บทที่ 1

แกร๊ก เสียงเปิดประตูดังขึ้นทำให้ร่างบางที่นอนหลับพักผ่อนอยู่บนโซฟาภายในห้องนอนลืมตาตื่นขึ้นมา เธอกะพริบตาเบาๆสองสามทีเพื่อปรับความสมดุลของดวงตาให้มองเห็นได้อย่างชัดเจน ก่อนจะเห็นคนตัวสูงเดินผ่านหน้าเธอไปจึงเอ่ยถามออกมา

"กลับมาได้แล้วเหรอ กลับมาในฐานะอะไรไม่ทราบ" น้ำเสียงประชดประชันของหญิงสาวดังออกมาทำให้คนที่กำลังเดินผ่านจึงต้องชะงักฝีเท้าหันมามองคนที่ปรับตัวมาเป็นท่านั่งพิงโซฟาอยู่

"แล้วทำไมฉันจะกลับมาไม่ได้ในเมื่อฉันเป็นคนซื้อห้องนี้เพราะฉะนั้นฉันมีสิทธิ์ทุกอย่าง" น้ำเสียงทุ่มเอ่ยออกมาอย่างไม่สบอารมณ์มากนัก เพราะวันนี้เขาก็แทบจะปลีกตัวออกจากสาวๆ ที่สต๊อกไว้แทบจะไม่ได้

"ถึงมันจะเป็นเงินของนาย แต่นายอย่าลืมนะว่าในใบสัญญาซื้อขายมันเป็นชื่อของฉันอย่างชัดเจน" ร่างบางพูดจาไม่ยอมไว้หน้าชายหนุ่มออกมา ทันทีถึงแม้จะเป็นเงินเขาแล้วยังไงในเมื่อเธอมีสิทธิ์เพราะห้องนี้เป็นชื่อของเธออย่างถูกต้องเธอยอมทนมาถึงขนาดนี้แล้ว อะไร ๆ มันไม่เคยจะดีขึ้นเลยแค่สถานะที่ชัดเจนเขายังให้เธอไม่ได้แล้วเธอจะหวังอะไรจากเขาได้อีก

"เธอต้องการอะไรพูดออกมาตามตรงเลยดีกว่า" เสียงของชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างหมดแรงที่จะคิดสู้กับคนตรงหน้าจึงยอมอ่อนข้อไปก่อนให้มันจบๆไป

"ดี! เข้าใจง่ายดี ฉันต้องการให้นายออกไปจากชีวิตของฉันช้ะ" ชายหนุ่มยืนนิ่งไม่เอ่ยอะไรออกมาก่อนจะเดินตรงไปยังห้องนอนทันที

"นี้นายไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอห้ะ! มาคุยกันให้รู้เรื่องเดียวนี้เลยนะ!" น้ำเสียงหญิงสาวโวยวายออกมาพร้อมกับการสาวเท้าเดินตามชายหนุ่มไป พอชายหนุ่มหันมากะทันหันทำเอาร่างบางเกือบเบรกไม่ทัน

"อย่างงี่เง่า" เสียงของชายหนุ่มเอ่ยออกมาก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไปทันทีพร้อมกับปิดประตูล็อกกลอนไว้เพื่อไม่ให้หญิงสาวเข้าไปก่อกวนการพักผ่อนของเขา

"นายว่าใครงี่เง่า นายนะสิงี่เง่า ไม่ได้งี่เง่าโว๊ย!" เสียงตะโกนดังลั่นห้องก่อนที่เจ้าตัวจะเดินกลับมานั่งที่โซฟาด้วยความหงุดหงิด ที่ชายหนุ่มคิดว่าเธอกำลังล้อเล่นทั้งที่เธอต้องการถอยออกมาแล้วจริงๆ และวันนี้ หัวใจคนที่อ่อนแอเมื่อถูกทำให้เจ็บซ้ำไปซ้ำมาบ่อยๆ มันจึงก่อตัวขึ้นกลับกลายเป็นความด้านชาต่อความเจ็บปวดแบบเดิมๆ ที่เคยได้รับอยู่บ่อยๆ จากชายหนุ่ม

"โถ่เว้ย!" เสียงหญิงสาวสมทบด้วยอารมณ์โมโหแบบที่ไม่ค่อยจะแสดงให้ได้เห็นบ่อยนัก

Line ..

ธามไท : แกจะลงแข่งปะว่ะไอซ์แลนด์ ถ้าจะลงรีบมาเลย

แทนไท : ให้ไวอีกสองชั่วโมงจะเริ่มการแข่งขันแล้วรีบหน่อยถ้าจะลงแข่ง

ไอซ์แลนด์ : ลงดิ ตอนนี้หงุดหงิดเป็นบ้าเลย

พอหญิงสาวส่งไลน์คุยกับเพื่อนเสร็จก็ไม่รอช้ารีบคว้าเอากุญแจรถออกมาจากห้องทันทีโดยไม่สนใจคนที่กำลังนอนพักผ่อนอยู่ในห้องนอนเลยสักนิด ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงจะรีบไปขออนุญาตคนในห้องนอนแต่ตอนนี้ทุกอย่างกลับไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปในเมื่อเธอต้องการจะถอยออกก็ต้องถอยออกมาให้มันสุด

สนามแข่งรถ Indianapolis Motor Speedway

"มาไวดีนี้" น้ำเสียงชายหนุ่มดังขึ้นหลังจากที่ร่างบางเดินเข้ามา

"แข่งกี่รอบ" หญิงสาวไม่สนใจคำทักทายที่แทนไทเอ่ยถามก่อนจะพูดเชิงคำถามออกมา

"สามรอบ" ธามไทพูดออกมาก่อนทุกคนจะเดินเข้าไปในห้องพักโดยไม่พูดอะไร

"แกจะลงรอบไหนวะ" แทนไทเอ่ยถามออกมาอย่างชั่งใจเพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าเพื่อนสาวแสนสวยสุดฮอตเพียงคนเดียวของเขาจะมีสีหน้าเหวี่ยงๆ เอามากๆ ให้ได้เห็น

"รอบดึก" เพราะเธอไม่อยากกลับห้องไปพบเจอกับแรนดิ้งค์จึงเลือกที่จะอยู่ที่สนามแข่งตั้งแต่เช้า

ช่วงเวลาล่วงเลยมาจนถึงการแข่งขันแมสสุดท้ายของวันนี้ แกร๊ก เสียงเปิดประตูห้องพักของทั้งสามคนดังขึ้นมีผู้เข้ามาใหม่

"เอ้ามีใจมาได้ไงครับ" เสียงของแทนไทดังขึ้นทำให้ไอซ์แลนด์ขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความสงสัยจึงเอ่ยถามเสียงเรียบออกมา

"รู้จัก!?" พอหญิงสาวหน้าตาน่ารักตรงหน้าประตูได้ยินเสียงของเธอเอ่ยถามจึงยิ้มอ่อนเพื่อเป็นการทักทาย

"แฟนไอ้แทนนะอย่าสนใจเลย" ธามไทตอบคนที่ขี้สงสัยอย่างไอซ์แลนด์พร้อมกับทำหน้าเข้มไปทางร่างบางตรงหน้าประตู รอยยิ้มที่มีเมื่อครู่จึงหายไปพร้อมกับหันหน้าไปตอบคำถามของแทนไท

"มากับพี่ชายนะพอดีมีแข่งเลยขอมาดูด้วย" มีใจตอบพร้อมกับทำหน้ายิ้มอย่างเป็นมิตร แต่คนที่เริ่มจะออกอาการกระวนกระวายหน้าจะเป็นสองแฝดที่อยู่ในห้องกับไอซ์แลนด์ พอเธอเริ่มสังเกตได้จึงเอ่ยถามเสียงเรียบตามอารมณ์ที่ยังหงุดหงิดแต่ก็ไม่มากเท่าตอนแรก

"พวกนายเป็นอะไร" พอทั้งสองคนได้ยินก็สะดุ้งเล็กหน่อยก่อนจะทำปากพึมพลำกระอักกระอวนออกมา จนได้ยินเสียงของชายหนุ่มผู้มาใหม่ดังขึ้น

"มีใจเธอมาทำอะไรในห้องพักของคนอีกกัน" น้ำเสียงทุ้มดังชัดเจนทำให้ไอซ์แลนด์มองออกไปตรงหน้าประตูก่อนทั้งสองคนจะสบตากัน

"เธอมาทำอะไรที่นี้" น้ำเสียงต่ำพูดขึ้นอีกครั้งแต่กับไม่ได้สนใจคนที่ยืนอยู่หน้าประตูเลยสักนิดสายตากลับมองมายังหญิงสาวที่นั่งอยู่ในห้องพัก

"พี่มาพอดีเลย คนนี้พี่แทนไท ส่วนคนนี้พี่ธามไทค่ะ และ และผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงนั้นคือ!?" น้ำเสียงอ่อนลงเพราะเธอไม่รู้จักไอซ์แลนด์มาก่อนพร้อมกับหันหน้าไปหาความช่วยเหลือจากแทนไท

"ไอซ์แลนด์" เสียงของธามไทดังออกมาบอกคนหน้าประตูด้วยความไม่สบอารมณ์มากนัก

"อ่อใช่ ๆ ใช่ คุณไอซ์แลนด์ ค่ะพี่" น้ำเสียงหวานมีเสน่ห์ของคนน่ารักอย่างมีใจเอ่ยขึ้นมา

"อ่อทุกคนคะ ส่วนนี้พี่แรนดิ้งค์พี่ชายมีใจเองค่ะ" เสียงหวานบอกกับทุกคนภายในห้องแต่เหมือนคนที่ไม่สบอารมณ์มากสุดน่าจะเป็นแรนด์และคนที่หงุดหงิดที่สุดตอนนี้หน้าจะเป็นไอซ์แลนด์

"เวรกรรมชัด ๆ" เสียงเล็กของไอซ์แลนด์เอ่ยออกมาเบาๆแต่ก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นได้ยินชัดเจน

"เอาน่าใกล้เวลาแล้วไปเตรียมตัวเถอะ" เสียงของธามไทพูดออกมาอย่างค่อยๆ ระงับอารมณ์ให้กับเพื่อนสาวของเขา

"อืม" เสียงตอบรับเพียงสั้นๆของเธอก่อนจะเดินออกไปโดยไม่สนใจใครทั้งสิ้น

"พี่ก็ไปเตรียมตัวได้แล้วอย่างแพ้ผู้หญิงละ" เสียงของมีใจหันไปบอกกับพี่ชายก่อนชายหนุ่มจะชักสีหน้าเอ่ยถามน้องสาวของตัวเอง

"มีผู้หญิงลงแข่งด้วยเหรอ" น้ำเสียงจริงจังของแรนดิ้งค์ทำให้ร่างบางยิ้มออกมาก่อนจะตอบพี่ชายออกไปตามที่เห็นในเพจของการแข่งคร่าว ๆ

"มีสิค่ะ วันนี้ยัยพริ้งต์อะไรนั้นก็ลงแข่งแถมวันนี้ยังมีตัวท็อปแบบพี่ไอซ์แลนด์อีก สองคนนี้เพื่อนรักเพื่อนร้ายเลยละคะ" น้ำเสียงกระซิบเบาๆ ของน้องสาวสร้างความตกใจให้กับชายหนุ่มเป็นอย่างมาก

"แล้วเธอรู้ได้ไงว่าไอซ์แลนด์เป็นตัวท๊อปของสนามนะ"น้ำทุ่มเสียงเอ่ยถามผู้เป็นน้องสาวออกมาก่อนที่ร่างบางจะยื่นโทรศัพท์ที่เปิดหน้าเพจไว้ไปให้พี่ชายของตัวเองดี

"ก็นี้ไงคะระบุชัดเจนขนาดนี้ หายสงสัยแล้วเนาะไปเลยค่ะไปเตรียมตัวเลย" มีใจบอกคนตัวสูงพร้อมกับคว้าโทรศัพท์ของตัวเองคืนจากมือของพี่ชายทันที

ภายในสนามแข่ง

"ไงจ๊ะไอซ์แลนด์ หึ" น้ำเสียงเย้ยหยันปนไปด้วยความไม่พอใจของพริ้งค์พูดออกมาทำให้เธอต้องมองค้อนใส่คนต้นเสียงก่อนจะกระตุกยิ้มร้ายออกมาเชิงกวนประสาท

"ก็นึกว่าใครคนชอบตัดหน้าเค้กนี้เองไงจ๊ะพี่ทันอร่อยหรือเปล่าละ หรือว่าเขาแค่เอาเล่นๆ" ไอซ์แลนด์พูดออกมานั้นมันยิ่งทำให้กระตุ้นความรู้สึกผิดไว้ในใจของพริ้งค์แต่ก็ไม่ยอมรับออกมาเพราะพี่ทันนั้นเจ้าชู้มากไม่ต่างอะไรจากแรนดิ้งค์แฟนของไอซ์แลนด์เลย

"เหอะ" เสียงหัวเราะแบบไม่เต็มเสียงของเพื่อนรักเพื่อนร้ายไม่เต็มใจนักที่ต้องมาแข่งกับไอซ์แลนด์

3 2 1 Go ปัง เสียงกรรมการพูดพร้อมกับเสียงยิงปืนดอกไม้ไฟขึ้นฟ้าเพื่อเริ่มการแข่งขันเมื่อนักแข่งทุกคนได้ทำการประจำที่ตัวเอง หลังจากการแข่งขันผ่านไปสิบนาทีทุกคนลุ้นระทึกเป็นอย่างมากเมื่อรถ สามคันขับแซงกันไปมาเกือบห้านาที ซึ่งนั้นก็คือ รถของแรนดิ้งค์ ไอซ์แลนด์ และ พริ้งค์ จนเข้าใก้ลเส้นชัยไอซ์แลนด์ขับเบียดแซงพริ้งค์ขึ้นนำเป็นอันดับหนึ่งทันที

"ยัยบ้าเอ่ย" เสียงพริ้งค์สมทบอย่างหงุดหงิดในรถโดยไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ตัวเองตกอยู่ในอันดับสามไปเป็นที่เรียบร้อยหลังจากที่ไอซ์แลนด์เบียดเข้าเส้นชัยไปก่อนแล้วแรนดิ้งค์ก็สปีดขึ้นนำเข้าเส้นชัยไปในอันดับสอง พริ้งค์ก็เลยตกเข้าเส้นชัยในอันดับสาม ทั้งสามคนเดินออกมาจากรถก็จะเดินมาพร้อมกัน

"แกต้องการอะไรห๊ะยัยไอซ์!" พริ้งค์ลงจากรถเดินมาก็เอ่ยถามด้วยความไม่พอใจ

"แพ้แล้วอย่าพาลดิ เพื่อน! รัก!" ไอซ์แลนด์ก็ไม่ยอมเน้นเสียงคำว่าเพื่อนรัก สาดใส่หน้าพริ้งค์ทันที

"ดูแลคนของนายหน่อยเหอะ!"พริ้งค์ก็หันไปพูดกับแรนดิ้งค์ด้วยความโกรธแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

"ดูแลตัวเองก่อนไหมจะพริ้งค์จ๊า~ พี่ทันทิ้งเมื่อไรบอกด้วยนะรอเสียบอยู่" ไอซ์แลนด์พูดจากวนประสาทอดีตเพื่อนรักไปแบบไม่ได้คิดอะไร แต่กลับทำให้ชายหนุ่มที่ยืนฟังอยู่นั้นกำหมัดแน่นข่มอารมณ์เอาไว้

"หึไม่เกรงใจผัวตัวเองเลยนะไอซ์" พริ้งค์พูดพร้อมกับมองไปที่ชายหนุ่มจนไอซ์แลนด์หันไปมองตามแล้วสะแหยะยิ้มอย่างไม่สนใจเขาก่อนจะเดินไปเกาะแขนทันที่เดินเข้ามาทันที

"พี่ทันคิดถึงจังเลยวันหลังจัดบ่อยๆ นะช่วงนี้ไม่เห็นจัดเลยไอซ์เหงาม๊ากมาก รู้ไหมคะ" ไอซ์แลนด์เดินไปพูดจาออดอ้อนทันเจ้าของสนามแข่ง ซึ่งมีสถานะเป็นพี่ชายเพื่อนของเธอ เลยทำให้สนิทกันพอสมควร

"เรานี้นะนู้นไอ้ธามไท กับไอ้แทนไทรออยู่ไปหามันปะ" ทันพูดขึ้นพร้อมกับกอดคอร่างบางเดินไปโดยไม่สนใจพริ้งค์เลยเพราะเขาโกรธที่เธอลงแข่งโดยไม่บอกเขา ส่วนแรนดิ้งค์ก็เดินตามทันไปด้วย

"ไอ้แรนวันนี้ผับ ILป่ะวะ" ทันหันมาเอ่ยถามคนด้านข้าง

"ไม่ว่ะมีเรื่องต้องจัดการ" แรนดิ้งค์พูดพร้อมกับส่งสายตาอาฆาตไปทางไอซ์แลนด์ทันที

บรื้นนนน เสียงซิ่งรถออกจากสนามเรียกความสนใจให้ทั้งสามคนเป็นอย่างมาก ซึ่งนั้นก็คือพริ้งค์ภายในใจไอซ์แลนด์ยังคงเป็นห่วงพริ้งค์

"พี่ทันไม่ตามไปหน่อยเหรอเหมือนจะรีบไปไหนสักที่เลยนะคะ ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญยัยนั้นคงไม่รีบขนาดนี้หรอกป่านี้คงตามมาทะเลาะกับไอซ์แล้วละคะ" ไอซ์แลนด์บอกกับทันซึ่งเป็นแฟนของพริ้งค์

"ไม่หรอกมั้งทุกที่ก็แบบนี้ไม่ใช่เหรอไม่เห็นจะมีอะไรเลย" ทันพูดออกมาทำอย่างกับไม่ใส่ใจนักแต่ในใจก็ยังเป็นห่วงพริ้งค์ไม่น้อยเลย

"มันจะเป็นแบบทุกทีค่ะถ้ายัยนั้นตามมารั้งควานไอซ์ก่อนจะเดินกลับไปซิ่งรถ แต่ไอซ์ว่าครั้งนี้มันแปลกๆ อยู่ๆก็ขับซิ่งออกจากสนามไปดื้อๆ พี่ทันไม่สังเกตบ้างเลยเหรอคะ" ไอซ์แลนด์พูดออกมาทำให้ทันคิดตามก่อนจะกดโทรหาแฟนสาวทันที

ตู้ดด ตู้ดดดด ตู้ดดดดด ผ่านไปสองสายไม่มีคนรับ ทันรีบกดโทรอีกครั้ง 'ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่คุณเรียกค่ะ

"พริ้งค์ปิดเครื่อง" ทันรีบหันมาบอกไอซ์แลนด์ด้วยสีหน้ากังวลและร้อนใจ

"พี่ทันใจเย็นแล้วลองตามไปที่คอนโดดูก่อนก็ได้ค่ะ เผลอๆ อาจจะแบตหมดยัยนี้มักจะลืมชาร์จแบตโทรศัพท์เป็นประจำ" ทันไม่รอช้าสาวเท้าตัวเองรีบเดินออกจากสนามและขับรถออกไปทันที

หมับ

"เรามีเรื่องต้องคุยกันไอซ์แลนด์" แรนดิ้งค์คว้าแขนหญิงสาวไว้พร้อกับเอ่ยออกมาเป็นประโยคคำสั่งก่อนจะดึงร่างบางมาที่รถของตัวเอง

"นี่! ฉันเอารถมาปล่อยนะ" ไอซ์แลนด์ไม่ยอมพร้อมกับโวยวายใส่คนที่รากเธอมาขึ้นรถของเขา โดยที่เธอไม่เต็มใจ

"ปล่อยแน่นแต่ไม่ใช่ตอนนี้" แรนดิ้งค์พูดก่อนจะเหยียบคันเร่งมิดไมล์พุ่งรถกลับไปยังคอนโดที่อาศัยอยู่ทันที