EP 10 : Rainy Kiss #2

ผมอาบน้ำไปใจก็ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ยิ่งคิดไปถึงสัมผัสอุ่นอุ่นที่ได้รับมาเมื่อครู่นี้ ผมยอมรับจริงจริงมามันทำให้ผมรู้สึกดีมากเลยทีเดียว ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันนะ นาวินเขาจะรู้สึกพิเศษกับผมงั้นหรือ ไม่น่าใช่มั้ง โอ้ย.. คงไม่มีอะไรหรอก เขาคงแค่แกล้งผมเล่นก็เท่านั้นแหละ แต่แกล้งแบบนี้มันก็ไม่ค่อยดีต่อใจผมเลยนะ 

ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ และยังคงเห็นนาวินนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือที่โชฟา ผมยังลังเลอยู่ว่าผมควรจะไปอยู่ตรงไหนดี ไปนั่งที่โชฟา หรือเดินเข้าไปในห้องนอน หรือ ... แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้คิดอะไรต่อ พ่อตัวดีก็คว้าตัวผมดึงลงมานั่งที่โชฟา

“นั่งตรงนี้”

นาวินจับผมมานั่งที่โซฟา

“จะทำอะไร” 

ผมหันไปถาม

“นั่งนิ่งนิ่งนะครับ เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ ผมเปียกแล้วนอนเดี๋ยวจะไม่สบาย”

“เฮ้ย .. ไม่ต้อง ผมทำเองได้ คุณไปอาบน้ำเถอะ”

“บอกให้อยู่นิ่งนิ่งไง อย่าดื้อสิครับ ผมทำให้พี่สะดวกกว่า”

นาวินก้มมาพูดซะใกล้หูผม ทำให้ผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นอุ่น และดูเหมือนว่าเค้าจะจงใจที่จะเป่ามาที่หูผมเบาเบา ทำให้ผมถึงกับสตั๊นนั่งนิ่งตัวแข็งไปเลย

“พี่พกแชมพูกับครีมอาบน้ำมาเองเหรอ.”

“เปล่านี่ ก็ใช้ของของนายนั่นแหละ ถามทำไม”

“เอ๊ะ.. แปลกจังทำไมผมไม่เคยได้กลิ่นแบบนี้เลย อืมหอมจัง”

ไม่พูดเปล่า คราวนี้เขาก้มหน้ามาหอมหัวทุยทุยของผม แล้วยังฝังจมูกมาที่กกหูแล้วค่อยไล้มาที่ต้นคอของผมด้วย

“นาวินหยุด”

“หอมจริงจริง ตัวพี่หอมจริงจริง”

เขาพูดที่ข้างหูผม ปลายจมูกเขาสัมผัสที่หูผม มันทำให้ผมขนลุกซู่ไปทั้งตัว มันอันตรายเกินไปแล้ว

“พอแล้ว ผมพี่แห้งแล้ว ไปอาบน้ำได้แล้วนาวิน”

พูดจบผมก็เด้งตัวออกมา แล้วรีบดึงตัวเขาขึ้นมาพร้อมกับดันหลังเขาให้ไปที่ห้องน้ำ นี่มันอะไรกันนี่ ผมคิดในใจ ผมเริ่มสับสนกับการกระทำของเขาและที่สำคัญก็เจ้าความรู้สึกของตัวผมเองนี่แหละ  มันเป็นอะไร ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลย

นาวินอาบน้ำไปอมยิ้มไป วันนี้เขามีความสุขมาก กับการที่ได้อยู่ใกล้ๆ กับคนหน้าหวาน ได้ทำรุ่มร่ามเล็กๆ น้อยๆ แล้วมองคนหน้าหวานเขินแล้วเขินอีก 

นาวินอาบน้ำเสร็จเขาก็เดินออกมาโดยมีเพียงกางเกงนอนขายาวเพียงตัวเดียวเผยให้เห็นช่วงบนที่เปลือยเปล่า โชว์กล้ามเนื้ออกแน่นแน่นกับซิกแพคที่ใครมองแล้วก็ชวนให้ใจเต้น เขามองไปที่โซฟายังคงเห็นคนร่างบางนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ตรงนั้น

ผมที่กำลังไถนิ้วมือท่องเที่ยวไปในโลกโซเชียลอย่างเพลิดเพลินจนลืมสังเกตไปว่าตอนนี้มีใครบางคนได้มายืนใกล้ๆ ผม แล้วผมก็รู้สึกตัวเมื่อที่นั่งข้างๆ ผมมันยวบลงไป

“ผมเปียก เช็ดให้หน่อย”

นาวินพูดเบาเบา พร้อมกับเอาหัวเปียกเปียกมาถูที่ไหล่ผม

“เป็นลูกหมาหรือไง มาถูอยู่ได้”

“ผมก็เป็นลูกหมาของพี่ไงครับ รับเลี้ยงหน่อยนะ”

“ไม่เอาหรอก เลี้ยงหมา เล่นกับหมา เดี๋ยวหมาเลียปาก”

พูดจบผมรีบเอามือปิดไปที่ปาก แล้วพึ่งนึกได้ว่าผมน่าจะพูดอะไรผิดไป

“แนะ.. อยากให้ลูกหมาตัวนี้เลียปากอีกรอบเหรอ”

นาวินพูดแล้วเอาหน้ามาใกล้พร้อมกับรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม จนผมต้องรีบเด้งตัวออกมาแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวผืนเล็กจากมือเขามาเช็ดผมให้เขา

“วุ่นวายจัง แล้วปกติอยู่คนเดียวแล้วทำไง ฮึ”

ผมบ่นพรึมพรำ

“นั่นสินะ อยู่คนเดียวไม่มีคนดูแล ไม่มีคนคอยเช็ดผมให้ พอมีพี่อยู่ด้วย คอยดูแลผมเนี่ย รู้สึกสบายมากเลย มาอยู่กับผมมั้ย ผมให้อยู่ฟรีเลยนะ”

“เพ้อเจ้อ”

ผมพูดพลางจงใจขยำไปที่ผมเขาไปแรงแรง

“พูดเยอะจริง ตอนอยู่ที่ทำงานไม่เห็นพูดแบบนี้เลย”

“ก็ผมไม่อยากพูดกับคนอื่นนี่ ผมอยากพูดกับพี่คนเดียวนี่นา”

นาวินพูดจบ ก็คว้ามือผมลงไปแนบที่แก้มเขาแล้วหันมาฝังจูบที่มือผม เอาอีกแล้ว เขาทำให้ใจผมแทบหยุดเต้นอีกแล้ว ผมรีบดึงมือกลับ พร้อมกับเอาผ้าเช็ดตัวโยนไปคลุมที่หัวเขา แล้วก็เดินหนี แต่นาวินก็ไวกว่านั้น เขาคว้ามาที่ข้อมือบางแล้วดึงเข้ามาหาตัว คนตัวบางที่ยังไม่ทันระวังตัว ก็เซมาทับที่อกแล้วตกอยู่ในอ้อมกอดเขาอีกครั้ง นาวินดันตัวขึ้นแล้วผลักเขาให้นอนลงบนโซฟา มันเป็นอะไรที่เร็วมาก เผลอแป๊บเดียว ณัฏฐ์ก็ตกมาอยู่ภายใต้ร่างหนาที่ตอนนี้มาคร่อมอยู่บนตัวเขา

“จะทำอะไรอ่ะ”

ผมเอ่ยเสียงสั่นเบาเบา

“ก็เมื่อกี้พี่บอกเองว่า เล่นกับหมาเดี๋ยวหมาเลียปาก ไอ้ลูกหมาตัวนี้ก็อยากจะขอเลียปากเจ้าของมันอีกครั้ง ผมขอนะ”

ผมนี้อยากกลับไปตบปากตัวเองจริงจริงที่พูดอะไรไม่ได้คิดเปิดช่องโหว่ให้อีกคนได้ฉวยโอกาสได้อยู่เรื่อย แล้วยังไม่ทันที่ผมจะตอบรับหรือปฏิเสธ ไอ้ลูกหมาก็ก้มมาสัมผัสที่ริมฝีปากผมอีกครั้ง เป็นสัมผัสที่เบาเบาแต่แนบแน่น เขาค่อยๆ เอียงหน้าทำมุมให้เราสัมผัสกันแนบมากขึ้น ปลายลิ้นของเขาพยายามจะรุกล้ำเข้ามาภายในผม เขาเว้าวอนออดอ้อนเชิงขอร้องขอเข้าไปภายใน จนผมเผลอตัวอ้าปากรับ เท่านั้นแหละปลายลิ้นของเขาก็พากันสัมผัสไปทุกซอกทุกมุมในปากผม ทำเอาผมหายใจขัด มือข้างหนึ่งของเขาล็อคไว้ที่ต้นคอผม เพื่อให้ผมรับกับสัมผัสหวานของเขาได้ถนัด ส่วนอีกข้างก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังแล้วหยุดที่สะโพกผม เขาจับลูบคลึงอยู่อย่างนั้น ผมกำลังเคลิ้มไปกับรสสัมผัสของเขา โอ้ย.. ผมจะปล่อยใจไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว เรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน เราจะมาเกินเลยกันแบบนี้ได้อย่างไร ผมรวบรวมสติอีกครั้งด้วยการดันอกเขาออกไป

“ฮือออ”

นาวินครางในลำคอก่อนค่อยค่อยถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง

“พอก่อน เล่นอะไรเนี่ย”

ผมพูดแก้เขิน พร้อมหันหน้าหนี

“มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ”

นาวินถามเสียงสั่นเบา ซึ่งผมเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าเขาหมายความว่าอย่างไร

“ง่วงแล้ว .. จะนอนแล้ว คุณไปนอนในห้องผมนอนที่โซฟานี้เอง”

ผมรีบพูด

“ผมยังไม่ง่วงเลยอ่ะ”

“ก็เรื่องของคุณ แต่ผมจะนอนแล้วอย่ามารุ่มร่ามกับผม”

“งั้นพี่ไปนอนที่ห้องผมดีกว่า เตียงผมกว้างนอนได้สองคนสบายสบาย”

“ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวนาย”

ยังไม่ทันจะพูดจบ นาวินก็รีบพูดมา

“ผมไม่ทำอะไรพี่หรอกนะ ถ้าพี่ไม่เต็มใจ”

นาวินพูดแล้วยกยิ้มร้ายร้ายที่มุมปาก เราถกเถียงและตีกันอยู่พักใหญ่ จนผมต้องใจอ่อนยอมเข้าไปร่วมเตียงกับเขา แต่เราก็มีข้อตกลงกันนะ ว่านาวินจะต้องไม่มารุ่มร่ามกับผม พอขึ้นเตียงผมก็นอนหันหลังให้เขา เอาจริงจริงนะ ความจริงแล้วผมเขินอ่ะ ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยร่วมเตียงกับผู้ชายนะ สมัยตอนเรียนมัธยม ตอนเข้าค่ายผมก็นอนกับเพื่อนผู้ชาย มีแกล้งกัน กอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน แต่มันไม่เห็นมีความรู้สึกแบบนี้เลย

“พี่ณัฏฐ์ หลับยัง ผมรู้ว่าพี่ยังไม่หลับ”

“อืม มีอะไร”

“ผมขอกอดหน่อยได้มั้ย”

“ไม่”

“แค่กอดจริงจริง นะ ผมไม่ทำอะไรพี่หรอก ผมบอกแล้วไง ถ้าพี่ไม่เต็มใจ ผมจะไม่ทำ”

“ไม่เอา”

“ก็ผมไม่ได้เอานี่ หรือพี่จะให้”

“คนบ้า”

ผมตอบแล้วพลิกตัวกลับไป และก็ต้องสะดุ้ง เมื่อเห็นหน้าเขาจากแสงสลัวของโคมไฟที่หัวเตียง เขามองมาด้วยสายตาที่ทำให้ใจผมที่บางอยู่แล้ว นั้นบางลงอีก ผมรีบหันหลังให้เขาเหมือนเดิม แล้วพูดเบาเบาในลำคอที่พอให้ได้ยินกันสองคน

“ห้ามรุ่มร่าม ห้ามเกินเลยนะ”

พูดจบผมก็ก้มหน้ามุดเข้าไปในหมอน นี่ผมเป็นอะไรไปนะ เท่านั้นแหละ เจ้าร่างหนาข้างหลังผม ก็เข้ามากอดผมจากด้านหลัง มันทำให้ใจผมเต้นแรงมาก

“ขอบคุณนะครับ พี่ณัฏฐ์น่ารักและใจดีที่สุดเลย ฝันดีครับ”

นาวินยกหน้าขึ้นมาก้มจุมพิตที่ขมับผมเบาเบา แล้วกอดผมไว้ กอดของนาวินคืนนี้ ไม่ได้กอดแน่นจนทำให้รู้สึกอึดอัดเหมือนครั้งก่อน แต่กลับทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ผมสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากลมหายใจของเขาที่ท้ายทอยผม และนาวินก็รักษาคำพูดของเขาไว้ได้เป็นอย่างดี ไม่มีอะไรที่เกินเลยกัน และในคืนนี้ก็เป็นคืนแรกที่ผมหลับได้อย่างสนิท ทั้งทั้งที่นอนต่างที่ แถมยังมีคนนอนข้างข้างด้วย น่าแปลกจัง