4 เดือนต่อมา...
ห้องคลอด
“พี่สกายคะ พี่สกาย”
“พี่สกาย”
“คะ ครับ” พี่สกายขานรับเสียงเรียกของฉันออกมาอย่างตกใจ ก่อนที่เขาจะขยับหน้าเข้ามาใกล้กับใบหน้าของฉัน
“ถ้าหนพูดอะไรซึ้งๆ พี่จะร้องไห้ไหมคะ?” ฉันเอ่ยถามร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ ออกไปเสียงอ่อน ในขณะที่คุณหมอกับพยาบาลกำลังทำคลอดให้กับฉัน ฉันเลือกที่จะคลอดลูกด้วยวิธีการผ่าคลอด ฉันยอมรับว่าตัวเองค่อนข้างกลัวฉันจึงขอคลอดลูกด้วยวิธีนี้
“ร้องครับ หนูรู้ไหมหัวใจของพี่เต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมาได้อยู่แล้ว” พี่สกายเอ่ยบอกกับฉันเสียงสั่น พร้อมกับน้ำตาคลออยู่ที่ตาคมทั้งสองข้างของเขา
“หนูได้ยินอยู่ค่ะ” ฉันหัวเราะออกมาก่อนจะเอ่ยบอกกับชายหนุ่มตรงหน้าออกไปด้วยน้ำเสียงที่สดใสอย่างเช่นทุกครั้ง
“ตอนนี้หนูรู้สึกยังไงบ้างครับ?” พี่สกายเอ่ยถามฉันออกมาด้วยความเป็นห่วง พร้อมยกมือทั้งสองข้างของเขาขึ้นมาจับไหล่เปลือยเปล่าของฉันเอาไว้
“หนูรู้สึกว่าตัวเองเหมือนหมูที่กำลังขึ้นเขียงเลยค่ะ”
“หมูน้อยของพี่”
“หัวอยู่นี้...” เสียงของคุณหมอที่พูดขึ้นมา ทำให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างกายของฉันเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข
“ตื่นเต้นครับ หนูตื่นเต้นไหมครับ?”
“ตื่นเต้นค่ะ พี่สกายใจเย็นๆ นะคะห้ามเป็นลมไปก่อนลูกจะคลอดนะ” ฉันเอ่ยบอกกับคนรักก่อนจะส่งยิ้มหวานไปให้กับเขา
“พี่ตื่นเต้นมากเลยครับ”
“กำลังจะคลอดแล้วนะคะ”
เสียงของคุณหมอที่เอ่ยออกมาทำให้โลกทั้งใบของฉันหยุดหมุนไปชั่วขณะ ในวันที่ฉันได้รู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์อีกครั้งคนแรกที่อยู่ข้างกายของฉันก็คือพี่สกาย ฉันจำวันนั้นได้ดีมันเป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดในชีวิตของฉันเลยก็ว่าได้ ฉันดีใจที่ตัวเองจะได้มีโอกาสเป็นแม่คนอีกครั้ง...
ฉันยอมรับว่าก่อนหน้านี้ฉันกลัวมากแต่ด้วยคนรอบข้างของฉันมีแต่คนที่เคยผ่านการมีลูกมาแล้ว พวกเขาจึงคอยทำหน้าที่ให้คำปรึกษาฉันได้เป็นอย่างดี
อุแว้ อุแว้ อุแว้~~
“น้องมาแล้วค่ะ”
เสียงทารกน้อยร้องออกมาเสียงดังลั่นห้องแข่งกับเสียงของคุณหมอ น้ำของฉันไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายด้วยความปลื้มปิติยินดี
“ผะ ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ?” พี่สกายเอ่ยถามคุณหมอออกไปเสียงสั่น ในขณะที่มือหนาค่อยๆ เช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มขาวเนียนให้กับฉัน
“...” ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าของผู้ชายที่ฉันรักที่สุดในชีวิต ก่อนจะยกยิ้มออกมาอย่างตื้นตันใจ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยคราบน้ำตาแห่งความปิติยินดีไม่ต่างจากฉัน
อุแว้ อุแว้ อุแว้~~
“น้องเป็นเด็กผู้หญิงค่ะ”
“นะ หนูครับเราได้ลูกผู้หญิงครับ” พี่สกายสะกิดฉันเบาๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงสั่นด้วยความตื่นเต้น
“ค่ะ”
“คุณพ่อเตรียมไว้หนวดได้เลยนะคะ น้องน่ารักมากเลยค่ะ” พยาบาลที่กำลังทำความสะอาดให้กับทารกน้องเอ่ยออกมาเสียงใส ก่อนที่เธอจะอุ้มเด็กน้อยมาให้ฉันกับพี่สกายได้เห็นหน้าลูกเป็นครั้งแรก
“ลูกพ่อ ผะ ผมอุ้มได้เหรอครับ?” พี่สกายจ้องมองไปที่เด็กน้อยตรงหน้า ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นไปถามพยาบาลที่กำลังอุ้มลูกของเราอยู่ด้วยความสงสัย
“อุ้มได้ค่ะ เดี๋ยวพยาบาลจะถ่ายรูปให้นะคะ”
“คะ ครับ ขอบคุณครับ” พี่สกายรักลูกสาวของเรามาจากพยาบาลตรงหน้ามาอุ้มเอาไว้อย่างเบามือ ถึงก่อนหน้านี้เราทั้งคู่จะเข้าอบรมหลักสูตรเลี้ยงลูกฉบับคุณพ่อคุณแม่มือใหม่มาบ้างแล้วก็ตาม แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้สามีของฉันหายเกร็งได้เลย
“หนูดูลูกของเราสิครับ ลูกน่ารักเหมือนหนูเลย” พี่สกายเอ่ยขึ้นมาเสียงอ่อน ก่อนที่เขาจะอุ้มลูกเข้ามาใกล้เพื่อให้ฉันเห็นทารกน้อยในอ้อมอกเขาได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
จุ๊บ!!!
“พอใจลูกแม่” ฉันจุ๊บลงที่หน้าผากของเด็กหญิงตรงหน้าอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเอ่ยเรียกชื่อลูกที่ฉันกับพี่สกายช่วยกันตั้งออกมาเป็นครั้งแรก
‘พอใจ’ เป็นชื่อของลูกสาวคนแรกและคนเดียวของฉันกับพี่สกาย เนื่องจากอุบัติเหตุในครั้งนั้นทำให้ฉันแท้งลูกคนแรกไป ระหว่างที่ตั้งครรภ์ลูกคนที่สองคุณหมอยังบอกกับฉันว่าในเคสของฉันมีโอกาสยากมากที่จะตั้งครรภ์ได้อีก
และในที่สุดฉันก็ทำได้ ฉันสามารถคลอดเขาออกมาได้อย่างปลอดภัย ถึงแม้ว่าฉันจะไม่สามารถมีลูกได้อีกแล้วก็ตาม ขอแค่ ‘พอใจ’ เพียงคนเดียวฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
จุ๊บ จุ๊บ!!!
“เก่งมากครับ หนูเก่งที่สุดเลยเด็กดีของพี่”
“...” ฉันยกยิ้มออกมาก่อนจะมองหน้าพี่สกายและเด็กหญิงในอ้อมแขนของเขาสลับกัน ‘ฉันช่างโชคดีเหลือเกิน’
“ขอบคุณหนูมากนะครับ” พี่สกายจุ๊บลงที่หน้าผากของฉันอย่างอ่อนโยน ก่อนที่เขาจะกระซิบบอกกับฉันเบาๆ ที่ข้างหู หลังจากนั้นสติของฉันก็ดับวูบไปด้วยฤทธิ์ยา
2 ชั่วโมงผ่านไป...
“น้องพอใจมาแล้วค่ะ” เสียงพี่พยาบาลดังแว้วขึ้นมากจากประตูทางเข้า ก่อนที่เสียงของทุกคนที่มาเยี่ยมฉันกับลูกจะโธ่ร้องขึ้นมาด้วยความยินดี พร้อมกับเอ่ยแซวคุณพ่อป้ายแดงกันไม่ขาดปาก
“น่ารักจังเลยหลานน้า”
“คุณพ่อเตรียมตัวไว้หนวดได้เลยค่ะ” เสียงของฟองเบียร์และใบหม่อนดังขึ้นมา ก่อนที่น้องน้ำมนต์จะเอ่ยสมทบขึ้นด้วยอีกคน
“หนูพอใจน่ารักขนาดนี้โตขึ้นหนุ่มๆ ต้องตามจีบแน่นอนค่ะ”
“ไม่ได้ครับ พี่ไม่อนุญาตให้ใครจีบพอใจครับ”
“หึหึ พี่อยากให้ถึงวันนั้นไวๆ จังเลยครับ” เพิร์ชเดินเข้ามากอดเมียรักของตัวเองที่กำลังท้องแก่เอาไว้อย่างหวนแหน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยแซวเพื่อนรักของเขาด้วยอีกคน
“เขาว่ากันว่า...พ่อที่เจ้าชู้มักจะได้ลูกสาว ผมคิดว่ามันก็พอจะมีเค้าโครงของเรื่องจริงอยู่บ้างเหมือนกันนะ”
พี่เพิร์ชกับพี่ฮันเตอร์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนน้อม และคำพูดที่สุภาพเรียบร้อย เนื่องจากในห้องพักฟื้นของฉันมีเด็กๆ อยู่ด้วย เพื่อไม่ให้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีกับเด็กๆ พวกเขาจึงต้องระวังคำพูดไม่ให้เผลอพูดคำหยาบออกไปให้เด็กๆ ได้ยิน
“ขอบคุณในความหวังดีของเพื่อนๆ ผมจะระวังเป็นอย่างดีครับไม่ต้องห่วง”
“หนูครับลูกมาหาแล้วครับ” พี่สกายเอ่ยขึ้นมาก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาพร้อมกับพี่พยาบาลที่กำลังเข็นที่นอนของพอใจเข้ามาในห้อง
“ขออนุญาตค่ะ”
“คุณแม่ยังมึนยาอยู่เลยครับ”
“นิดหน่อยค่ะ”
พี่สกายเดินเข้ามายืนอยู่ข้างกายของฉัน ก่อนที่พี่พยาบาลจะอุ้มลูกน้อยมานอนในอ้อมแขนของฉัน ฉันมองหน้าเด็กน้อยตรงหน้าก่อนที่น้ำขาวใสจะไหลออกมาอาบแก้มขาวเนียนของตัวเองอีกครั้ง
จุ๊บ!!!
“แม่รักหนูนะคะ”
“ขอบคุณที่เกิดมานะพอใจ” ฉันเอ่ยบอกกับเด็กหญิงตรงหน้าออกไปเสียงอ่อน ก่อนหน้านี้ฉันจินตนาการไม่ออกจริงๆ ว่าตัวเองจะเป็นแม่คนได้อย่างไร จนกระทั่งวันนี้ที่ฉันได้เจอหน้าของเธอ...หนู ‘พอใจ’ ลูกสาวของฉัน
“อะ แอ้~~” พอในยกยิ้มพร้อมกับร้องออกมาราวกับว่าเธอรู้ว่าฉันกับคุณพ่อของเธอกำลังคุยอะไรกัน
“ลูกเรียกหนู”
“จริงเหรอคะ?”
“จริงครับพี่ฟังออก”
“แอ้ แอ้~~”
“นี่ไง”
9 ปีต่อมา...
สวิสเซอร์แลนด์
“คุณแม่ขา”
“ขาลูก” ฉันหันกลับไปมองลูกสาวที่นั่งชมวิวอยู่ที่เบาะด้านหลังอีกครั้ง มุมปากของฉันยกยิ้มออกมาทันทีที่เห็นเด็กหญิงชี้โน้นนั่นนี่ให้ฉันดู
“ประเทศนี้สวยอย่างที่คุณพ่อบอกจริงด้วยค่ะ”
“ลูกชอบไหมครับ?”
“พอใจชอบม๊ากมากค่ะ”
“แค่เห็นลูกมีความสุขพ่อกับแม่ก็ดีใจแล้ว” ฉันบอกกับเด็กหญิงตรงหน้าเสียงอ่อน พร้อมกับเอื้อมมือออกไปลูกแก้มของเธอเบาๆ อย่างเอ็นดู
ครอบครัวของเรามาเที่ยวแบบโร้ดทริปด้วยกัน 9 คืน 10 วันที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงที่พอใจกำลังปิดเทอมพอดี พี่สกายจึงอยากพาลูกมาท่องเที่ยว และหาประสบการณ์ใหม่ๆ ในต่างแดน
“สวยมากเลยค่ะ พอใจอยากกลับมาเที่ยวอีกทุกปีเลยค่ะ”
ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ฉันกับพี่สกายพาพอใจออกมาเที่ยวต่างประเทศ เธอจึงดีใจและตื่นเต้นเป็นพิเศษ
ถึงแม้ว่าปีล่าสุดพี่สกายจะถูกจัดอันดับว่าเป็นมหาเศรษฐีที่รวยติดลำดับต้นๆ ของประเทศ แต่เขาก็ไม่เคยสปอยล์ลูกเลยสักครั้ง ไม่เคยสอนให้ลูกใช้เงินเกินตัวและไม่เคยทำสิ่งเหล่านั้นให้ลูกเห็น
“ถ้าลูกอยากกลับมาเที่ยวอีกก็ตั้งใจเรียน ทำหน้าที่ของหนูให้ดีแล้วพ่อจะพากลับมาเที่ยวอีกครับ”
“ขอบคุณนะคะ...พอใจรักคุณพ่อคุณแม่ที่สุดเลยค่ะ”
“พ่อก็รักลูกครับ รักแม่ของลูกด้วย” พี่สกายเอ่ยบอกกับเด็กหญิงเสียงอ่อน พร้อมกับชำเลืองตามองมาที่ฉันเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปสนใจถนนตรงหน้าอีกครั้ง
“ชูใจก็รักคุณสามีคนเก่ง กับคุณลูกสาวคนสวยมากนะคะ”
บทพิสูจน์ความรักของฉันกับพี่สกายได้ปิดฉากลงไปแล้ว ต่อจากนี้คงเหลือไว้เพียงรักอันเป็นนิรันดร์ของเราทั้งคู่...
4 เดือนต่อมา...ห้องคลอด“พี่สกายคะ พี่สกาย”“พี่สกาย”“คะ ครับ” พี่สกายขานรับเสียงเรียกของฉันออกมาอย่างตกใจ ก่อนที่เขาจะขยับหน้าเข้ามาใกล้กับใบหน้าของฉัน“ถ้าหนพูดอะไรซึ้งๆ พี่จะร้องไห้ไหมคะ?” ฉันเอ่ยถามร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ ออกไปเสียงอ่อน ในขณะที่คุณหมอกับพยาบาลกำลังทำคลอดให้กับฉัน ฉันเลือกที่จะคลอดลูกด้วยวิธีการผ่าคลอด ฉันยอมรับว่าตัวเองค่อนข้างกลัวฉันจึงขอคลอดลูกด้วยวิธีนี้“ร้องครับ หนูรู้ไหมหัวใจของพี่เต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมาได้อยู่แล้ว” พี่สกายเอ่ยบอกกับฉันเสียงสั่น พร้อมกับน้ำตาคลออยู่ที่ตาคมทั้งสองข้างของเขา“หนูได้ยินอยู่ค่ะ” ฉันหัวเราะออกมาก่อนจะเอ่ยบอกกับชายหนุ่มตรงหน้าออกไปด้วยน้ำเสียงที่สดใสอย่างเช่นทุกครั้ง“ตอนนี้หนูรู้สึกยังไงบ้างครับ?” พี่สกายเอ่ยถามฉันออกมาด้วยความเป็นห่วง พร้อมยกมือทั้งสองข้างของเขาขึ้นมาจับไหล่เปลือยเปล่าของฉันเอาไว้“หนูรู้สึกว่าตัวเองเหมือนหมูที่กำลังขึ้นเขียงเลยค่ะ”“หมูน้อยของพี่”“หัวอยู่นี้...” เสียงของคุณหมอที่พูดขึ้นมา ทำให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างกายของฉันเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข“ตื่นเต้นครับ หนูตื่นเต้นไหมครับ?”“ตื่นเต้นค่ะ พี่สกายใจเย็นๆ
1 ปีต่อมา...ภูเก็ต“ชูใจเป็นเพื่อน และเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตของเบียร์กับหม่อน ชูใจสมควรที่จะมีความสุขที่สุด เพราะชูใจเป็นผู้หญิงที่มีแต่ให้ไม่ว่าจะกับใคร...”“ถ้าวันนั้นเบียร์ไม่ได้ชูใจช่วยเอาไว้ วันนี้เราคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ ฮึกกกกก พี่สกายโชคดีมากนะคะที่ได้ผู้หญิงที่แสนดีคนนี้ไปครอบครอง ฝากเพื่อนรักของพวกเราด้วยนะคะ”ฟองเบียร์เช็คคราบน้ำตาออกจากแก้มขาวเนียนของตัวเอง พร้อมกับเอ่ยความในใจออกมาเสียงสั่น ใบหน้าที่แต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มของเธอทำให้ทุกคนทราบซึ้งและเข้าใจในสิ่งที่เธอต้องการจะสื่อออกมาเป็นอย่างดี“ขอบคุณค่ะ เราเองก็รู้สึกโชคดีเหมือนกันพี่มีเบียร์กับหม่อนเป็นเพื่อน” ฉันรับกระดาษทิชชูมาจากเจ้าบ่าวของฉันก่อนจะเช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มของตัวเองอย่างเบามือ พร้อมกับเอ่ยบอกกับทั้งสองคนออกไปเสียงใสตามความรู้สึกของตัวเอง“ลำดับต่อไปเชิญคุณตะวันค่ะ”“ก่อนอื่นตะวันต้องขอขอบคุณแขกทุกท่านที่ร่วมเดินทางมาไกลถึงภูเก็ต และก็ขอขอบคุณทุกท่านที่รักและก็เอ็นดูชูใจน้องสาวของตะวัน ขอบคุณมากค่ะ”“ชูใจ...เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เราสองคนจำความได้ ไม่ว่าพี่จะมีปัญหาอะไรก็มีน้องคอยช่วยเหลืออยู่
[สกาย]1 สัปดาห์ต่อมา...ภูเก็ต“ชูใจหลับไปแล้วเหรอวะ?” ไอ้เพิร์ชเอ่ยถามขึ้นมาก่อนจะหยิบแก้วน้ำตรงหน้าขึ้นมาดื่ม“หลับไปแล้ว”ขณะนี้ครอบครัวของผมอยู่กันที่ภูเก็ต ผมกับชูใจตัดสินใจร่วมกันว่าจะพาลูกที่จากไปของเรามาลอยอังคารที่นี่ตลอดหลายวันที่ผ่านมาผมใช้ชีวิตอยู่กับชูใจตลอดเวลา เรื่องที่เกิดขึ้นผมรู้ดีว่าชูใจคือคนที่เจ็บปวดที่สุดเธอย้ำกับผมหลายต่อหลายครั้งว่าเราสองคนต้องไปต่อ ‘เธอเชื่อว่าสักวันลูกจะกลับมาเกิดกับเราอีกครั้ง’ เธอทำให้ผมเห็นว่าเธอเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวมากแค่ไหน แต่ลึกๆ แล้วเธอก็ยังคงบอบช้ำกับเหตุการณ์ในวันนั้นอยู่“แล้วนี้มึงจะเอายังไงต่อวะ?” ไอ้ฮันเตอร์ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผมเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย ก่อนที่มันจะยื่นเอกสารในมือมาให้กับผม“โชคดีของพวกมันที่ชิงตายกันไปก่อน ไม่อย่างนั้นกูจะทำให้พวกมันรู้ว่าตายทั้งเป็นเป็นยังไง” ผมอ่านเอกสารผลการชันสูตรพลิกศพในมือ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองยังท้องทะเลที่มืดสนิทตรงหน้าด้วยสายตาที่เรียบเฉย ผมว่างเอกสารลงตรงหน้าก่อนที่เอ่ยขึ้นมาเสียงเรียบผมไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดี...ผมแค่ไม่ทำร้ายใครก่อน แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ความอดทนของผมสิ้นสุ
ห้องพักฟื้น...“ชูใจ” สกายเดินเข้ามาหยุดอยู่ข้างคนรักของเขาที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้า มือหนาลูบแก้มขาวเนียนที่บวมช้ำเป็นรอยแดงของร่างบางอย่างเบามือ“พี่ทะนุถนอมหนูมาอย่างดี...พี่ขอโทษนะครับ” ชายหนุ่มอุ้มมากุมมือบางของคนรักเอาไว้ไม่ยอมห่างสายตาของทุกคนมองไปยังสกายและชูใจเป็นตาเดียวด้วยความสงสารทั้งคู่จับใจ รอไม่นานหมอเจ้าของไข้กับเพิร์ชก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับ“หมอชูใจเป็นยังไงบ้าง?” สกายเอ่ยถามคุณหมอตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย ก่อนที่เขาจะมองไปยังหมอเพิร์ชเพื่อนรักของเขาที่อยู่ไม่ไกลอย่างรอคำตอบ“ไอ้เพิร์ช?”“ตอนนี้คุณชูใจพ้นขีดอันตรายแล้วครับ ...”“ขอบคุณมากครับ ไม่ว่าหมอต้องการอะไรผมจะหามาให้...” สกายยกยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ เหมือนกับคนอื่นๆ ที่อยู่ภายในห้อง เสียงหัวเราะชอบใจดังขึ้นมาเป็นระยะ“แต่ผมต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ ผมไม่สามารถช่วยเหลือทารกในครรภ์ของเธอได้ครับ”“มะ หมายความว่ายังไง?” รอยยิ้มบนใบหน้าของชายหนุ่มหุบลงทันที ก่อนที่เขาจะเอ่ยถามหมอหนุ่มตรงหน้าออกไปอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา ตาคมมองไปยังชายตรงหน้าและเพื่อนรักของเขาสลับกันอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ
รถสปอร์ตหรูชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่ ก่อนจะพลิกคว่ำต่อหน้าต่อตาของเขา หัวใจของที่แข็งแกร่งดั่งหินผากระตุกวูบเขาทั้งเจ็บปวดทั้งหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน“ชูใจ!!” เสียงของสกายร้องเรียกคนรักของเขาออกมาเสียงหลง ร่างสูงรีบวิ่งเข้าไปใกล้รถที่เกิดอุบัติเหตุตรงหน้าทันทีด้วยความเป็นห่วงหญิงสาวที่อยู่ด้านในจับใจ“ชูใจ!! มะ ไม่นะ” ตะวันทรุดตัวนั่งลงกับพื้นอย่างหมดแรง น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอด้วยความหวาดกลัว ตะวันรู้ดีว่าในรถคันนั้นไม่ได้มีเพียงแค่ชูใจน้องสาวของเธอเพียงคนเดียว แต่มีหลานสาวของเธอที่อยู่ในครรภ์ของชูใจอีกด้วยที่เธอเป็นห่วง“พี่ตะวัน” เสียงของน้ำมนต์ดังขึ้นมาจากด้านหลัง ก่อนที่ร่างบางจะกอดตะวันเอาไว้แน่น ในขณะที่เพิร์ชกับฮันเตอร์ และลูกน้องของพวกเขาช่วยสกายดึงประตูรถหรูที่ตอนนี้เหลือเพียงเศษเหล็กออก~~วี้...หว่อ~~ วี้...หว่อ~~ วี้...หว่อ~~“หนูครับ” ทันทีที่ประตูรถเปิดออกสกายก็รีบอุ้มคนรักของเขาออกมาทันที ขายาวรีบก้าวไปยังรถพยาบาลที่อยู่ไม่ไกลในทันที“หนูครับ ได้ยินเสียงพี่ไหม ฮึกกกก ลืมตาขึ้นมามองหน้าพี่หน่อยนะครับ” สกายมองดูเลือดที่ไหลท่วมร่างบางในอ้อมกอดของเขาด้วยความเจ็บ
“สามคนพ่อ แม่ ลูกงั้นเหรอคะ?” ฉันเอ่ยขึ้นมาเสียงเรียบก่อนจะลืมตาขึ้นมาพร้อมกับมองไปยังชายหญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าอย่างเอาเรื่องมือทั้งสองข้างของฉันจะถูกมัดตรึงเอาไว้ด้านหลัง แต่ตัวของฉันยังคงขยับได้อยู่ ฉันค่อยๆ ขยับลุกขึ้นนั่งเผชิญหน้ากับพวกเขา พร้อมกับพยายามแกะเชือกที่มัดมือของฉันออก“ชูใจ!!!”“เธอไม่ได้สลบอย่างนั้นเหรอ?” พี่โมนาเอ่ยถามฉันออกมาด้วยความตกใจ“ใช่ฉันไม่ได้หลับ ฉันได้ยินสิ่งที่พวกคุณคุยกันชัดทุกคำ”“งั้นเธอก็รู้แล้วสินะว่าลูกในท้องของฉันเป็นลูกของไนท์ไม่ใช่ไอ้สกาย” พี่โมนาเอ่ยออกมาเสียงเรียบอย่างไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดเลยสักนิด“ไหนๆ เธอก็ต้องตายอยู่แล้วฉันจะบอกอะไรให้เอาบุญ...”“คืนนั้นไอ้สกายมันเรียกหาแต่เธอ พอฉันพามันมาถึงเตียงมันก็อ้วกใส่ฉันและก็หลับเป็นตาย ฉันไม่ได้มีอะไรกับมันและก็ไม่เคยคิดจะมีด้วย”“พี่ทำแบบนี้ทำไมคะ?”“ไนท์?” ฉันเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าแต่เธอกลับเงียบใส่ฉัน ฉันจึงหันไปเรียกอดีตเพื่อนรักของฉันแทน ฉันมองไปที่ไนท์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง“ไอ้สกายมันทำให้น้องของฉันต้องตาย มันพรากแก้วตาดวงใจไปจากฉันมันก็สมควรได้รับแบบนั้นกลับไปเช่นกัน” ฉันหันมาจ้อง