บทที่ 13

เพื่อให้ตัวนางที่ตอนนี้เป็นฉินเจียวเยี่ยนจะต้องไม่โดนปักธงตาย มีชีวิตยืนยาวถึงช่วงแก่ชรา สามารถเกษียณอายุในบั้นปลายชีวิต ท่ามกลางความรักของลูกหลานให้จงได้!

นอกจากฉินเจียวเยี่ยนจะเป็นคนใหม่ เป็นคนดีของครอบครัวและสังคมแล้ว ก็น่าจะช่วยส่งเสริมให้พระนางได้ลงเอยกันโดยไวอีกด้วย...

อืม แต่พระเอกนางเอกย่อมคู่กันอยู่แล้ว นางคงไม่จำเป็นต้องสอดมือเข้าไปช่วยกระมัง?

คิดไปคิดมา การที่มีพี่เขยเป็นถึงองค์ชาย เป็นท่านอ๋องเจ้าสำราญก็นับว่าดีไม่น้อย

จะทำสิ่งใดก็ได้ จะเดินกร่าง อวดอ้างบารมีพี่เขยไปทั่วเมืองหลวงก็ยังได้...

พูดถึงพี่เขยอย่างเฟิงอ๋องแล้ว ก็นึกถึงหุ่นล่ำ ๆ แซ่บ ๆ ที่ได้กินไปเมื่อคืน

ไม่รู้ว่า ใครกันแน่ที่โดนกิน เริ่มแรกนางก็ได้กินเขา แต่ไม่นาน บทบาทพวกเขากลับสลับกันเสียอย่างนั้น

เซียวชิงเฟิงพลิกบทบาทกลับมาเป็นฝ่ายรุก ยึดครองพื้นที่ด้านบนตัวนางตลอดค่ำคืน เอวสอบขยับเคลื่อนไหวราวกับอาชาหนุ่มจากต่างแดน โยกกระแทกเข้าใส่ตัวนางอย่างบ้าคลั่ง จนช่วงล่างของนางร้าวระบมไปหมด

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะตัวของเขาเองหรือเพราะฤทธิ์ยาที่นางบังคับให้เขากินเข้าไ