เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 98
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-13 18:01:59
บทล่าสุด
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 260
“ฎีกานี้ ผู้ใดเป็นคนเขียน?” เสียงทรงอำนาจถามขึ้น พาให้ขุนนางที่เข้ามาถวายฎีกาต่างก้มหน้าหลบสายตาดุดันนั้นเป็นแถว เมื่อไม่เห็นผู้ใดกล้าออกมายอมรับ เซียวชิงเฟิงจึงโยนฎีกานั้นลงพื้นแล้วร่ายจุดผิดออกมายาวเหยียด“ฎีกานี้ เจ้าจะเอ่ยถึงผู้ใด ฉู่ซิงปู้ซ่างซูหรือเมิ่งหลี่ปู้ซ่างซู เนื้อหาภายในรายงานความต่อเนื่องของคดีวางยาของหออวี่หลิน กลับเรียกฉู่หลี่ปู้ซ่างซู ทำไม? เจ้ามีอำนาจมากเพียงใดจึงสามารถย้ายตำแหน่งของฉู่ซิงปู้ซ่างซูได้หรือ?”“สิ่งที่เจ้าต้องการรายงานคือหมอหลวงจากตำหนักบูรพาสามารถคิดค้นยารักษาอาการของชาวบ้านที่ถูกวางยาได้แล้วมิใช่รึ? แต่เจ้ากลับเขียนว่าเป็นฝีมือของหมอหลวงจากตำหนักอุดร เจ้าต้องการเปลี่ยนชื่อตำหนักของข้าหรือ?”“แล้วภาษาที่ใช้ก็เขียนได้วกวน ไม่เข้าเรื่องเสียที ผู้ใดสอนให้เขียนเนื้อหาเช่นนี้กัน? ลายมือก็แย่นัก ปลายพู่กันเจ้าจะตวัดให้ถึงขอบหน้าต่างของวังหลวงเลยหรือ? ไป! เอาออกไปแก้มาใหม่”บรรดาขุนนางเห็นช่องทางในการหลบหนีจากอารมณ์โกรธกริ้วของไท่จื่อ จึงได้รีบวิ่งเข้าไปเก็บฎีกาที่หล่นเกลื่อนพื้น แล้วหอบหนีลมมรสุมออกมากันแทบไม่ทัน“เหตุใด
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 259
“ถวายบังคมเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ” เสียงถวายบังคมดังขึ้น ทำให้ฮ่องเต้เจิ้นหลงต้องเงยพระพักตร์ขึ้นจากกองฎีกา จึงได้เห็นหน้าบูดบึ้งขององค์รัชทายาทที่เพิ่งส่งคนมาทูลรายงานข่าวดีว่า ไท่จื่อเฟยทรงพระครรภ์แล้วอีกทั้งยังกล้าทูลขอลาพักงานอีกเก้าเดือน ทำพระองค์กริ้วจนกวาดกองฎีกาบนโต๊ะลงกระจายเกลื่อนพื้น ลำบากโจวกงกงและบรรดาขันทีต้องวิ่งเก็บฎีกาขึ้นมาเรียงบนโต๊ะใหม่หากแต่ยังไม่พ้นชั่วยามเดียว เจ้าตัวปัญหาก็กลับมาคุกเข่าตรงหน้าเขาถึงห้องทรงอักษรในตำหนักทรงงาน“ครั้งนี้ เจ้าจะมาทูลขอสิ่งใดอีกเล่า?” ฮ่องเต้เจิ้นหลงตรัสถามอย่างหวาดระแวง “ข้าก็อนุญาตให้เจ้าลาพักงานเก้าเดือนไปแล้วมิใช่รึ?”ยิ่งได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของเซียวชิงเฟิงก็ยิ่งบึ้งตึงหนักขึ้น แผ่รังสีขุ่นเคืองจนทุกคนที่อยู่ในห้องรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆเซียวชิงเฟิงกัดฟันแน่น ขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะเอ่ยเสียงต่ำ “กระหม่อมได้รับแต่งตั้งให้เป็นรัชทายาท การลาพักงานเก้าเดือนนั้น นับว่าไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้น เพื่อที่จะแบ่งเบาราชกรณียกิจของเสด็จพ่อ กระหม่อมจึงตั้งใจมาช่วยสะสางงานพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้เจิ้นหลง “???”
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 258
เซียวชิงเฟิง “...”ไท่จื่อได้แต่ตื่นตะลึง เมื่อเห็นฉินเจียวเยี่ยนคายกุ้งตัวโตเนื้อแน่นออกจากปากในทันทีที่แตะโดนปลายลิ้น สองสายตาสบกันในทันทีฉินเจียวเยี่ยนกลืนน้ำลายเหนียว งุนงงกับปฏิกิริยาของร่างกายของนางเอง “เอ่อ...”“ข้าว่า กุ้งเมื่อครู่ พ่อครัวคงจะล้างไม่สะอาด แต่ไม่เป็นไร เจ้าลองซุปเป็ดตุ๋นยาจีนดูดีหรือไม่?”“เพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนตอบรับ ก่อนจะใช้ช้อนตักน้ำซุปมาดม ใบหน้ากลับย่นจมูก กลิ่นยาจีนที่เคยหอมกรุ่นชวนน้ำลายสอ บัดนี้กลับคาวคลุ้งจนน่าเวียนหัว จนนางต้องวางช้อนลงอย่างเงียบเชียบ“... สงสัย พ่อครัวคงจะใส่ยาจีนมากเกินไป เจ้าจึงไม่ชอบกลิ่น” เซียวชิงเฟิงชวนให้นางลงเปลี่ยนอาหารจานใหม่ “เจ้าลองปลาหิมะนึ่งซีอิ๊วดีหรือไม่? จานนี้ ข้ายืนควบคุมทุกขั้นตอน รับรองว่า เจ้าจะต้องชอบ”ร่างสูงพยายามใช้มือซ้ายคีบตะเกียบอย่างทุลักทุเล พยายามคีบเนื้อปลาหิมะสีขาวนวลไปที่ปากเรียวของฉินเจียวเยี่ยน นางย่นจมูกเล็กน้อย เมื่อได้กลิ่นคาว ก่อนจะใช้มือปิดปากแน่น พยายามกลั้นรสปร่าในลำคอ แต่ก็สายเกินไปฉินเจียวเยี่ยนผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ใบหน้าขาวซีดเหมือนกระ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 257
เมื่อเวลาล่วงเข้ายามโหย่ว ไท่จื่อเฟยจึงได้เสด็จกลับถึงตำหนักบูรพา สาวรับใช้รีบเข้ามารายงานฉินเจียวเยี่ยนในทันที“ทูลไท่จื่อเฟย ไท่จื่อกำลังรอเสวยมื้อค่ำร่วมกันที่ห้องอาหารเพคะ”ฉินเจียวเยี่ยนเลิกคิ้วขึ้นสูง พึมพำกับตนเอง “วันนี้ มิใช่ตัดสินโทษของหลิงซื่อจื่อหรอกหรือ? เหตุใดท่านพี่จึงกลับมาเร็วนัก”สองมือเล็กยกชายกระโปรงขึ้นสูง เร่งก้าวเท้าตรงไปยังห้องอาหาร จึงได้เห็นโต๊ะอาหารขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง บรรดาอาหารเลิศรสมากมายถูกจัดวางอย่างประณีตไอน้ำจาง ๆ ลอยกรุ่นจากซุปหูฉลามน้ำแดงที่อยู่ในชามกระเบื้อง ปลาหิมะนึ่งซีอิ๊วที่ยังคงความร้อน บนโต๊ะยังมีผักสดนานาชนิดที่ถูกแกะสลักเป็นรูปดอกไม้ประดับจานอย่างสวยงามร่างสูงในชุดสีดำสง่างามนั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะ ดวงตาคมกริบของเขาไม่ได้สนใจอาหารตรงหน้าแม้แต่น้อย แต่กลับจับจ้องไปที่ประตูทางเข้าอย่างใจจดใจจ่อ จนเมื่อได้เห็นฉินเจียวเยี่ยนปรากฏตัวขึ้น ริมฝีปากที่เคยเป็นเส้นตรงกลับวาดเป็นเส้นโค้งในทันที“เสี่ยวเยี่ยน” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียกชื่อของนางอย่างคิดถึง กอปรกับร่างกำยำที่ผุ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 256
อีกฟากหนึ่งของเมืองหลวง ในเรือนเล็กของร้านเยว่หรง สตรีสามนางกำลังนั่งล้อมวงล้อมรอบโต๊ะไม้ตัวเล็กที่มีเตาถ่านตั้งอยู่ตรงกลาง ความร้อนจากเตาทำให้น้ำซุปในหม้อทองแดงเดือดปุด ๆ ส่งกลิ่นหอมกรุ่นของสมุนไพรและน้ำต้มกระดูกคละคลุ้งไปทั่วห้องฉินเจียวเยี่ยนในชุดกระโปรงสีอ่อน เป็นคนแรกที่ใช้ตะเกียบไม้ยาวคีบเนื้อแพะฝานบางลงในหม้อ เนื้อสีชมพูซีดถูกความร้อนเข้าโอบล้อมเพียงชั่วอึดใจก็สุกกำลังดีนางนำมันขึ้นมาจุ่มลงในน้ำจิ้มงาที่ผสมกับน้ำมันพริกเผาอย่างพิถีพิถัน ก่อนจะส่งเข้าปากและส่งเสียงในลำคออย่างพึงพอใจในความเอร็ดอร่อยตรงข้ามกับนางคือ หลี่ชิงหงที่กำลังใช้ตะเกียบคีบผักกาดขาวลงในหม้อจนเต็ม“อาหง ช้าลงหน่อยเถิด ประเดี๋ยวน้ำซุปก็ไม่หวานหรอก” เมิ่งลี่เอ่ยท้วง ก่อนจะคีบเต้าหู้ที่ดูดซับน้ำซุปจนพองนุ่มขึ้นมาเป่าเบา ๆ แล้วจึงส่งเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยหลี่ชิงหงย้ายตะเกียบมาเขี่ยเห็ดหอมในหม้ออย่างใจเย็น แล้วนำเห็ดขึ้นมาจากหม้อ จุ่มน้ำจิ้มงาเข้าปากอีกคำ “น้ำจิ้มรอบนี้ ปรุงได้อร่อยเสียจริง”“ใช่หรือไม่? หลังจากที่กินชาบูกับเจ้าไปรอบก่อน ข้าอุตส่าห์ไปซุ่มซ้อมปรุงอยู่
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 255
ก่อนที่ฮ่องเต้เจิ้นหลงจะได้ตรัสสิ่งใด เซียวชิงเฟิงก็รีบเอ่ยแทรกขึ้นมา“เสด็จพ่อ บัดนี้ คดีวางยาของหออวี่หลินก็ได้รับความคลี่คลายแล้ว สามารถจับกุมและลงโทษผู้ร้ายแล้ว กระหม่อมจึงอยากจะขอทูลลาพักฟื้นร่างกายพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้เจิ้นหลงพยักพักตร์อนุญาต “ได้สิ เราอนุญาต เจ้าก็จงลาพักสักวันสอง...”“ห้าวันพ่ะย่ะค่ะ” เซียวชิงเฟิงเอ่ยขัดขึ้นมาในทันใด “เมื่อครู่ หมอหลวงแจ้งว่า กระหม่อมต้องงดใช้มือสามถึงห้าวัน เพื่อให้บาดแผลได้สมานแผลเต็มที่พ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้เจิ้นหลง “???”“หากมือของกระหม่อมพักฟื้นและหายได้เร็วขึ้น กระหม่อมก็จะสามารถกลับมาทำงานให้แก่ราษฎรได้เร็วขึ้นด้วยพ่ะย่ะค่ะ ขอเสด็จพ่อโปรดพิจารณาด้วยเถิด”พระอุระของฮ่องเต้เจิ้นหลงกระเพื่อมขึ้นลงถี่ ๆ อย่างไม่ทราบสาเหตุเหตุใดข้าจึงรู้สึกโมโหหนักกว่าเรื่องของหลิงอี้ชวนเมื่อครู่อีกนะ?“ไม่เพียงเท่านั้น เสด็จพ่อ กระหม่อมรู้สึกวิงเวียนศีรษะ คล้ายจะมีไข้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ” ดวงตาดอกท้อปราดมองไปยังหมอหลวงที่สะดุ้งสุดตัว เมื่อสบตาคมคู่นั้นหมอหลวงรีบคุกเข่าทูลฮ่องเต้เจิ้นหลงทันที “เอ่อ ฝ่าบาท
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง41.2K viewsชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล596.6K viewsซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้33.4K viewsจากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ
ประตูฟ้ายั่งยืน22.4K viewsบุปผาหยกหวนคืนบ้าน
จูเฉิงกง - อันนา513 viewsพ่อบัณฑิตหน้าขาว ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
l3oonm@5.7K viewsข้าไม่เป็นแล้วภรรยาที่แสนดี
l3oonm@8.9K viewsเหวินเว่อแห่งบ้านโคกกะโดนหลงยุคโบราณ
ปลายฝนต้นหนาว2.0K views
