LOGINShare
บทที่ 958
Related chapters
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 959
ภายใต้ม่านราตรี ทั่วทั้งภูเขาเฮยเฟิงพลันเกิดม่านหมอกสีเขียวภายใต้แสงจันทร์อันเย็นเยียบ ภูเขาเฮยเฟิงดูมืดมนน่าสะพรึงกลัวขึ้นมาบนผืนแผ่นดินใหญ่ หมอกสีเขียวที่สังเกตเห็นไม่ง่ายค่อย ๆ ผุดออกมาจากใต้ดิน ต้นไม้รอบด้านแห้งเหี่ยวในพริบตาไม่นานนัก ขบวนรถของพวกฉู่เฉินก็ทยอยกันจอดอยู่ใต้ตีนภูเขาเฮยเฟิง ฉู่เฉินกับพวกถานเฟยพากันกระโดดลงจากรถออฟโรด แล้วเดินไปหาพวกเซียวเสวี่ยอิ๋งที่อยู่ไม่ไกล“ข้ามสันเขาลูกนี้ไปก็คือภูเขาเฮยเฟิง ฉันคิดว่าพวกเรามากันเยอะขนาดนี้ เคลื่อนไหวมากก็จะไม่สะดวก ไม่สู้แบ่งกำลังออกเป็นสามทาง โจมตีขนาบข้างภูเขาเฮยเฟิงดีกว่าค่ะ” เซียวเสวี่ยอิ๋งกางแผนที่ทางทหารออก แล้วพูดพลางชี้ไปยังจุดสีแดงที่ทำเครื่องหมายไว้ตรงกลางเรียบร้อยแล้ว“แบ่งกำลัง?”ฉู่เฉินขมวดคิ้วกล่าวว่า “คุณคิดว่านี่เป็นแค่การปราบโจรจริง ๆ หรือไง?”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ฉู่เฉินก็กวาดตามองสมาชิกแก๊งมังกรหลายสิบคนกับทหารชั้นยอดจากกองทหารรักษาการณ์หลายร้อยคนที่อยู่รอบ ๆ แล้วเอ่ยเสียงขรึมว่า “ผมยอมรับว่าคนที่พวกคุณพามาเป็นคนชั้นยอดในหมู่คนชั้นยอด แต่ว่าเมื่อเผชิญหน้ากับผู้บำเพ็ญเพียร พวกเขาไม่ต่างอะไรกับคนธรร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 960
เธอเองก็เคยเข้าร่วมสงครามมาหลายครั้ง และสร้างผลงานมากมาย มีความจำเป็นอะไรต้องเชื่อฟังฉู่เฉินด้วย?โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงบนเวทีประลองในวันนั้นที่โดนฉู่เฉินเอาเปรียบยกใหญ่ เซียวเสวี่ยอิ๋งก็บันดาลโทสะขึ้นมา“ผู้นำเซียว คุณอยากใช้ชีวิตคนหลายร้อยคนที่อยู่ด้านหลังคุณมาซื้อการยอมของคุณเหรอ? ถ้าเกิดคุณดื้อรั้นมาก ตอนนี้ผมจะใช้ฐานะหัวหน้าใหญ่ของแก๊งมังกรถอดถอนอำนาจบัญชาการของคุณ” “คุณ ไปได้แล้ว” ถานเฟยพูดจบก็หันหน้าไปทางฉู่เฉิน ไม่แม้แต่จะมองเซียวเสวี่ยอิ๋งอีกสักแวบหนึ่งนี่...เซียวเสวี่ยอิ๋งตัวแข็งทื่อเธอไม่อยากเชื่อจริง ๆ ว่าถานเฟยกับเซียวเฟิงจะยืนอยู่ข้างฉู่เฉิน“ทุกคนตามผมมา ห้ามเดินแยกเด็ดขาด ไอพิฆาตด้านหน้าน่ากลัวมาก ๆ ถ้าไม่ระวังนิดเดียวจะมีอันตรายถึงชีวิตได้” ฉู่เฉินพูดจบก็วาดยันต์ผนึกวิญญาณขนาดยักษ์กลางอากาศ ครอบคลุมรัศมีร้อยเมตร“ทุกคนตามไป”เซียวเฟิงโบกมือให้ทุกคนในแก๊งมังกรตามหลังฉู่เฉิน เดินไปทางภูเขาเฮยเฟิง“ฮึ!”เซียวเสวี่ยอิ๋งโมโหจนกระทืบเท้า ผู้ช่วยหานหลิงก็มองฉู่เฉินด้วยสีหน้าดูแคลนเช่นกันแล้วเอ่ยว่า “ทำตัวหยิ่งอะไรกัน ก็แค่คนหลอกลวงเท่านั้นเอง พวกเราไม่ต้องต
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 961
“ฉัน…”พอเซียวเสวี่ยอิ๋งอึ้งถูกถามก็อึ้งไป จากนั้นน้ำตาก็ไหลลงมาไม่หยุด ก่อนจะเอ่ยด้วยสีหน้าโศกเศร้า “ฉันแค่…แค่เกลียดความเผด็จการและความเย่อหยิ่งของคุณก็เท่านั้น ใครจะไปคิดว่าจะมีผลลัพธ์แบบนี้”เกลียด?!ฉู่เฉินกัดฟันกรอดและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “แค่เพราะคุณเกลียด คนคนหนึ่งจึงต้องตายไป”“เป็นคุณหนูใหญ่จนเคยชินแล้วสินะ ตามความคิดของคุณผู้ชายทั้งโลกต้องเดินตามจมูกคุณ เคารพนอบน้อมต่อคุณแบบนั้นใช่ไหม?”“คุณจะเกลียดก็ได้ แต่นั่นก็ต่อเมื่อคุณมีคุณสมบัตินั้น”“อยากตาย คุณก็ไม่ต้องตามทุกคนมา ผมไม่ถือสาศพหนึ่งศพที่เกลียดผม”สิ้นเสียง ฉู่เฉินก็ยกมือถอนยันต์สลายผนึกที่ปกป้องเซียวเสวี่ยอิ๋งไว้กลับมาทันที หลังจากตะคอกด้วยความโกรธแล้วก็เดินกลับไปอยู่แนวหน้าของทัพเซียวเฟิงเห็นดังนั้นจึงรีบไปตะโกนใส่เซียวเสวี่ยอิ๋ง “เสวี่ยอิ๋ง เธอยังไม่รีบไปขอโทษคุณฉู่อีก หรือเธออยากตายอยู่ที่นี่จริง ๆ ใช่ไหม?”เซียวเสวี่ยอิ๋งในเวลานี้สับสนอย่างสิ้นเชิง เธอคิดไม่ถึงเลยสักนิดว่าฉู่เฉินจะใจดำกับเธอได้ขนาดนี้ตั้งแต่เด็กยันโต ไม่ว่าคนในครอบครัวหรือเพื่อนร่วมชั้น แม้แต่ตอนที่มาถึงศูนย์บัญชาการกองทหารรักษ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 962
เซียวเฟิงจูงเซียวเสวี่ยอิ๋งแล้วรีบไล่ตามฉู่เฉินและถานเฟยตูม ตูม ตูม!ในเวลานั้นเอง รอบข้างเกิดระเบิดจนกลายเป็นกลุ่มก้อนหมอกดำ เสียงระเบิดดังกึกก้องมาจากทั่วทุกสารทิศ “ทุกคนเตรียมพร้อมการต่อสู้”เซียวเฟิงและถานเฟยพูดขึ้นอย่างพร้อมเพรียงและมองรอบข้างอย่างระแวดระวังหลังจากหมอกดำสลายไป ก็มีเงาร่างนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นอย่างหนาแน่นรอบกายจากนั้นไฟสว่างขึ้น มีชายคนหนึ่งซึ่งสวมชุดเสื้อคลุมยาวสีดำผิวคล้ำค่อย ๆ เดินมือไพล่หลังออกมาจากกลุ่มนั้น“เขานี่เอง!”หูม่านตาถานเฟยหดลงเล็กน้อย รีบเดินไปใกล้และกระซิบกล่าวกับฉู่เฉิน “คุณฉู่ เขาก็คือหนึ่งในสี่ผู้อาวุโสของสำนักว่านเซี๋ย ชื่อว่าเฉินไห่เสวียน”“เท่าที่ผมทราบ กองกำลังหลายกลุ่มที่พวกเราส่งไปยังภูเขาเฮยเฟิงล้วนตายภายใต้น้ำมือของคนคนนี้”พูดถึงตรงนี้แล้วภายในดวงตาของถานเฟยก็มีความแค้นเคืองเผยขึ้นมาชั่วครู่ฉู่เฉินหรี่ตามองสำรวจเฉินไห่เสวียน แล้วพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกล่าวขึ้นว่า “คนของพวกคุณตายอย่างสมศักดิ์ศรี”“อะไรนะครับ?”ถานเฟยมองฉู่เฉินด้วยความแปลกใจ“ยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นห้าฆ่าระดับสร้างรากฐานขั้นสองและขั้นสามไม่กี่คนก็ง่า
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 963
ฉู่เฉินไม่รีบร้อนและไม่ลนลาน ใช้วิชาเจ็ดก้าวดารา แวบไปแวบมาท่ามกลางเงาทวนมากมายบนท้องฟ้านั้นเพียงเวลาชั่วพริบตาสั้น ๆ เท่านั้น ฉู่เฉินก็หลบการบุกโจมตีอย่างบ้าคลั่งนับร้อยกระบวนท่าของเฉินไห่เสวียนได้ทั้งหมด“มิน่า แกอายุยังน้อยอย่างถึงได้กล้าโอหังแบบนี้”เฉินไห่เสวียนหรี่ตาลงและเริ่มมองฉู่เฉินด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อทวนทรราชของเขาถือเป็นกระบวนท่าที่ทำให้เขามีชื่อเสียงขึ้นมา อีกทั้งกระบวนท่านั้นเมื่อสักครู่เขาออกแรงทั้งหมดที่มีโดยที่ไม่มีเจตนาดูถูกฝีมือฉู่เฉินแม้แต่น้อย คือใส่ไม่ยั้งเต็มแรงแต่ผลลัพธ์คือฉู่เฉินสามารถรับมือกับการโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้ของเขาได้อย่างง่ายดายเหมือนไม่ได้ออกแรงจนน่าแปลกใจทั้ง ๆ ที่ทั้งสองฝ่ายต่างมีพลังระดับสร้างรากฐานขั้นห้าเหมือนกัน แต่ผู้ชมเหตุการณ์รอบข้างมองดูแล้วเห็นว่าฉู่เฉินเหมือนคนแก่ที่กำลังหยอกเด็กเล่นอย่างไรอย่างนั้น“โอหัง?”ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ และกล่าว “นี่เรียกว่ามั่นใจเถอะ?”สิ้นเสียงฉู่เฉินก็ยกมือขึ้น กระบี่เล็กที่ยาวหนึ่งนิ้วก็ปรากฏอยู่กลางฝ่ามือแต่วินาทีต่อมากระบี่เล็กเล่มนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้นกลางอากาศ ภายในชั่วพริบตาก็ได้เปลี่ยนแปลงเ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 964
โดยเฉพาะค่ายกลทหารโบราณนั้นแลดูสมจริงสมจังมากทว่าในช่วงที่ทหารฝ่าหมอกสีขาวออกมาจะไปฆ่าฉู่เฉินอยู่นั้น ค่ายกลทหารทั้งหมดได้กลายเป็นเงาเสมือนจริงแต่ขนาดเซียวเสวี่ยอิ๋งซึ่งยืนอยู่ห่างออกไปกว่าสิบเมตรก็ยังสัมผัสได้ถึงผลกระทบอย่างชัดเจน“น่าสนใจดีนี่ ยังชำนาญวิชากองพลปัญจทิศด้วย”ฉู่เฉินยิ้มอย่างไม่ยี่หระขณะต้านการโจมตีจากทุกสารทิศที่จริงแล้วนี่ก็คือวิชาดั้งเดิม ซึ่งอยู่คนละระดับกับวิชาหุ่นฟางของสำนักอวี้ซือก่อนหน้านี้กล่าวได้ว่ากองพลปัญจทิศแทบจะเป็นตัวตนที่ระดับบดขยี้เลยทีเดียวแต่สำหรับฉู่เฉินแล้วนั้น วิชากระจอกเหล่านี้ มีบันทึกไว้ในมรดกตกทอดจากมังกรเฒ่าทั้งนั้น แถมฉู่เฉินยังมีวิชาสำหรับแก้เกมโดยเฉพาะ ซึ่งฉู่เฉินคั้นเคยเป็นอย่างดี“สลายทัพ!”เมื่อพวกเฉินไห่เสวียนมีสีหน้าลำพองใจที่สามารถขังฉู่เฉินไว้ในค่ายกลทหารได้นั้น ก็เห็นว่าฉู่เฉิน ขยับมือข้างซ้ายร่ายคาถา และมือขวากวัดแกว่งกระบี่พร้อมกับคำรามเสียงดังขึ้นมาอย่างกะทันหันตูม!ค่ายกลทหารที่มุ่งเป้ามายังฉู่เฉินเหล่านั้นก็แตกสลายไปในชั่วพริบตา อีกทั้งเงาเสมือนของค่ายกลทหารนับไม่ถ้วนก็หันกลับไปทางพวกจ้าวเถี่ยซานทันทีแม่งเอ๊ย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 965
แม้ว่าทุกคนที่อยู่ที่นี่จะไม่รู้ว่าหมอกที่ปกคลุมฉู่เฉินไว้นั้นคืออะไรกันแน่ แต่ถ้ามองแค่สีหน้าลำพองใจของพวกเฉินไห่เสวียน ก็จะรู้ได้ว่าพลังทำลายล้างคงไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนเมื่อต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีวิชาเต๋าของจริงเช่นนี้ ต่อให้พวกถานเฟยกับเซียวเสวี่ยอิ๋งอยากช่วยฉู่เฉินอีกแรงก็ไม่มีช่องทางจะช่วยได้ต่อให้เป็นนายพลในกองทัพก็ไม่มีความรู้อะไรเลยเกี่ยวกับวิชาเต๋าแต่ในขณะนั้นเอง ซ่งหนิงซวงที่ยืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดเหล่านี้จากสถานที่ห่างไกลเผยแววยิ้มเยาะบนใบหน้าสวยขึ้นหากต้องการทำลายยันต์ทลายโลก สำหรับซ่งหนิงซวงนับว่าไม่ถือเป็นอะไรแต่เธอจะรอจนกว่าฉู่เฉินจะตกสู่สถานการณ์จนมุมแล้วเท่านั้นถึงจะออกหน้าช่วยเธออยากจะรอดูว่า ถึงตอนนั้นแล้วฉู่เฉินยังจะกล้าโอหังอวดดีแบบนั้นต่อหน้าเธออีกหรือไม่“ท่านขุนพล นั่นมันอะไรน่ะ ดำๆ ล้อมคนแซ่ฉู่นั่นเสียมิดเลย”เฉินเยว่เอ๋อร์ขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามด้วยความสงสัยซ่งหนิงซวงหัวเราะเบา ๆ และกล่าวตอบ “ก็แค่ไอพิฆาตเท่านั้น แต่สำหรับคนที่ไม่รู้เรื่องวิชาเต๋า นั่นก็เท่ากับสิ่งที่อันตรายถึงแก่ชีวิต ไม่เกินหนึ่งนาทีจะทำให้ฉู่เฉินสลายกลายเป็นน้ำเลือดแน่”ซี้ด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 966
“ชิ่ง!”การออกท่ากระบี่นี้ของตู้เทียนหัวได้ฟาดฟันลงไปยังร่างกายของฉู่เฉินอย่างรุนแรง แต่วินาทีถัดมากลับทำให้ทุกคนตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดตรงหน้าเห็นว่าภายใต้การฟาดฟันกระบี่ครั้งนี้ของตู้เทียนหัวสร้างบาดแผลให้ฉู่เฉินไม่ได้เลยแม้แต่น้อย แถมยังเกิดเสียงคล้ายโลหะทองคำกระทบกันดังขึ้นมา“หืม?!”ไม่เพียงตู้เทียนหัวที่มึนงงไปแล้ว แม้แต่เฉินไห่เสวียนและจ้าวเถี่ยซานก็ตกใจอ้าปากค้างเช่นกันการโจมตีของพวกเขาสี่คนถูกฉู่เฉินต้านกลับ ไม่สามารถสร้างบาดแผลใด ๆ ที่มีผลร้ายแก่ฉู่เฉินแม้แต่นิดเดียว นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?แม้แต่ซ่งหนิงซวงที่ไม่ได้คาดหวังอะไร เมื่อเห็นฉากครั้งนี้ ในดวงตาก็เต็มไปด้วยความสงสัยและประหลาดใจต่อให้เป็นเธอก็ตาม การเผชิญหน้ากับการรุมโจมตีด้วยพลังของคนสี่คนแบบนี้ ก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไร้หนทางรอดเหมือนกันยิ่งไปกว่านั้นคือ ฉู่เฉินในขณะนี้ที่ถูกขังไว้อย่างสิ้นเชิง หนีก็หนีไม่ได้ ทั้งยังไม่มีทางสู้กลับได้อีก เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะไม่เป็นอะไรเลย“เป็นไปไม่ได้!”ตู้เทียนหัวกัดฟันแล้วแกว่งกระบี่ขึ้นทุ่มพลังทั้งหมดฟันลงไปบนหัวไหล่ของฉู่เฉินอีกครั้งชิ้ง!เสียงดังของโลหะทอง
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1060
ชายหนุ่มหญิงสาวเหล่านี้แต่ละคนล้วนมีกลิ่นอายของผู้บำเพ็ญเพียร ต่อให้เป็นคนที่มีพลังฝึกปรืออ่อนด้อยที่สุดก็มีพลังฝึกปรือราว ๆ ระดับหลอมปราณชั้นแปดต่อให้เป็นปรมาจารย์ที่สามารถสั่นคลอนทั้งเมือง เมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเขาก็ไม่มีค่าพอให้เอ่ยถึงเลย และตู้หรงเฉิงก็เป็นตัวตนที่อยู่จุดสูงสุดในกลุ่มพวกเขา ด่าตู้หรงเฉิงก็เท่ากับด่าพวกเขาทุกคน!สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาดูไม่ออกจริง ๆ ว่าฉู่เฉินมีอะไรโดดเด่นเหนือคนอื่น ราวกับว่าไม่มีแม้กระทั่งคลื่นพลังลมปราณเลยสักนิดดัยว คนธรรมดาคนหนึ่งถึงกับกล้าสบประมาทผู้บำเพ็ญเพียรเนี่ยนะ? “ไอ้หนู คุณบ้าดีเดือดมากเลยนะ”ตู้หรงเฉิงหรี่ตา ลมปราณระดับสร้างรากฐานชั้นหนึ่งรอบกายพลันระเบิดออกมา พรืด!หลิงเสวี่ยที่นั่งอยู่ข้างฉู่เฉินเห็นแบบนั้นก็แทบจะหลุดหัวเราะออกมาทันทีระดับสร้างฐานชั้นหนึ่งก็ไม่เลวจริง ๆ แต่นั่นต้องดูด้วยว่าเทียบกับใคร อย่าว่าแต่ฉู่เฉินเลย แค่เธอก็สามารถตบตู้หรงเฉิงให้ตายได้ในฝ่ามือเดียว! เพียงแต่ว่า ตอนที่ออกจากโลกแห่งการหยั่งรู้ ฉู่เฉินใช้ยันต์ซ่อนวิญญาณเก็บซ่อนลมปราณของพวกเธอสองคนไว้ ดังนั้นดูแล้วถึงไม่ต่างอะไรจากคนธรรมดาต้องพูดว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1059
เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา หลินซานก็อึ้งไปด้านหนึ่งคือหลินเยว่หรูกับลั่วหัวเอ๋อร์เข้าพักแล้ว อีกด้านหนึ่ง ฉู่เฉินก็เป็นแขกผู้มีเกียรติที่หลินเยว่หรูเชิญมาจะปล่อยให้ฉู่เฉินถูกเมินตรงนี้ไม่ได้หรอกใช่ไหม?แต่ตู้หรงเฉิงคนนี้ หลินซานเองก็ล่วงเกินไม่ไหวเช่นกันต่อให้เป็นตระกูลหลินก็ต้องไว้หน้าตระกูลตู้เล็กน้อย ถึงอย่างไรคนหนุนหลังของตระกูลตู้ก็แข็งแกร่งไม่ธรรมดาพอเห็นหลินซานอึ้งอยู่กับที่ ตู้หรงเฉิงก็เอ่ยด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยว่า “ว่ายังไง ลูกน้องตระกูลหลินอย่างคุณกล้าไม่ไว้หน้าผมด้วยเหรอ?” เมื่อคำพูดนี้ออกมา กลุ่มชายหนุ่มหญิงสาวที่อยู่รอบ ๆ ก็พากันมองไปทางหลินซานด้วยสายตาไม่เป็นมิตร ในขณะเดียวกัน ชายร่างกำยำที่แต่งกายทะ มัดทะแมงไว้ผมเกรียนคนหนึ่งก็มองหลินซานอย่างพิจารณาด้วยสายตาเย็นชาหลังจากสิ้นเสียงของตู้หรงเฉิง“คุณชายตู้เข้าใจผิดแล้วครับ ผะ...ผมแค่...”ในตอนนี้เอง ชายร่างท้วมวัยกลางคนผู้หนึ่งเดินลงมาจากชั้นสอง ก่อนจะเอ่ยตัดบทหลินซานว่า “ท่านทั้งหลาย เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอครับ?”ตู้หรงเฉิงหันหน้าไปมองชายวัยกลางคนแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าเย่อหยิ่งเล็กน้อยว่า “คุณเป็นเจ้าของ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1058
หลินเยว่หรูพูดจบก็รูดคีย์การ์ดห้องทันที ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทลั่วหัวเอ๋อร์อึ้งไปพักหนึ่ง จากนั้นถึงค่อยเข้าใจจุดประสงค์ของหลินเยว่หรูว่าต้องการโยนเคราะห์ให้คนอื่น ลั่วหัวเอ๋อร์พยักหน้าเล็กน้อยแล้วค่อยเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง .....อีกทางด้านหนึ่ง เมื่อหลินซานมาถึงเจียงจง ฉู่เฉินกับหลิงเสวี่ยก็เดินออกมาจากทางออกของเมืองชิงหลงที่อยู่ในเจียงจงพอดี เมื่อเห็นฉู่เฉิน หลินซานก็รีบเข้าไปต้อนรับแล้วเอ่ยด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มว่า “คุณฉู่ ผมได้รับคำสั่งจากคุณนายให้มารับคุณครับ” ฉู่เฉินมองหลินซานแวบหนึ่งแล้วขมวดคิ้วกล่าวว่า “คุณนาย? คุณนายไหน?”“คุณนายของบ้านชื่อหลินเยว่หรูครับ!”หลินซานรีบแนะนำตัวเองฉู่เฉินถึงค่อยพยักหน้า แล้วจูงมือหลิงเสวี่ยเดินไปยังรถเอสยูวีที่จอดอยู่ทางด้านข้าง“ไปกันเถอะ”ฉู่เฉินจูงหลิงเสวี่ยมานั่งที่เบาะหลัง แล้วออกคำสั่งอย่างเฉยชา หลินซานสตาร์ตรถทันที ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังโรงแรมในชานเมืองปินเฉิน หลายชั่วโมงต่อมา รถก็จอดอยู่ที่หน้าประตูโรงแรม“คุณฉู่ครับ เนื่องจากโรงแรมนี้อยู่ใกล้กับตระกูลลั่วมากที่สุด ดังนั้นเลยจัดเตรียมห้องเพ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1057
เมื่อลั่วเทียนเต๋อเอ่ยคำพูดนี้ออกมา ลั่วหัวเอ๋อร์ก็อดรู้สึกหนักอึ้งในใจไม่ได้!เธอเคยเจอเจ้าสำนักน้อยคนนั้นแค่ครั้งเดียว แต่ว่าต่อให้เห็นผ่าน ๆ แค่แวบเดียวเท่านั้น เธอก็ดูออกได้ไม่ยากว่า นั่นเป็นคนไร้ประโยชน์ที่ดูดีแค่ภายนอกตามมาตรฐานเลย ถ้าต้องแต่งกับผู้ชายแบบนั้นจริง ๆ ชีวิตนี้ของเธอมีหวังได้จบสิ้นแล้วไม่ใช่หรือไง?และถ้าครั้งนี้กัวเฟิงช่วยตระกูลลั่วให้ผ่านพ้นวิกฤติได้จริง ๆ เธออยากปฏิเสธการแต่งงานก็คงไม่ได้แล้ว“เจ้าสำนักน้อย? ไอ้กัวเฟิงนั่นมันตัวอะไรกัน! ลูกสาวฉันจะไปแต่งงานกับเขาได้ยังไง!”หลินเยว่หรูกัดฟันกรอด ดึงลั่วหัวเอ๋อร์ให้มาอยู่ด้านหลังตัวเอง ก่อนจะเอามือชี้หน้าลั่วเทียนเต๋อแล้วพูดว่า “ไอ้คนแซ่ลั่ว คุณเป็นคนหาเรื่องเอง เลิกลากพวกเราแม่ลูกเข้าไปเกี่ยวข้องได้แล้ว” พอลั่วเทียนเต๋อได้ยินคำพูดนี้ โทสะก็พุ่งพล่านขึ้นมาเช่นกัน ตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวด้วยใบหน้าแดงก่ำว่า “ดี! คุณมันแพศยาไร้ยางอาย รีบไสหัวออกไปจากบ้านตระกูลลั่วเดี๋ยวนี้เลยนะ!”“ไม่ต้องพึ่งตระกูลหลินของพวกคุณ ฉันก็จัดการเรื่องนี้ได้อยู่ดี!” อะไรนะ?หลินเยว่หรูถลึงตาใส่ลั่วเทียนเต๋อ กัดฟันกรอแล้วกล่าวว่า “คุณ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1056
“ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณฉู่”หลินเยว่หรูขอบคุณเป็นล้นพ้นแล้ววางสายไปแต่หลินเจิ้งไท่ที่อยู่ทางด้านข้างกลับมองไปยังฉู่เฉินด้วยความสงสัยเขาอยู่ระดับสร้างรากฐานชั้นเจ็ด แต่หลินเยว่หรูกลับให้ฉู่เฉินช่วยต่อกรกับยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นเก้าเหรอ?ลูกสาวของเขาคงไม่ได้โดนฉู่เฉินเอาจนโง่งมไปแล้วใช่ไหม?แต่พอขบคิดให้ละเอียด ด้วยสถานะของฉู่เฉินในตอนนี้ ระดับสร้างรากฐานชั้นเก้ายังไม่อยู่ในสายตาเขาจริง ๆ ต่อให้ฉู่เฉินเป็นแค่คนธรรมดา แต่ใครจะกล้าแตะต้องเขาแม้กระทั่งปลายนิ้ว? “หัวหน้าจ้าว เมื่อกี้คุณบอกว่าจะพาผมไปส่งที่เจียงจงเหรอครับ?” ฉู่เฉินวางโทรศัพท์ลง จิบชาแล้วเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “แน่นอนสิครับ ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่คุณฉู่มาที่เมืองชิงหลง ผมกับผู้เฒ่าหลินจะต้องออกมาต้อนรับสิบลี้ ไปส่งสิบลี้อย่างแน่นอน” จ้าวเต๋อฉวนพรูลมหายใจยาวออกมา ในที่สุดก็จะได้ส่งไอ้ตัวซวยคนนี้ออกไปสักทีเมื่อเห็นฉู่เฉินกับหลิงเสวี่ยลุกขึ้น หลินเจิ้งไท่ก็รีบตามไป คนทั้งกลุ่มมุ่งหน้าตรงไปทางทางออกฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของเจียงจงทันที ......อีกทางด้านหนึ่ง หลินเยว่หรูเพิ่งจะวางโทรศัพท์ลง ลั่วเทียนเต๋อก็ตบโต๊ะด้วย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1055
“คุณฉู่ ตอนนี้ลูกชายของฉันฟื้นแล้ว หมอบอกว่าพักอีกหน่อยก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ที่ฉันโทรหาคุณครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ แต่...”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ หลินเยว่หรูลังเลอยู่นาน ก่อนจะกล่าวต่อ “ไม่ทราบว่าช่วงนี้คุณฉู่พอจะมีเวลาว่างไหมคะ?”“ช่วงนี้... คงไม่มีเวลาไปไปเยี่ยมเยียนเส้นทางที่ร่มรื่นของคุณหรอกครับ”ขณะที่ฉู่เฉินกล่าว ก็หันศีรษะไปมองหลิงเสวี่ยที่อยู่ข้างๆเมื่อเทียบกับหลิงเสวี่ยแล้ว สุดท้ายหลินเยว่หรูก็ยังด้อยกว่าอยู่ระดับหนึ่งไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่ในแง่ของความอดทน แม้ว่าหลิงเสวี่ยจะเป็นมือใหม่ แต่ความอดทนของเธอก็ดีกว่าหลินเยว่หรูไม่น้อยหลังจากศึกหนักเมื่อคืนนี้ หลิงเสวี่ยไม่เพียงแต่ไม่อ่อนเปลี้ยเพลียแรง แต่กลับได้รับการพัฒนาอย่างลึกซึ้ง ยิ่งกว่านั้น หลิงเสวี่ยยังมีร่างกายพิเศษซึ่งมีคุณสมบัติในการบำรุงฉู่เฉินไม่น้อยเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว หลินเยว่หรูยังคงมีร่างกายเป็นกระถางรับซึ่งเป็นเพียงการเล่นสนุกเท่านั้นและฉู่เฉินก็ไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆหลินเยว่หรูที่ปลายสายเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวว่า “คุณฉู่คะ ฉัน... ฉันมีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณค่ะ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1054
แม้แต่ฉู่เฉินเองก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เมืองเล็กๆ ในโลกแห่งการหยั่งรู้ใหญ่โตขนาดนี้เลยเหรอ?งั้นจะยังเดินเที่ยวทำไม มันเดินให้ทั่วไม่ได้อยู่แล้ว“หัวหน้าจ้าว ศูนย์กระจายวัตถุดิบยาของเมืองชิงหลงอยู่ที่ไหนครับ พาผมไปดูหน่อย”ฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบแม้จะค้นหาในคลังวัตถุดิบยาของสำนักชิงอวิ๋นและคลังยาของวังเทียนเจี้ยนแล้ว ฉู่เฉินก็ยังคงไม่พบหญ้าเทียนเซียง สถานการณ์ของอวี้ลู่เริ่มไม่มั่นคงขึ้นเรื่อยๆ แล้ว จำเป็นต้องหาวิธีโดยเร็วที่สุดและเอาหญ้าเทียนเซียงอีกสองต้นมาให้ได้“ไม่ทราบว่าคุณฉู่ต้องการซื้อวัตถุดิบยาอะไรครับ ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะมอบมันให้กับคุณฉู่ครับ”จ้าวเต๋อฉวนกล่าวด้วยสีหน้าประจบสอพลอตราบใดที่ฉู่เฉินพอใจ บางทีอาจจะไล่เขาออกไปได้เร็วขึ้น“หญ้าเทียนเซียง”ฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบออกมาสามคำ ทั้งจ้าวเต๋อฉวนและหลินเจิ้งไท่ต่างก็ชะงักไป แต่ในวินาทีต่อมา สีหน้าของทั้งสองก็กลับมาเป็นปกติในทันที“คุณฉู่ครับ วัตถุดิบยาแบบนี้ ในเมืองชิงหลงเราก็ไม่มีเช่นกัน ถ้าไม่เชื่อ คุณสามารถตามผมไปที่ตรวจสอบที่ถนนขายวัตถุดิบยาด้วยตนเองได้เลยครับ!”เมื่อฉู่เฉินได้ยินก็หรี่ตาลง สายตาพิจารณาของ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1053
“กลับเหรอ? ไม่ต้องรีบ ผมกำลังอยากไปเดินเล่นในเมืองพอดี”ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลังและชี้ไปที่เมืองชิงหลงซึ่งอยู่ไม่ไกลอะไรนะ?หยาดเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นที่ขมับของจ้าวเต๋อฉวนทันที มองไปทางฉู่เฉินแล้วกล่าวว่า “คุณฉู่ครับ เมืองชิงหลงทรุดโทรมมาก เกรงว่ามันจะไม่เข้าตาของคุณฉู่หรอกครับ”ฉู่เฉินแค่นเสียงเย็น มองสำรวจจ้าวเต๋อฉวนและกล่าวว่า “นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่สำนักชิงอวิ๋นของคุณเป็นฝ่ายยั่วยุผม คุณคิดว่าผมฉู่เฉินเป็นคนยังไง? ที่พวกคุณเรียกมาก็มา ไล่ไปก็ไปงั้นเหรอ?”หลังจากที่กล่าวคำนี้ออกมา แม้แต่จ้าวเต๋อฉวนก็ยังยืนตะลึงอยู่กับที่“ฉู่เฉิน แกอย่ารังแกคนอื่นมากเกินไปนัก”หลินฮ่าวกัดฟันจ้องฉู่เฉินด้วยความโกรธฉู่เฉินคนนี้ไม่ใช่แค่คำว่าเกินไปสองคำจะมาอธิบายได้แล้ว แทบจะไม่เห็นใครอยู่ในสายตาเลยในเมืองชิงหลง ไม่ต้องพูดถึงการตบคนตระกูลหลินของพวกเขา และยังข่มขู่ครั้งแล้วครั้งเล่า นี่มันอวดดีเกินไปแล้วในขณะนี้ จู่ๆ จ้าวเต๋อฉวนก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวหลายสายกำลังสอดส่องมาทางนี้ ในใจพลันหนักอึ้ง ก่อนจะยกเท้าเตะหลินฮ่าวลงไปกองกับพื้น“นี่แกมีสิทธิ์อะไรมาพูด?”ตอนนี้ใน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1052
สิ้นเสียงของฉู่เฉิน ก็ตบใบหน้าอีกด้านของหลินฮ่าว ตบซ้ำไปสองครั้งเสียงดังสนั่น“ไอ้คนแซ่ฉู่!”หลินฮ่าวโกรธจัดจนแทบคลั่ง!เห็นชัดว่าเขาพาคนมาดักฆ่าฉู่เฉิน แต่ผลลัพธ์ล่ะ?ฉู่เฉินไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย แต่เขากลับโดนตบหน้าไปหกเจ็ดครั้งติดต่อกันจนแก้มบวมเป่งแล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?“ฉู่เฉิน ฉันแนะนำให้แกทำแต่พอดี ไม่งั้น...”เมื่อหลินเจิ้งไท่กล่าวไปได้เพียงครึ่งประโยค ฉู่เฉินก็หันขวับมามองหลินเจิ้งไท่และกล่าวแทรกด้วยรอยยิ้มเยาะ “ถ้าคุณไม่พูด ผมคงเกือบลืมคุณไปแล้ว”“เมื่อกี้คุณเพิ่งพูดว่าอะไรนะ? ฆ่าผม?”เพียะ เพียะ!ตบที่รวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาดลงบนใบหน้าชราของหลินเจิ้งไท่อย่างจังเสียงตบดังสนั่นสองครั้งติดต่อกัน หลินเจิ้งไท่ตกตะลึง และทุกคนในตระกูลหลินต่างก็ตกตะลึงเช่นกันหลินเจิ้งไท่ลูบใบหน้าชราที่ถูกตบจนแดงก่ำด้วยความไม่เชื่อ ราวกับตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะเขาเป็นใคร?เขาอยู่ไหน?นี่คือในเมืองชิงหลง และตระกูลหลินก็เป็นหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ของเมืองชิงหลง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นผู้นำตระกูลหลินไม่ต้องพูดถึงการโดนตบเลย ปกติแล้วใครจะกล้าแม้แต่มาขึ้นเสียงกับเขา?แล้ววันนี้
