ตอนที่ 3 การเปลี่ยนเส้นทาง

โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างตัวของจารวี สั่นขึ้นมา เธอเห็นชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอคือ 'พี่เมฆ' ก็ถึงกับมือสั่น ใจเต้นรัว ด้วยความตื่นเต้น

เธอพยายามปรับเสียงให้เป็นปกติที่สุด "ฮัลโหลค่ะ พี่เมฆ"

"ฮัลโหลครับ เป็นยังไงบ้างครับ? พี่ยังไม่ได้ถามข่าวคราวน้องจี๊ดเลย อาการดีขึ้นรึยังครับ?"

หญิงสาวยิ้มแก้มปริ่ม "อ๋อ เป็นปกติแล้วค่ะ ขอบคุณพี่เมฆมากนะคะ"

"พี่ได้ยินข่าวจากเมย์ว่าน้องริสาก็เข้าโรงพยาบาลวันเดียวกันนี่ พี่จะไปหาธนาถือโอกาสไปเยี่ยมริสาด้วย แล้วน้องจี๊ดจะไปด้วยกันไหมครับ? เมย์ไม่อยู่ ไปทำธุระกับคุณพ่อคุณแม่ ถ้าไป...ไปพร้อมกับพี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปรับ แชร์โลเคชันมาให้พี่ไว้ก็ได้"

เธอรีบตอบกลับทันที "อ๋อ อย่างนั้นก็ได้ค่ะ พอดีจี๊ดอยู่ข้างนอก ออกมาทำธุระ ก็เลยคิดว่าจะเลยเข้าไปหายัยริสาพอดีเลยค่ะ"

"แล้วใกล้ถึงหรือยังครับ? ถ้ายัง รอเข้าไปพร้อมกับพี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่รอรับแถว ๆ ซูเปอร์ฯ ใกล้ ๆ บ้านธนา"

เธอครุ่นคิดเล็กน้อย "อ๋อ อย่างนั้นก็ได้ค่ะ ดีเลย จะได้ไม่ต้องถามทางริสาอีกรอบ วันงานก็ข่อนข้างมืด จำไม่ได้แล้วว่าซอยไหน ขอบคุณมากค่ะพี่เมฆ"

หลังวางสาย หญิงสาวก็ยิ้มแก้มปริ่ม เหมือนเธอได้รับความเอาใจใส่จากผู้ชายคนที่เธอแอบปลื้มมาตลอด ใบหน้าของเธอดูมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ราวกับเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก...

ราว ๆ เกือบสองชั่วโมงต่อมา เสียงเรียกเข้าจากเมฆินทร์ก็ดังขึ้น ในขณะที่จารวีกำลังนั่งดูดชานมไข่มุก พร้อมกับไถมือถือเล่นรออยู่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต

<คลืด...คลืด...> 

เสียงสั่นของโทรศัพท์

"ฮัลโหลค่ะพี่เมฆ... เดี๋ยวจี๊ดเดินออกไปค่ะ"

เธอรีบจัดแจงร่างกายและเสื้อผ้าที่ดูเหมือนพึ่งไปจ่ายตลาดมา ให้ดูเรียบร้อยที่สุด ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถเบนซ์คันหรูของเขา

"สวัสดีค่ะพี่เมฆ"

"สวัสดีครับ หน้าตาดูสดใสกว่าวันนั้นเยอะเลยนะครับ ต่างจากวันนั้นที่ดูซีดเชียว" เขามองดูจารวีตั้งแต่หัวจรดเท้า "น้องจี๊ดนี่...เป็นคนชิวๆ เหมือนกันนะครับ"

หญิงสาวหัวเราะด้วยความเขินอาย พลางใช้นิ้วปาดไรผมไปทัดที่หูซ้าย "พอเถอะค่ะพี่เมฆ เราเลิกคุยเรื่องที่น่าอับอายของจี๊ดในวันนั้นดีกว่าค่ะ"

"โอเค โอเคครับ" เขาอมยิ้มเล็กน้อย

เมื่อรถเคลื่อนตัวออกไปจนถึงหน้าบ้านของธนา ก็เห็นริสา วิ่งออกมารับจารวีด้วยความดีใจ ริสาที่แอบงงที่ทั้งคู่มาด้วยกัน...แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก ทั้งสี่คนพูดคุยกันเล็กน้อยและตกลงกันว่าจะจัดปาร์ตี้เล็ก ๆ กันในคืนนั้น โดยเมฆินทร์ตัดสินใจอยู่ร่วมปาร์ตี้ด้วย

บรรยากาศของปาร์ตี้เล็ก ๆ ดำเนินไปอย่างครื้นเครง แต่หลังจากที่เพื่อนรักอย่างเมฆินทร์และธนาเริ่มตึงเครียดซึ่งอาจเป็นเพราะทั้งคู่เคยมีเรื่องราวในอดีตที่เคยชอบผู้หญิงคนเดียวกัน แต่สุดท้ายเธอคนนั้นก็เลือกคบกับธนาเพื่อนของเขา ทำให้เมฆินทร์ ต้องเป็นฝ่ายถอย หลังจากวันนั้นเขาต้องคอยระวัง เวลาจะคุยกับผู้หญิงคนไหน เพื่อจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นซ้ำสอง 

และครั้งนี้ก็เหมือนกัน เขาที่ต้องการรู้ความรู้สึกของเพื่อนรักอย่างธนา ว่าคิดยังไงกับริสากันแน่ เพราะเขารู้สึกสงสัยตั้งแต่ที่งานเลี้ยงแล้วว่าธนา มีอาการแปลกๆ แล้ววันนี้ เขาก็ได้รู้...

"บ้าบอ...!นี่มันพล๊อตเรื่องอะไรกันวะ...ภาพเมื่อกี้!"

เมฆินทร์ เดินออกมาจากภาพเหตุการณ์ที่ติดตา เขาดันไปเห็นสองลูกเลี้ยงอย่างริสากับธนากำลังนัวเนียกันอยู่ สีหน้าซีดเผือด เต็มไปด้วยความสับสน "อะไรวะ... กะจะยั่วมันเล่นๆ ดันไปรู้ความลับเขาอีก...ไอ้ธนาเอ้ย...งานช้างแล้วแก ไอ้เสือโหย" เขาพึมพำกับตัวเองพร้อมกับขับรถออกมา จนกระทั่งเห็นร่างของใครบางคนยืนอยู่ข้างป้ายรถเมล์ริมทางเปลี่ยว ๆ

เมฆินทร์เบรกกะทันหัน เขาเห็นจารวี เธอหิ้วกระเป๋าใบเล็ก ๆ และโบกมือให้รถที่วิ่งผ่านไปอย่างอ่อนแรง

"น้องจี๊ด? มาทำอะไรตรงนี้ครับ?"

"อ้าว! พี่เมฆ! คือตอนแรกจี๊ดเรียกรถแล้วนะคะ แต่รถคันนั้นเกิดยางรั่วกะทันหัน จี๊ดเลยต้องมารอโบกรถคันอื่นแทน แถวนี้หายากมากเลย"

เมฆินทร์มองสภาพจารวีที่เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวในที่มืด "ขึ้นรถมา! พี่ไปส่ง" 

เธอเปิดประตูขึ้นมานั่งข้างคนขับ เธอสังเกตเห็นแววตาของเมฆินทร์ และท่าทางที่กำพวงมาลัยแน่นจนข้อนิ้วขาว 

เธอเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง "พี่เมฆ... โอเคไหมคะ? จี๊ดว่าพี่ดู... ไม่ค่อยโอเคนะคะ พี่เจออะไรมาเหรอ?"

เขาส่ายหน้า พยายามควบคุมอารมณ์ "ไม่มีอะไรหรอกครับ... แค่เรื่องบ้า ๆ"

จารวีถอนหายใจ "ฟังนะพี่เมฆ... จี๊ดจะบอกความจริงให้พี่รู้... จี๊ดแค่ทำตัวไม่ถูก บรรยากาศมันแปลก ๆ ... จี๊ดไม่อยากเป็นพยานในการทะเลาะกันของเพื่อนเลยขอตัวกลับก่อน... แต่พี่ดูแย่กว่าที่จี๊ดคิดเยอะเลยนะคะ"

ในห้วงความคิดเมฆินทร์ : "นี่เราเล่นได้เนียนขนาดนั้นเลยเหรอเนี้ย...อย่าบอกนะว่าเธอกำลังคิดว่าเราผิดหวังจากริสาอยู่...ช่างเถอะ ตามน้ำไปหน่อยแล้วกัน... เดี๋ยวเสียหน้า"

เมฆินทร์เงียบไปครู่หนึ่ง... "แย่สิ... พี่เพิ่งเห็นสิ่งที่เพื่อนรักทำกับพี่ต่อหน้าต่อตาเลยแหละ"

"เสียใจด้วยนะคะ... พี่ไม่ควรต้องเจออะไรแบบนี้"

ในห้วงความคิดเมฆินทร์ : "นั่น...ถึงขนาดทำความเสียใจด้วย...ไปกันใหญ่เลยทีนี้ "

เขาหันพวงมาลัยกะทันหัน "ไม่ไปส่งที่คอนโดแล้ว! 

วันนี้พี่เซ็งมาก ไป... ไปหาอะไรดื่มที่คลับของวายุดีกว่า! พี่ต้องลืมเรื่องบ้า ๆ นี่ซะ!"

จารวีมองเขาด้วยความกังวลเล็กน้อยแต่ก็พยักหน้า "โอเค..."

เขากดมือถือหาใครสักคน "ฮัลโหล วายุ วันนี้อยู่คลับไหม พอดีมีเรื่องเซ็ง ๆ ว่ะ ว่าจะเข้าไปหาอะไรดื่มหน่อย กำลังไป"

ในห้วงความคิดเมฆินทร์ : "ไหนๆ ก็คิดว่าเราอกหักเพราะชอบริสาแล้ว...เล่นใหญ่ตามน้ำไปก่อนแล้วกัน เดียวค่อยบอกน้อง พอดีเลย... รอบก่อนน้องไม่ได้เที่ยวเข้าโรงพยาบาล หาเรื่องพาไปน่าจะดี คงอยากจะสนุก" ในความคิดเมฆินทร์

พอถึงไนท์คลับ จารวี ที่พลาดโอกาสในครั้งก่อนเพราะมัวแต่เข้าโรงพยาบาล เธอกลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก แต่เมื่อก้มมองดูชุดตัวเอง ความตื่นเต้นทั้งหมดก็ถูกแทนที่ด้วย ความตกตะลึงในความไม่เข้ากัน

ชุดที่เธอสวมใส่อยู่คือ เสื้อเชิ้ตสีครีมตัวใหญ่โคร่ง ที่จงใจปกปิดทรวดทรงจนดูเหมือนเด็กขโมยเสื้อพ่อมาใส่ และที่ทำร้ายจิตใจที่สุดคือ

กางเกงลายช้าง ที่แสนสบายแต่ไม่ควรปรากฏตัวในรัศมี 100 เมตรของคลับหรูระดับนี้ ที่หนักไปกว่านั้นคือ เธอใส่ รองเท้าแตะยางสีฟ้า เพราะเธอออกมาทำธุระที่ไม่สำคัญ การแต่งตัวเลยชิวไปนิดนึง บวกกับรีบมาตามนัดเมฆินทร์ จนลืมไปว่าการแต่งตัวของเธอดูเหมือนคนเพิ่งเดินออกมาจากสวนหลังบ้านหลังดูดชานมไข่มุกมาหมาด ๆ

เธอหยุดกึกอยู่หน้าประตูไนท์คลับ ที่สว่างจ้าไปด้วยแสงนีออนและรถหรูของลูกค้า การแต่งตัวของเธอในตอนนี้ดูเป็นเหมือน 'โลโซพลัดถิ่น' ที่หลงทางเข้ามาในย่านไฮโซอย่างสิ้นเชิง

"พี่เมฆคะ จี๊ดว่าจี๊ดแต่งตัว ดูไม่เข้ากับสถานที่เอาซะเลย... คือ... มันเหมือนจี๊ดเพิ่งลุกจากเตียงมาแล้วเดินลงมาซื้อน้ำเต้าหู้เลยค่ะ" จี๊ดกระซิบเสียงแผ่ว พลางพยายามซ่อนรองเท้าแตะไว้หลังขาตัวเอง

เมฆินทร์ ซึ่งอยู่ในเสื้อเชิ้ตผ้าไหมชั้นดี ที่เนี้ยบกริบจนแทบจะสะท้อนแสง หันมามองจารวีตั้งแต่ศีรษะจรดรองเท้าแตะยางสีฟ้า แล้วก็หลุดยิ้มบาง ๆ ออกมา เป็นรอยยิ้มที่เธอมั่นใจว่ามีความกลั้นขำอย่างแน่นอน "มันก็จริงนะครับ... เหมือนนักท่องเที่ยวที่หลงทาง แต่พี่ว่าไม่เป็นไรหรอก แต่งแบบไหนก็เข้าไปได้"

หญิงสาวมองภาพตัวเองอีกครั้ง ยืนตัวตรงอยู่หน้าคลับหรูหราที่ผู้คนแต่งกายจัดเต็ม เธอตัดสินใจทันที "งั้นพี่เมฆเข้าไปก่อนได้ไหมคะ อย่างน้อย จี๊ดว่าจี๊ดควรให้เกียรติสถานที่แล้วก็คนที่จี๊ดมาด้วยนะคะ แป๊บนึงเดี๋ยวจี๊ดมา"

"งั้นก็ได้ครับ เดี๋ยวพี่เข้าไปรอข้างในนะ"

"โอเคค่ะ ตามนั้นค่ะ"...