LOGINShare
บทที่ 218
Last Updated:
2025-09-20 18:01:25ทั้งสองสะดุ้งสุดตัว เมื่อเห็นภาพวาบหวิวตรงหน้า อีกทั้งห้องนี้ก็ยังมีลูกค้าใช้บริการอยู่ ด้วยคำสั่งที่เคร่งครัดของหลิงอี้ชวนที่ยกให้ลูกค้ามีความสำคัญอันดับหนึ่งมาตลอด จึงทำให้ทุกคนไม่กล้าล่วงเกินหรือขัดใจลูกค้าแต่อย่างใด
หัวใจของเมิ่งลี่เต้นระรัว หากแต่แสร้งทำเสียงขึงขัง ตวัดสายตาคมมองผู้บุกรุกสองนายตรงหน้าอย่างขุ่นเคือง
“บังอาจจริง! ไม่เห็นรึว่า ข้ากำลังดูแลคุณชายท่านนี้อยู่” เมิ่งลี่แหวเสียงสูง พลางลูบมือไปตามหน้าอกของกู้เหวย ราวกับปลอบประโลมเอาอกเอาใจ “คุณชายเจ้าคะ อย่าได้โกรธเคืองเลยนะเจ้าคะ”
เมื่อเห็นว่า กู้เหวยยังคงนิ่งเงียบ เมิ่งลี่จึงใช้มือที่โอบอยู่ด้านหลังหยิกแผ่นหลังของเขาแรง ๆ จนกู้เหวยสะดุ้งตามตัวโยน จึงได้รู้สึกตัวว่าต้องร่วมแสดงบทบาทไปกับนาง
ตาทึ่มนี่!!
“หออวี่หลินดูแลแขกเช่นนี้รึ? คราหน้า ข้าคงไม่กล้ามาใช้บริการแล้ว!” กู้เหวยตะโกนเสียงดัง
สองบุรุษรีบประสานมือคำนับอย่างขออภัย “ข้าน้อยขออภัยนายท่านด้วย แต่เมื่อครู่มีโจรลอบเข้ามาขโมยของ พวกข้าเห็นว่า เขาวิ่งเข้ามาในห้องของนายท่าน จึงกังวลเรื่องความปลอดภัย แล้วรีบเข้ามา พวกข้าล่วง
Latest chapter
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 230
เพียงแค่เซียวชิงเฟิงก้มมองเพียงนิดเดียว ก็สามารถมองเห็นไปถึงกลีบดอกเหมยที่ซ่อนเร้นอยู่เบื้องล่าง กำลังแย้มบานคร่อมร่างของเขาอย่างเปิดเผย แต่เขาก็ไม่ได้หยุดชื่นชมนาน เพราะถูกมือเล็กเอื้อมมาประคองแก้มให้สบตาจิ้งจอกที่ทอดมองมา“ข้าน้อยจะโอบอุ้มนายท่านไว้ในตัวจนรุ่งสางเลย ดีหรือไม่เจ้าคะ?”ถ้อยคำแฝงนัยที่เขาเพิ่งเคยได้ยินจากปากของชายาเป็นครั้งแรกกลับยิ่งกระตุ้นให้เขากระสันที่จะกระโจนเข้าไปในตัวนางเสียบัดนั้น และฉินเจียวเยี่ยนก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังใบหน้าเล็กโน้มเข้ามาใกล้ ริมฝีปากเรียวประกบลงบนเรียวปากของเขาอย่างแนบแน่น สอดปลายลิ้นเล็กเข้าไปทักทายเขาอย่างอุกอาจ ปลุกเสือร้ายให้ตื่นขึ้นในทันทีสองมือหนาโอบรัดร่างบางเข้ามาแนบชิดราวกับต้องการกลืนกินร่างของนางให้ผสานเป็นเนื้อเดียวกับเขา สองปลายลิ้นตวัดไล้ไปมาในโพรงปาก สลับกันรุกสลับกันรับอยู่อย่างนั้น จนเกิดเสียงนัวเนียก้องภายในหูเซียวชิงเฟิงขบกัดลงบนริมฝีปากบางนั้นอย่างยั่วเย้า ก่อนจะผละริมฝีปากไปกดจูบตามซอกคอหอมกรุ่นกลิ่นดอกเหมยจนทิ้งรอยจูบพรั่งพรายไปทั่วคอเนียน ก่อนจะลากปลายลิ้นเลื่อนต่ำลงไปที่ร่องอกอวบอิ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 229
“นายท่านเจ้าคะ” เสียงหวานใสเอ่ยเรียกอย่างแผ่วเบา ก่อนจะตามมาด้วยเสียงกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งที่ข้อเท้าในทุกครั้งที่นางขยับกาย ร่างบอบบางอ้อนแอ้นเยื้องย่างออกมาจากด้านหลังของฉากกั้นลมรูปนกกระเรียนสีขาวพิสุทธิ์อย่างช้า ๆ ราวกับไม่ต้องการให้เขาพลาดทุกรายละเอียดเซียวชิงเฟิงที่กำลังเอนตัวพิงหัวเตียง ก้มหน้าอ่านฎีกาในมือ จำต้องเงยหน้าขึ้น แล้วดวงตาดอกท้อคู่งามก็ต้องเบิกกว้าง เมื่อได้เห็นร่างคุ้นตาที่เขากกกอดมาแรมปีสวมใส่ชุดนางโลมจากต่างแดนก้าวเข้ามาชิดริมเตียงไม้ชุดนางโลมจากต่างแดนของหออวี่หลิน เขานั้นก็ได้เห็นผ่านตามาบ้าง ทั้งจากวันนี้ที่ไปเยือนหออวี่หลินและเห็นจากที่คุณหนูรองเมิ่งสวมใส่ หากแต่ชุดที่ไท่จื่อเฟยของเขาสวมใส่นั้นกลับพิเศษยิ่งกว่ายามปกติ ชุดนางโลมจากต่างแดนจะใช้ผ้าเนื้อหนาปกปิดในส่วนช่วงเนินเนื้อกลางลำตัวและช่วงล่าง เปิดเผยไหล่นวลเนียน หน้าท้องแบนเรียบ ตลอดจนขาอ่อนไปจนถึงปลายเท้านอกจากผ้าเนื้อหนาแล้วยังมีการใช้ผ้าโปร่งเย็บติดตามส่วนต่าง ๆ เป็นการเปิดเผยที่ปกปิดให้ใจชายรู้สึกตื่นเต้น กระหายที่จะได้เห็น ทั้งช่วงแขน หน้าท้อง และเป็นกระโปรงยาวปกปิดขาเรีย
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 228
เซียวชิงเฟิงและฉินเจียวเยี่ยนได้แต่ตกตะลึงกับคำกล่าวนั้นของกู้เหวย ด้วยสถานะของกู้เหวยคือบุตรชายคนโตสายตรงของจวนเจิ้นหย่วนโหว ได้รับตำแหน่งกู้ซื่อจื่อ ตั้งแต่วัยเยาว์ เรื่องการแต่งงานของซื่อจื่อแห่งจวนเจิ้นหย่วนโหวจึงเป็นเรื่องที่สำคัญและพิถีพิถันเป็นอย่างมาก เพราะตระกูลที่จะมาเกี่ยวดองกับตระกูลแม่ทัพอย่างตระกูลกู้ย่อมต้องสามารถเกื้อกูลและสนับสนุนกู้เหวยในราชสำนักได้ นอกจากนี้ บุตรชายของกู้เหวยยังมีโอกาสที่จะได้เป็นกู้ซื่อจื่อ ขึ้นรับตำแหน่งครอบครองจวนเจิ้นหย่วนโหวต่อไปอีกด้วย แต่การที่กู้เหวยกล่าวว่า ตนไม่ต้องการจะแต่งงานนั้น กลับเป็นเหมือนการฉีกกระชากความหวังของคนทั้งตระกูลให้พังภินท์ หากซื่อจื่อสายตรงไร้ทายาทสืบทอด ตระกูลกู้มิต้องไปหวังพึ่งอนาคต เพื่อเชิดหน้าชูตากับตระกูลสายรองหรอกหรือ? นั่นมิเป็นการหมิ่นเกียรติตระกูลแม่ทัพที่มีอายุมานับร้อยปีหรือ? “ดะ เดี๋ยวก่อน...” ฉินเจียวเยี่ยนยกมือห้าม ความคิดของนางมึนงงสับสนไปหมด “ข้าเพียงแต่ให้ท่านรับผิดชอบลี่เอ๋อร์เพียงเท่านั้น นี่ท่านรังเกียจนางจนถึงขั้นปฏิเสธที่จะแต่งงานทั้งชีวิตเลยหรือ?” “ไม่ใช่พ่ะย่ะค่ะ!!” กู้เหวยรีบเงยหน้าขึ้นปฏิเ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 227
“เยี่ยนเยี่ยน เหตุใดเจ้าจึงให้พวกข้านำอาหารและสุราเหล่านี้กลับมาด้วยเล่า?” เมิ่งลี่เอ่ยถามขึ้น เมื่อทุกคนขึ้นมาบนรถม้าของตำหนักบูรพากันครบแล้ว “สุราอาหารเหล่านี้ล้วนแต่มียาผสม ทานไม่ได้มิใช่รึ?”เมิ่งลี่และกู้เหวยต่างวางจานอาหารลงบนที่นั่งข้างตัว โดยที่กู้เหวยไม่ลืมที่จะรีบถอดเสื้อชั้นนอกกลับไปคลุมไหล่เปลือยของเมิ่งลี่อีกครั้ง นางทำได้เพียงก้มศีรษะขอบคุณ แล้วหันกลับไปมองสหายรักอย่างสงสัยเช่นเดียวกับทุกคน“ข้าก็ไม่ได้ตั้งใจนำมาให้ผู้ใดทาน เพียงแต่ต้องการนำกลับไปให้หมอหลวงของไท่จื่อตรวจดู เพื่อจะสามารถคิดค้นยาถอนขึ้นมาได้ต่างหากเล่า” ฉินเจียวเยี่ยนกล่าวพลางเชิดหน้าอย่างภาคภูมิใจในตนเอง ยกมือขึ้นเท้าเอว หันไปสบตาพระสวามีอย่างรอคำชม‘ชมหม่อมฉันสิเพคะ ว่าไท่จื่อเฟยของท่านพี่ปราดเปรื่องมากนัก...’มุมปากของเซียวชิงเฟิงกระตุกแผ่วเบาก่อเรื่องถึงเพียงนี้ ยังต้องการคำชมจากเขาอีกหรือ?“สร้างเรื่องจนเกิดข่าวลือว่า ไท่จื่อเสด็จไปหอนางโลม หากเสด็จพ่อมากล่าวโทษข้า ข้าจะบอกว่าเป็นเพราะเจ้า”ฉินเจียวเยี่ยน “...”‘แหน่ ไม่ชม แล้วยัง
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 226
“แล้วพวกเราจะออกไปอย่างไรดีเพคะ? เพื่อไม่ให้พวกเขาไหวตัวทัน” ฉินเจียวเยี่ยนถามขึ้น “เดิมที ตอนที่พวกข้าเข้ามา ทั้งข้าและลี่เอ๋อร์ต่างใส่ชุดบุรุษ แต่เมื่อกู้ซื่อจื่อหนีเข้ามาสมทบเช่นนี้ เขาจึงต้องสวมรอยเป็นลี่เอ๋อร์แทน ส่วนลี่เอ๋อร์จึงต้องกลายเป็นนางโลมต่างแดนของหออวี่หลิน”นี่ เจ้าเล่นพิเรนทร์สิ่งใด? ถึงกล้าให้คุณหนูรองเมิ่งแต่งตัวเป็นนางโลมหากเมิ่งหลี่ปู้ซ่างซูรู้เข้า ทั้งเจ้าและสหายได้โดนโทษโบยกันหลังลายเป็นแน่...เซียวชิงเฟิงยกมือขึ้นมานวดหว่างคิ้ว “ในเมื่อคุณหนูรองเมิ่งกลายเป็นนางโลมแล้ว ก็คงต้องออกไปเช่นนี้”ทั้งสามคนในห้องได้แต่สบตากัน แต่ยังไม่ทันได้ถามสิ่งใด เซียวชิงเฟิงก็ส่งสัญญาณเรียกหยางเซิงให้เข้ามา“ไปตามผู้ดูแลหออวี่หลินมา”“พ่ะย่ะค่ะ”หลังจากนั้น เซียวชิงเฟิงจึงหันไปมองเมิ่งลี่ ฉินเจียวเยี่ยนพอจะเดาแผนการของสวามีได้ลาง ๆ จึงรีบร้องบอก “ลี่เอ๋อร์ถอดชุดเจ้าให้กู้ซื่อจื่อใส่แทนเจ้าไป”“อา...” เมิ่งลี่ที่ยังมึนงง ประเดี๋ยวถูกคลุมด้วยชุดบุรุษ ประเดี๋ยวถอดชุดให้เหลือเพียงนางโลม แต่สองมือก็ว่องไว เปลื้องเสื้อชั้นนอกส่ง
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 225
“ข้าเจอสหายของข้าแล้ว พวกเจ้าออกไปเถิด” เซียวชิงเฟิงเอ่ยตัดบทด้วยน้ำเสียงราบเรียบ หากแต่เต็มไปด้วยอำนาจที่ไม่อาจขัดขืน แล้วหันไปส่งสัญญาณให้หยางเซิงและตงไฮ่ปิดประตู ยืนเฝ้าอยู่ตรงนั้นร่างสูงสง่าที่เพิ่งเข้ามาใหม่สาวเท้าย่างสามขุมเข้าไปใกล้ร่างแม่นางน้อยในชุดบุรุษอย่างคุกคาม โดยที่ฉินเจียวเยี่ยนก้าวถอยหลังจนแผ่นหลังพิงแอบไปกับหน้าต่างบานใหญ่มือหนาเอื้อมไปรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิด ก้มใบหน้าคมคายเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มชืด “เอาล่ะ ไหนเจ้าลองเล่ามาสิว่า เหตุใดเจ้าจึงได้มาอยู่ที่นี่?”ฉินเจียวเยี่ยนกลืนน้ำลายลงคออย่างช้า ๆ ริมฝีปากเม้มแน่น‘แล้วข้าจะเริ่มเล่าอย่างไรดี?’‘จะบอกว่า ข้ามาที่นี่ เพื่อเรียนรู้ท่าทางยั่วยวนของนางโลมจากต่างแดนไปสอนนางโลมของเราอย่างนั้นรึ?’‘ท่านพี่ได้ตีข้าตายแน่…’มุมปากของไท่จื่อกระตุกรัว เมื่อรู้ว่าไท่จื่อเฟยคิดจะล้วงความลับทางการค้าของผู้อื่น และอีกอย่างที่นางคิดผิดคือ เขาไม่เคยคิดที่จะตีนางจนตาย แต่ถ้าหากเป็นทำอย่างอื่นกับน
You may also like
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน424.8K viewsพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่153.7K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
หิมะที่ปลิดปลิว77.0K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น12.4K viewsทะลุมิติไปเปลี่ยนชะตาตัวเองในชาติก่อน
ต้าซินซิน9.7K viewsหว่ออ้ายหนี่ พี่ชายที่รัก
ฝ้ายสีคราม754 viewsสนมวังเย็นที่แสนรัก
Lovedee456 viewsทะลุมิติมาเป็นสตรีร้ายกาจ 80s
sanvittayam2.6K views
