บทที่ 138

"อา!" เนทคุกเข่าลงกับพื้น ร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวด หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ

ขาข้างหนึ่งของเขาคุกเข่าลงกับพื้น อีกข้างหนึ่งหมอบลงกับพื้น เขาพยายามจะลุกขึ้น แต่ความเจ็บปวดที่ขาของเขาทําให้ขาของเขาสั่น ทำให้เขาล้มเหลวทุกครั้งที่พยายาม

เขากัดฟันแล้วหันกลับมามอง เฟนด์เคลื่อนที่เร็วมากราวกับเขากลายเป็นเงาหลายเงา ผู้ติดตามที่อยู่ข้างหลังเขาถูกสังหารอย่างต่อเนื่อง ตึกร้างแห่งนี้กลายเป็นนรกบนดิน

“อ๊ากก!”

เพื่อความอยู่รอด เนทกัดฟันและดึงมีดออกจากขาของเขาอย่างสุดกําลัง มันเจ็บปวดมากสมองเขาแทบแข็ง เขาแทบเป็นลม

หลังจากที่เขาชักมีดออกมา กางเกงของเขาก็เปียกชุ่มไปด้วยเลือดหมด

หลังจากพักไปสักพัก เนทพยายามลุกขึ้นเดินโซเซและพยายามจะหนีออกไปอย่างระวังๆ

แต่คนที่อยู่ข้างหลังเขา ได้ล้มลงสู่พื้นดินอย่างรวดเร็ว เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา และยืนอยู่ตรงหน้าเขาหลังจากที่วิ่งไปไม่กี่ก้าว

"พี่ใหญ่ ผมขอร้อง... ปล่อยผมเถอะ ผมจะเป็นคนรับใช้ของพี่! ผม... ผมให้เงินคุณได้ ผมสามารถหาเงินให้คุณได้มากมาย!"

เนทหันไปดูซากศพที่พื้น เขาตกใจกลัวมากและสั่นไปหมดเวลาพูด เหงื่อยังคงหยดอยู่

เขาเพิ่งรู้ว่า เขาทําให้ใครไม่พอใจ