Episode 58 : ทำแบบนี้ทำไม

“สามคนพ่อ แม่ ลูกงั้นเหรอคะ?” ฉันเอ่ยขึ้นมาเสียงเรียบก่อนจะลืมตาขึ้นมาพร้อมกับมองไปยังชายหญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง

มือทั้งสองข้างของฉันจะถูกมัดตรึงเอาไว้ด้านหลัง แต่ตัวของฉันยังคงขยับได้อยู่ ฉันค่อยๆ ขยับลุกขึ้นนั่งเผชิญหน้ากับพวกเขา พร้อมกับพยายามแกะเชือกที่มัดมือของฉันออก

“ชูใจ!!!”

“เธอไม่ได้สลบอย่างนั้นเหรอ?” พี่โมนาเอ่ยถามฉันออกมาด้วยความตกใจ

“ใช่ฉันไม่ได้หลับ ฉันได้ยินสิ่งที่พวกคุณคุยกันชัดทุกคำ”

“งั้นเธอก็รู้แล้วสินะว่าลูกในท้องของฉันเป็นลูกของไนท์ไม่ใช่ไอ้สกาย” พี่โมนาเอ่ยออกมาเสียงเรียบอย่างไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดเลยสักนิด

“ไหนๆ เธอก็ต้องตายอยู่แล้วฉันจะบอกอะไรให้เอาบุญ...”

“คืนนั้นไอ้สกายมันเรียกหาแต่เธอ พอฉันพามันมาถึงเตียงมันก็อ้วกใส่ฉันและก็หลับเป็นตาย ฉันไม่ได้มีอะไรกับมันและก็ไม่เคยคิดจะมีด้วย”

“พี่ทำแบบนี้ทำไมคะ?”

“ไนท์?” ฉันเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าแต่เธอกลับเงียบใส่ฉัน ฉันจึงหันไปเรียกอดีตเพื่อนรักของฉันแทน ฉันมองไปที่ไนท์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง

“ไอ้สกายมันทำให้น้องของฉันต้องตาย มันพรากแก้วตาดวงใจไปจากฉันมันก็สมควรได้รับแบบนั้นกลับไปเช่นกัน” ฉันหันมาจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง ก่อนที่เขาจะอธิบายให้ฉันฟังเสียงเรียบ

“ไม่มีทาง พี่สกายไม่มีทางทำแบบนั้น” ฉันเอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้าออกไปตามตรง ฉันรู้จักพี่สกายดีถ้าเขามีทางเลือกเขาแทบจะไม่ใช่วิธีที่รุนแรงเลยด้วยซ้ำ

คดีทุจริตที่เกิดขึ้นในบริษัทเขาก็ใช้กฎหมายจัดการทั้งหมด ทั้งๆ ที่เขาสามารถจัดการคนพวกนั้นด้วยวิธีของเขาเองก็ได้

“เธอจะรู้ได้ไงเธอพึ่งรู้จักกับมันเพียงไม่กี่ปี...”

“ต้องมีเรื่องเข้าใจกันแน่ๆ” ฉันส่ายหัวไปมาเบาๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ฉันพึงได้ยิน

“มันหลอกให้น้องสาวของฉันรักมัน แล้วมันก็ทิ้งเธออย่างไม่ใยดี จนน้องของฉันตรอมใจตาย” ไนท์ตะคอกบอกกับฉันเสียงดังลั่นรถ เขาร้องไห้สลับกับหัวเราะอย่างกับคนที่เสียสติ

“หลอกให้รัก?”

“มันทำให้น้องฉันรักแล้วมันก็ไม่สนใจเธอ ทิ้งขวางเธอ...”

“...” คิ้วเรียวของฉันขมวดเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจ ด้วยนิสัยของพี่สกายอาจทำให้ผู้หญิงตกหลุมรักเขาได้อย่างง่ายดาย และเขาก็มีสิทธิ์ที่จะรักหรือไม่รักผู้หญิงไหนก็ได้

“เราอยากให้ไนท์ใจเย็นๆ ก่อน เราไม่รู้ว่าเรื่องในอดีตมันเกิดอะไรขึ้น แต่ที่แน่ๆ เรามั่นใจในตัวพี่สกายเขาไม่มีทางทำแบบนั้นแน่นอน”

“จะตายอยู่แล้วยังเข้าข้างมันอีกสินะ”

“ไนท์คนเราไม่รักกันไม่ผิดหรอกนะ ไม่มีใครสามารถบังคับความรู้สึกให้รักคนที่เราไม่ได้รู้สึกรักได้หรอกนะ”

“หุบปาก!!!”

“มันทำให้น้องกูเจ็บมันก็ต้องเจ็บมากกว่า” ไนท์เช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มทั้งสองข้างก่อนที่เขาจะเอ่ยขึ้นมาเสียงเรียบ

“ถ้ามึงยังไม่อยากตายตอนนี้ก็เงียบปากไป”

“ว๊ายยยย!!! / วางปืนลงเดี๋ยวนี้นะไนท์” ฉันร้องออกมาทันทีด้วยความตกใจทันทีที่ปืนในมือของไนท์ชี้มาที่หน้าของฉัน พี่โมนาที่กำลังขับรถอยู่เห็นท่าไม่ดีจึงเอ่ยห้ามปรามชายหนุ่มออกมาเสียงดัง

“คิดว่าทำแบบนี้แล้วน้องสาวของไนท์จะมีความสุขจริงๆ เหรอ?”

“...ฮืออออออ...”

“หยุดเถอะนะไนท์ ตอนนี้ยังไม่สายที่จะเริ่มต้นใหม่” ฉันพยายามเกลี้ยกล่อมชายหนุ่มตรงหน้าอย่างใจเย็น ถึงแม้ว่าหัวใจของฉันมันจะเต้นโครมครามด้วยความหวาดกลัวก็ตาม

“อ้อนวอลงั้นเหรอ...?”

“ชูใจเธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากคนหนึ่งเท่าที่ฉันเคยรู้จัก น่าเสียดาย...ถ้าเธอไม่มีผัวเลวๆ อย่างไอ้สกายเธอคงไม่มีจุดจบแบบนี้” ชายหนุ่มเอ่ยบอกกับฉันเสียงเรียบ พร้อมกับเอาปืนจ่อมาที่หน้าผากของฉัน

“ไนท์ฟังเรานะ...พี่สกายไม่มีทางทำแบบนั้นอย่างแน่นอน เราคิดว่าต้องมีเรื่องเข้าใจผิด”

“หุบปาก!!”

“จะตายห่าอยู่แล้วยังจะปกป้องมันอีก”

“อย่ามายินกันในนี้นะไนท์” พี่โมนาเอ่ยบอกกับชายหนุ่มเสียงเรียบ พร้อมกับชายตามามองหน้าฉันเล็กน้อย

“หึหึ กูอยากจะเห็นหน้าไอ้สกายจริงๆ ตอนที่มันเห็นเมียรักของมันโดนรุมโทรมจนตาย”

(ไอ้เลวกูจะฆ่ามึง)

“รถใครวะ?” พี่โมนาพูดขึ้นพร้อมกับมองไปยังกระจกด้านหน้าด้วยสายตาที่เรียบเฉย

“ไอ้สกาย!!”

“มันตามมาได้ยังไงวะ?” ไนท์เอ่ยออกมาอย่างหัวเสียก่อนที่เข้าจะจ้องมาที่ฉันตาเขม็งอย่างเอาเรื่อง

“ว๊ายยยยย!!!”

ไนท์ยื่นมือเข้ามาจิกผมของฉันเข้าหาตัวเขาอย่างแรง ก่อนที่เขาจะเอ่ยถามฉันออกมาเสียงเรียบ

“มันตามมึงมาได้ยังไง?”

“ฉันไม่รู้” ใบหน้าของฉันเหยเกไปด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่ฉันจะตอบเขากลับไปเสียงเรียบ ฉันรู้ดีว่าทำไมพี่สกายถึงตามฉันมาได้เร็วขนาดนี้ แต่ฉันเลือกที่จะตอบเขาออกไปแบบนั้นก็เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

ปึก!!

โทรศัพท์ในกระเป๋าของฉันล่วงหลงไปที่พื้นก่อนที่ไนท์จะหยิบมันขึ้นมาดู คิ้วหน้าขมวดเข้าหากันก่อนที่ชายหนุ่มจะแสยะยิ้มออกมา

“ไอ้สกาย!!!”

“มึงฟังอยู่ตลอดเวลาเลยสินะ”

ตุบ!!!

ไนท์เลื่อนกระจกลงก่อนที่เขาจะโยนโทรศัพท์มือถือของฉันทิ้ง ก่อนที่เขาจะเอาปืนจ่อมาที่หน้าของฉัน

“พี่สกายไม่มีทางปล่อยให้ฉันเป็นอะไร...”

“ถ้าอย่างนั้นพวกกูสินะที่ต้องกลัว แต่ถ้าไหนๆ พวกกูก็ต้องตายอยู่แล้วงั้นเราก็ไปตายด้วย”

“ไนท์!!! พูดบ้าอะไรของนาย” พี่โมนาที่นั่งเงียบอยู่นานตะคอกใส่ชายหนุ่มที่นั่งข้างกายของเธอเสียงดังลั่นรถ

“ตอนนี้นายไม่ได้ตัวคนเดียวนะ ไนท์มีเมียมีลูกแล้วทำอะไรก็ต้องคิดเยอะๆ”

เพียะ!!

“ไม่ต้องเสือกมาสอนกู” ไนท์ตบหน้าของฉันอย่างแรงจนฉันรู้สึกชาไปทั่วใบหน้า กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วริมฝีปากบางของฉันรู้สึกเจ็บระบมไปหมด

“ไนท์ใจเย็นๆ ก่อนสิ”

“เงียบ!! พวกมึงช่วยเงียบกันสักทีได้ไหมวะ?” ไนท์ตะคอกบอกกับพี่โมนาเสียงดังลั่นรถ ก่อนที่เขาจะจิกผมตัวเองอย่างกับคนคุ้มคลั่งที่คุมตัวเองไม่อยู่

“เป็นบ้าอะไรของนาย?” พี่โมนาตะคอกถามร่างสูงตรงหน้าออกไปเช่นกัน พี่โมนาในตอนนี้ก็คงรู้สึกหวาดกลัวไนท์ไม่ต่างจากฉันเท่าไหร่นัก

“กูบอกให้หุบปากไงวั?”

“ไนท์!!!”

“ถ้านายยังไม่เลิกบ้าฉันจะจอดรถเดี๋ยวนี้แหละ”

“ถ้ามึงจอดมึงตาย” ไนท์ดูเหมือนคนที่ขาดสติเขาเอาปืนจ่อไปที่หัวของโมนา ก่อนที่มุมปากของเขาจะยกยิ้มร้ายออกมา

“มึงมันโง่ที่ให้กูหลอกอยู่ได้ตั้งนาน”

“ไนท์??”

“ไหนๆ ก็ต้องตายอยู่แล้ว งั้นก็ตายไปด้วยกันนี่แหละ” ไนท์เอ่ยออกมาเสียงเรียบพร้อมกับชายตามองมาที่ฉัน ฉันบอกตามตรงว่าฉันคาดเดาไม่ออกจริงว่าชายหนุ่มตรงหน้าคิดจะทำอะไรกันแน่

“เริ่มจากมึงก่อนเลย”

“อ๊ายยยยย!!!”

ปัง!!!

“...” ฉันปัดแขนไนท์ที่กำลังจะหันปืนมาทางฉัน ก่อนจะฟุบหน้าลงแขนเรียวโอบกอดตัวเองเอาไว้จะแน่นด้วยความเป็นห่วงลูกในครรภ์ ฉันจะเจ็บยังไงก็ได้แต่ลูกของฉันต้องปลอดภัย...

ฉันลูกตัวเองเบาๆ ก่อนจะพบตัวฉันไม่ได้เจ็บตัวเลยสักนิด ‘ฉันไม่ได้โดนยินงั้นเหรอ’ ฉันมองไปรอบๆ ก่อนที่ดวงตาของฉันจะเบิกโพรงขึ้นมาทันทีที่ฉันเห็นเลือดที่ไหลออกมาจาบริเวณลำคอของหญิงสาวตรงหน้า

“พี่โมนา!!! / โมนา!!!” ฉันกับไนท์ร้องออกมาด้วยความตกใจ ก่อนที่ฉันจะเข้าไปกดคอให้กับเธอ เพื่อหวังจะช่วยห้ามเลือดให้กับเธอ

“ฮะ ฮือออออ พะ พี่โมนา ไม่นะอย่าเป็นอะไรไปนะ ฮืออออออ” ไนท์ทิ้งปืนลงกับพื้นก่อนที่เขาจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาจิกหัวของตัวเองเอาไว้อย่างกับคนสติแตก

“ฮึกกกก ฮือออออ” โมนานั่งตัวเองพร้อมกับกระตุกขึ้นมาเบาๆ พร้อมกับน้ำตาที่ใสไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเธออย่างไม่ขาดสาย

“ตั้งสตินะคะพี่โมนา แล้วค่อยๆ จอดรถนะคะ” ฉันพยายามตั้งสติก่อนจะเอ่ยบอกกับหญิงสาวตรงหน้าออกไปอย่างใจเย็น

“ไม่ ไม่นะ”

“อะ อึก พี่โม ฮือออออ!!” ไนท์ลูบหน้าของหญิงสาวข้างกายของเขา มือที่สั่นเทาค่อยๆ บรรจงเช็ดคราบเหงื่อและคราบน้ำตาออกจากใบหน้าสวยของหญิงสาว  

“ฮ ฮึกกกก ฮืออออ” พี่โมนากระตุกเกร็งก่อนที่เธอจะเร่งเครื่องยนต์ ฉันค่อยๆ ขยับตัวถอยห่างจากเธอก่อนจะดึงเข็มขัดขึ้นมารัดร่างบางของตัวเองเอาไว้ แต่แล้ว...

“ถ้า กู จะ ตาย พวกมึงก็ต้องตายกับกู”

“พี่โมนา กรี๊ดดดดดด!!!”

โครมมมม!!!

“...” ดวงตาของฉันเบิกโพรงด้วยความตกใจ และกลัวไปพร้อมๆ กัน ก่อนที่รถสปอร์ตคันหรูของพี่โมนาจะเสียหลักชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกล

“ชูใจ!!”

ร่างกายของฉันรู้สึกชาไปหมด หัวของฉันหนักอึ้ง เพียงเสี่ยววินาทีก่อนที่สติของฉันจะดับไป หูของฉันก็ได้ยินเสียงที่ฉันคุ้นเคยจากผู้ชายที่ฉันรักที่สุด

“พี่สกาย”