พี่จะดูแลผึ้งเอง

วันนี้คือวันชี้ชะตาชีวิตของฉัน…

​กำหนดประกาศผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยก็คือวันนี้ ​ฉันเลือกคณะเภสัชของมหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดังเป็นอันดับหนึ่งและอันดับเดียว แน่นอนว่าการแข่งขันสูงมากจริงๆ และคนที่ตื่นเต้นเฝ้ารอฟังผลมากกว่าฉันก็คือ ‘ป๊า’ ป๊ากับหม่าม้าผู้ซึ่งประหยัดอดออม เอาแต่ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ และไม่ยอมไปเที่ยวที่ไหนเพราะตั้งใจจะเก็บเงินเอาไว้ซื้อตึกตรงข้างร้านจักรยานเพื่อมาเปิดร้านยาตอนฉันเรียนจบเภสัช

​ฉันเครียดกลัวเอ็นท์ไม่ติด แล้วก็ระบายกับพี่เอ็มทุกวัน ส่วนเขาก็เอาแต่บอกว่าไม่เป็นไรหรอก… ชีวิตยังมีทางออกเสมอ อย่าเครียดสิผึ้ง มีพี่อยู่ทั้งคน

​มันก็จริงนะ… ฉันรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเวลาอยู่กับเขา แต่ฉันแบกความหวังของครอบครัวอยู่นี่ไง

​ว่าแต่ตอนนี้แฟนรูปหล่อข้างบ้านหายไปอยู่ที่ไหน ทำไมถึงไม่มาเดินป้วนเปี้ยนตรงหน้าร้าน ตามปกติในช่วงเวลาแบบนี้เขาต้องมาคอยแอบดูฉันแล้ว

​“ผลเอ็นท์ออกวันนี้ไม่ใช่เหรอ รีบๆ เปิดดูสิผึ้ง มัวชักช้าอยู่ได้” ที่มัวแต่ชักช้าอยู่ก็เพราะกลัวจะเอ็นท์ไม่ติดแล้วทำให้ป๊าโกรธนี่แหละ คะแนนสอบของฉันไม่น่าจะถึงเภสัชนะฉันว่า

​“ใจเย็นๆ สิป๊า ตอนนี้เว็บมันล่มน่ะ ใครๆ ก็กดดูผลกัน” ฉันยังคงอิดออดไม่ยอมกดดูผล นั่งกำโทรศัพท์แน่นในมือแบบอยากจะหายไปจากโลกนี้สักพัก

​“รู้ได้ยังไงว่าเว็บมันล่ม แกยังไม่ได้กดดูเลยผึ้ง” เสียงห้าวเร่งเร้าให้ฉันรีบกดโทรศัพท์แล้วกรอกรหัสประจำตัวสอบลงไป

​ข้อความที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าทำให้หัวใจของฉันร่วงหล่นลงมาอยู่ตรงปลายเท้า

​เหมือนที่คิดเอาไว้… คะแนนสอบของฉันไปไม่ถึงคณะเภสัชจริงๆ ด้วย

​“ผึ้ง! ป๊าให้แกเรียนหนังสืออย่างเดียว งานการที่ร้านก็ไม่ต้องทำ แต่แกก็ยังดันเอ็นท์ไม่ติด” ป๊าตาแดงไปหมดแล้ว กำหมัดแน่นด้วยความผิดหวัง ส่วนฉันก็ได้แต่ก้มหน้าน้ำตาไหล หม่าม้าเองก็ผิดหวังไม่น้อยไปกว่าป๊าหรอกฉันรู้ แต่ก็ยังเดินเข้ามาปลอบฉัน ฝ่ามืออบอุ่นของหม่าม้าคอยลูบหลังฉันเพื่อปลอบประโลม และมันก็ทำให้ฉันยิ่งรู้สึกผิดเข้าไปอีก

​“ป๊า… หนูขอโทษ หนูพยายามเต็มที่แล้ว” ไม่อยากจะแก้ตัวอะไรทั้งนั้น คำว่าพยายามเต็มที่ของฉันก็คือยังพยายามไม่พอ

​เหมือนที่ป๊าบอก… ฉันแค่เรียนหนังสืออย่างเดียว ในขณะที่ป๊ากับม้าทำงานหนักแทบแย่

​“เต็มที่อะไรของแก ถ้าแกพยายามเต็มที่ แกต้องเอ็นท์ติดสิวะผึ้ง” ฉันไม่เถียง น้ำตาก็ยังไหลไม่ยอมหยุด ​ต่อจากนี้ป๊ากับม้าคงต้องเสียเงินส่งฉันเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนที่ค่าเทอมสูงลิ่ว… ไม่สิ! ฉันควรจะไปสมัครเรียนที่มหาวิทยาลัยเปิดแล้วก็ช่วยครอบครัวทำงานไปด้วยมากกว่า

​ณ ขณะนี้ เราสามคนต่างก็นิ่งเงียบ มันคืออารมณ์ที่ต่างคนต่างพูดไม่ออก

​ครืด ครืด ~ เสียงโทรศัพท์ในมือฉันสั่นขึ้นมาทำลายความเงียบ คงจะเป็นข้อความจากเพื่อนๆ ที่ต่างก็เอ็นท์ติดคณะที่ตัวเองวาดหวังกันเอาไว้

​ฉันพยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อทำใจก่อนจะก้มลงอ่าน ฉันคงเป็นคนเดียวในกลุ่มที่เอ็นท์ไม่ติดแน่ ๆ

​อ้าว... ไม่ใช่ข้อความจากเพื่อนในกลุ่มแต่เป็น

​🎤 เอ็ม Peter Pan: ผึ้ง... เดินออกมาตรงซอกตึกข้างบ้าน พี่ใกล้จะถึงแล้ว

​ฮือ! มาเสียทีแฟนฉัน วินาทีนี้ฉันอยากกอดเขามากที่สุดเลย

​“หนูขอตัวออกไปเดินสูดอากาศหน่อยนะป๊า…” ​ฉันไม่กล้าแม้กระทั่งหันไปสบตากับทั้งคู่ ได้แต่ก้มหน้าก้มตาเดินออกไปจากบ้าน แล้วเลี้ยวเข้าไปตรงซอกตึกระหว่างบ้านฉันกับร้านจักรยาน

​พี่เอ็มวิ่งกระหืดกระหอบมาจากไหนก็ไม่รู้ พอเห็นใบหน้าเศร้าๆ ที่มีคราบน้ำตากำลังจ้องมองเขาก็ดึงร่างเล็กๆ ของฉันเข้าไปกอดทันที

​“ผึ้ง… พี่ขอโทษนะ” เสียงห้าวดังขึ้นอย่างสำนึกผิด

​“ขอโทษอะไร พี่เอ็มไปทำอะไรผิดมาเหรอ” นี่เขาไปทำอะไรผิดมาโดยที่ฉันไม่รู้หรือเปล่า

​“คบกับพี่… ผึ้งก็เลยเอ็นท์ไม่ติด” โอ๊ย! ก็นึกว่าเรื่องอะไร

​“ไม่เกี่ยวกับพี่เอ็มเลย ถึงผึ้งไม่ได้คบกับพี่เอ็ม คะแนนของผึ้งก็ไม่ถึงเภสัชหรอกผึ้งรู้ คบกับพี่เอ็มทำให้ผึ้งมีความสุขมากต่างหาก” รีบพูดเสียงอ่อยเสียงอ่อน พร้อมกับเอามือลูบแก้มเขาไปด้วย

​“แล้วนั่นอะไรน่ะพี่เอ็ม” คนตัวสูงถือซองสีน้ำตาลไว้ในมือ มีตราสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง

​“ใบสมัครสอบตรงเข้าเรียนต่อคณะแพทย์แผนจีน รีบสมัครเลยผึ้ง เขาจะปิดรับสมัครวันนี้แล้ว” ที่หายตัวไปเป็นเพราะไปซื้อใบสมัครสอบมาให้ฉันเหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลยว่าพี่เอ็มจะถือของแบบนี้มาให้ฉัน

​“สอบตรงแพทย์แผนจีนงั้นเหรอ แล้วนี่ไปซื้อมาจากไหน ไปหาข้อมูลมาได้ยังไง” ฉันดึงเอกสารออกมาจากซอง พลิกใบสมัครสอบเข้าคณะแพทย์แผนจีนของมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งเพื่อดูรายละเอียด ใบหน้าเศร้าสร้อยในตอนแรกเริ่มดูมีความหวังขึ้นมา

​“เมื่อเช้าพี่ได้ยินลูกค้าที่มาซื้อจักรยานคุยกันน่ะ พี่ก็เลยแอบตามเขาไปซื้อใบสมัครมาให้ผึ้ง เวลาป๊าทำงานเหนื่อยๆ ผึ้งจะได้คอยดูแล คอยนวด แล้วก็ฝังเข็มให้ป๊าไง คนไข้เยอะแน่นอน รายได้ดีกว่าเปิดร้านยาอีก เชื่อพี่!” พูดด้วยแววตาเป็นประกาย และฉันก็นึกภาพตามออกเลย

​“พี่เอ็ม แต่มหาลัยเอกชนแบบนี้ ค่าใช้จ่ายมันแพงมากเลยนะ” เรียนมัธยมที่คอนแวนต์หญิงล้วนค่าเทอมก็แพงมากอยู่แล้ว แต่นี่น่าจะแพงขึ้นมาอีกสามเท่าได้มั้ง