี้ออกมา แต่เขาก็สมควรโดนแล้วนี่ “คนขี้ขลาด...” หล่อนว่าใส่หน้าเขา เมธาพัฒน์ทำหน้าเหวอทำอะไรไม่ถูก แต่พอสมองของเขาทำงานชายหนุ่มก็หน้าตึงขึ้นมาทันควัน “อาไม่ได้ขี้ขลาด... อย่ามาสบประมาทอาอีกนะครับ อาไม่ชอบ” เมธาพัฒน์ดุเสียงกร้าว ใบหน้าของเขากระด้างอย่างโกรธจัด “ทำไมคะ ชมพูพึ่งรู้ว่าอาต้นไ
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 33.
ตอนที่ 33.“ชะ... ชมพูแค่ แค่จะเอาคืนเท่านั้น แพรวาแกล้งตกน้ำก่อน แล้วหาว่าชมพูเป็นทำ...” เด็กสาวจำใจต้องสารภาพความจริงออกไป เสียงของหล่อนสั่นเทา ดวงตากลมโตของหล่อนเบิกกว้างด้วยความหวาดหวั่น“ก็แค่นั้น...” หล่อนได้ยินเขาหัวเราะออกมาเบาๆ“ก็แค่นั้นเหรอ” เด็กสาวทวนคำพูดของหนุ่มหล่อข้างกายอย่างงงงวยไม่มีคำตอบจากเขา ภายในรถเงียบสนิท หนทางที่ถอดยาวอยู่เบื้องหน้าไม่ใช่ทางกลับไร่ดวงตะวัน แต่หล่อนก็หมดปัญญาที่จะถามหาเหตุผลจากเขา เพราะความดิบเถื่อนที่สะท้อนออกมารอบกายกำยำนั้นทำให้หล่อนอดหวาดหวั่นไม่ได้ หล่อนไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เพราะเขาพูดน้อย แต่คำพูดของเขานั้นบาดลึกเลยทีเดียว หญิงสาวถอนใจออกมาเบาๆ แล้วก็ได้แต่นั่งนิ่งเงียบๆ และก็ลอบมองเสี้ยวหน้าคมสันต์อย่างหวาดระแวงไปตลอดทางเมธาพัฒน์นั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องรับแขก สายตาคมกล้าดุจสีของถ่านเหลือบลงมองนาฬิกาข้อมือเรือนหรูของตัวเองอย่างหัวเสียสุดๆ ลมหายใจหนักหน่วงถูกถอดถอนออกมาจากริมฝีปากได้รูปสีสวยของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าเข็มนาฬิกาวิ่งวนไปจนครบรอบหลายต่อหลายครั้ง เวลาแต่ละวินาทีที่เคลื่อนคล้อยผ่านไป เปรียบดั่งเปลวไฟที่คอยเผาผลาญหัวใจของเขาจ
ปรารถนาเถื่อน ตอนที่ 32.
ตอนที่ 32.“ไม่ต้องทำสำออยหรอกแพรวา ฉันเอง ไม่ใช่อาต้น” พวงชมพูยิ้มเยาะให้เพื่อนสาวอย่างรู้ทัน แพรวารีบลุกขึ้นนั่งเมื่อรู้ว่าไม่ใช่เมธาพัฒน์“เธอมาได้ยังไง หรือว่ามากับอาต้น” แพรวาถามเสียงขุ่น“ใช่ แต่ตอนนี้อาต้นกลับไปแล้ว เธอไม่ต้องเสแสร้งแล้วล่ะ” พวงชมพูเดินเข้าไปจ้องหน้าแพรวา รอยยิ้มของหล่อนทำให้แพรวาอดนึกกลัวไม่ได้“ฉันจะทำทุกอย่างให้ได้อาต้นมาเป็นเจ้าบ่าว พวงชมพู... เธอไม่มีวันขัดขวางฉันได้หรอก” คำประกาศของแพรวาทำให้พวงชมพูข้องใจยิ่งนัก“ฉันไม่เข้าใจเลย เธอมารักมาชอบอาต้นตอนไหน หรือว่าต้องการแกล้งฉัน...”แพรวาไหวไหล่บอบบางของตัวเองน้อยๆ ก่อนจะตอบออกมาอย่างไม่แยแสสิ่งใด “ตอนนี้ฉันอาจจะยังไม่ได้รักอาต้น แต่เขาคือผู้ชายที่ฉันคิดว่าดีที่สุดในสายตาของฉัน ณ ตอนนี้”พวงชมพูฟังคำพูดของเพื่อนสาวคู่แค้นแล้วก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ แต่หล่อนจะไม่ใส่ใจเหตุผลใดๆ หรอก ในเมื่อแพรวาเล่นไม่ซื่อกับหล่อนก่อน วันนี้หล่อนจะเอาคืนให้สาสมเลย“ฉันไม่อยากฟังเหตุผลงี่เง่า ไร้สมองของเธอหรอกแพรวา” พวงชมพูฉีกยิ้มกว้าง แต่สายตาของหล่อนไม่มีวี่แววของรอยยิ้มแม้แต่นิดเดียว แพรวามองเพื่อนสาวอย่างไม่ไว้ใจ“งั้นก็กลับไปได
You may also like
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า152.8K viewsเมียในสมรส
ลำเจียก15.9K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์47.0K viewsเมียโจร NC-25
C10.7K viewsเงื่อนไขร้าย ซ่อนปมรัก
พวงชมพู106 viewsวางแผนลับจับเพื่อนพี่ชาย
สาวน้อย.ช่างฝัน1.2K viewsย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80
องค์หญิงโนเนม377 viewsซ่านรักคุณ(หมอ)คนลวง
หยดพิรุณ89 views
