LOGINShare
บทที่ 1342
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2422
เซียวหลินเทียนเองก็เดินมาในเส้นทางของการเป็นองค์ชายเช่นกัน เขาเข้าใจถึงความอับจนหนทางของเจ้าแห่งทิศใต้เป็นอย่างดีเขามองเจ้าแห่งทิศใต้แล้วเอ่ยออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม “เจ้าแห่งทิศใต้ ถึงเวลาที่ท่านต้องตัดสินพระทัยแล้ว!”“เป็นถึงอ๋องผู้ยิ่งใหญ่ แต่แม้กระทั่งจะทวงความยุติธรรมให้ลูกสาวตัวเองยังต้องอยู่ใต้อาณัติของผู้อื่น เช่นนั้นตำแหน่งนี้จะมีความหมายอันใดหรือ?”“วันนี้ที่หลงเพ่ยเพ่ยกลับมาอย่างปลอดภัยนั้นนับว่าเป็นโชคดี!”“แต่หากวันข้างหน้าเจ้าแห่งทะเลโจมตีครอบครัวของท่านขึ้นมา ท่านก็ทำได้เพียงเป็นผู้ถูกโจมตีเช่นนั้นหรือ?”เจ้าแห่งทิศใต้เม้มปากแน่น แล้วเอ่ยออกมาอย่างขมขื่น “ท่านอู่ ท่านคิดว่าตัวข้ามิอยากลงมือหรือ?”“ตัวข้าสามารถคัดเลือกแม่ทัพใหญ่สิบนายมาต่อกรกับเจ้าแห่งทะเลได้นะ แต่ท่านรู้หรือไม่ว่าจุดจบจะเป็นเช่นไร?”“แม่ทัพใหญ่สิบนายของข้าล้วนมิอาจต้านทานเจ้าแห่งทะเลได้ พวกเขาถูกทำลายล้างทั้งกองทัพ!”“พลังของเจ้าแห่งทะเลนั้นอยู่ในดินแดนวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แล้ว ต่อให้มองไปทั่วทั้งแดนเทพ เขาก็หาคู่ต่อสู้มิได้!”เจ้าแห่งทิศใต้ส่ายหัว “พวกเจ้ายังมิเคยได้เห็นว่าพลังที่สูงกว่าดินแดนที่ส
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2421
“อาอวี๋ พวกเจ้าหนีออกมาจากปากของสัตว์ประหลาดได้อย่างไรกัน?”หลังจากกลับมาถึงที่คฤหาสน์อู่ เซียวหลินเทียนจึงมีเวลาซักถามหลิงอวี๋ถึงการหนีออกมาเย่หรงเองก็มาที่คฤหาสน์อู่เช่นกัน เขาก็สงสัยใคร่รู้เช่นเดียวกับเซียวหลินเทียนหลิงอวี๋ยิ้มแล้วเล่าเรื่องตั้งแต่เผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาด ไปจนสุดท้ายที่พบถ้ำลับที่นำไปสู่คุกน้ำให้พวกเขาฟังดวงตาของเย่หรงเป็นประกายขึ้นมา แล้วเขาก็เอ่ยออกไปอย่างกระตือรือร้น “พี่หญิงหลิงหลิง เช่นนี้ก็สามารถช่วยท่านแม่ของข้าได้แล้วมิใช่หรือ?”“นี่คือความโชคดีที่แฝงอยู่ในความโชคร้ายกระมัง!”“อืม ข้าเองก็รู้สึกว่านี่คือความโชคดีที่แฝงอยู่ในความโชคร้ายเช่นกัน!”หลิงอวี๋ยิ้มพลางพยักหน้าไปด้วย “สามวันหลังจากนี้ท่านอาหลินจะลงเวร ถึงเวลานั้นเมื่อเราได้ตำแหน่งที่ตั้งของคุกน้ำอย่างละเอียดแล้ว พวกเราค่อยมาวางแผนกันว่าจะช่วยท่านแม่ของเจ้าอย่างไร!”“ตอนนี้ต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไว้ จะให้เกิดข้อผิดพลาดอีกมิได้แล้ว!”เซียวหลินเทียนนึกถึงมังกรฟ้าตั้วนั้นที่หลิงอวี๋เอ่ยถึง แล้วจึงเอ่ยออกมา“หลงจิ้งไปช่วยหวงฝู่หลิน แต่ข้าได้ข่าวมาว่าการเดินทางของพวกเขามิได้ราบรื่นนัก!”
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2420
ไฟแห่งโทสะพวยพุ่งขึ้นมาเต็มอกขององค์หญิงหานเยวี่ย นางรู้สึกเพียงว่าครึ่งชีวิตนี้ของตนก็เป็นเพียงเรื่องตลกเท่านั้น!นางถูกสามีหลอก ถูกสหายที่สนิทที่สุดของตนหลอก ทั้งยังถูกหยางหงหนิงหลอกอีก!หากนางปล่อยให้หญิงชั่วชายโฉดคู่นี้ออกมาจากคุก เช่นนั้นจะมิเป็นการให้คนทั้งใต้หล้าได้เห็นว่าตนพ่ายแพ้หรอกหรือ?“หม่าตง ข้ารู้ว่าเจ้ามีคนของเจ้าอยู่ในคุก! เจ้าช่วยจัดการเรื่องแทนข้าได้หรือไม่?”องค์หญิงหานเยวี่ยเอ่ยถามออกไปหม่าตงมององค์หญิงหานเยวี่ยอย่างสงสาร แล้วเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “องค์หญิงมีสิ่งใดก็โปรดบัญชากระหม่อมมาเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”องค์หญิงหานเยวี่ยจึงเอ่ยออกไปโดยมิลังเล “มีโอสถชนิดหนึ่งที่จะทำให้คนโง่เขลาได้ ประเดี๋ยวกลับจวนไปข้าจะมอบให้เจ้า!”“แล้วให้สหายของเจ้าไปยัดใส่ปากมารหัวขนนั่นเสีย!”องค์หญิงหานเยวี่ยเอ่ยออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “เสิ่นฮ่าวทำทุกวิถีทางเพื่อกอบโกยเงินให้มารหัวขนนั่นมิใช่หรือ?”“ข้าต้องการให้ชีวิตที่เหลืออยู่ของเขามองลูกชายที่โง่เขลาผู้นี้ แล้วสำนึกผิดในบาปที่เขาได้ทำลงไป!”หม่าตงตะลึงไปชั่วครู่ แล้วมององค์หญิงหานเยวี่ยอย่างยากที่จะเชื่อ“เจ้าคิดว่าข้าเลว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2419
หลงเพ่ยเพ่ยกอดชายาเจ้าแห่งทิศใต้และร้องไห้อยู่ แล้วบังเอิญเงยหน้าขึ้นมาเห็นเย่หรงเดินตามหลิงอวี๋ไปหลงเพ่ยเพ่ยชะงักไปครู่หนึ่ง ในใจก็รู้สึกว่างเปล่าหรือว่านี่คือจุดจบของตนและเย่หรง?ชัดเจนว่าชอบเขา แต่กลับมิอาจอยู่ด้วยกันได้!“เพ่ยเพ่ย ยินดีด้วยนะ รอดชีวิตจากภัยใหญ่หลวงมาได้ หลังจากนี้จะต้องมีโชคอย่างแน่นอน!”พวกของหยางซูต่างก็เข้ามาแสดงความยินดีกับหลงเพ่ยเพ่ย“เพ่ยเพ่ย เจ้ากับสิงอวี๋หนีมาจากปากของสัตว์ประหลาดได้อย่างไรกัน?”พวกโจวหงต่างพากันยิงถามคำถามขึ้นมาหลงเพ่ยเพ่ยนึกถึงคำที่หลิงอวี๋กำชับไว้ขึ้นมา จึงมิได้พูดเรื่องที่สัตว์ประหลาดพาพวกนางไปที่ถ้ำลับออกไปจากนั้นนางก็เอ่ยไปตามคำสั่งของหลิงอวี๋ “ข้ากับสิงอวี๋ก็มิรู้เช่นกันว่าถูกสัตว์ประหลาดพาไปที่ใด พวกเราสองคนต่างก็หมดสติไปแล้ว”“กระทั่งตื่นขึ้นมาก็มาลอยอยู่บนทะเลสาบแล้ว โชคดีที่เรือของท่านอู่และท่านพ่อข้ากำลังตามหาพวกเราอยู่ พวกเราจึงได้รับการช่วยเหลือ!”หลงเพ่ยเพ่ยพูดคุยอยู่พวกหยางซูชายาเจ้าแห่งทิศใต้และโม่เจี๋ยจึงให้คนของตระกูลเส้ากลับไปก่อนเมื่อองค์หญิงหานเยวี่ยเห็นว่าชายาเจ้าแห่งทิศใต้มิสนใจตน สีหน้าของนางก็หม่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2418
นางรับใช้ที่ถูกท่านหญิงอวิ๋นดึงออกมาจึงเอ่ยขึ้นมาอย่างชอบธรรม “เจ้าค่ะ มิเพียงแต่บ่าวเท่านั้นที่เห็นว่าหยางหงหนิงผลักท่านหญิงฉางเล่อ แม้แต่แม่นมจงก็เห็นเช่นกันเจ้าค่ะ!”“ตอนนั้นท่านหญิงฉางเล่อไปช่วยนางกำนัลดึงท่านชายหยวนซาน และเดิมทีหยางหงหนิงก็ยืนอยู่ด้านหลัง แต่ตอนที่นางเดินไปข้างหน้า บ่าวกับแม่นมจงก็ยังคิดอยู่ว่านางจะเข้าไปช่วย”“แต่ผลก็คือ หยางหงหนิงมิได้ไปช่วยนางกำนัลดึงท่านชายหยวนซานขึ้นมา แต่กลับผลักท่านหญิงฉางเล่อไปอย่างแรงแทน!”“เมื่อท่านหญิงฉางเล่อตกหน้าผาไป นางก็เดินจากไปทันที จากนั้นก็แสร้งทำท่าทีเป็นห่วงความปลอดภัยของท่านหญิงฉางเล่อ แล้ววิ่งไปดูท่านหญิงฉงเล่อที่ขอบหน้าผาเจ้าค่ะ!”หยางหงหนิงจึงตะคอกขึ้นมาอย่างโกรธจัด “นางบ่าวชั้นต่ำ เจ้าพูดจาเหลวไหลสิ้นดี!”“ในเมื่อเจ้าเห็นว่าข้าผลักหลงเพ่ยเพ่ย แล้วเหตุใดยามนั้นเจ้ามิพูดเล่า?”นางรับใช้เหลือบมองหลงเพ่ยเพ่ย แล้วเอ่ยออกมาอย่างเก้ ๆ กัง ๆ “ตอนนั้นสถานการณ์วุ่นวายไปหมด ทุกคนต่างก็กำลังยุ่งอยู่กับการช่วยท่านหญิงฉางเล่อและท่านชายหยวนซาน บ่าวจึงมิได้สนใจในเรื่องนี้!”“หลังจากเรื่องนี้บ่าวก็มิกล้าพูดเช่นกัน… บ่าวเป็นคนต่ำต้อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2417
หยางหงหนิงตระหนกจนทำอะไรมิถูกขึ้นมาทันที นางจึงหันไปรอบ ๆ เพื่อมองหาคนที่สามารถช่วยตนได้เมื่อนางเห็นหลงเพ่ยเพ่ย ดวงตาของนางก็เป็นประกายขึ้นมา แล้วรีบพุ่งเข้าไปทันที“เพ่ยเพ่ย… ข้าผิดไปแล้ว ข้าเลอะเลือนไปดึงเจ้าเอง แต่ข้ามิได้ตั้งใจจริง ๆ!”“เจ้าให้อภัยและให้โอกาสข้าอีกสักครั้งเถิด!”“พวกเราเติบโตมาด้วยกัน เจ้าก็รู้จักข้าดี ข้ามิได้มีจิตใจชั่วร้าย ข้าก็แค่ถูกเย่หรงยั่วยุขึ้นมา จึงได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่เช่นนั้นลงไป!”เป็นครั้งแรกที่หลงเพ่ยเพ่ยเห็นหยางหงหนิงดูน่าสงสารราวกับสุนัขไร้เจ้าของเช่นนี้ เมื่อเห็นนางพุ่งเข้ามาหา หลงเพ่ยเพ่ยก็ถอยหลังไปหลายก้าวโดยมิรู้ตัว“หยุดนะ!”หลงเพ่ยเพ่ยขัดจังหวะคำพูดของหยางหงหนิงไว้อย่างเย็นชา“ในตอนแรกที่เจ้าประลองการปรุงยาพิษกับสิงอวี๋ เจ้าใช้ยาระบายกับนาง อีกทั้งในระหว่างขั้นตอนการปรุงก็แย่งเครื่องยาสมุนไพรสำหรับยาแก้พิษของนางไปอีก!”“ในตอนนั้น เจ้าเองก็พูดกับข้าเช่นนี้ บอกว่าเจ้าเลอะเลือนไปชั่วขณะ!”“หยางหงหนิง ข้าเองก็ช่วยอธิบายให้สิงอวี๋และเย่หรงฟังเช่นนี้ ข้าบอกไปว่าเจ้ามิได้มีจิตใจชั่วร้าย แค่ใจร้อนไปชั่ววูบ!”“ตอนนั้นสิงอวี๋และเย่หรงก็แสดง
You may also like
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์24.1K viewsจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ29.9K viewsย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง217.1K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsดอกโบตั๋นที่เชิงเขาฝั่งตะวันออก
เพลงมีนา3.1K viewsหว่ออ้ายหนี่ พี่ชายที่รัก
ฝ้ายสีคราม460 viewsบุปผางามในมือโจร
องค์หญิงโนเนม379 viewsเกิดใหม่ครานี้ ข้าจะถอยให้ทุกคน
moonlight -mini1.5K views
