Episode 62 : แต่งงาน [จบบริบูรณ์]

1 ปีต่อมา...

ภูเก็ต

“ชูใจเป็นเพื่อน และเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตของเบียร์กับหม่อน ชูใจสมควรที่จะมีความสุขที่สุด เพราะชูใจเป็นผู้หญิงที่มีแต่ให้ไม่ว่าจะกับใคร...”

“ถ้าวันนั้นเบียร์ไม่ได้ชูใจช่วยเอาไว้ วันนี้เราคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ ฮึกกกกก พี่สกายโชคดีมากนะคะที่ได้ผู้หญิงที่แสนดีคนนี้ไปครอบครอง ฝากเพื่อนรักของพวกเราด้วยนะคะ”

ฟองเบียร์เช็คคราบน้ำตาออกจากแก้มขาวเนียนของตัวเอง พร้อมกับเอ่ยความในใจออกมาเสียงสั่น ใบหน้าที่แต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มของเธอทำให้ทุกคนทราบซึ้งและเข้าใจในสิ่งที่เธอต้องการจะสื่อออกมาเป็นอย่างดี

“ขอบคุณค่ะ เราเองก็รู้สึกโชคดีเหมือนกันพี่มีเบียร์กับหม่อนเป็นเพื่อน” ฉันรับกระดาษทิชชูมาจากเจ้าบ่าวของฉันก่อนจะเช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มของตัวเองอย่างเบามือ พร้อมกับเอ่ยบอกกับทั้งสองคนออกไปเสียงใสตามความรู้สึกของตัวเอง

“ลำดับต่อไปเชิญคุณตะวันค่ะ”

“ก่อนอื่นตะวันต้องขอขอบคุณแขกทุกท่านที่ร่วมเดินทางมาไกลถึงภูเก็ต และก็ขอขอบคุณทุกท่านที่รักและก็เอ็นดูชูใจน้องสาวของตะวัน ขอบคุณมากค่ะ”

“ชูใจ...เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เราสองคนจำความได้ ไม่ว่าพี่จะมีปัญหาอะไรก็มีน้องคอยช่วยเหลืออยู่ตลอด พี่รู้สึกดีใจและโชคดีมากที่ชูใจเกิดมาเป็นน้องของพี่ และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้พี่คนนี้ก็จะคอยอยู่เคียงข้างน้องตลอดไป”

“พี่สกาย...ตะวันขอฝากน้องสาวด้วยนะคะ ถ้าเกิดมีวันไหนที่พี่ไม่ได้รู้สึกรักชูใจแล้ว ได้โปรดอย่าทำร้ายเธอพาเธอกลับมาคืนให้ตะวันนะคะ” พี่ตะวันเอ่ยบอกกับพี่สกายด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา

“ไม่มีวันนั้นแน่นอนครับ” พี่สกายยกยิ้มออกมาก่อนที่เขาจะตอบกลับพี่สาวของฉันออกไปด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น และแววตาที่แน่วแน่

“ลำดับต่อไปเชิญเจ้าบ่าวและเจ้าสาว...”

“ผมต้องขอขอบคุณทุกคนมากนะครับที่มาร่วมกันเป็นสักขีพยานให้กับเราทั้งสองคนในวันนี้ ทุกคนในที่นี้รู้ดีว่าเราทั้งคู่ผ่านอะไรมาด้วยกันบ้าง ขอบคุณทุกการช่วยเหลือ ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้กับเราทั้งสองคนมาโดยตลอด ขอบคุณมากครับ”

แปะๆๆๆ !!!

“เจ้าสาวคนสวยของผม...” พี่สกายหันกลับมามองหน้าฉันอีกครั้ง ก่อนที่เขาเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความปลื้มปิติยินดี

“พี่ขอโทษที่เคยทำให้หนูต้องเสียงมากๆ วัน ณ ที่แห่งนี้พี่ขอสัญญาว่าพี่จะเป็นสามีที่ดี พี่จะทำให้หนูเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดเท่าที่พี่จะทำได้ และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามพี่มั่นใจว่าเราจะผ่านมันไปได้เหมือนกับที่เราทำมันมาด้วยกันเสมอ พี่รักหนูที่สุดนะครับเด็กดีของพี่”

แปะๆๆๆ !!!

โห้ ฮิ้ววววววว~~

“หนูก็รักพี่สกายมากๆ หนูอยากทำให้พี่รู้ว่าหนูภูมิใจในตัวพี่มากขนาดไหน วันนี้มีสิ่งเดียวที่หนูอยากจะขอ...หนูอยากขอให้พี่เลิกโทษตัวเอง พี่สกายดูแลหนูได้ดีมากๆ หนูอยากให้พี่รู้ว่าพี่เป็นคนเดียวที่หนูอยากจะมีชีวิตอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต”

แปะๆๆๆ !!!

โห้ ฮิ้ววววววว~~

เสียงพูดคุยปะปนไปกับเสียงหัวเราะดังไปทั่วบริเวณ ก่อนที่นักดนตรีจะเริ่มบรรเลงเพลงแจ๊สฟังสบายประสานไปกับเสียงคลื่นที่ดังขึ้นมาเป็นระยะ

งานแต่งงานเล็กๆ ของฉันถูกจัดขึ้นมาบริเวณชายหาดเดียวกับที่ฉันกับพี่สกายตกลงปลงใจที่จะคบกัน การแต่งงานในครั้งนี้พี่สกายเป็นคนตามใจฉันทั้งหมด ภายในงานจึงมีเพียงแขกที่เราสองคนสนิทสนมด้วยเท่านั้น

งานแต่งงานเล็กๆ แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นจากคนที่พวกเรารัก และก็มั่นใจได้เลยว่าพวกเขาเองก็รักฉันกับพี่สกายเช่นกัน

เพล้ง เพล้ง!!!

“...” เสียงของพี่สกายเคาะขวดแก้วเสียงดัง ทำให้ทุกคนหันกลับมามองที่เราทั้งสองคนเป็นตาเดียว ฉันกับพี่สกายยืนขึ้นอีกครั้งก่อนที่เจ้าบ่าวของฉันจะรับหน้าที่ประกาศข่าวดีให้กับทุกคนได้รู้

“ผมขออนุญาตขัดจังหวะทุกท่านสักครู่นะครับ เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่พิเศษของเราทั้งสองคน เราอยากจะบอกกับทุกคนที่อยู่ในที่นี่ว่าตอนนี้ผมกับชูใจกำลังเป็นพ่อและแม่แล้วครับ”

“ห๊ะ? / ..?...”

ทุกคนจ้องมองมาที่ฉันกับพี่สกายอย่างอึ้งๆ อย่างไม่เชื่อในสิ่งที่พวกเขาพึ่งจะได้ยิน ฉันกับพี่สกายยกยิ้มออกมาก่อนที่จะโชว์ภาพอัลตร้าซาวด์ที่ถืออยู่ให้พวกเขาดู

“ตอนนี้ชูใจกำลังตั้งครรภ์ได้ 5 เดือนแล้วครับ”

โห้ ฮิ้ววววววว~~

เสียงโห่ร้องดังขึ้นมาด้วยความปลื้มปิติ ก่อนที่เพื่อนๆ จะเดินเข้ามาแสดงความยินดีกับฉัน

“จริงเหรอลูก?” ม๊าเดินมาหาฉันเป็นคนแรกก่อนที่ท่านจะเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ มือบางลูบลงที่หน้าท้องที่นูนขึ้นมาเล็กน้อยของฉันอย่างอ่อนโยน

“จริงค่ะม๊า”

“ม๊าจะร้องไห้ ม๊าดีใจกับหนูทั้งคู่ด้วยนะลูก”

“ขอบคุณค่ะ / ขอบคุณครับม๊า”

“ฮึกกก ฮือออ”

“ร้องไห้ทำไมอะเบียร์เพื่อนท้องนะ เพื่อนไม่ได้จะไปออกรบ” ใบหม่อนเอ่ยถามแฟนสาวของเขาออกมาด้วยความสงสัย ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าของฉัน

“ก็เราดีใจนี่ ดีใจมากๆ เลย” เบียร์เอ่ยออกมาก่อนที่เธอจะเดินเข้ามากอดฉันเอาไว้ ใบหม่อนยกยิ้มออกมาก่อนที่เราทั้งสามจะกอดกันกลม น้ำตาแห่งความยินดีไหลออกมาไม่ขาดสาย

“น้องท้องแล้วจริงๆ ใช่ไหม?” พี่ตะวันเช็ดน้ำตาของตัวเองออกก่อนที่เธอจะเอ่ยถามฉันออกมาอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ

“จริงค่ะ น้องท้องแล้วจริงๆ”

“แล้วนี่พี่ได้หลานสาวหรือหลานชาย?”

“พี่ตะวันรองเดาดูสิคะ?” ฟองเบียร์ที่ยืนอยู่ข้างฉันเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไป พร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้กับเธอ

“อืมมมมม คุณแม่สวยขนาดนี้พี่ว่าได้ลูกผู้ชาย”

“แต่เบียร์คิดว่าผู้หญิงค่ะ”

“เสียงแตกแบบนี้ต้องรอเฉลยจากคุณแม่แล้วล่ะ” ใบหม่อยเอ่ยขึ้นก่อนที่ทุกคนจะหันมามองหน้าฉันเป็นตาเดียว

“ยังไม่ทราบค่ะ ชูใจกับพี่สกายตกลงกันไว้ว่าจะรู้ทีเดียวพร้อมกับตอนลูกคลอดออกมาค่ะ” ฉันยกยิ้มออกมาก่อนจะตอบทุกคนกลับไปตามตรง

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไรพวกเรารอได้อีกแค่ 4 เดือนก็ได้เจอหน้ากันแล้ว”

“ใช่แล้ว...หลานป้า” พี่ตะวันเอ่ยออกมาก่อนที่เธอจะลูบลงที่หน้าท้องแบนราบของฉันอย่างอ่อนโยน

เช้าวันต่อมา...

“อื้อออ...” ฉันครางออกมาเบาๆ ก่อนจะค่อยลืมตาตื่นขึ้นมามองไปยังภาพตรงหน้า ชายหนุ่มที่ฉันคุ้นเคยเดินมาหยุดอยู่ที่ข้างเตียง ก่อนที่เขาจะเอ่ยถามออกมาด้วยความเป็นห่วง

“รู้สึกไม่สบายตัวเหรอครับ?”

“ปวดขาค่ะ”

“งั้นนอนเฉยๆ นะครับเดี๋ยวพี่นวดให้ครับ”

พี่สกายเอ่ยบอกกับฉันก่อนที่เขาจะลงมือนวดให้ฉันอย่างตั้งใจ ฉันจ้องมองไปยังชายหนุ่มตรงหน้าก่อนจะยกยิ้มออกมา ฉันรู้ตัวเองดีว่าฉันเป็นคนที่โชคดีมาตลอด ตอนนี้ฉันก็ยังคงยืนยันคำเดิม ฉันช่างโชคดีจริงๆ ที่ได้เจอกับเขา...

ถ้าวันนั้นฉันไม่ได้เจอเขา เราทั้งคู่คงไม่ได้มีกันและกันอย่างวันนี้ ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขพี่สกายก็ได้พิสูจน์ให้ฉันเห็นแล้วว่าเขาสามารถทำได้อย่างที่เขาเคยพูดไว้จริงๆ และไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรของแค่มีผู้ชายคนนี้อยู่ด้วยเท่านี้แหละที่ชีวิตนี้ฉันต้องการ...

“พี่สกายขา”

“ขา?”

“พี่สกายคิดว่าลูกในท้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคะ?” ฉันเอ่ยถามเข้าออกไปพร้อมกับมองไปที่เขาอย่างรอฟังคำตอบ

“พี่คิดว่าผู้หญิงครับ แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายพี่ก็รักเขา รักมาก มากกว่าชีวิตของพี่”

“เพราะอะไรรู้ไหมครับ?” พี่สกายเป็นฝ่ายถามฉันกลับมา พร้อมกับมุมปากของเขายกยิ้มออกมา

“เพราะอะไรเหรอคะ?”

“เพราะพี่รักแม่ของเขามากกว่าชีวิตของพี่ไงครับ”

“...” ฉันยกยิ้มออกมาก่อนจะดึงร่างสูงตรงหน้าเข้ามากอดเอาไว้ พร้อมกับซบหน้าลงกับอกแกร่งของเขาอย่างออดอ้อน

“รักนะคะ”

‘ถ้าคนบนฟ้าส่งผู้ชายคนนี้มาให้ฉันรัก ได้โปรดอย่าทำให้ฉันพลัดพรากจากเขาอีก ได้โปรดประทานพรให้เราสองคนอยู่ด้วยกันไปตราบนานเท่านานด้วยเทอญ’

[จบบริบูรณ์]