บทที่6.

บทที่6.

“บ้าที่สุดเลย ทำไมโลกมันกลมขนาดนี้นะ...” ยอดรักล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มแล้วบ่นกับตัวเองทั้งยังหน้าแดงจัดด้วยความขัดเขินเมื่อนึกถึงคนตัวโตเจ้าของไร่แห่งนี้

นายหน้าโหดหื่นกาม... ผู้ชายที่ขโมยจูบเธออย่างอุกอาจเร่าร้อนเมื่อปีก่อนแวบเข้ามาในหัวอย่างช่วยไม่ได้ และทั้งภาพและสัมผัสที่ติดตรึงตราก็เหมือนว่ามันเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้...

เมื่อต้นปีที่แล้วหลังจากที่เธอเดินแบบให้กับ ดีแลนด์ซิลด์ เสร็จสิ้นแล้วระหว่างที่เธอกำลังรออาทิตย์ซึ่งขณะนั้นเธอกับเขาเริ่มคบหากันใหม่ๆ มารับกลับ ขณะที่เธอกำลังจะเดินไปรอคนรักที่ห้องรับรองของบริษัทบังเอิญว่าเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่งจนเธอล้มกระเด็นราวกับชนกับยักปักหลั่นอย่างไรอย่างนั้น ตอนนั้นเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร เขาขอโทษและช่วยเหลือเธอให้ไปถึงห้องรับรองด้วยการอุ้มเธอไปส่ง แต่เมื่อเธอขอบคุณเขา เขากลับไม่รับคำขอบคุณจากเธอแต่เขากลับ จูบ เธอแทนคำขอบคุณโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว... จูบแรกของเธอ จูบที่แสนเร่าร้อนตรึงตรา...  

“บ้าจริง...” หญิงสาวบ่นอุบอิบกับตัวเองหน้าแดงจัดแล้วหลับตาลง มือเรียวยกขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของตนเองอย่างเผลอไผล ความร้อนแปลกๆ ก็ไหลบ่าแล่นพล่านไปทั้งกาย

เธอยังรู้สึกถึงริมฝีปากหยักร้อนผ่าวของเขาที่ทาบลงมาบนกลีบปากบางเรียวลิ้นร้อนจัดสอดไซ้ดูดดื่มรัดรึงลิ้นเล็กของเธออย่างสนิทสนม... และเธอก็รู้สึกเหมือนแข้งขาอ่อนแรงระทดระทวยทุกครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ หัวใจสาวก็เต้นแรง ความหวามไหวก็คอยแต่รุมเร้าจนเธอต้องนึกโกรธเคืองเขาเรื่อยมา...

แต่ยอดรักไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขาคืออัคราคือลูกชายคนโตของคุณดารา เธอเคยได้ยินเพียงชื่อของเขาและได้พบเจอเพียงน้องชายทั้งสองของเขา ทั้งอัคนีและอัครวัฒน์ สองหนุ่มที่หล่อเหลาเจ้าเสน่ห์เป็นที่หลงใหลของสาวๆ ทั่วประเทศ

ทำไมเธอไม่เอะใจนะ... ยอดรักยังคงนึกก่อนด่าตัวเองที่ดูโง่เขลาอย่างไม่น่าจะเป็น... ก็จะให้เอะใจได้อย่างไร ในเมื่อทุกครั้งที่เธอเจอกับเขาสภาพเขาก็คือชายหนุ่มหนวดเครารุงรังแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าปอนๆ รูปร่างหน้าตาท่าทางดิบเถื่อนเหมือนคนงานต่างด้าวอย่างไรอย่างนั้น ไม่เหมือนทายาทนักธุรกิจพันล้านเลยสักนิด เธอเองก็ไม่ได้มองคนเพียงผิวเผินสักเท่าไหร่และไม่เคยดูถูกใคร หนำซ้ำเขาก็ทำให้เธอจดจำในแบบที่ไม่น่าประทับใจด้วย ใครจะคิดว่าเขาคืออัครา ดีแลนด์ ล่ะ...

แต่เอ๊ะ เธอไม่ประทับใจตอนเจอเขาจริงๆ น่ะเหรอ แล้วทำไมเธอถึงคิดถึงแต่นายหน้าโหดหื่นกาม อยู่ตลอดเวลาล่ะ... อ๊ายยย นี่คงไม่ได้หมายความว่า...

“ไม่จริงๆ ไม่ใช่ๆ ยายรัก เธอนี่ไร้สาระไปใหญ่แล้วนะ...”

ยอดรักหยุดความคิดของตัวเองด้วยความขัดเขิน ใบหน้าสวยเฉี่ยวร้อนผ่าวเหมือนโดนแดดร้อนๆ แผดเผาทั้งที่ในเวลานี้อากาศยามค่ำคืนในไร่อันสงบเงียบนั้นเย็นสบายกำลังดี สุดท้ายยอดรักก็พยายามข่มตาหลับด้วยความรู้สึกร้อนๆ รุ่มๆ หัวใจก็เต้นกระหน่ำราวสาวแรกรุ่นอยู่ทั้งคืน...

ในขณะเดียวกันนั้นยอดรักไม่รู้เลยว่าคนที่เธอกำลังหวนนึกถึงอยู่นั้น ก็มีอาการเดียวกันกับตนไม่ผิดเพี้ยน และเขาก็กำลังวางแผนบางอย่างอยู่ในใจ และแผนการนี้มันเกี่ยวข้องกับเธอโดยตรงเลยทีเดียว

กุ้งเต้นมองเพื่อนรักที่นั่งหาวหวอดๆ อยู่หลายครั้งหลายคราทั้งหน้าตาก็เหมือนคนไม่ได้หลับไม่ได้นอนด้วยความแปลกใจกะเทยร่างใหญ่ใจสาวน้อยจึงอดถามเพื่อนรักไม่ได้

“นี่แกไม่หลับไม่นอนรึยังไงนังยอดถึงได้นั่งหาวสามหาวสี่หาวอยู่เนี่ย...”

“อื้ม... นอนไม่ค่อยหลับ มันแปลกที่น่ะ”

“อย่างแกนี่นะ นอนไม่หลับเพราะแปลกที่นังยอด อย่ามาแถกะฉัน บอกมาตรงๆ เสียดีๆ” กุ้งเต้นเหลือบตามองอย่างรู้ทันจนยอดรักต้องค้อนคนแสนรู้ประหลับประเหลือก...

“แสนรู้ รู้ดี รู้ไปหมดทุกเรื่อง...”

“แน่นอน... บอกมาเลยแกอย่าแถ...” กุ้งเต้นยืดอกรับแบบแมนๆ ด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้

“แกรู้ใช่มั้ยว่าใครเป็นเจ้าของที่นี่”

“แน่นอนก็ต้องรู้สิ คุณอัคราไง”

“แล้วรู้มั้ยว่าเขาคือใคร...”

“อ้าว นังนี่... ถามยังไงวะเนี่ยกะเทยงง..” กุ้งเต้นวางถ้วยกาแฟลงแล้วหันมาจ้องหน้าเพื่อนรักงงๆ ก่อนจะค่อยๆ หันไปตามสายตาของเพื่อนรักซึ่งสื่อสัญญาณบางอย่างว่ากำลังมองอะไรบางอย่างอยู่...

“ตายห่... กะเทยหัวใจจะวาย... จุดไต้ตำตอ”

กุ้งเต้นยกมือทาบอกเมื่อเห็นคนที่เดินมายังพวกเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉยแต่เขาก็ทักทายพวกเธออย่างสุภาพขัดกับรูปลักษณ์ดิบเถื่อนหนวดเคราเฟิ้มของเขา...

“อรุณสวัสดิ์ครับ คุณกุ้งเต้น คุณยอดรัก...” อัคราเน้นน้ำหนักเสียงที่คนบางคนที่ทำทีเมินหน้าหนีเขา

“อะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณเด่น... เอ่อ... คือ...”

“ผมยินดีต้อนรับคุณทั้งสองคนและดีใจมากนะครับที่คุณมาเป็นแขกของที่นี่...” อัครากล่าวอย่างจริงใจทำให้กุ้งเต้นลดความเครียดลงได้บ้างแต่ก็ไม่ทั้งหมด

ก็แหม... จะไม่ให้เธอเครียดได้อย่างในเมื่อก่อนหน้านี้เธอเคยเจอเขามาก่อน และตอนเจอกันคราวก่อนนั้นเธอกับยอดรักก็แผลงฤทธิ์ใส่เขาไว้เสียเยอะทีเดียว เพราะคิดว่าเขาจะมาทำมิดีมิร้ายเพื่อนรักในวันที่ยอดรักกำลังหลบหน้านักข่าวซึ่งมาตามทำข่าวการเลิกราระหว่างยอดรักกับแฟนหนุ่ม ซึ่งกุ้งเต้นคิดว่าเขาเป็นหนึ่งในคนงานของทีมงานจัดเตรียมเวทีเดินแบบของบริษัทดีแลนด์ซิลด์ ที่มีทีมงานจัดเตรียมเตรียมสถานที่ในงานต่างๆ ของบริษัทเอง ทั้งเวทีเดินแบบหรือบู้ทจัดงานพอีเว้นต์ต่างๆ ซึ่งเธอคิดว่าอัคราเป็นพนักงานที่ไม่มีมารยาทเข้ามาวุ่นวายในห้องรับรองซึ่งยอดรักเข้ามานั่งสงบสติอารมณ์จากความเครียดที่เจออยู่