บทที่ 964

มีบางคนก้าวเข้ามา โอบไหล่ฉู่จืออี้ไว้ ยกมือของฉู่จืออี้ขึ้นสูง โห่ร้องล้อมรอบเขาเสมือนเป็นวีรบุรุษ

มีบางคนนำวัวที่ล้มลงกับพื้นไปเตรียมสำหรับงานเลี้ยง

ส่วนเฉียวเนี่ยนถูกพาไปยังเบื้องหน้าท่านข่านแห่งกลุ่มชนเตอร์กิก

"เป็นอย่างไร? นักรบของกลุ่มชนเตอร์กิกเรายอดเยี่ยมไร้เทียมทานใช่หรือไม่?"

ท่านข่านแห่งกลุ่มชนเตอร์กิกนับว่าถือว่าฉู่จืออี้เป็นคนของเผ่าทูเจี๋ยโดยแท้ ขณะนี้กำลังรู้สึกภาคภูมิใจในตัวฉู่จืออี้

เฉียวเนี่ยนพยักหน้าเล็กน้อย คิดถึงภาพเหตุการณ์เมื่อครู่ หัวใจยังเต้นรัวไม่หยุด พักหนึ่งจึงกล่าวว่า "นักรบผู้นี้ แข็งแกร่งยิ่งนัก"

"นักรบมาแล้ว!"

มีคนร้องขึ้นอย่างยินดี เห็นกลุ่มคนพาฉู่จืออี้มายังเบื้องหน้าท่านข่านแห่งกลุ่มชนเตอร์กิก

ในตอนนี้ร่างและใบหน้าของฉู่จืออี้ยังเปื้อนเลือดวัวอยู่ ทว่าพวกคนเผ่าทูเจี๋ยดูจะชินกับความนองเลือดเช่นนี้ มิเห็นว่าเป็นสิ่งสกปรกหรือชวนคลื่นไส้แต่อย่างใด

ท่านข่านแห่งกลุ่มชนเตอร์กิกยกจอกสุราขึ้น ส่งให้ฉู่จืออี้ "เจ้าคือนักรบของกลุ่มชนเตอร์กิกเรา ข้าจะให้รางวัลแก่เจ้า! ดื่ม!"

ฉู่จืออี้รับสุราไป ดื่มรวดเดียวจนหมด

เขาพยายามควบคุมตนเองอย่างที่สุด ตลอดเวลามิ