ตอนที่ 6 บุกมาหา
สามวันถัดมา
"พายัพไปสืบประวัติเด็กที่ชื่ออิงดาวที่ทำงานอยู่กับไอ้เมกะมา ขอแบบละเอียดภายในวันนี้"
"ครับนาย" มือขวาคนสนิทสาวเท้าออกจากห้องเพื่อไปจัดการธุระตามที่นายสั่ง
หลังกลับจากผับวันนั้นลีออนก็เอาแต่นึกถึงใบหน้าของเด็กสาวที่พึ่งเจอกันครั้งแรก บางทีเขาเองก็ไม่เข้าใจอาการของตัวเองตอนนี้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น โตมาจนป่านนี้ยังไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน จะบอกว่ารักแรกพบก็คงไม่ใช่เพราะตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนนอกจากแม่ของตน รู้เพียงแต่ว่ารู้สึกหึงหวงเด็กคนนั้นไม่อยากให้ใครมองหรือสัมผัส...อยากเก็บไว้ครอบครองเพียงคนเดียว
ทางด้านเมกะ
"ภัทร เรียกอิงฟ้าขึ้นมาพบฉันด้วยตอนนี้" เมกะสั่งลูกน้องคนสนิทหลังจากนั่งครุ่นคิดอยู่นานว่าจะจัดการกับเรื่องที่กวนใจเขาตลอดสามวันที่ผ่านมายังไงดี เพราะลางสังหรณ์บอกให้เขาปกป้องอิงดาวให้พ้นจากเงื้อมมือเพื่อนรักอย่างลีออน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"เชิญ" เสียงทุ้มบอกออกไปเชิงอนุญาตทั้งที่สายตาทอดยาวมองออกนอกหน้าต่างอย่างใช้ความคิด
"คุณเมกะเรียกฟ้ามามีอะไรหรือเปล่าคะ" อิงฟ้าดูกังวลเล็กน้อยกลัวว่าเจ้านายจะเรียกมาดุที่วันนี้น้องสาวเขาไม่มาทำงานทั้งที่เริ่มงานได้ยังไม่ถึงอาทิตย์ก็ขอลาหยุดแล้ว
"พรุ่งนี้อิงจะมาทำงานใช่ไหม" เมกะถามขึ้นเมื่อหมุนเก้าอี้กลับมาเผชิญหน้ากับหญิงสาวที่ตอนนี้ยืนเกร็งกำมือเข้าหากันแน่นจนเกิดรอยแดงเพราะโดนเล็บจิกเข้าเนื้อโดยไม่รู้ตัว
"มาค่ะ"
"คลายมือออกจากกัน เลือดซิบแล้วนั่น" เมกะสั่งออกไปเสียงแข็งเมื่อสายตาคมเหลือบไปเห็นรอยแดงเป็นจ้ำๆ ที่ปรากฏบนมือบางของหญิงสาว
"เอ่อ...ค่ะ" อิงฟ้าเมื่อได้สติจึงรีบคลายมือออกจากกันทันทีเพราะรู้สึกเจ็บ
"พรุ่งนี้เอารถไปจอดด้านหลังผับและพาอิงดาวเข้าทางประตูหลัง อ้อ..แล้วฝากบอกอิงดาวด้วยว่าให้แต่งตัวตามสบาย แค่นี้แหละที่จะบอกกลับไปทำงานได้" เมกะบอกสิ่งที่ต้องการกับหญิงสาวเสร็จก็ก้มลงทำงานตรงหน้าต่อเพราะขืนมองหญิงสาวตรงหน้านานๆ พานจะควบคุมตัวเองไม่อยู่เพราะเจ้าหล่อนเล่นแต่งตัวเซ็กซี่ขนาดนี้ทำเอาเขาแทบอยากเปลี่ยนชุดยูนิฟอร์มพนักงานที่ผับขึ้นมาทันที
"ค่ะ" อิงฟ้ารับคำแล้วหันหลังเดินออกจากห้องไปโดยมีเมกะมองตามหลังจนประตูถูกปิดลง
"กระโปรงสั้นจนก้นจะโผล่ออกมาอยู่แล้ว เสื้อก็แทบปิดหน้าอกไม่มิด คนอื่นใส่ไม่เห็นเป็นแบบนี้วะ ทำไมเวลาอิงฟ้าใส่แม่งดูโป๊" เมกะบ่นพึมพำสบถออกมาอย่างคนอารมณ์เสีย
"ภัทร" เสียงตะโกนเรียกภัทรที่ยืนรออยู่หน้าห้องเสียงดัง
"ครับนาย" ภัทรทำหน้าแปลกใจเมื่อเปิดประตูเข้ามาเห็นอาการของเจ้านายที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับ
"มึงไปหาชุดใหม่ที่มิดชิดกว่านี้มาให้อิงฟ้าเปลี่ยนซิ ใส่ชุดห่าอะไรแทบปิดอะไรไม่มิด"
"แต่อิงฟ้าใส่ชุดยูนิฟอร์มของผับเรานะครับ"
"ไอ้เหี้ยภัทร กูบอกให้ไปหาชุดมาเปลี่ยนให้อิงฟ้าไม่ใช่ให้มึงมาย้อนกูแบบนี้" เมกะจากเดิมที่หัวเสียอยู่แล้วกลับมาเจอลูกน้องกวนประสาทอีก
"ครับนาย จะไปเดี๋ยวนี้ครับ" ภัทรโค้งหัวให้คนเป็นนายก่อนจะรีบสาวเท้าออกจากห้องทันทีเพราะขืนยังอยู่ต่อปากต่อคำกับเจ้านายต่อ มีหวังเขาต้องได้แผลแน่ๆ ภัทรส่ายหัวอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้านายถึงมีปัญหากับชุดของอิงฟ้านักทั้งที่เธอก็ใส่แบบนี้มาจะสองปีแล้ว ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจและรีบจัดการตามที่นายสั่งก่อนที่ฟ้าจะผ่าลงกลางกบาลโดยไม่รู้ตัว
1ทุ่มตรง
"นายครับข้อมูลที่นายให้ไปหาผมส่งรายละเอียดทั้งหมดให้นายทางอีเมลแล้วนะครับ" พายัพรีบต่อสายหาคนเป็นนายเมื่อเพื่อนส่งข้อความมาแจ้งว่าได้ข้อมูลครบแล้วเลยรีบจัดการส่งต่อคนเป็นนาย
ลีออนรีบเปิดอีเมลขึ้นและอ่านรายละเอียดอย่างตั้งใจราวกับว่าเป็นสัญญาซื้อขายมูลค่าหลายพันล้าน
เนื้อหาในอีเมล
ชื่ออิงดาว อายุ 18 ย่าง 19 ปี เป็นบุตรสาวคนเดียวของดารินและอาศัยอยู่กับมารดาแค่สองคน พ่อเสียชีวิตจากอุบัติเหตุตั้งแต่อิงดาวอายุเพียง 3 ขวบตอนนี้กำลังจะเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัย U คณะบัญชี นิสัยส่วนตัวเป็นเด็กขยันเรียบร้อยช่วยแม่ทำงานหาเงินตั้งแต่เด็กไม่เคยทำให้ผู้เป็นแม่เดือดเนื้อร้อนใจแม้สักครั้งเดียว
"หึ เธอเดินเข้ามาหาฉันเองนะอิงดาว" ลีออนยิ้มออกมาอย่างพอใจราวกับว่าเหยื่อที่ตนหมายปองกำลังเดินเข้าหาเขาโดยไม่ต้องออกล่า
"พายัพเตรียมรถวันนี้กูจะไปผับไอ้เมกะ แค่มึงกับกูแต่งตัวธรรมดาอย่าให้เอิกเกริก" ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นต่อสายหาลูกน้องคนสนิททันทีเมื่อนึกอะไรสนุกๆ ในหัวออก ก่อนจะเดินเข้าห้องนอนที่เชื่อมต่อกับห้องทำงานเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดธรรมดาเพราะไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาของคนหมู่มากเพราะวันนี้ตั้งใจจะไปเซอร์ไพรส์เพื่อนรักให้อกแตกตายสักหน่อย
ลีออนในชุดเสื้อเชิ๊ตสีดำกับกางเกงยีนสีเดียวเข้ากับเสื้อ สวมรองเท้าผ้าใบแบรนด์ดังสีขาวเสริมลุคดูเป็นหนุ่มมาดเท่ห์ ถ้ามองแบบผิวเผินก็เหมือนนักท่องราตรีปกติทั่วไป แต่ที่ดูโดดเด่นก็คงหนีไม่พ้นรูปร่างหน้าตาที่ดูดีไปทุกส่วนราวกับลูกรักพระเจ้า เรียกความสนใจจากสาวน้อยสาวใหญ่ที่มาท่องราตรีในค่ำคืนนี้ได้เป็นอย่างดี
"คนเยอะฉิบหาย" เสียงบ่นพึมพำจากปากชายหนุ่มที่กำลังเดินฝ่าฝูงชนด้านล่าง จุดหมายปลายทางคือห้องทำงานเพื่อนรักที่อยู่ชั้นสองของผับ
ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าสองหนุ่มร่างสูงเดินไปหยุดอยู่บริเวณหน้าห้องทำงานของเจ้าของผับดัง
"เปิดประตู" ลีออนสั่งออกไปเสียงเรียบเมื่อลูกน้องของเมกะยังยืนนิ่งเฉยทั้งที่เขายืนหัวโด่อยู่ตรงนี้นานนับนาที
"นายสั่งไว้ว่าไม่ให้ใครรบกวน ผมขออนุญาตแจ้งนายก่อนนะครับ" หนึ่งในลูกน้องที่เฝ้าหน้าประตูบอกกับชายหนุ่มแล้วรีบล้วงโทรศัพท์โทรหาใครสักคนอย่างลนลาน
เวลาผ่านไปไม่นานก็เจอกับภัทรลูกน้องคนสนิทของเมกะวิ่งมาจากด้านล่างอย่างเร่งรีบ
"คุณลีออนสวัสดีครับ นายกำลังยุ่งอยู่ผมขออนุญาตแจ้งนายสักครู่นะครับว่าคุณมาพบ" ภัทรบอกชายหนุ่มเสียงเรียบสีหน้าดูเป็นกังวลเล็กน้อยที่ต้องให้เพื่อนรักของเจ้านายยืนรอนาน
"นายครับ คุณลีออนมาขอพบครับ" เสียงจากเครื่องมือสื่อสารดังขึ้นปลุกให้เมกะและอิงดาวที่นั่งทำงานอยู่อย่างตั้งใจถึงกับต้องละสายตาจากเอกสารตรงหน้าและมองหน้ากันอย่างสงสัย
"มันมาทำไม ร้อยวันพันปีไม่เคยจะมาขนาดนัดแดกเหล้ายังไม่เคยมีเวลาให้เพื่อน วันนี้ไม่ได้นัดเสือกมา" เมกะบ่นออกไปอย่างหัวเสียเพราะรู้เจตนาของเพื่อนรักดีว่าที่ถ่อเอาหน้าตาอันหล่อเหลามาถึงนี่วันนี้เพราะอะไร เด็กสาวตรงหน้ามีอิทธิพลต่อเพื่อนเขามากจริงๆ ที่ทำให้คนบ้างานอย่างลีออนถ่อมาถึงนี่ได้
"ให้มันเข้ามา" สุดท้ายก็ต้องพูดออกไปอย่างจำยอม เล่นมายืนกดดันถึงหน้าประตูแบบนี้คงไม่ยอมถอยกลับง่ายๆ เป็นแน่
Special episode 3“ทำไมคุณบอกท่านไปแบบนั้นคะ”“แล้วจะให้บอกว่ายังไง บอกว่าเอาเมียอยู่อย่างนั้นเหรอ แอ่นมาอีกหน่อยเราต้องเร่งทำเวลาแล้ว” ใบหน้าเหยเกแดงระเรื่อพยักหงึกตามจังหวะกระแทกกระทั้น สะโพกสอบรัวใส่ไม่ยั้งจนไม่แน่ใจว่าหลังจบศึกรักครั้งนี้อิงดาวต้องไปพบหมอเพื่อตรวจดูว่ากระดูกตรงส่วนไหนของเธอนั้นแตกร้าวหรือหักหรือเปล่า“อ้ะ!..อื้อ..” อิงดาวเกร็งหน้าท้องกำมือแน่นราวกับร่างกายกำลังระเบิด ร้อนรุ่ม วูบวาบที่ท้องน้อยด้านใน เพียงเสี้ยววิต่อมาความต้องการก็ได้พวยพุ่งเลือดลมไหลไปทั่วร่างกาย ขาสองข้างที่ยืนประคองน้ำหนักมาสักระยะตอนนี้อ่อนยวบลงทิ้งตัวพาดกับโต๊ะโดยมีมือหนาประคองอยู่ที่เอวไม่ให้ร่างกายกระแทก“อึก..อ๊า” ฮึดสุดท้ายก่อนที่บทรักจะจบลง สะโพกสอบของมาเฟียหนุ่มเร่งจังหวะแรงและเร็ว เน้นเข้าสุดออกสุด ก่อนที่น้ำรักจะกระจายเต็มบั้นท้ายเนียน“อ่าส์….”หลังจากบทรักจบลงลีออนก็จัดการอุ้มร่างบางที่ตอนนี้หมดแรงพิงกับโต๊ะเข้าไปล้างชำระคราบน้ำรักและอุ้มออกมาจัดการแต่งตัวให้เสร็จสับ“น้องเป็นอะไร” ทันทีที่ทั้งสองมาถึงห้องรับแขกที่มีดารินและลาครอสนั่งรออยู่ก่อนและพายัพและนักรบยืนดูแลอยู่มุมห้อง“ปวดท
Special episode 2“คุณอย่ามาขู่หนูนะ ปล่อยหนู หนูจะลงเอาของไปให้เฮียเมกะ”“จะลองดูก็ได้นะว่าผัวเธอจะกล้าทำจริงไหม ทั้งคืนเธอก็เคยลองมาแล้ว แค่สามเธอคงรับได้สบาย” เสียงเรียบบอกออกไปพร้อมคลายมือออกและปล่อยให้อิงดาวเป็นอิสระอิงดาวลุกจากตักแกร่งยืนชั่งใจอยู่นานว่าเธอจะลงไปดีหรือไม่ ดวงตากลมเหลือบมองใบหน้าคมอีกครั้ง“คนบ้าอำนาจ ชอบสั่ง ๆๆๆ”“ผัวนั่งอยู่นี่ไม่เคยคิดจะซื้ออะไรมาฝาก เห็นคนอื่นดีกว่าผัวตัวเอง หึ..น่าโมโหสิ้นดี” ลีออนกระชากตัวลุกจากเตียงนอนเดินดุ่ม ๆ ไปยังโต๊ะทำงานที่อยู่ด้านนอกติดกับห้องรับแขกด้านล่างครืด..เมกะลุกจากเก้าพร้อมกับภัทรที่ลุกตามหลังจากที่ทานข้าวเสร็จ“คุณเมกะจะกลับแล้วเหรอครับ ไม่รอเอาของกับคุณอิงดาวก่อนเหรอครับ” นักรบถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนเจ้านายนั้นลุกขึ้นเตรียมตัวกลับ“มึงคิดว่านายหญิงของมึงจะได้กลับลงมาไหม เจ้านายมึงบึ่งตามขึ้นไปขนาดนั้น นี่ถ้ากูไม่ใช่เพื่อนมัน มันยิงกูตายห่าตั้งแต่อิงบอกว่าซื้อของมาฝากกูแล้ว” เมกะพูดจบก็เดินออกไปทันที“เจ้านายก็เป็นเยอะเหมือนกันนะพี่ หวงน้องอิงขนาดนี้ต่อไปจะไม่ต้องตามไปเฝ้ากันถึงมหาลัยเลยเหรอ” นักรบหันไปพูดกับพายัพ“คนไ
Special episode 1ร่างบางนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาหลังจากผ่านบทรักอันเร่าร้อนที่กินเวลาไปเกือบสองชั่วโมง ลำคอระหงที่โผล่พ้นผ้าห่มโชว์รอยแดงเป็นจ้ำ ๆ จากการเสียดสีของไรหนวดและรอยขบเม้ม“ของขวัญที่ผมเอามาฝาก..ถูกใจนายไหมครับ” พายัพเอ่ยถามคนเป็นนายเมื่อลีออนเดินกลับเข้ามาในห้องทำงานอีกครั้งด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข“กูยังไม่ได้คิดบัญชีกับมึงนะพายัพที่รวมหัวกันกับพ่อกู” นิ้วเรียวชี้หน้าลูกน้องพร้อมพูดขู่เสียงลอดไรฟัน“ผมไม่ได้ร่วมมือกับใครทั้งนั้นแหละครับ ผมไปทำงานและนายใหญ่ก็ฝากผมดูแลคุณอิงดาวให้ ผมก็แค่ทำตามคำสั่ง” คำปฏิเสธที่ฟังดูไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวคนเป็นนายแม้แต่น้อย“แล้วทำไมมึงเจออิงดาวถึงไม่รีบโทรบอกกู” ลีออนตะโกนถามเสียงดังใบหน้าเริ่มแดงก่ำ“นายสั่งไอ้นักรบไว้ไม่ใช่เหรอครับ ว่าให้โทรหาได้เฉพาะเรื่องงาน แล้วอีกอย่างคุณอิงดาวเธอสั่งห้ามโทรบอกนายด้วยครับ” พายัพยอกย้อนคนเป็นนายกลับเสียงเรียบ“ไอ้พายัพสรุปใครเป็นนายมึง”“ตอนนี้ยังเป็นนายครับ แต่ต่อไปน่าจะเปลี่ยนคนใหม่”“ปากมึงเนี่ยนะไอ้พายัพ กูไล่มึงออกดีไหม” ลีออนสบถออกไปอย่างหัวเสียสาวเท้าเดินไปกระแทกนั่งลงบนโต๊ะ“นายแน่ใจนะค
ตอนที่59 ขอแต่งงานด้วยน้ำรักร่างสูงเดินคอตกกลับเข้าบ้านสีหน้าผิดหวัง บรรยากาศภายในห้องที่เคยมีเด็กสาวอยู่ด้วย ข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างยังวางอยู่ที่เดิมรวมทั้งกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ยังติดอยู่หมอนใบใหญ่ที่เธอเคยหนุน1สัปดาห์ผ่านไปก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูดังขึ้นในตอนเช้าของทุกวันโดยมีพายัพและนักรบสลับหมุนเวียนเอาอาหารและเครื่องดื่มเข้ามาวางไว้ในห้องเพราะลีออนไม่ยอมออกจากห้องไปไหนขังตัวเองอยู่ด้านในตั้งแต่กลับมาจากคฤหาสน์โรเลนโซวันนั้นนักรบวางชามข้าวต้มไว้โต๊ะหน้าโซฟาก่อนจะเปิดประตูห้องนอนเรียกคนเป็นนายให้ออกมาทานข้าว ภายในห้องมืดสนิทไม่มีแสงเล็ดลอดเข้ามาได้เพราะผ้าม่านทุกบานถูกเลื่อนลงปิดสนิทแยกไม่ออกว่ากลางวันหรือกลางคืน มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศที่ยังทำงานอย่างต่อเนื่องเพราะอุณหภูมิที่ตั้งไว้18องศา ภายในห้องเย็นยะเยือกราวห้องเก็บความเย็นอะไรสักอย่าง มือหนายกขึ้นเปิดสวิตช์ไฟเมื่อแสงสว่างเปิดขึ้นนักรบถึงกับตกใจกับสภาพของลีออนที่ตอนนี้มีหนวดเคราขึ้นรกรุงรังใบหน้าทรุดโทรมราวคนไม่ได้นอนมาหลายวันไม่เหลือเค้าโครงหนุ่มหล่อคมเข้มแม้แต่น้อย ร่างหนานั่งพิงกับขอบเตียงในมือกำเสื้อยืดสีขาวแน่
ตอนที่58 เมียหายเมื่อไม่เจอคนที่กำลังตามหาชายหนุ่มก็เดินหัวเสียออกจากบ้านด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เป็นครั้งแรกที่ลาครอสได้เห็นลูกชายเป็นเดือดเป็นร้อนเรื่องผู้หญิง เพราะตั้งแต่โตมาลีออนก็มีแต่เรื่องธุรกิจเท่านั้นที่จะทำให้หัวฟัดหัวเหวี่ยงแบบนี้"โกหกออกไปแบบนั้นมันจะดีเหรอคะ ถ้าเกิดคุณลีออนหาอิงดาวเจอจะไม่โวยวายเอาเหรอคะ" ดารินได้เห็นเวลาที่ชายหนุ่มโมโหถึงกับนึกกลัวขึ้นมาว่าถ้าเกิดลีออนรู้ความจริงว่าคนที่ซ่อนอิงดาวนั้นคือพ่อของเขาอาจจะมีการทะเลาะกันจนเป็นเรื่องใหญ่"มันไม่มีทางหาเจอ ถ้าผมไม่อยากให้เจอใครก็ไม่มีทางหาเจอ คุณวางใจได้""แล้วเมื่อไหร่คุณถึงจะบอกคุณลีออนละคะ""ปล่อยให้มันดิ้นจนแทบขาดใจ เมื่อนั้นแหละที่ผมจะคืนหนูอิงดาวให้มัน ลีออนมันต้องได้รับบทเรียน"ทั้งชีวิตของลีออนมักจะได้อะไรมาง่ายๆ หรืออยากได้อะไรต้องได้โดยลืมนึกถึงความรู้สึกของคนอื่น จนบางครั้งทำอะไรลงไปแล้วไม่นึกถึงผลที่จะตามมาว่าฝ่ายที่โดนกระทำนั้นจะรู้สึกหรือเจ็บปวดมากน้อยเพียงใด ครั้งนี้ก็เหมือนกันแม้แต่หัวใจตัวเองยังไม่รู้วิธีจัดการกับมันเลยด้วยซ้ำ ใช้วิธีป่าเถื่อนเพื่อให้ได้มาครอบครองแต่ไม่รู้วิธีที่จะรักษาหัวใจนั้
ตอนที่ 57 เมียหายเช้าวันรุ่งขึ้นอิงดาวแต่งตัวไปเรียนในตอนเช้าด้วยสภาพหน้าตาที่ไม่ค่อยสดใสตาบวมแดงเหมือนผ่านการร้องไห้อย่างหนักมาทั้งคืน ร่างบางหันหลังกลับมามองก่อนจะเดินออกจากห้องไปในตอนเช้า กวาดสายตามองรอบๆ บริเวณห้องราวกับต้องการเก็บความทรงจำทุกอย่างภายในห้องนี้ไว้ น้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อยก่อนจะหันหลังกลับมาอีกครั้งและสาวเท้าเดินลงไปยังชั้นล่างที่นักรบยืนรออยู่โต๊ะอาหารตัวใหญ่ไร้เงาของชายหนุ่มและลูกน้องคนสนิท มีเพียงข้าวต้มชามโตที่ส่งกลิ่นหอมโชยมาแต่ไกลและนมหนึ่งแก้ววางตรงตำแหน่งที่อิงดาวนั่งประจำทุกเช้า ตั้งแต่เมื่อคืนลีออนก็ไม่กลับเข้าไปภายในห้องอีกเลยมีเพียงแสงไฟเล็ดลอดออกมาใต้ช่องประตูห้องทำงานให้ได้เห็นเมื่ออิงดาวเดินลงไปด้านล่างเพื่อหานมอุ่นๆ ทานรองท้องตอนดึกเพราะตั้งแต่บ่ายก็ยังไม่ได้ทานอะไร"นายออกไปกับพี่พายัพตั้งแต่เช้ามืดแล้วครับ" นักรบที่สังเกตเห็นอิงดาวมองหาอะไรบางอย่างจึงพอเดาได้ว่าน่าจะมองหาเจ้าของบ้านที่ไม่ได้มานั่งทานข้าวในเช้าวันนี้"งั้นเราไปเลยก็ได้ค่ะอิงไม่ค่อยหิว ทานแค่นมกล่องเดียวก็น่าจะพอ" ร่างบางลุกจากเก้าอี้เดินไปยังรถลัมโบร์กินีสีแดงคันหรูที่นักรบใช้ขับไปรั
ตอนที่ 56 สุดท้ายเป็นได้แค่พี่น้อง"น้องอิงโอเคนะครับ" อิงดาวนั่งเก้าอี้ติดขอบหน้าต่างสายตาทอดยาวมองก้อนเมฆสีขาวไหล่บางสั่นไหวเป็นระยะเพราะแรงสะอื้น"อิงไม่เป็นไรค่ะ อิงขออยู่เงียบๆ สักพักนะคะพี่นักรบอย่าทิ้งอิงไปนะ" ดวงตาแดงก่ำแพขนตางอนเปียกชื้นเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ใบหน้าที่เคยมีแต่รอยยิ้มบัดนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตาไหลเปรอะเปื้อนใบหน้า"พี่จะนั่งอยู่ข้างๆ ตรงนี้ครับ"เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่พึ่งใช้ชีวิตในโลกกว้างได้ไม่นาน ประสบการณ์เสียใจผิดหวังย่อมเจอมาบ้าง แต่ประสบการณ์เรื่องความรักยังไม่รู้วิธีรับมือหรือจัดการกับความเสียใจนี้ยังไง นักรบได้แต่นั่งมองด้วยแววตาเป็นห่วง มือสองข้างอยากโอบกอดเพื่อปลอบโยนให้คลายความเสียใจลง แต่ย่อมรู้ดีว่าคงทำแบบนั้นไม่ได้เพราะเธอคือผู้หญิงของเจ้านายและอนาคตข้างหน้าคงได้มาเป็นนายหญิงของตนเช่นกันเมืองไทยรถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาจอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ประตูรถถูกเปิดออกทั้งสองข้างเมื่อรถจอดสนิท ร่างบางสาวเท้าลงจากรถเดินตรงดิ่งเข้าห้องทันทีส่วนชายหนุ่มเดินแยกไปอีกห้องซึ่งเป็นห้องทำงานที่อยู่ติดกัน เพราะอยากให้เวลาอิงดาวอยู่คนเดียวสักพักรอให้เธออารมณ์เย็นลงกว
ตอนที่ 55 แค่เด็กใหม่เสียงกรีดร้องดังเล็ดลอดจากห้องฝั่งซ้ายขวาซึ่งเป็นห้องของลีออนและห้องของเมกะ โดยห้องพักของเซนติและเฟมโตอยู่ตรงกลางระหว่างห้องทั้งสอง ส่วนห้องพักด้านล่างสองห้องเป็นของนักรบ พายัพและเจ ถึงแม้วิลล่าหรูแห่งนี้จะถูกออกแบบและตกแต่งมาอย่างดีสามารถเก็บเสียงได้ในระดับหนึ่งแต่ถ้าเป็นเสียงกรีดร้องดังๆ ก็มีเล็ดลอดออกมาให้คนนอกได้ยิน"ทำไมมึงมานอนนี่" เฟมโตที่เดินลงมาจากชั้นบนเอ่ยถามเมกะเมื่อเห็นว่าเพื่อนนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ห้องรับแขก"แล้วมึงละ..ลงมาทำไมไหนบอกกูจะขึ้นไปนอน" เซนติไม่ตอบคำถามเฟมโตแต่ถามกลับเพราะคิดว่าเพื่อนคงตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับตน"ไอ้ห่า! ร้องเสียงดังขนาดนั้นใครมันจะหลับลง" เฟมโตตอบออกไปอย่างหัวเสียกระแทกตัวนอนราบไปกับโซฟาอีกตัวยกเท้าทั้งสองข้างพาดที่พนักพิงด้านข้างเพราะความยาวของโซฟาไม่พอรองรับขนาดตัวที่สูงยาวของเฟมโตและเซนติได้"ตอนแรกกูก็กะว่าไม่น่าเกินชั่วโมงพวกมันน่าจะเงียบ แต่นี่แม่ง! ตีหนึ่งแล้วพวกมันก็ยังไม่หยุด" เฟมโตบ่นอุบอิบขณะที่หลับพักสายตาเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เคลียร์งานเกือบสว่าง วันนี้มีเวลาพักเพื่อนตัวดีสองคนก็เสือกมาเอาเ
ตอนที่ 54 เจ้าที่ก็ช่วยไม่ได้หลังจากลีออนและกลุ่มเพื่อนเจรจาธุรกิจที่รัสเซียเสร็จสิ้น หลังจากนั้นสองชั่วโมงก็บินออกจากรัสเซียทันทีมุ่งหน้าสู่ฝรั่งเศสเมืองแห่งแฟชั่น ใช้เวลาท่องเที่ยวประเทศแถบยุโรปสี่วันเต็มและสถานที่สุดท้ายของทริปครั้งนี้คือหมู่เกาะมัลดีฟส์มัลดีฟส์เดินทางมาถึงมัลดีฟส์ในช่วงสายของวันและมีเวลาอยู่ที่นี่จนถึงช่วงบ่ายของอีกวันก็ต้องเดินทางกลับ ถึงแม้จะใช้เวลาเดินทางจากที่นี่ถึงเมืองไทยไม่นานมากแต่ก็ต้องเผื่อเวลาให้เด็กสาวได้พักผ่อนด้วยเพราะรุ่งเช้าอีกวันอิงดาวและอิงฟ้ามีเรียนตอนเช้าเพราะฉะนั้นจึงไม่อยากกลับถึงเมืองไทยดึกมากนัก"หนูขอไปเล่นน้ำกับพี่ฟ้านะคะ" อิงดาวในชุดกางเกงขาสั้นสีฟ้าและเสื้อยืดสีชมพูถ้ามองผิวเผินชุดที่ใส่อยู่ตอนนี้ก็สามารถลงเล่นน้ำได้เพราะเป็นชุดที่ค่อนข้างกะทัดรัดเหมาะสำหรับเล่นน้ำหรือทำกิจกรรมริมชายหาดสำหรับคนที่ไม่ชอบใส่บิกินี"อือ..ให้นักรบไปเป็นเพื่อน" ลีออนและกลุ่มเพื่อนที่นั่งจิบไวน์อยู่ในวิลล่าหรูเอ่ยอนุญาตเพราะก่อนหน้าที่เขาจะปลีกตัวจากเด็กสาวลงมาข้างล่างก็คุยกับอิงดาวเรียบร้อยแล้วว่า ถ้าจะลงไปเล่นน้ำห้ามแต่งตัวโป๊และเด็กสาวก็รับปากเขาเป็นมั่