ตอนที่ 20 ในทุก ๆ วันที่มีเรา หญิงสาวมองช่อดอกไม้อยู่พักใหญ่ก่อนที่เธอจะเงยหน้ามองอีกฝ่ายพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมาให้กับเขา คนตัวเล็กเดินเข้าไปหาก่อนจะขยับกายซบลงที่อกของชายหนุ่ม โดยมีแขนแกร่งของอัศวินยกขึ้นมากอดเธอตอบ เขาจูบเธอที่หน้าผากอย่างแผ่วเบาด้วยความรักและความเอ็นดูในตัวของคนตัวเล็ก “พี่อาจจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดีเลิศอะไร แต่หลังจากนี้พี่จะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีพอสำหรับอิงนะ” เขารู้ตัวเองดีว่าไม่ได้ดีอะไรหรอก ก็เป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่เมื่อก่อนยังไม่มีความคิดที่จะจริงจังกับผู้หญิงคนไหน คิดอยากเล่นสนุกไปวัน ๆจนกระทั่งวันนี้ พอได้คิดไกลมากขึ้น มองอนาคตร่วมกันกับคนตัวเล็กมากขึ้น จึงอยากที่จะปรับเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนที่ดีที่สุดสำหรับเธอ “ขอบคุณนะคะ ทั้งดอกไม้แล้วก็คำสัญญาที่มีให้กัน อิงจะรอดูว่าพี่จะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า”“ครับ พี่อยากให้อิงรอดูไปตลอดชีวิตของพี่เลย เพราะพี่อยากมีอิงอยู่ในชีวิตตลอดไป”“ทำมาเป็นปากหวาน ชักเริ่มกลัวแล้วสิผู้ชายปากหวานแบบนี้ทีไรมีเรื่องให้ตลอดเลย”“ครั้งนี้ไม่มีเรื่องหนักใจเข้ามาแน่นอน อิงครับปีหน้าพี่ก็เรียนจบแล้ว อิงจะว่าอะไรไหมถ้าหลัง
ตอนที่ 19 ลองดูอีกครั้ง อิงฟ้าเงียบไป เธอกำลังตบตีในความรู้สึกของตัวเองกับคำถามมากมายที่แล่นอยู่ในหัว เธออยากจะใจแข็งมากกว่านี้ แต่ทว่าเพราะคำว่ารักคำเดียวที่ยังคงมีต่อผู้ชายคนนี้ก็ทำให้เธอใจอ่อนให้กับเขาอย่างง่ายดาย “ถ้าหากว่าอิงไม่รักพี่ก็คงจะดี” คนตัวเล็กพูดบอก ก่อนจะเงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกต่าง ๆ นานา ก่อนที่น้ำตาของเธอจะไหลออกมาอีกครั้ง “พอยิ่งรักมากอิงก็ยิ่งเจ็บมาก เจ็บที่ยังให้อภัยพี่แบบนี้อยู่ เจ็บถ้าหากยอมปล่อยมือพี่ไป มันมีแต่ความเจ็บเต็มไปหมด ถ้าหากว่าครั้งนี้พี่ยังทำร้ายอิงอีก อิงจะหายไปจากชีวิตพี่จะไม่มาให้พี่เจอหน้าอีกจนวันตาย” เธอไม่ได้ร้องขู่ แต่เธอคิดแบบนั้นจริง ๆ “อิงให้โอกาสพี่แล้วใช่ไหม”“ค่ะ อิงจะให้โอกาสพี่อีกครั้งรวมถึงให้โอกาสตัวเองด้วย ถ้าหากว่าครั้งนี้พี่ยังทำให้อิงเจ็บปวด ยังเล่นกับความรู้สึกของอิง พี่ก็กลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับอิงทันที” อัศวินพยักหน้ารับรู้ ซึ่งแน่นอนเขาจะไม่มีทางให้มันเป็นแบบนั้นอีกแน่ ความผิดพลาดครั้งเดียวก็เกินพอแล้วกับสิ่งที่เขาทำไว้กับเธอ เขาร้องบอกตัวเอง ถ้าหากได้โอกาสจากหญิงสาวอีกครั้งเขาจะรักษาโอกาสนี้เอาไว้ จะรักและจะดูแล
ตอนที่ 18 ขอโอกาสพออีกฝ่ายออกไป คนตัวเล็กก็ทิ้งตัวลงบนเตียงก่อนที่หญิงสาวจะนอนราบไปกับที่นอน เธอยังคงปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาไม่หยุดจนกระทั่งความเหนื่อยล้าทำให้อิงฟ้าหลับไปในที่สุด ผ่านไปสักพักใหญ่ ความที่รู้สึกเป็นห่วงคนตัวเล็ก ทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจเดินมาที่ห้องของหญิงสาวอีกครั้ง เขากดรหัสเข้ามาในห้องก่อนจะมองไปรอบ ๆ ไฟในห้องที่ยังเปิดเอาไว้ทำให้เห็นคนตัวเล็กที่กำลังหลับอยู่บนเตียง อัศวินเดินไปจัดการดึงผ้าขึ้นมาห่มร่างเล็กเอาไว้ เขานั่งลงข้าง ๆ พลางจับจ้องใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาด้วยความรู้สึกผิดมากมายที่ถาโถมเข้ามา ก่อนที่มือหนาของชายหนุ่มจะยกขึ้นไปเช็ดคราบน้ำตาที่ยังคงอยู่บนใบหน้าของหญิงสาวด้วยความแผ่วเบา มันอาจจะฟังดูน่าตลกแต่เขารู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ๆ พอเป็นเธอคนนี้กลับมีผลต่อความรู้สึกของเขาซะอย่างนั้น ทั้ง ๆ ที่ เขาบอกกับตัวเองว่าจะไม่แคร์ผู้หญิงคนไหน ท้ายที่สุดก็มาพ่ายแพ้ให้กับเธอ “พี่ขอโทษครับ พี่ขอโทษ” เขาไม่พูดเปล่า ยังยื่นใบหน้าลงมาจูบหน้าผากของหญิงสาวอีกด้วย อัศวินนั่งเฝ้าหญิงสาวอยู่นานสองนาน ในระหว่างนี้เขาก็เอาแต่คิดโทษตัวเองที่เกือบทำให้ทุกอย่างสายไป เก
ตอนที่ 17 สายไปไหม“กูโคตรสับสนเลย กูบอกตัวเองมาโดยตลอดว่ากูไม่ได้รู้สึกอะไรกับผู้หญิงคนนั้น แต่รู้ไหมตลอดเวลาที่ผ่านมากูรู้สึกดีที่ได้อยู่กับอิง” มันคือเรื่องจริงที่เขาพยายามปฏิเสธมาโดยตลอด มีหลายครั้งที่รู้สึกเผลอใจไปให้กับเธอแต่เขาก็บอกตัวเองว่าหยุดความคิดนั้นซะ แต่ท้ายที่สุดมันก็ทำไม่ได้อย่างที่เขาสั่งตัวเองอยู่ดี อิงฟ้าไม่ใช่ผู้หญิงในสเปกของเขาแต่ก็น่าแปลกการที่ได้อยู่กับเธอกลับทำให้เขารู้สึกสบายใจซะอย่างนั้น เธอไม่ใช่คนงี่เง่า ค่อนข้างที่จะเคารพการตัดสินใจของเขาเป็นส่วนใหญ่ ไหนจะท่าทางเอาอกเอาใจของเธออีกที่มันทำให้เขารู้สึกดีกับการที่ได้อยู่ใกล้ ๆ เธอ “แล้วจะยังสับสนอะไรอีก บอกตามตรงกูก็ตกใจเหมือนกันที่มึงรู้สึกอะไรกับน้องคนนั้นปกติมึงไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหน อย่างมากก็แค่ของเล่น” กวินออกความคิดเห็น คิดว่าพอเรื่องแดงเพื่อนของเขาตัดความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้นแล้วทุกอย่างจะจบ แต่พอมาเห็นท่าทางหมดอาลัยตายอยากของเพื่อนแล้วมันทำให้เขารู้สึกผิดขึ้นมาเหมือนกันที่จุดเริ่มต้นพวกเขาท้าทายอีกฝ่ายให้ไปเล่นกับความรู้สึกของผู้หญิงอีกคน“เรื่องนี้พวกกูก็ผิด กูต้องขอโทษที่ไปท้ามึงให้ไปทำอะไรแบ
ตอนที่ 16 ไม่เลิกเพียะ! อิงผ้าสะบัดแขนออกจากการกอบกุมของชายหนุ่มอีกครั้งก่อนที่เธอจะสะบัดฝ่ามือเข้าหาใบหน้าหล่อเหลาของอีกคนดังฉาก ทำให้คนในห้องต่างตกใจไปตาม ๆ กัน ใบหน้าคมสันกัดกรามแน่นเขาพยายามไม่โกรธเคืองเธอกับสิ่งที่เธอทำลงไปก่อนหน้านี้ เพราะเขาเองก็ผิดที่เล่นกับความรู้สึกของหญิงสาว“ตบแล้วก็ใจเย็นลงหน่อย” เขาบอกก่อนจะคว้าแขนของคนตัวเล็กเอาไว้ไม่ยอมให้เธอเดินหนีไปไหนได้อีก ก่อนจะหันไปหาเพื่อนที่ยืนอยู่“พวกมึงออกไปก่อนพาผู้หญิงคนนั้นออกไปด้วย”“อืม”“ไม่ ธารไม่ออกจนกว่าอิงจะออกไปกับธารด้วย” ธารน้ำไม่มีท่าทีจะออกไปจากห้องแห่งนี้ เธอเป็นห่วงเพื่อนกลัวว่าผู้ชายคนนี้จะทำร้ายเพื่อนของเธอ อัศวินสูดลมหายใจก่อนจะส่งสายตาไปให้เพื่อนบอกเป็นนัย ๆ ว่าให้จัดการผู้หญิงคนนี้“มานี่” เป็นธามที่จับแขนของหญิงสาวอีกคนให้ออกไปกับเขาแต่ทว่าทันทีที่ชายหนุ่มจับหญิงสาวก็สะบัดแขนออกทันที“อย่ามาจับตัวธาร!” เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนกับรุ่นพี่คนนี้ไม่น้อย ไม่สิ ทั้งสามคนนั่นแหละ พวกที่เล่นกับความรู้สึกของคนอื่น เลวทรามสิ้นดี “เหอะ อย่าแผลงฤทธิ์ให้มาก” ธามพูดจบก็ลากตัวคนตัวเล็กออกไปจากห้องได้สำเร็จโดยมีเสียงเอ
ตอนที่ 15 หาความจริง พอชายหนุ่มออกไปจากห้อง มันก็ทำให้หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันด้วยความรู้สึกหนักอึ้งในใจอย่างบอกไม่ถูก พอมาถึงตอนนี้เธอเริ่มกลัวว่าสิ่งที่เกริกพลพูดจะเป็นเรื่องจริงเสียแล้ว หญิงสาวตัดสินใจโทรหาธารน้ำ ปรึกษาเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนที่เพื่อนสนิทจะบอกให้เธอรออยู่หน้าคอนโด เพราะกำลังจะมาหา ไม่นานรถที่บ้านของธารน้ำก็มาจอดรับอิงฟ้า ก่อนที่สองสาวจะไปยังสถานที่ที่คนของธารน้ำรายงานมาว่าอัศวินไปที่ไหน ตลอดทางอิงฟ้าเอาแต่นั่งนิ่ง เธอรู้สึกกลัวจนมือไม้เย็นไปหมด โดยมีธารน้ำนั่งกุมมืออยู่ข้าง ๆ “ทำไมเธอถึงสงสัยขึ้นมาล่ะ”“ฉันอยากจะรู้ว่ามันเป็นอย่างที่เราคิดกันหรือเปล่า อยากจะเห็นกับตาตัวเอง ว่าสรุปแล้วพี่อัศวินเข้าหาเราเพราะรักเราหรือว่ามีเหตุผลอย่างอื่นกันแน่”“ขอโทษนะที่ถาม คือเธอกับพี่อัศวินนี่ถึงขั้นไหนแล้ว”“เราได้กับพี่เขาแล้ว” อิงฟ้าตอบกลับไปตรง ๆ อย่างไม่คิดปิดบังเพื่อน สิ้นคำพูดของหญิงสาวก็ทำเอาธารน้ำถอนหายใจออกมา “เอาล่ะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันก็จะอยู่ข้าง ๆเธอเอง”“ขอบใจนะธาร” หญิงสาวมองหน้าเพื่อนด้วยความรู้สึกขอบคุณ เธอไม่รู้เลยจริง ๆ ถ้าไม่มีธารน้ำอยู่ข้าง ๆ เธอจะ