ตอนที่ 38 มีแฟนทั้งทีไม่อ้อนสักหน่อยก็โคตรเสียชาติเกิด

ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหน แต่ผมกับไต้ฝุ่นกลับถูกปลุกขึ้นมาด้วยเสียงเรียกเข้าที่ดังไม่หยุดในช่วงเช้ามืด ริงโทนนี้ไม่ใช่โทรศัพท์ผมแน่นอน

“รับโทรศัพท์สิ!” ผมฟาดเข้าที่อกไต้ฝุ่นอย่างไม่เบาแรง

ด้วยเหตุการณ์เมื่อคืนที่อารมณ์ค้างคา ทั้งยังนอนไม่ค่อยหลับ เพิ่งหลับได้ไม่นานก็ยังโดนปลุกแต่เช้าอีก รวม ๆ แล้วเลยทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก

ผมพลิกตัวหนีไปอีกทาง ยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง ซุกหน้าลงกับหมอน ต้องการตัดขาดจากสิ่งรบกวนทั้งหมด

“พี่ฝน อือ ทำไมเช้าจัง ผมไม่อยากปลุกคิริน เฮ้อ ก็ได้”

แม้จะมุดเข้าผ้าห่ม แต่ก็ยังได้ยินเสียงพูดคุยของไต้ฝุ่นอยู่ดี ถึงจะจับใจความไม่ได้จนเหมือนเสียงหึ่ง ๆ ของแมลง อีกทั้งมือหนายังลูบศีรษะผมไปมา นั่นยิ่งทำให้ผมหลับไม่ลงเท่าไร

“คิริน ตื่นเร็ว” ไต้ฝุ่นกระซิบข้างหัว แขนหนายื่นมาดึงผมเข้าไปกอดทั้งตัว

“ไม่” ผมตอบสั้น ๆ ในใจหงุดหงิดสุดขีดที่ถูกรบกวนการนอน

เมื่อกี้ตอนสายเรียกเข้าดัง ผมลืมตามองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นว่าท้องฟ้ายังสลัวอยู่เลย มันน่าจะยังไม่ห