EP.12 ก่อนขึ้นห้อง NC
Part บีน่า
22:00 น.
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึงช่วง4ทุ่ม ตอนนี้ภายในโต๊ะเหลือแค่เพียงธิดาและอัยด้าเท่านั้น เพราะบีน่านั้นถูกคิริวเอาตัวกลับไปเรียบร้อยแล้ว
“เดี๋ยวธิมานะด้า~ อย่าไปไหนนะ” เด็กสาวบอกเพื่อนของตัวเองพลางหยิบกระเป๋าและโทรศัพท์ของตัวเองไปด้วย
“โอเค๊~ ฉ๊านจะไม่ไปไหนเลย~”
เมื่อธิดาได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบเดินไปที่บันไดและเดินขึ้นไปชั้นสองทันที ก่อนจะเดินเลี้ยวไปทางที่ลับตาผู้คนซึ่งเป็นที่ที่เธอกับคิรันเจอกันครั้งแรกในคลับแห่งนี้
“อยู่ไหนของเขา~” เธอบ่นขึ้นพึมพำเมื่อเดินมาถึงแล้วแต่กลับไม่เจอใคร
“อยู่นี่”
“อื้ออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันไปตามเสียงเรียก เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที มือหนาดันร่างเล็กชิดติดกำแพงจนเธอไม่สามารถขยับหนีไปไหนได้
“เรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ~” ริมฝีปากสวยได้รูปเอ่ยถามเมื่อคนตัวสูงตรงหน้าละริมฝีปากออก
“ใครให้กินเหล้าเยอะขนาดนี้”
“กินนิดเดียวเองค่ะ~”
“บอกแม่ไว้หรือเปล่าว่าจะไม่กลับบ้าน”
“บอกแค่ว่าอาจจะไม่กลับค่ะ”
“ฉันให้คนไปบอกเพื่อนผู้ชายของเธอแล้วให้พาเพื่อนผู้หญิงอีกคนกลับบ้านไป”
“หินกับอัยด้าเหรอคะ”
“อืม”
“แล้วหนูล่ะ!”
“ฉันให้คนบอกว่าเธอกลับก่อนเพราะปวดหัว”
“เจ้าเล่ห์!”
“หึ” คิรันยกยิ้มมุมปากก่อนจะบรรจงจูบไปที่ริมฝีปากของเด็กสาวอีกครั้งด้วยความคิดถึง ซึ่งเธอนั้นก็จูบตอบเขาเช่นกัน
“เดี๋ยวมีคนมาเห็นนะ~”
“คิดถึงกลิ่นเธอแทบบ้า~” สันจมูกโด่งของคิรันซุกไซร้ไปตามซอกคอระหงของร่างบางอย่างหื่นกระหาย ก่อนจะกลับมาประกบจูบเธออีกครั้งอย่างดูดดื่ม
“อื้อ~ พอก่อน~” เด็กสาวเอ่ยปรามคิรันพร้อมกับมองไปที่เขาด้วยสายตาหยาดเยิ้มเพราะดื่มแอลกอฮอล์เข้าไป
มาเฟียหนุ่มยอมหยุดการกระทำของตัวเองก่อนจะเปลี่ยนไปจับมือของเด็กสาวและเดินออกมาทางบันไดหนีไฟ
“ไปไหนคะ~”
“บ้านฉัน”
บนรถ
ตลอดทางไปเพนต์เฮาส์ของมาเฟียหนุ่ม เด็กสาวเอาแต่จ้องมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขาด้วยดวงตาเป็นประกาย ทว่าเธอไม่ได้เอ่ยถามอะไรออกไปนอกจากยิ้มกรุ้มกริ่มเพียงคนเดียว จนกระทั่งรถของคิรันขับเข้ามาจอดในลานจอดรถในตึก
“ทำไมมองฉันแบบนั้น?”
“ไม่คิดว่าจะมีแฟนหล่อขนาดนี้ค่ะ~”
“ไม่เมาจะกล้าชมฉันแบบนี้ไหม?”
“หื้ม ถามแปลกๆ~ ก็ต้องไม่กล้าสิคะ ฮ่าๆๆ”
“อย่ายั่วฉัน”
“หนูมองเฉยๆเอง~ ไม่เห็นจะยั่วตรงไหนเลย”
คิรันมองไปที่เด็กสาวนิ่งๆก่อนจะกดปลดเข็มขัดนิรภัยของเธอออกและอุ้มให้เธอขึ้นมานั่งอยู่บนตักของเขา
“อื้อ~ หัวหนูจะโขกกับหลังคา”
“ตัวแค่นี้ จะโขกได้ไง”
“แล้วให้หนูมานั่งตรงนี้ทำไม~”
คลืดดดด คลืดดดด
ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของคิรันก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้เขาต้องหยิบขึ้นมาดูว่าใครเป็นเจ้าของปลายสาย
มีสายเรียกเข้าจาก มิน
“รับสิคะ~” ธิดาพูดขึ้นเมื่อเห็นชื่อที่ปรากฏบนจอโทรศัพท์ของคิรัน
“ไม่”
“มีอะไรปิดบังหนูเหรอคะ ถึงไม่รับสาย~” ความมึนเมาทำให้เด็กสาวพูดออกมาตามที่เธอรู้สึก คิรันที่ได้ยินจึงยอมกดรับสายของหญิงสาวที่โทรเข้ามาทันที ส่วนธิดาก็เอาปิดปากของตัวเองเอาไว้โดยที่เธอยังนั่งอยู่บนตักของคิรัน
“ฮะโหลค่ะ”
“อืม”
“พี่รันอยู่ไหนเหรอคะ~ พอดีมินเมามากเลยค่ะ~”
“ไม่ว่าง”
“อื้อ~ มารับมินหน่อยไม่ได้เหรอคะ~”
“กินแล้วเป็นภาระคนอื่นอย่ากิน”
ตู๊ดดดดๆ ทันทีที่คิรันพูดจบเขาจึงกดวางสายไปทันที
“ภาระ~ เหมารวมหนูหรือเปล่า~”
“ไม่เกี่ยวกับเธอ”
“หนูไม่เป็นภาระเหรอ~”
“ไม่”
“หนูเด็กดีใช่ไหม~”
“คิดว่าไง?”
“ก็ดีค่ะ~ ฮ่าๆๆ อุ๊ย! อะไรมันทิ่มก้นหนู!”
“…”
“อย่าบอกนะคะว่า..”
“ขอก่อนขึ้นห้องน้ำหนึ่ง”
“…” ประโยคเอ่ยขอของคิรันทำเอาเด็กสาวถึงกับชะงักไปทันที
“โทษฐานที่วันนี้เธอใส่กระโปรงสั้นมา” คิรันพูดพลางปลดเข็มขัดและกระดุมกางเกงของตัวเองออก ก่อนจะถกกระโปรงของเด็กสาวขึ้นมากองอยู่ที่เอว
“เดี๋ยวมีคนมาเห็นนะ!”
“เธอก็โยกเบาๆ” คิรันไม่ได้รอให้เด็กสาวตอบตกลง แต่เกี่ยวกางเกงชั้นในของเธอให้เปิดออกพร้อมกับยกร่างบางขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เธอนั่งทับลงมาบนแก่นกายของเขา
“อื้อ~”
“อ้าส์!”
“อึก! จุก~” เด็กสาวส่งเสียงพลางกำแขนเสื้อของคิรันแน่นบ่งบอกว่าเธอกำลังรู้สึกไม่ดีกับการกระทำของเขา
“เจ็บหรือเปล่า”
“นิดหน่อยค่ะ~” เมื่อคิรันได้ยินเช่นนั้นเขาจึงถกเสื้อเอวลอยของเธอขึ้นทันที พร้อมกับดึงบราลงเพื่อจะเล้าโลมให้ร่างเล็กมีอารมณ์ร่วมมากกว่านี้
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
ริมฝีปากหนาของคิรันเข้าบุกรุกหน้าอกของเด็กสาวพร้อมกับเริ่มจับสะโพกให้เธอขยับขึ้นลง ซึ่งเด็กสาวนั้นก็ขยับสะโพกของตัวเองอย่างรู้งาน
ตับ ตับ ตับ ตับ
“อ๊าส์ๆๆ”
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
การกระทำของคิรันทำให้เด็กสาวถึงกับเก็บเสียงคางไม่อยู่จนต้องปลดปล่อยมันออกมา
“ซี้ดดด! เร็วอีกธิดา อ้าส์ๆๆ~”
“อ๊าส์ๆๆๆ อึก พะ..พี่รันอ๊าส์ๆ~”
“อ้าส์! รู้สึกดีไหม~”
“ดะ..ดีค่ะ อ๊าส์ๆๆ~” เด็กสาวพยักหน้ารัวให้กับคำถามของคิรันพร้อมกับขย่มสะโพกจนสุดแรง
ตับ ตับ ตับ ตับ
“เอวดีขึ้นนะ อ้าส์!”
“อื้อๆ~ อึก นะ..หนูจะเสร็จ~”
“อ้าส์! ขย่มแรงๆเลย!” คิรันกัดกรามแน่นด้วยความเสียวก่อนจะช่วยเด็กสาวขย่มจนเธอและเขาต่างคนต่างกระตุกเกร็งถี่ๆ
“อ้าาาาส์!”
“อะ..อ๊ายยย~”
“ลืมปล่อยนอกอีกแล้ว” คิรันบอกกับเด็กสาวที่กำลังซบอยู่ที่อกของเขา
“ต่อไปนี้ห้ามลืมใส่ถุงเด็ดขาดนะคะ~”
“อืม รอบหน้าจะไม่ลืม”
ทันทีที่เด็กสาวลุกออกจากตักของมาเฟียหนุ่ม น้ำกามสีขาวขุ่นของเขาที่อยู่ในตัวของเธอก็ใหลย้อนออกมาทันที ทำให้คิรันที่เห็นเช่นนั้นต้องรีบดึงทิชชูมาเช็ดให้กับเธอ ซึ่งเขาเช็ดตามขาและน่องให้เธอจนสะอาดเกลี้ยง
“ดูแลดีแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่าคะ?” เด็กสาวเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นการกระทำของคิรันที่กำลังทำให้เธอ
“เธอคนเดียว”
“…”
“ไม่เชื่อฉัน?”
“เชื่อค่ะ” เมื่อทั้งสองแต่งตัวเรียบร้อยแล้วจึงพากันลงจากรถและเดินเข้าลิฟต์เพื่อขึ้นห้องของคิรันทันที
EP.45 ไอด้าจับได้Prat ธิดา เนื้อหาต่อจากเดิม “พี่รันข่มขืนแกเหรอธิดา! ทำไมแกปากแตกแบบนี้!”“...”“ตอบฉันธิดา! คนที่แกปิดบังฉันมาตลอดคือพี่รันใช่ไหม! แล้วที่แกไม่กล้าบอกฉันเพราะว่าเขาข่มขืนแกจริงๆใช่ไหม!” อัยด้าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะถึงเธอจะไม่ได้เห็นว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันแบบไหน แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าคิรันจะไม่ทำแบบพี่ชายของตัวเอง “ปะ..เปล่านะ พี่รันไม่ได้ข่มขืนธิ~”“แล้วเขาทำอะไรแก! ทำไมแกถึงปิดบังฉันมาตลอด แล้วนี่แกร้องไห้เพราะเขาอีกใช่ไหมเขาทำร้ายแกเหรอ บอกฉันเดี๋ยวนี้!“จะ..ใจเย็นๆนะอัยด้า ธิตั้งสติไม่ทัน~”“โอเค งั้นแกเป็นอะไรกับพี่รัน?”“เอ่อ..”“ธิดา! แกต้องบอกฉันได้แล้วนะ!”“โอเคๆ บอกแล้วๆ~” ธิดาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของตัวเองลวกๆก่อนจะเริ่มตอบคำถามของอัยด้าอีกครั้ง“เป็นแฟนกับพี่คิรัน~”“อะไรนะ!”“ฟะ..แฟนไง~”“แฟน!”“ใช่~”“ไปเป็นตอนไหน?”“ตั้งแต่ขึ้นปีสองแรกๆ”“เป็นปีแล้วนะ!”“อืม~”“แล้วทำไมถึงเป็นแฟนกันได้ล่ะ เขาข่มขืนแกเหรอ?”“เปล่า ธิดาชอบพี่เขาก่อน วันนั้นเมาก็เลยไปบอกพี่เขา~”“ยัยธิ! เล่ามาตั้งแต่แรกเลยนะไปเจอเขาตอนไหน!”“คือ...” สุดท้ายธิดาก็ต้องยอมเล่าเรื
EP.44 กล่องดวงใจของคิรันเนื้อต่อจากเดิม“ตอบหน่อยสิคะ ฮึก!” เมื่อเด็กสาวเห็นว่าคิรันเอาแต่นิ่งเงียบ เธอจึงเริ่มปลดปล่อยน้ำตาแห่งความเสียใจออกมาอีกครั้ง พร้อมกับลุกขึ้นและเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าของคิรัน “ฉันเคยบอกเธอไปหรือยังว่าข้างล่างมันไม่เหมาะสำหรับผู้หญิงแบบเธอ”“บอกค่ะ หนูไม่ฟังเอง~”“ตอนนี้ฉันยังไม่สามารถจัดการกับอารมณ์ของตัวเองได้ เดี๋ยวมา”“ปะ..ไปไหน”“ถ้าสิบโมงสิบห้าฉันยังไม่กลับมา ไอ้ดิ๊วซ์จะเป็นคนไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัย” เมื่อคิรันพูดจบเขาจึงจูบลงไปที่หน้าผากของเด็กสาว ก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินออกไปจากห้องนอน เด็กสาวจึงต้องรีบเดินตามเขาออกมาทันที “ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ~” เธอเอ่ยถามขึ้นในขณะที่คิรันกำลังจะเดินออกไปจากห้องทำงานโดยมีคาเลนส์และวิลเลียมนั่งฟังอยู่ “ฝากมึงสองคนดูเธอด้วย”“เออ”เมื่อคิรันเดินออกไปเด็กสาวจึงทำได้แค่เดินไปนั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้ามคาเลนส์และวิลเลียม ก่อนจะปล่อยหยดน้ำตาแห่งความเสียใจออกมาอีกครั้ง“พะ..พี่เขาโกรธจนไม่ยอมคุยกับหนูเลยค่ะ ฮึก~”“ใจเย็นๆ มันไม่ได้โกรธอะไรเราขนาดนั้นเชื่อพี่”“ทำไมเขาถึง ฮึก! ถึงไม่อยู่คุยกับหนูให้รู้เรื่องก่อนล่ะคะ ฮือๆ~”“มึงพูดไอ
EP.43 ถูกลวนลาม เนื้อหาต่อจากเดิม ห้องทำงานชั้นบน ตอนนี้เด็กสาวได้ขึ้นมาบนห้องทำงานของคิรันแล้ว เหตุผลที่เธอไม่ต้องการที่จะนั่งอยู่ตรงนั้นต่อก็เพราะว่าไม่อยากได้ยินผู้หญิงคนอื่นพูดแทะโลมคนรักของตัวเอง “เป็นอะไร ทำไมไม่ดูแข่งรถก่อน”“ไม่ดูอะไรทั้งนั้นแหละค่ะ”“โกรธฉันขนาดนั้นเลยหรือไง”“ก็โกรธ พี่ตั้งใจยั่วโมโหหนู”“หวงฉันว่างั้น?”“ก็ต้องหวงสิคะ! ทีพี่ยังหวงหนูได้เลย หนูจะหวงพี่บ้างไม่ได้หรือไง?”“ได้อยู่แล้ว เธอเป็นเมียฉันนะ ดีใจซะอีกเพราะเธอไม่เคยหวงฉันเลย”“ไม่ชอบเลยที่เขามาพูดถึงพี่แบบนี้ ถึงมันจะไม่ใช่เรื่องเสียหายแต่หนูไม่ชอบ”“อะไรกัน นี่สาวน้อยของฉันเปลี่ยนไปขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”“เปลี่ยนอะไรของพี่”“ก็สาวน้อยที่ฉันเจอวันแรกทั้งขี้อายทั้งพูดน้อยต่างจากตอนนี้สุดๆ”“...” คำพูดของคิรันทำให้เด็กสาวฉุกคิดขึ้นมาทันทีเพราะเธอก็เป็นแบบนั้นจริงๆ “หนูหวงพี่มากเกินไปเหรอคะ~”“...” คิรันไม่ได้ตอบคำถามของเด็กสาวแต่ดึงมือของเธอให้เดินตามเขาไปนั่งที่โซฟาแทนโดยให้เธอนั่งบนตักแกร่งของเขา ธิดาจึงต้องใช้แขนของตัวเองคล้องคอของเขาเอาไว้“ตอบสิ หนูหวงพี่มากเกินไปหรือเปล่าคะ~”“ถ้าบอกว่ามากเ
EP.42 NC / หวง Prat คิรัน เช้าวันใหม่ 6:00 น. เช้านี้มาเฟียหนุ่มตั้งนาฬิกาปลุกแต่เช้า เพื่อที่เขานั้นจะได้โทรไปปลุกสาวน้อยของตัวเองตื่นไปมหาวิทยาลัย“ฮะโหลค่ะ~” “ตื่นได้แล้ว”“อือ~ เมื่อคืนนี้โทรคุยกับพี่ทั้งคืนนอนดึกเลย~”“ฉันจะไปรับหน้าซอย”“รับไปไหนคะ”“ไปเรียน”“วันนี้หนูมีเรียนตั้งสิบโมงครึ่งเลยค่ะ ลืมบอก~”“ดี งั้นลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ฉันจะไปรับ”“จะให้หนูรีบไปทำไมกัน~”“ให้เวลา1ชั่วโมง จะไปรอหน้าซอยบ้านเธอ”“บังคับเหรอคะ~”“ไม่ได้บังคับ แต่เธอต้องลุกได้แล้ว อีก1ชั่วโมงเจอกัน” ตู๊ดดดดๆ คิรันไม่ได้รอให้เด็กสาวตอบอะไรกลับมาแต่ชิงตัวสายเธอไปทันที ส่วนตัวเขาเองก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเช่นกัน 7:15 น. ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาจะเจ็ดโมงครึ่งแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าเด็กสาวจะเดินออกมาจากบ้านสักที ทำให้คิรันที่อยู่ในรถต้องต่อสายหาเธอ “มาหรือยัง เกินมา15นาทีแล้ว”“กำลังออกไปค่ะ! หนูเผลอหลับต่อ!”“ให้ไวเลย”“ค่ะๆๆ” เพียงไม่นานเด็กสาวก็รีบวิ่งออกมาหน้าซอยด้วยชุดนักศึกษาและรีบขึ้นรถคิรันไปทันที “สวัสดีค่ะ”“อืม กินข้าวมาหรือยัง”“กินขนมปังมาแล้วค่ะ พี่กินยังคะ”“กินกาแฟแล้ว” เมื่อคิรันพู
EP.41 น้ำตาลูกผู้ชายเนื้อหาต่อจากเดิม Prat ธิดา เมื่อเด็กสาวเดินเข้ามาในสวนหย่อมแล้วเธอจึงมองหาคิรันทันที ก่อนจะเห็นว่าเขากำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ เธอจึงรวบรวมความกล้าก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขาโดยที่เขากำลังพ่นควันบุหรี่ออกมา“พี่คะ..” ทันทีที่เด็กสาวเอ่ยเรียกคิรันเขาจึงรีบหันกลับมาหาเธอทันทีก่อนจะดับบุหรี่ที่กำลังสูบอยู่ลง“ในสวนสาธารณะเขาห้ามสูบบุหรี่นะคะ”“เห็นไม่มีใครก็เลยสูบ”“หนูแค่จะมาคุยกับพี่เรื่องวันนั้นค่ะ ตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่คุยแล้วเพราะไม่อยากได้ยินคำตอบ แต่ว่าอยากเคลียร์ให้จบเราจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกัน” เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพลางกระชับกระเป๋าสะพายข้างเอาไว้แน่น “จบ? เธอจะเลิกกับฉันเหรอ”“มันก็ต้องเป็นแบบนั้นค่ะ ถ้าพี่มีคนอื่น”“นี่เธอกำลังคิดอะไรของเธออยู่เนี่ย” คิรันว่าพลางเดินเข้าไปหาเด็กสาว ทว่าเธอกลับเดินถอยหลังออกจากเขา ทำให้คิรันต้องยืนนิ่งเพื่อไม่ให้เธอถอยหลังหนีเขาอีก “ผู้หญิงคนที่หนูเห็นเขาชื่ออะไรคะ”“...”“ชื่อน้ำหรือเปล่าคะ~”“อืม” ทันทีที่เด็กสาวได้ยินคำตอบของคิรันน้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็ไหลรินออกมาทันที เพราะคนชื่อน้ำคือคนรักเก่า
EP.40 อาการอกหักเนื้อหาต่อจากเดิมหลังจากที่อัยด้าเดินออกไปแล้วเด็กสาวจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแชทไลน์ทันที ก่อนจะเห็นข้อความที่คิรันส่งมาจำนวน10ข้อความ ทว่าเธอเลือกที่จะปิดการแจ้งเตือนเอาไว้และไม่กดเข้าไปอ่านคลืดดด คลืดดดไม่ทันที่เด็กสาวจะได้เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า การโทรเข้าก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งซึ่งคนที่โทรเข้ามานั้นก็คือ คิรัน เธอชั่งใจอยู่ชั่วครู่ก่อนจะยอมกดรับสายของเขา“ฮะโหลค่ะ”“ทำไมไม่ตอบไลน์ฉัน”“ยังไม่มีเวลาได้จับโทรศัพท์ค่ะ”“วันนี้ฉันจะไปรับ”“ไม่ค่ะ หนูมีกิจกรรมช่วงเย็น”“พรุ่งนี้ล่ะ”“หนูยังให้คำตอบไม่ได้ ค่อยคุยนะคะต้องขึ้นเรียนแล้ว”ตู๊ดดดดๆ เด็กสาวไม่ได้รอให้คิรันตอบกลับมาแต่รีบกดวางสายเขาไปทันที ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่อัยด้าเดินเข้ามา “มาแล้วๆ เดี๋ยวฉันประคบให้นะ”“ขอบคุณค่ะคุณอัยด้า~”“ค่าประคบ200ค่ะคุณธิดา~”“หน้าเลือดจังอัยด้า~”“เอ้า ว่าฉันอีก!” สองสาวพูดคุยกันไปพร้อมกับประคบตาไปด้วยจนถึงเวลาเข้าคลาสเรียนวิชาแรกในขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งเรียนกันอยู่นั้น ไลน์ของทั้งสองก็ได้เด้งขึ้นซึ่งเป็นข้อความที่ส่งมาจากบีน่า บีน่า : ฉันอยู่โรงพยาบาลแล้วนะ ธิดา : คลอดแล